62
burada şoranlaşmaya səbəb olur. Odur ki, vaxtilə münbit olan torpaqlar kənd
təsərrüfatı baxımından yararsız vəziyyəyə düşmüşdür. İran sahilinin təxminən 7-
8%-ni şoranlaşmış ərazilər təşkil edir.
Türkmənistanın sahilyanı ərazilərində səhralaşmış sahələr də eynilə
Qazaxıstandakı kimidir. Hətta daha çoxdur. Burada səhralaşmış ərazilər bölgənin
ümumi sahəsinin 60%-dən çoxunu təşkil edir. Sahilyanı ərazilərdə bir tərəfdən
subasma və bataqlaşma, digər tərəfdənsə torpaqların şoranlaşması baş verir. Belə
proseslər ən çox sahilə yaxın çökəkliklərdə, habelə Türkmənbaşı və Balxan
körfəzləri ətrafında gedir.
Türkmənistanın sahilyanı ərazilərində uzun illər boyu neft yataqlarının
istismarı ətraf mühitə texnogen təsirin artmasına səbəb olmaqla yanaşı, antropogen
səhralaşma prosesinin inkişafına da gətirib çıxarmışdır. Bu, xüsusilə iri neft
yataqları sahələrində (Nebitdağ, Qumdağ, Ökərəm, Çələkən) və sənaye şəhərləri
ətrafında (Türkmənbaşı, Türkmənabad, Nebitdağ) müşahidə olunur. Neftlə
çirklənmiş torpaqlar və buruq suları olan gölməçələr kifayət qədər geniş sahələrdə
onsuz da son dərəcə seyrək olan bitki örtüyünün az qala yox olmasına gətirib
çıxarmışdır. Sosial iqtisadi amillər sahilyanı ərazilərin səhralaşmasına getdikcə
daha artıq dərəcədə təsir edir.
Türkmənistan sahillərində yeni nəqliyyat şəbəkələrinin, xüsusilə boru
kəmərləri və avtomobil yollarının yaradılması və onsuz da seyrək olan otlaqlarda
getdikcə daha çox qoyun otarılması, əlbəttə, təbii tarazlığı pozaraq səhralaşma
prosesinin intensivləşməsinə birbaşa təsir göstərir.
Xəzərin Türkmənistan sahillərinin qeyri-bərabər səviyyədə mənimsənilməsi
müvafiq olaraq antropogen səhralaşmanın yayılmasında da öz əksini tapır. Belə
səhralaşma lokal xüsusiyyət daşıyaraq əsasən Türkmənbaşı-Çələkən sənaye
zonasında və həmçinin Bekdaş-Qaraboğazqol sahəsində daha aydın nəzərə çarpır.
Belə ki, Bekdaş-Qaraboğazqol istiqamətində dəniz səviyyəsinin tərəddüdü körfəzin
ətraf sahələrində duzla örtülmüş geniş ərazilər yaratmışdır. Bu duz örtüyünü güclü
63
küləklər uzaq məsafələr daşıyaraq yeni səhralaşan arealların əmələ gəlməsinə
səbəb olur.
Xəzərin sahilyanı ərazilərində səhralaşma prosesi mütəmadi olaraq
genişlənməkdədir. Nəzərə almaq lazımdır ki, sahilyanı ərazilərin 60%-dən çoxu
yarımsəhra və səhralardır. Lakin hətta subtropik zonaların belə səhralaşması
dəhşətdir. Odur ki elə günü bu gündən insan fəaliyyətində tənzimləyici üsullardan
istifadə olunmazsa və bu sahədə Xəzəryanı dövlətlər arasında əməkdaşlıq yeni
mərhələdə inkişaf etməzsə, yaxın gələcəkdə sahilyanı ərazilərdə səhra
landşaftlarının daha da artacağına heç bir şübhə yoxdur. Yaranmış vəziyyət
Xəzəryanı dövlətlərin bu sahədə əməkdaşlığını, özü də əməli əməkdaşlığını tələb
edir.
3.2. Xəzərin ekoloji durumunun sağlamlaşdırılmasında onun
hüquqi statusunun razılaşdırılmasının əhəmiyyəti
Xəzər dənizi qapalı su hövzəsi olduğu üçün sənayenin inkişafı, təbii
sərvətlərinin mənimsənilməsi və sahilyanı ərazilərində məhsuldar qüvvələrin
yerləşdirilməsi bütövlükdə Xəzəryanı regionda ekoloji vəziyyəti müəyyən edir.
