www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları”
153
Dirilib sazla oynadım.
Ox atdılar, yaralandım,
Dağ-dağ olub sıralandım,
“Döz” dedilər, paralandım,
YaĢ olub gözlə oynadım.
***
Adəm oğlu, ver mənə,
Köynəyim səndə qalıb.
Uçub gedə bilmirəm,
Ürəyim səndə qalıb.
Tor qurub tutdun məni,
QuĢ bilib atdın məni,
Niyə buraxdın məni,
Diləyim səndə qalib.
Köynəyimi verdin də,
Ürəyimi verdin də,
Diləyimi verdin də,
Bə nəyim səndə qalıb?
***
Mailə xanım Muradxanlıya.
Əlin üzündə qalıb,
Sən indimi görürsən
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları”
154
baĢın üstə dolanan,
dövrə vuran yarpağı.
Sənə indimi çatıb.
Arxanca gizli-gizli,
asta-asta sürünən
ömrün payız sorağı.
Bu, ömürdü,
Barmaqların arasında
aylar,illər axıb gedər.
Bu,taledir,
Sevgisini, həsrətini,
göz yaĢını yağıb gedər.
BaĢın yaman qarıĢıqdır,
Vaxtın yoxdur yenə də
Saçlarını yığmağa,
DolaĢıq düĢüb yaman,
Hövsələn də yoxdur, yəqin,
Əsəbi fikirləri
Ġsladıb daramağa.
Qalaq-qalaq zəng səsləri,
Qalaq-qalaq soraqlar,
Qalaq-qalaq kağızların
arasında
BoyanmamıĢ dodaqlar.
Aman Allah!
Qapı dalındadır hələ
ġəkk eləyən qulaqlar.
Bu gün ziyafət də var,
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları”
155
ġənlənib əylənməyə.
Yas da var planında,
Ağlayıb qəmlənməyə.
Məni bu gün gözləmə,
Vaxtım yoxdur gəlməyə.
Səninlə bir dərdləĢib,
Çay içib dincəlməyə.
Sabah sənə zəng vurub,
Günü xəbər alaram.
Səni sənin özünə
Bir də xatırladaram.
***
Bu boĢ dünya nə idi,
Ona gücün çatmadı.
Oyaq ikən yatmağa,
Günahına batmağa,
Dünyanı alıb-satmağa,
Gücün çatmadı, neynim?
Baxacağın gözlərə,
Deyəcəyin sözlərə,
Səni gözləyən izlərə
Gedib çatmadın, neynim?
Üz-üzə durduğun fakta,
Səhər yazılıb,
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları”
156
axĢam cirilan akta,
Keçirtdiyin infarkta
Səbrin çatmadı, neynim?
Nə sevgiyə, nə həsrətə,
Nə nifrətə, nə xiffətə,
Bir yol gələn məhəbbətə
Əlin çatmadı, neynim?
Əvvəl məni atdın,
Sonra ürəyini.
Gücün çatmadı bizə,
DaĢıya bilmədin, neynim?
YaĢaya bilmədin, neynim?
***
Bilmirəm dünyanın harasındayam,
Ovcumda göz yaĢı...
kimə göndərim?
Ömrümdən baĢ alıb gedən yolları,
Yoldan necə edim, necə döndərim?
Yollar çəkir məni gözümdən dara,
Gözümdən yollara yağır qəm,ələm.
Hər yola çıxanda bir özgəsiyəm,
Hər yoldan dönəndə özüm deyiləm.
Daha yerim yoxdu mənim dünyada,
Daha yerim boĢdu, yaĢamıram mən.
Dünyanın dərdləri bir yana qalsın,
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları”
157
Özüm özümü də daĢımıram mən.
Qohumdan-qardaĢdan, doğmadan-yaddan,
Yediyim çörəkdən yadırğamıĢam.
Gündəlik geydiyim paltarlarımdan,
Bəzəkdən-düzəkdən yadırğamıĢam.
Daha gücüm çatmır mənim özümə,
Bilmirəm qolumdan asılan nədir?
Mən hər cür yazıdan baĢ da çıxartdım,
Bilmirəm alnima yazılan nədir?
Dönə də bilmirəm daha dərdimə,
Daha harayıma ahım da yetmir.
Mənə dərd eləyən dərdin dalınca
Getmək istəyirəm, ürəyim getmir.
***
Taleyim üzük taxdı
Barmağıma bu gecə.
Qeyri-adi qaĢı vardı,
Ametist.
Gecəni tutmuĢdu yuxu,
Xəbərsizdi dünyadan.
Əllərimin gülüĢündə
parlayırdı
Ametist.
BənövĢəyi iĢığında
Göyün üzü yanırdı.
Ġçində nar zərrəciklər
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları”
158
Ulduzları sayırdı.
Üzümü sürtdüm yavaĢ
Bu xoĢbəxtlik daĢına.
Öpdüm də
dodaqlarım
boyandı göz yaĢına.
Bildim,
Bu ağlayan daĢ
Bəxtimin yaddaĢıdı,
Ametist - sevgi daĢı,
Taleyimin daĢıdı.
***
Of, cadugər ürəyim,
Niyə əvvəldən dedin,
Niyə olacaqların
Sonunu gözləmədin?
Niyə qoymadın məni
Ayı, günü sürüyüm?
Ümidlərin közündə
Damla-damla əriyim.
Bir anın pərdəsinə
Aldanmağa qıymadın.
Məni vaxtın gücünə
Ġnanmağa qoymadın.
BaxiĢların ağrı tək
Dostları ilə paylaş: |