Məhəmməd Əmin Rəsulzadə
Yüklə 1,14 Mb. Pdf görüntüsü
|
46 qüvvə əsəri kimi nümayiĢ etdirəcək, vicdanları mənəvi təzyiqlərlə əzmək istəyəcəklər!... Fəqət, bihudə!... Gərək Sovetlər daxilindəki təzadlarla xalqın qəlbində birikən kin və gərək beynəlmiləl həyat və münasibətdəki tənaqüzlər (əksliklər) o qədər barizdir ki, bu kimi nümayiĢlərlə həyati zərurətlərin həll edilə biləcəyini düĢünmək qətiyyən mümkün deyildir! Daha müahidə imza edilmədən Stalin özü alman tarixçisi Lüdviqə verdiyi mülaqatında (müsahibəsində) biz yalnız hücum etməməyi təmin edirik, yoxsa PolĢa hüdudlarını deyil... demiĢdir... Bu təqdirdə hadisələrin gələcək inkiĢafı üçün təsəvvür olunan anlaĢmaların imzalanmasından ziyadə, Uzaq Ģərqdəki hadisələrin inkiĢafını daha diqqətlə seyr edək!... “Ġstiqlal”, sayı 2, yanvar 1932, Berlin. MÜCADĠLƏNĠN TAKTĠKASĠ BaĢda Azərbaycan olmaq üzrə, Qafqazın hər tərəfindən gələn xəbərlər olduqca həyəcanlı və əndiĢəlidir. Qanlı istila rejimi xalqı cana gətirmiĢ - hər tərəfdə müqavimətlər və üsyanlar - davam edir. Köylülər bir tərəfdən hökumətə ərzaq vermir, digər tərəfdən də fürsət düĢdükcə orada-burada hökumət və partiya məmurlarına saldırırlar. Müxtəlif mənbələrdən alınan məlumatın təsdiq etdikləri tək bir Ģey vardır ki, o da, bu baharda təkrar qanlı hadisələr olacağı ehtimalıdır. Bu nüsxəmizdə, hüdudu keçərək Ġran ilə Türkiyəyə iltica (qaçan, sığman) edən bəzi mücahidlərin hekayələri də bu təxmini təmin etməkdədir. Qəzetimizdə qeyd olunan vəhĢiliklər, terror və edamlara baxmayaraq, cana gələn əhalidə baharda böyük mövsüm vuruĢmalarına meyil və hazırlıq varmıĢ. Ġstila rejiminə həm də qızıl imperializmin təsis etdiyi haqbilməz, hüquqtanmaz, hürriyyət, milliyyət və istiqlal düĢməni bir rejimə qarĢı qoymanın ən münasib yolu Ģübhəsiz müsəlləh (silahlı) müqavimət, ya ölüm və ya dirim Ģüarına bağlanmaqdır. Qafqaz, bax bu silahlı mücadilə taktikasını edilmiĢdir (seçmiĢdir). Bu xalqın təbii bir sövq ilə edilmiĢ olduğu taktikadır!... Silahlı mücadilə taktikasının da təbii olmasının zəruri bəzi əsaslı Ģərtləri vardır. Bunlardan birincisi bütün qafqazlı millətlərin müĢtərək hərəkətidir. Bu demək olar ki, indi vaqedir. Partizanlar məzhəb və millət fərqi olmadan ümumi düĢmənə qarĢı birləĢmiĢlər və aralarında indiki Ģərait daxilində təsəvvür oluna biləcək qədər bir təmas və rabitə vardır. Fəqət, müvəffəqiyyətin ikinci bir Ģərti də vardır. Bu da silahlı müqavimət və mücadilə həmlələrinin strateji zamanlara uyğunlaĢdırılması zərurətidir. BolĢevik hökumətinin baĢı xarici və daxili bir hərb 47 və ya inqilab ilə məĢğul olmadıqca partizanlarımızın edəcəkləri o və ya bu çıxıĢın zaiyatla (uğursuzluqla) nəticələnəcəyini