Təbii şəraitin fərqli olması, təbii sərvətlərin qeyri bərabər paylanması və sahilboyu
ayrı-ayrı ərazilərdə əhalinin sıxlıq dərəcəsi «ekologi cəhətdən gərgin» zonaların
yaranmasına səbəb olmuşdur. Lakin Xəzərin dəniz cərəyanları çirkab maddələri
bütün su hövzəsinə yaydığı üçün burada yalnız nisbətən təmiz zonaların qalması
haqqında mülahizə irəli sürmək mümkündür.
Xəzər dənizinin ətrafında beş müstəqil dövlətdən hər biri dənizin təbii
sərvətlərinin mənimsənilməsini və ətraf mühitin mühafizəsini ilk növbədə öz milli
maraqlarına uyğun başa düşür və fəaliyyətlərini də buna uyğun qurur. Lakin
şübhəsiz ki, hər iki məsələnin həllində müvəffəqiyyət əldə etmək üçün
dövlətlərarası əməkdaşlıq tələb olunur. Bu istiqamətdə son onillikdə müəyyən
irəliləyiş vardır.
64
Məlum olduğu kimi, uzun illər Xəzər dənizinə dair məsələlər SSRİ-İran
danışıqları çərçivəsində müzakirə olunurdu. Danışıqlar əsasən dənizdə gəmiçiliyin
inkişafı və dənizlə ticarət əlaqələrinin genişləndirilməsi ətrafında gedirdi. Bu
danışıqlarda ekoloji problemlərə aid qarşılıqlı maraq doğuran məsələlər də
müzakirə olunurdu. Yeni yaranmış şəraitdə, yəni Xəzəryanı dövlətlərin təbii
sərvətlərdən müxtəlif səviyyədə istifadə etdiyi bir vaxtda, təbii ki, ətraf mühitə təsir
də müxtəlif dərəcədədir.
İllər boyu küllü miqdarda sənaye tullantıları Xəzərdə artmışdır ki, bu da
dənizin ekologiyasına əhəmiyyətli zərər vurmuşdur. Həmçinin, Xəzəryanı dövlətlər
imkanı daxilində təbii sərvətlərdən istifadə etmiş və ətraf mühitin mühafizəsi
məsələlərinin həllinə lazımi dərəcədə diqqət yetirilməmişdir. Nə qədər paradoksal
olsa da, Xəzər dənizində və onu əhatə edən ərazilərdə sənaye istehsalının kəskin
surətdə aşağı düşməsi bölgədə ekoloji vəziyyəti mürəkkəbləşdirmişdir. Xəzər
dənizinin ekoloji problemlərinin həlli ilə bağlı Xəzəryanı dövlətlər arasında bir çox
görüşlər və müzakirələr keçirilmişdir. Bunun ilk nəticəsi kimi 2003-cü il noyabrır
4-də Tehranda beş Xəzəryanı dövlətin nümayəndələri tərəfindən «Xəzər dənizinin
dəniz
mühitinin
mühafizəsi
haqqında
ÇƏRÇİVƏ
KONVENSİYASI»
imzalanmışlar. Əldə edilmiş dövlətlərarası razılaşmanın əsas müddəalarından olan
«Çirklənmənin qarşısının alınması, azaldılması və ona nəzarət» və «Dəniz
mühitinin mühafizəsi, qorunuö-saxlanması və bərpası» bölmələri tərəflərin öz
aralarında konstruktiv əməkdaşlıq üçün yeni imkanlar yaratmışdır. «Cərçivə
konvensiyası»nda diqqəti cəlb edən maddələrdən biri də «Dənizin yaxınlığının
təsiri altında olan qurunun idarə edilməsi» bəndidir. Həmin bənddə qeyd edilir ki,
«Razılığa gələn tərəflər dənizin yaxınlığının təsiri altında olan quru hissənin
planlaşdırılması və idarə edilməsi istiqamətində milli strategiyaların və planların
hazırlanması və yerinə yetirilməsi üzrə zəruri tədbirlərin görülməsinə cəhd
göstərirlər». Xəzər dənizinin mühafihəsi ilə bağlı sahil ərazilərinin strateji inkişaf
planlarının tərtib edilməsinin vacibliyinin ayrıca maddədə göstərilməsi sahil
ərazilərinin idarə edilməsinin əhəmiyyətini qabarıq şəkildə əks etdirir.
Dostları ilə paylaş: |