MəHƏMMƏDHÜseyn şƏHRİyar seçİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
Yüklə 2,39 Mb. Pdf görüntüsü
|
_____________Milli Kitabxana______________ Zorla yoldan tutulub Zindanda ömrü talandı. Qarnından qırmızı rəng yarandı. Biri də, Bir yetim üzündən uçan Heç vaxt geri qayıtmayan Çəhrayı rəngdir. Biridə Zəhərlə parçalanan ciyər. Şeytana aldanan, Mövhumata uyanın Göy rəngidir. Biri də,
Zindan şüşələri ardından Cavanların gördüyü baharın Bir az solğun göy rəngi. Riyalardan uzaq, Sənin vicdan heybənə biganə Hər cür yaramaz rəngələrə dəyməz. Fəqət sədaqət və məhəbbət rəmzi Rəngləri ya özündən, Ya da özgədən al. Ona məzlum bəşərin göz yaşından Bir-iki damla sal. Qəlbindən, canından Qaynayıb gələni qat ona. Onda sənin bu rəngin Gəlməz əsrimizin xoşuna. Bilmirəm bəs nə ad verək rəngə... Əziz rəssam! İstərəm bu rənglə, Kağızla, fırçanla Bir əsər yaradasan vicdanla. Qoy mən deyim, sən çək. Çək zövq ilə, ilhamla, Ürəyin istəyən tək. Axı sən rəssamsan... _____________Milli Kitabxana______________ Nakamlıq istedadır Sənə deyəcəyim, İstərəm bir ay çəkəsən, O, hilal vaxtından Bədr olanadək Çıxa bilməyib buluddan bir an. İstərəm bir tablo çəkəsən, Rəssamın sinəsində öldü, Həyata gəlmədən. Bir arzu çək! Məhv etdilər onu Doğulanadək. Bir dağ laləsi çək! Şəhla gözləriylə Nə aynaya, nə suya baxa bildi. Bir kəndli qızı çək! Ayaqyalın, basaçıq. Ömrünü səhralar taladı. Günəş altında yanıb, Lalə tək təndirlər qaladı. Bir bulaq çək! Bir ömür dağda Qayalar arasında çırpındı, O, heyata təşnə qaldı, həyat ona. Səd çəkildi bu zümrüd gözlü Şəlalənin yoluna. Bir nalə çək! Kimsə yetişmədi dadına. Bir abidə çək! Memar səy etdisə nə qədər Axırda dağıdıb xaraba etdilər... Əziz rəssam! Bu tablo dünyaya dəyər, Bir ilham, bir asudə vaxt ola əgər. O əsər ki, əbədiyyətə qovuşar, Ruhda və ürəkdə izi qalar. Xəyalda yaranan hər tablo _____________Milli Kitabxana______________ Kətan üzərinə gələr sonradan. Keşikçi şallağı altında Can verən bir məhbusun İman şöləsini çək! Səmum küləyinə bənzər İmansızların əzabına dözüb fəqət Bir kəlmə yalan deməyən, Ülvi məhəbbətli şəxsiyyət. Kimsəyə düşmənlik etməyən, Lakin dövlətlə döyüşən, Qələbə kandarına düşən Ulduzun işığının söndüyünü, Dan yerindən söküldüyünü, Günəşin doğmasından xəbər verən O günəşə ki, Əjdaha yuvasını xarab edib, Bu qara ləkədən təmizləyəcək hər yeri. Bəli, o günəşin şəfəqləri. Əziz rəssam! Bu tablo inan ki, çox vaxt aparmaz. Rənglərlə çəkilər xətlərdəki hər rəmz. Elə bir tablo ki, Onu hər görən Hərəkətə gələcək mütləq. Bəlkə də dəyişəcək yerini, İşıq əvəz edəcək səmtini. Bir mələk surəti görünəcək Divin pəncəsində. Bir də qul satan, Yusif onun qulu. Qardaşları arxasında qalan Xətər yolu. Mehriban gözlərdən axan yaş, Yanaqlarda donub, Təsəllisi ancaq ah olub. Üzündə həm məhəbbət var, Həm itaət. _____________Milli Kitabxana______________ Atadan qəzəb, anadan şəfqət. Ciyərinin qanıdır göz yaşı. Ürək yanğısında acı bir nifrət, Nifrət! Dua cilvəsində oyan. Məsiha simasıdır xaç zindanında. Bir Rüstəm qəmi! Söhrabın taleyi! Həkim Sokrat şükürü! Qərq olmuş nicat gəmisi! Nuh peyğəmbər! Qorxulu tufan səsi, Müharibə dəhşəti? Faşist cəhənnəmindən bir səhnə... Bunları çək, Demək istəyirəm sənə. Daha heç nə! Yox, bir də Alında bir neçə sınıq xət, Baxışlarda məğlub bir qüdrət. Zamanın qıvrılmış ilanı, Əsəblərin gərginliyi, Bir də yadından çıxmasın ha. Röyalardan yaranmış bir tablo. Çəkib onu suya axıtmışlar... Əziz rəssam! Bu tablo yaransa əgər, Zamanın muzeyinə verərlər. Yadigar albomlarda qalar. Sənət əsəri kimi yaşar. İndi bu zülmətdə Bü qədər küdurət var, yetər. Birdir – görələr, ya görməyələr, Bu tablodur, Rəssamın yadigarı. Heç kəsdən əvəz, ənam gözləmə. Nə qəm, Nobel mükafatını _____________Milli Kitabxana______________ İstəyirlər versinlər hər kimə. Fikr edələr, Ya etməyələr, Biz da varıq. Bu tablonu biz yaratdıq, Hər yurda su olsa əgər, Ora Sərab deyərlər... Əziz rəssam! Şeir idealımız Hafizdən, Gərək bir şeir tabloda yazasan. Ancaq divandan köçürtmə ona. Bir şeir ki, düşməyib Heç bir divana. Bir şeir ki, Düşüncəyə sığmaz, Bir şeir ki, şairlərin idealıdır - Hafiz gizlədib bizdən İllərdən bəri. Bəlkə də cənnətdə yazıb Hafizə şeri! Orda ayirıdir şerin hər kəlməsi. Qarışıb bir-birinə zir və zəbər. Hər nöqtədə zamanın zəngi səslənər. Orada qəlbə yatan sözlər Zamanın qəlbinin döyüntüsüdür. Yaradanın kəlamı, Bəşər karvanının ahəngi, Sirlərin açarı var. Yoxdur məndə belə bir şeir, Onu Xacə Hafizdən axtar, O şeir belə deyəcək yəqin: - Bu qəmli tablo Qəm xəstəsindən, Zamanın əzablarından, Musiqi, şeir ve fırça dərmanından İki min nüsxəyə Büküləndən sonra hələ, Qalmış belə...
Yüklə 2,39 Mb. Dostları ilə paylaş:
|