görməmək mümkün deyildir. Keçən məqaləmizdə Sovet hökumətinin imzalamaqda olduğu hücum etməmək müqavilələrindən ziyadə, Uzaq ġərqdə gedən hadisələrin inkiĢafına diqqət etmək lazımdır - demiĢdik. Qafqazın ümumən, Azərbaycanın isə xüsusən düĢmənə zərbə endirə biləcək canlı qüvvələri bu cəhətə əhəmiyyət verməli, vaxtından əvvəl vaqe olacaq çıxıĢlarla düĢmənin istədiyi provakasiyaya getməməlidirlər. DüĢmənin hərb hazırlığındakı planlarının ümumi sistemini təĢkil beĢ illik planın yanında bir də mümkün olduğu qədər bir qarıĢıqlıq əsnasında ona əngəl olacaq, ordunu arxadan vura biləcək hər türlü canlı qüvvələri indidən imha (məhv) etmək planı mövcuddur. Bu plan mucibincədir ki, o, Qafqaz partizanlarını adəta təhrik edərək, toqquĢmaya sövq edir və dolayısı ilə meydan boĢluğundan istifadə edərək, mümkün olduğu qədər orılan əzmək və məhv etmək istəyir. Təbiidir ki, bu planında o tamamilə müvəffəq ola bilməz. Çünki onun cəbrlə əzəcəyi qüvvələrin yerinə öz zalım idarəsinin təsirilə doğan ictimai Ģəarit yeni qüvvələri həmən yetiĢdirəcəkdir - «bir damla qandan min bir mücahid doğulacaqdır!». Fəqət, nə olsa da, təhlil etdiyimiz hadisələr özünəməxsus bir hərb hadisəsidir. Hər hərbdə olduğu kimi, bu hərbdə də vaxt gəlmədən qüvvə israf etməyə gəlməz. Bunun üçündür ki, cahan ictimai fikrini məmləkətimizdə axan qanlara və tütən (qalxan) dumanlara cəlb edərkən, mücahid qüvvələri üzərində təsirli axınların da diqqətlərini bu mühüm nöqtəyə cəlb edrik!... “Ġstiqlal”, 1 fevral 1932, Berlin. BĠR REJĠMĠN ĠLDÖNÜMÜ Bundan on beĢ sənə (il) müqəddəm (qabaq) hökuməti tutduqları zaman bolĢeviklər özləi belə uzun müddət bu mövqedə qalacaqlarına qane deyildilər. Rusiya inqilabının əmsalı (bənzəri) Avropada görülmüĢ burjua deyil, sosialist inqilabı olduğunu dava ilə təsis etdiyi hökumətin proletar diktatorluğuncan ibarət olduğunu elan edərkən, Lenin bu rejimin yeganə güvəndiyi qüvvə Avropada çıxacağına inandığı beynəlmiləl cahan sosialist inqilabı olduğunu kimsədən gizlətməmiĢ; əks təqdirdə, Rusiyadakı hakimiyyətlərinin uzun sürməyəcəyini alelən (yüksək görəvli dilindən) söyləmiĢdi. Daxili hərbin qanlı səhi ələrini yaĢadıqdan və əksinqilabçı ünsürlərin təĢkil etdikləri müsəlləh (silahlı) müqavimətlərini tamamilə qırdıqdan sonra, əskəri kommunizm KronĢtadtda baĢlayan qanlı üsyanla qarĢılaĢmıĢdı. Bu, əski dövrü təmsil edən sinillərin deyil, bolĢevik inqilabının istinad etdiyi zümrə içindən gələn 48 bir həmlə idi. BolĢevikləri iqtidar mövqeyinə gətirən qızıl qala bu dəfə əleyhlərinə dönmüĢ, onları yerə düĢürmək istəmiĢdi. Bu hadisədən sonra idi ki Lenin gözlənən cahan inqilabının gecikdiyini bəyan ilə vaxt qazanmaq taktikasını iltizam (seçdi) etdi; və əleyhlərinə dönən köylü ünsürlərinin könlünü almaq üçün məĢhur «Nep» siyasətinə keçdi. O andan bu günə qədər keçən uzun müddətdə kommunistlərin əllərindəki iqtidar ınövqeyindən istifadə edib, tək Rusiyada olsa da sosializm qırmaq haqqındakı əzmləri qoca imperatorluğun böyük bir külləsini təĢkil edən köylü ünsürü tərəfindən bəzən qanlı və bəzən də qansız olaraq müxtəlif Ģəkillər və səhifələr ərz edən bitməz-tükənməz mücadilələrlə qarĢılanmıĢdır. Fanatik bolĢevik oliqarxiyasının devrilən çar rejimi yerində qurduğu idarə ondan daha müdhiĢ bir zabitə (polis) təĢkilatına istinad edər. Çarizm oliqarxiyasının dayandığı zadəgan sinfi köylü Rusiyanı əsarət altında tutar və onu müdhiĢ surətdə istismar edərdi. Sözdə bu əsarət və istismarı qaldırmıĢ olan bolĢevizm isə qızıl diktatorluğun taktikasını guya fəhlə və kəndli siniflərinin ittifaqı üzərinə qurmuĢdur. Bir tərəfdən hərb, digər tərəfdən də inqilab illərində tar-mar olan Rusiya sənayesini yenidən təsis etmək və eyni zamanda bu sənayeni «sosialist vətəni» kapitalist dünyaya möhtac olmadan öz baĢına yaĢatmaq üçün bolĢevizm milyardlar tutan bir sərmayəyə möhlacdı. Məğlub Almaniya, hərb əsnasında pozulan sənayesini yenidən təmir üçün xaricdən 21 milyard para cəlb etmiĢ ikən, Rusiya ancaq 3 milyard çəkə bilmiĢdir. Halbuki dünya qitəsinin altıda birini və 140 milyonluq insan yığınını ehtiva edən bir məmələkəti «Amerika sənayesini arxada buraxacaq» dərəcədə sənayeləĢdirmək məqsədi ilə tərtib olunan beĢ sənəlik planın fikirdən iĢə keçə bilməsi üçün nə qədər milyardlar lazım. Bu milyardları edinmək üçün bolĢevizmin müraciət edəcəyi yeganə vasitə vardı. Sovet Ġttifaqındakı köylülər diktatorluğun soya biləcəyi «müstəmləkə» burada idi. «Nep» siyasətinin köy müstəhsillərinə (əməkçilərinə) verdiyi nisbi hürriyyət və mülkiyyət haqqı baki qaldıqca köylüləri əzəmi surətdə istismar etmək qeyri-mümkün idi. Bunun üçün kollektivləĢmə siyasətinə keçmək, köy ziraatını dəxi tamamilə hökumət əmrində bulundurmaq gərəkdi. «Nep»dən əvvəlki «əskəri kommunizmi» andıran bu kollektivləĢmə dövrünün yaratdığı məhĢərin nədən ibarət olduğunu oxucularımız bilir. Əskəri kommunizm sabiq zadəganlara qarĢı sövq edilmiĢ torpaqsız və hüquqsuz köylünün «qasibləri qəzəbə uğratması» ilə baĢlamıĢdı. KollektivləĢmə isə əksinə kommunizm təcrübəsi nəticəsində mülk sahibi olmuĢ köylüləri bir sinif olaraq imha (ləğv) etməklə baĢladı. Əskəri kommunizm köylünün passiv müqaviməti və KronĢtadtın aktiv hərəkəti ilə qarĢılaĢaraq Lenini ricata (gen çəkilməyə) sövq etdiyi kimi, kollektivləĢmə hərəkatı da bilxassə Qafqazda qüvvətlə zühur edən partizan çıxıĢları Yüklə 1,14 Mb. Dostları ilə paylaş:
|