Gülüstan müqaviləsi
83
Zəyəm çayının isə 5 verstliyində olanda ərzaq karvanı Qacar dəstəsinin
hücumuna məruz qaldı. Rus mənbələrinin məlumatına görə, ərzaq
karvanı müdafiə mövqeyi tutaraq 4 gün ərzində müdafiə olundu. Bu
günlər ərzində karvanı mühafizə edən dəstə itki də verməli oldu. Ərzaq
karvanının düşdüyü vəziyyətdən yenicə Gəncəyə qayıtmış olan
polkovnik Karyagin xəbər tutdu və dərhal ixtiyarında olan 570 nəfərlik
dəstə ilə ərzaq karvanının köməyinə yollandı. Polkovnik Karyaginin dəs-
təsini Zəyəm çayı yaxınlığında Qacar tüfəngdarları qarşıladılar. Rusların
top atəşləri Qacar tüfəngdarlarını geri çəkilməyə məcbur etdi. Bundan
həvəslənən polkovnik Karyagin Qacar qüvvələri üzərinə hücumunu
davam etdirdi və Qacar qüvvələrini geri çəkilməyə məcbur etdi. İyul
ayının 31-də polkovnik Karyaginin dəstəsi və ərzaq karvanı Gəncəyə
yetişə bildilər (87).
İstinad olunan farsdilli mənbələrdə də Abbas Mirzənin Gəncə üzərinə
hücumu ilə bağlı yuxarıdakı faktlar bir qədər fərqli də olsa ümumən
təsdiqlənir. Farsdilli mənbələr Gəncə üzərinə yürüşün təşkil edilməsini
Sisianovun şəhəri tərk etməsi və şəhərin müdafiəsinin zəifləməsi ilə
əlaqələndirirlər. Mirzə Məhəmməd Sadıq Vəqayeneqar Gəncə üzərinə
hücumun təşkil edilməsini Abbas Mirzənin öz təşəbbüsü olduğunu
bildirir. Onun yazdığına görə, Abbas Mirzə Tərtər çayına yaxınlaşanda
şahsevən elinin başçılarından birini dəstəsi ilə birlikdə Sisianovun
üzərinə göndərdi ki, onun başını qatsın. Özü isə Gəncə üzərinə hücum
etdi (88).
“Məəssər-e Soltaniyyə” və “Tarix-e Zülqərneyn” əsərlərində Gəncə
üzərinə hücum təşəbbüsünün Fətəli şaha aid olduğu bildirilir.
Ümumiyyətlə, bu iki əsərdə hadisələrin təsviri çox oxşar şəkildə
verilmişdir. Məlumata görə, Fətəli şah “Təxti-Tavus”dakı düşərgəsində
olarkən Abbas Mirzəyə Gəncə üzərinə hücum haqqında göstəriş verdi.
General Sisianova qarşı müqavimət göstərilməsini isə Fətəli şah
sərkərdəsi İsmayıl bəy Damğaniyə tapşırdı. Mənbələrdə yazılanlardan
aydın olur ki, general Sisianov dəstəsi ilə Tərtər çayına yaxınlaşanda
Abbas Mirzə Əsgəranda idi. O, rus qoşunları ilə qarşılaşmaya vaxt
itirmədən Gəncəyə doğru istiqamət götürdü. Abbas Mirzə Gəncə
kənarında düşərgə saldı və dəstəsi isə Gəncə şəhərini mühasirəyə aldı.
“Tarix-e Zülqərneyn”dəki məlumata görə, Gəncə şəhərini mühasirəyə
alandan sonra Abbas Mirzə əhalini Şəmkir ətrafına köçürtdü. “Məəssər-e
Soltaniyyə”dəki məlumata görə isə Qacar qüvvələrinin qaladan
uzaqlaşmaq istədiyini güman edən şəhər əhalisi Abbas Mirzənin
dəstəsinə qoşuldular. Abbas Mirzə də onlarla birlikdə hərəkət edərək
Şəmkir yaxınlığında düşərgə saldı. Bu mənbədə Şəmkir yaxınlığında
Mehman Süleymanov
84
Abbas Mirzənin ruslarla döyüşə girməsi haqqında məlumat vardır.
