Manu kanunnamesi’ne göre hinduiZM

     
                                                                                                                                                         47 
 
olarak bilmeyen bir rahiple ölene kadar kalmamalıdır.”
230
 Ayrıca buradan bir kişinin 
ölene kadar bir Veda talebesi olarak gurusuyla birlikte yaşayabileceği anlamı 
çıkmaktadır ki bu Manusmriti’nin genel yaklaşımına aykırıdır. Çünkü eserde istenen 
kişinin hayatın her dönemini yaşamasıdır. 
 
Guru öğrenciye dinî bazı kuralları ve en önemlisi Vedaları  öğrettiği için çok 
önemlidir ve öğrencinin ona çok büyük bir saygı göstermesi gerekir. Guru kişinin öz 
babasından bile daha önemlidir. “Kişiye hayat veren babası ile ona Veda’yı veren 
arasında “Veda’yı veren daha önemlidir.”
231
 Sadece guruya değil gurunun eşine, oğluna, 
gurusuna ve akrabalarına da çok büyük saygı göstermelidir. 
 
Kişinin gurusunun yanında nasıl davranması gerektiği şöyle açıklanmaktadır: 
“Gurusu tarafından emredildiğinde hatta emir olmasa bile bir rahip daima bütün 
enerjisini Veda’yı  öğrenmek ve öğretmeni için iyi olanı yapmak için harcamalıdır. 
Daima eli çıplak
232
 davranışları erdemli, vücudu iyi örtülmüş olmalı, oturması 
söylendiği zaman yüzü gurusuna dönük olarak oturmalıdır. Gurusundan 
yanındayken daima ondan daha kötü yiyeceğe, elbiseye ve eşyaya sahip olmalıdır. 
Ondan daha geç yatmalı, daha erken kalkmalıdır. Gurusuyla konuşurken veya onu 
dinlerken, yatakta yatıyor, oturuyor, yemek yiyor ya da yüzü başka bir yöne dönük 
olmalıdır. Guru otururken onu ayakta dinlemeli, gurusu ayaktaysa ona doğru 
yürümeli, yolda karşılaşacakları zaman ona doğru gitmeli, gurusu koşarsa oda 
arkasından koşmalıdır. Gurusunun yüzü başka yöne dönük olsa da öğrenci ona 
dönerek durmalı, guru uzakta dursa da o onun yanına gitmeli, guru yatakta 
uzanırken veya alçak bir yerde otururken o eğilmelidir. Her zaman gurusundan 
alçak yerde oturmalıdır. Keyfine göre onun göz hizasında oturmamalıdır.”
233
 
 
Kişi gurusuna sadece yanındayken değil yokken dahi saygı göstermelidir: 
“Gurusu yokken bile onun adını tek başına anmamalıdır. Onun yürüyüşünü, 
konuşmasını ya da hareketlerini taklit etmemelidir. İnsanlar gurusu hakkında kötü 
                                                           
230
 MS, II, 242. 
231
 MS, II, 146. 
232
 Çevirmenler Doniger ve Smith ilgili dipnotta, bunun sağ eli ve sağ kolu kıyafetin dışında bırakacak 
   şekilde giyinmek olduğunu belirtmişlerdir. 
233
 MS, II, 191–198. 

---

     
                                                                                                                                                         48 
 
konuşurlarsa kulaklarını  tıkamalı ya da oradan uzaklaşmalıdır. Eğer gurusu 
hakkında kötü konuşursa eşek, onu kınarsa köpek, iyi bir yiyeceği ona vermeyip 
kendi yerse kurtçuk, ona karşı kin beslerse böcek olur. Gurusu kızgınken ya da 
yanında bir kadın varken onun yanına gitmemelidir. Arabada ya da bir yerde 
otururken gurusunu görürse olduğu yerden kalkıp gurusuna selam vermelidir.”
234
 
