602
_____________________________________________________
RF-in dünya təsərrüfatında mövqeləri
Ötən onillikdə iqtisadi inkişafdakı müsbət meyillər RF-in dünya
təsərrüfatında tutduğu mövqeyini dəyişmişdir. 2008-ci ildə ümumdünya
istehsalında onun payı 3,3%-dək (AQP üzrə), cari valyuta məzənnələri
əsasında hesablandıqda isə 2,3%-dək artmışdır (2000-ci ildə MDM-in 2,6%-
i və 0,8%-i). Cari valyuta məzənnələri üzrə ÜMG-nin əhalinin hər nəfərinə
düşən məbləği dünya üzrə analoji göstəricinin 111%-i qədərdir. ÜDM-in
həcminə görə müasir Rusiya İspaniya və Braziliya ilə (dünyada 8-ci yer), bu
göstərici AQP üzrə hesablandıqda isə Britaniya və Fransa ilə müqayisə
ediləndir.
Ölkə dünya təsərrüfatında mineral xammalın iri istehsalçısı kimi
məşhurdur. RF dünyada təbii qazın 28%-ni, daş kömürün 14%-ni, neftin
11%-ni hasil edir. Rusiya almaz, (ümumdünya istehsalının 1/5 hissəsi),
alüminium, platin, zənginləşdirilmiş uran, elektrik enerjisi, qara metallar,
oduncaq, taxıl və mineral gübrələrin iri istehsalçısı olsa da, maşın və
avadanlığın buraxılması az miqdardadır. RF-in bütün maşınqayırması satış-
larının həcminə görə Cənubi Koreyanın "El Ci Elektroniks" şirkətindən
geridə qalır. Dünya üzrə istehsal olunan elmtutumlu məhsulların həcminin
0,3%-i RF-in payına düşür.
Dünya Forumunun qiymətləndirməsinə görə, RF rəqabət qabi-
liyyətinə görə dünyada 63-cü yer, makroiqtisadi mühit, texnoloji səviyyə,
şirkətlərin rəqabət qabiliyyəti, mallar və xidmətlər bazarlarının səmərəliliyi,
maliyyə bazarının inkişafı mövqeləri üzrə isə 79-cu yer tutur.
33.2. Təsərrüfatın sosial strukturunun səciyyəvi cəhətləri
Sosial-iqtisadi struktur ölkədə dövlət mülkiyyətinin özəlləşdirilməsi
nəticəsində kifayət qədər dayanıqlı sistemin yaradılması nəticəsində
formalaşmışdır. Bu sistemin əsas cəhətləri sahibkarlıq sektorunun və
dövlətin fəaliyyətinə, işçi qüvvəsindən istifadə olunmasına təsir göstərir.
İşgüzar fəallıqda əsas yeri özəl kapitalist sektoru tutmuşdur. Özəl və
qarışıq sektorların ÜDM-in istehsalındakı payı 75%, işçi qüvvəsinin
məşğulluğunu təmin etməsi isə 70%-dir. Bu sektorlar əvvəllər dominant
mövqe tutan dövlət sektorunun parçalanması nəticəsində meydana
çıxmışdır. Amma bu prosesdə iqtisadi azadlıq, bərabərlik və sosial ədalət
prinsipləri pozulmuşdur. Hesablama Palatası ekspertlərinin rəyinə görə
(2004-cü il), özəlləşdirmə güc tətbiqi və kriminal üsullarla həyata
keçirilmişdir. Əsas təsərrüfat subyektləri şəxsi mülkiyyətə pulsuz verilmiş,
yaxud dəyər-dəyməzinə satılmışdır (sənayedə hər müəssisə orta hesabla 15,5
603
min dollara özəlləşdirilmişdir).
Böyük həcmdə sərvət ayrı-ayrı şəxslərin əlində cəmləşmişdir.
