Mehman Süleymanov
102
qaytarmağa müvəffəq oldu. Öz yurdlarından sürülən əhalinin geri
qaytarılmasını yerli əhali razılıqla qarşıladı və bütünlükdə xanlıq
ərazisində müvəqqəti bir sakitlik bərqərar oldu (128).
M.M.Xəzani Qarabağdan sürülmüş elatın geri qaytarılması üçün baş
verən döyüşlərdə Cəfərqulu ağanın böyük şücaət göstərdiyini yazırdı.
Müəllif onu da qeyd edirdi ki, general Nebolsin Quruçay və Dizak
tərəflərindən geri qayıdıb qoşunla Əsgəran ətrafında düşərgə saldı. Rus
qoşun dəstəsi Əsgəran ətrafında yerləşdikdən sonra general Nebolsin
ayrılıqda Şuşa qalasına gəldi və orada Mehdiqulu xanın qonağı oldu. Bu
görüşləri zamanı İbrahim xanı qətlə yetirmiş Lisaneviçin Qarabağdan
uzaqlaşdırılması barəsində Mehdiqulu xan general Nebolsin qarşısında
məsələ qaldırdı. Mehdiqulu xan istəyini bununla əsaslandırırdı ki,
İbrahim xanın qətlə yetirilməsi, onun və ətrafının əmlakının qarət
edilməsi qarabağlıların ciddi narazılığına səbəb olub. Lisaneviç
Qarabağda qaldığı müddətdə yerli əhalinin qəzəbi ilə qarşılaşmalı olardı.
Lisaneviçin təhlükəsizliyinin təmin edilməsi üçün Mehdiqulu xan onun
əvəz olunmasını xahiş etdi (129).
General Nebolsin bu fikirlə razılaşdı və Şuşadakı dəstənin komandiri
vəzifəsinə Kotlyarevskini təyin etdi. M.M.Xəzani yazır ki, Pyotr
Stepanoviç Kotlyarevski mayor Lisaneviçin yaxın dostu olduğu və
dostunun incidildiyi üçün Mehdiqulu xanla ədavətə başladı. Bunun
nəticəsi kimi, Kotlyarevski Mehdiqulu xanla Cəfərqulu ağa arasında
qarşıdurmanın yaranmasına nail oldu. Yuxarıda qeyd edildiyi kimi,
mayor Lisaneviç İbrahim xanın qətlindən sonra Mehdiqulu ağanı xan
elan etdi və bununla bağlı Tiflisdəki rus canişinliyinə müraciət edəndə
Cəfərqulu ağa bundan narazı qalmışdı. Çünki o özünü xanlığın qanuni
iddiaçısı hesab edirdi. Kotlyarevski də Mehdiqulu xanla Cəfərqulu
ağanın arasında məhz bu məsələni qızışdırdı.
Kürəkçay müqaviləsinə görə, İbrahim xandan sonra xanlıq onun
böyük oğluna keçməli və ondan sonra da varislik bu prinsiplə davam
etməli idi. Bu məqamı nəzərə alaraq Kotlyarevski tərəfindən dəstəklənən
Cəfərqulu ağa açıq şəkildə xanlığa iddiasını irəli sürdü. Yuxarıda qeyd
edildiyi kimi, Sisianov da Qarabağın gələcək xanı kimi Cəfərqulu ağanı
görürdü. Amma İbrahim xanın qətlindən sonra yaranmış gərginlikdən
Lisaneviçin fikrincə, Mehdiqulu ağa kimi daha təcrübəli şəxs çıxa bilərdi
və ona görə də onun namizədliyini dəstəklədi. Mayor Lisaneviç eyni
zamanda general Nesvetayevə məktub göndərdi ki, Məhəmməd Həsən
ağanın ölümündən sonra İbrahim xan özü Mehdiqulu ağanı varis elan
etmişdir.