Həmin mənbədə eyni zamanda Tiflisdən göndərilən ərzaq karvanının
üstünə hücum edilməsi haqqında da məlumat vardır. Bildirilir ki, ərzaq
karvanının üzərinə ilk hücum zamanı bir neçə rus hərbçisi və 2 nəfər də
zabit qətlə yetirildi. Bu döyüşün təfərrüatı barəsində geniş məlumat
toxdur. Amma mövcud məlumatlardan aydın olur ki, bu döyüşdən sonra
Abbas Mirzə Gəncədən köçürülmüş olan 5-6 min ailəni Pirqulu xanla
Məhəmmədəli xana tapşırdı. Özü isə Həsənsudan keçməklə İrəvana,
oradan da Təbrizə yollandı (89).
Qeyd edilməlidir ki, Abbas Mirzənin dəstəsi Gəncə-Şəmkir ətrafında
olanda Sisianov hələ Qarabağda idi. Sisianov çalışırdı ki, Qacar
qoşunlarını tamamilə Qarabağ ərazisindən sıxışdırıb çıxarsın. Əks
təqdirdə, Qacar qüvvələrinin nüfuzu digər Azərbaycan xanlıqları
üzərində də xeyli möhkəmlənə bilərdi.
Sisianovun yazışmalarından belə bir qənaətə gəlmək mümkündür ki,
o hələ Araz çayını adlamaq, Arazın cənub ətrafında olan Qacar qoşunları
ilə döyüşə girmək niyyətində də olmuşdu. Bunun üçün iyul ayının 21-də
Sisianov dəstəsi ilə Əsgəran qalasından cənuba doğru hərəkətə başladı.
Dəstə 19 verst məsafəni keçərək dağıdılmış Qarakənd ətrafında düşərgə
saldı. Həmin gün Sisianov məlumat aldı ki, Fətəli şah Araz
yaxınlığındakı düşərgəsini tərk edərək Meşkinə çəkilmişdir. Buna görə
də Sisianov artıq Araza doğru irəliləməyə ehtiyac görmədi. İyulun 25-də
Sisianov dəstəsi ilə geriyə, Əsgərana doğru hərəkətə başladı. İyulun 25-
dən 28-nə kimi Sisianovun dəstəsi Əsgəranda oldu. Həmin günlər ərzində
İbrahim xan general Sisianovun görüşünə gəldi və onu Şuşaya dəvət etdi.
Sisianov da bu dəvəti qəbul edib Şuşaya yollandı və bir gün orada qaldı.
Şuşa qalasında olarkən Sisianov eşitdi ki, İbrahim xanın əmisi
uşaqları – Mirzəli bəy, Feyzi bəy və Məhəmməd Həsən bəy və onlara
tabe olanlar Əbülfət ağaya rəğbət bəsləyirlər. Adları çəkilən şəxslər
Əbülfət ağanın xanlıqda hakimiyyət sahibi olmasını istəməsələr də, onun
gəlişi ilə daha çox müstəqillik əldə edəcəklərinə əmin idilər. Sisianova
görə, onların Şuşada qalması xanlığın Rusiya himayəsində qalmasına da
bir təhlükə idi. Ona görə onları girov kimi Tiflisə aparmağı qərarlaşdırdı.
İbrahim xan Sisianovdan xahiş edərək həmin şəxslərin azad olunmasını
istədi. Sisianov bu xahişlə razılaşsa da Mirzəli bəyin və Fəzli bəyin
oğlanlarını girov kimi Gəncəyə göndərdi. Məhəmməd Həsən ağanın oğlu
da nəhayət ki, girov kimi Şuşaya gətirildi. Bundan başqa Şuşa qalasında
digər hansı bəylərin də Əbülfət ağa ilə əlaqədə olması aydınlaşdırıldı.
Onlara hədə-qorxu gəlindi ki, əgər bu mövqelərindən əl çəkməsələr ciddi