Varlanmanın əsas yolu hakim dairələrin, "ailənin" üzvü, yaxud onlara
yaxınlıq olmuşdur. Bunun nəticəsində kriminal-nomenklatura kapitalizmi,
yaxud kleptokratiya yaranmışdır. Xüsusi mülkiyyətin təmərküzləşməsi
dünyada ən yüksək dərəcəyə çatmışdır. Qiymətləndirmələrə görə, RF ifrat
dərəcə zənginlərin sayına görə dünyada ABŞ-dan sonra 2-ci yer tutur.
Mülkiyyətin və təsərrüfatın yaranmış sistemi klan xarakteri daşıyır.
Mülkiyyətçilərin yeni qruplaşmaları dövlət aparatı və kriminalla qovuşaraq,
bazarlara nəzarət edir, ən iri və gəlirli müəssisələrə sahiblik, dövlət
büdcəsinə yol tapmaq uğrunda mübarizə aparır. Klanları qeyri-rəsmi asılılıq,
bir-birinə zaminlik və sadiqlik möhkəmləndirir. Böyük iqtisadi və siyasi
hakimiyyətə malik olan klanlar onlara mane olan məmurları və sahibkarları
aradan götürməklə, müstəqil fəaliyyəti boğur. Klan qruplaşmalarının
dominant mövqe tutması əmtəə-pul münasibətlərini deformasiyaya
uğratmış, onları kvazibazar münasibətlərinə çevirmişdir.
Sahibkarlığın klan strukturu bu sahədə fəaliyyətin və bazarın inhisar
strukturunu yaradır. Sənayedə neft hasilatının 38,8%-i, qara metalların
(33,8%), kimya mallarının (11,7%), maşın və metal məmulatların (12,6%)
istehsalı 3 müəssisədə cəmləşmişdir. 2006-cı ildə ÜDM-in 80%-i cəmi 500
müəssisə tərəfindən istehsal olunmuşdur. Təşkilati baxımdan holdinqlər,
yəni bir-birinə bənzər, yaxud sahə səviyyəsində bir-birini tamamlayan
profilli, idarə edilməsinin müəyyən funksiyaları mərkəzləşdirilmiş
müəssisələrin birlikləri əsas yer tutur. İri istehsalat birliklərinin, o cümlədən
strateji əhəmiyyətli sahələrdə müəssisələrin böyük qismi de-yure Rusiyaya
məxsus deyil. Onlar xaricdə qeydiyyatdan keçsələr də, dövlət büdcəsindən
külli məbləğdə vəsait alırlar.
Rusiya təsərrüfatı üçün səhmdar mülkiyyətinin yüksək səviyyədə
təmərküzləşməsi səciyyəvidir. 2009-cu ildə emal sənayesi müəssisələrinin
39%-nin yalnız bir dominant mülkiyyətçisi, 25%-nin isə ikinci mülkiyyətçi
qismində şəriki olan bir dominant mülkiyyətçisi vardı.
İnhisarçı birliklər klanların və dövlət strukturlarının şəxsi uniyası,
hakimiyyət orqanları ilə bağlı olan şəxslərin başçılıq etdiyi "dostyana"
şirkətlərin əsasında yaranmışdır. Bu, həmin qruplaşmalara hüquqi, inzibati və
güc tətbiqi metodlarından istifadə etməklə, başqalarının bazarda iştirakını
məhdudlaşdırmaq və hətta onları müflisləşmə dərəcəsinə çatdırmaq imkanı
verir. Belə şəraitdə səmərə ilə işləyən müəssisələr belə, mənfəətsiz qala bilər.
Kriminal münaqişələr və müflisləşmələr nəticəsində mülkiyyətin
təqribən 1/3 hissəsi hər il əldən-ələ keçirdi. Sahibliyin orta müddəti 3 il idi
(2000-ci ilədək). Mülkiyyətçilər sinfinin bu sürətlə dəyişməsi zamanı
iqtisadi inkişaf strategiyası deyil, möhtəkirlik baxımından yanaşma üstünlük