Gülüstan müqaviləsi
103
Rus tarixçisi N.Dubrovinin yazdığına görə, iddialarının təmin
edilməsi üçün həm Mehdiqulu ağa, həm də Cəfərqulu ağa Tiflisə
yollandılar. Onların hər ikisini dəstəkləyən qüvvələr var idi və həmin
qüvvələr də müəyyən yollarla Rusiya qoşunlarının Qafqaz komandanına
təsir göstərməyə çalışırdılar. Rus qoşunlarının komandanı eyni zamanda
Qafqazda mülki işlərə rəhbərlik edirdi. Başqa sözlə bu şəxs Cənubi
Qafqazın hərbi-siyasi rəhbəri idi. Müəllifin bildirdiyinə görə, Mehdiqulu
ağa öz gücünə əmin olmadığı üçün Tiflisdə yaşayan keçmiş Xoy hakimi
Cəfərqulu xanı da bu işə cəlb etdi. Cəfərqulu xanın Rusiyaya sədaqətli
şəxs kimi rus generalları yanında xüsusi hörməti var idi. Mehdiqulu ağa
da məhz buna görə Cəfərqulu xanın feldmarşal Qudoviçin yanına get-
məsini və namizədliyini dəstəkləməsini xahiş etdi. Cəfərqulu xan da
müəyyən vədlərin əvəzində bu xahişi yerinə yetirməyə razı oldu.
Cəfərqulu xan da feldmarşal Qudoviçlə görüşüb Mehdiqulu ağanın
Qarabağ xanı məqamında saxlanmasını xahiş etdi. 18 yaşlı Cəfərqulu
ağanın xanlığı idarə etmək üçün hələ xeyli gənc olması barədə onun
söylədikləri ilə Qudoviç də razılaşdı və çar fərmanı gələnə kimi
Mehdiqulu ağanın Qarabağ xanlığını idarə etməsinə razı oldu(130).
M.M.Xəzani isə yazır ki, Rusiya qoşunlarının Qafqazdakı baş
komandanı təyin edilən Qudoviç hələ Tiflisə çatmamışdan qabaq
Mehdiqulu ağaya məktub göndərdi və Rusiya sarayının onun xan
olmasına razılıq verməsi ilə əlaqədar Tiflisə dəvət etdi. Bu məlumatı
eşidən kimi Qarabağ xanlığına iddialı olan Cəfərqulu ağa da Tiflisə
yollandı. O, Mehdiqulu ağadan da əvvəl Tiflisə gəldi və orada bir ay
Qudoviçin Tiflisə gəlib çatmasını gözlədi. İlk görüşlərində Qudoviç onun
Mehdiqulu ağa tərəfindən göndərildiyini güman etdi. Cəfərqulu ağanın
xanlıq iddiası ilə gəlməsi aydınlaşandan sonra Qudoviç bildirdi ki,
İbrahim xan qətlə yetiriləndə 17 yaşında olmusan. Mayor Lisaneviç səni
xanlığa layiq bilməyib və Mehdiqulu ağa haqqında təqdimat hazırlayıb
çar sarayına göndərib. Artıq çar sarayının qərarı var və daha bu qərarı
dəyişmək olmaz. Cəfərqulu ağa bu deyilənlərlə razılaşmalı oldu və eyni
zamanda xahiş etdi ki, xan tərəfindən ona bağışlanmış 36 para kəndə
toxunulmasın. Qudovuç bu xahişlə razılaşdı və Mehdiqulu xana da
tapşırdı ki, həmin kəndlər Cəfərqulu xanın güzəranının təmin edilməsi
üçün onun ixtiyarında saxlanılsın (131).
Bir müddətdən sonra 1806-cı il sentyabrın 10-da Rusiya çarı
Aleksandr Mehdiqulu xanın Qarabağ xanlığına təsdiq edilməsi barədə
fərman imzaladı. Həmin fərmanda deyilirdi: “Biz ali məqamlı və ali
cəlallı, ehsani-ümumə şamil olunan Allahın mərhəməti və köməyi ilə
bütün Rusiya məmləkətlərinin, habelə başqa vilayət və ölkələrin istiqlal