 
Kişinin gurusuna saygısı o kadar abartılıdır ki onun yanında otururken 
rüzgârın geldiği yöne dahi dikkat etmesi gerekmektedir. “Gurusunun rüzgârının 
olduğu tarafta ya da rüzgârın ona doğru gittiği tarafta oturmamalı, gurusunun 
duyamayacağı bir şey söylememelidir. Gurusunun gurusuna da saygı göstermelidir. 
Gurusunun izni olmadan kendi ailesinden saygıdeğer kişileri selamlamamalıdır. 
Gurusu gibi öğretmen olan oğluna ve akrabalarına da elinden gelen en iyi şekilde 
davranmalıdır. Gurunun Veda’yı  öğreten oğlu çocukta olsa guru gibi saygı 
görmelidir. Gurunun aynı sınıftan olan eşleri guru gibi saygı görmeli, aynı sınıftan 
olmayanlara ise sadece ayağa kalkılarak saygı gösterilmelidir. Bir öğrenci tam 20 
yaşına bastığında ve bu dünyadaki erdem ve ayıpları anladığında gurusunun genç 
eşinin ayaklarına dokunmadan onu selamlamalıdır. ”
235
 görüldüğü üzre kişinin 
guruya ve ailesine çok saygı göstermesi gerekir. Kişi küçükken gurusunun karısını 
ayaklarını öperek selamlar. Ancak Manu kişinin belli bir yaşa geldikten sonra artık 
bu selamlamayı ayaklarını öpmeden yapmasını istemektedir. Çünkü gurunun karısı 
bir kimse için en büyük tabudur. En kötü ilişki çeşidi de gurunun karısıyla olandır. 
Buna mahal vermemek için kişilerin belirli bir yaşa gelince gurusunun karısıyla 
arasına mesafe koyması istenmektedir.  
 
Sadece gurunun değil öğrencinin de bazı niteliklere sahip olması gerekir. 
Vedaları, öğrenmeyi hak etmeyen birine öğretmemek gerekir. Bu konuda gerekli 
şartların neler olduğunu Manu şöyle açıklamıştır: “Tıpkı iyi bir tohumun tuzlu 
toprağa ekilmemesi gerektiği gibi öğrenmede dinin ya da kazancın ya da en azından 
yeterli itaatin olmadığı yerde yapılmamalıdır.”
236
 
Tohum ne kadar kaliteli ve değerli 
olsa da ekildiği toprak tuzlu olunca verim sağlanamayacaktır. Gurunun, öğrettikleri 
                                                           
234
 MS, II, 199–202. 
235
 MS, II, 203–212’den derlenme. 
236
 MS, II, 112. 

---

     
                                                                                                                                                         49 
 
ne kadar değerli olsa da, bunu hak etmeyen ya da yeterince idrak edemeyecek birine 
verdiğinde fayda sağlayamayacaktır. 
 
 Kişinin böyle bir kimseyi eğitmesindense hiç eğitmemesi daha iyidir. 
“Veda’yı yorumlayan biri için en kötü şartlar altında dahi olsa kıraç toprağa ekin 
ekmektense bilgisi ile yalnız ölmesi daha iyidir. ‘Öğrenme’ bir rahibe gidip dedi ki: 
Ben senin hazine sandığınım. Beni, benden yüz çevirene verme. Böylece ben en yiğit 
bir güce ulaşayım. Beni kirlenmemiş, kendini dizginleyebilmiş, iffetli olan, dikkatsiz 
olmayan ve bu hazineyi en iyi şekilde koruyacağını bildiğin rahibe anlat.”
237
 
 
Öğrencilik dönemindeki biri Vedaları okur, az uyur, sabah ve akşam 
alacakaranlığında gerekli ibadetlerini yapar ve nefsi isteklerini dizginlemeye çalışır. 
Özellikle az uyumak ve güneş doğup batarken uyanık kalmak çok önemlidir. Bir 
öğrencinin bu vakitlerde yapması gereken ibadetlerini yapmayıp uyuması durumunda 
bunun kefaretini ödemesi gerekir: “Eğer o uyurken istemeden de olsa güneş onun 
üzerine doğar ya da batarsa bir gün oruç tutup güneş için olan Veda mısralarını 
usulünce okumalıdır.”
238
 
 
Öğrencilik döneminde kişinin öğreneceği ve yapacağı en önemli şey bedensel 
arzularına karşı koymayı ve onları dizginlemeyi başarmasıdır. Bunları kontrol altına 
almadaki ölçüt şöyle anlatılmıştır: “Duyduğu, dokunduğu, gördüğü, tattığı veya 
kokladığı  şeyler karşısında ürpermeyen ve heyecanlanmayan bir adam duyusal 
güçlerini kontrol altına almış biri olarak bilinmelidir. Bu duyusal güçlerin birinde 
bile zaaf gösteren bir kişinin fikirleri su torbasından akan su gibi akıp gider. Zihin ve 
kalple birlikte bütün bu duyusal güçleri kontrol altında tutan kişi bedenini 
yıpratmadan tüm amaçlarına ulaşabilir. Sabah alacakaranlıkta ayakta durup güneşi 
görene, akşam alacakaranlığında da oturarak yıldızları rahatça görene kadar güneş 
tanrısı için Veda ilahilerini söylemelidir.”
 239
 
 
                                                           
237
 MS, II, 113–115. 
238
 MS, II, 220. 
239
 MS, II, 98–101. 

---