95
adlanır ki, onların (müxtəlif nisbətlərdə) birləşməsi ilə spektrin
hər rəngini təsvir etmək olar.
Lüminoforun nöqtələr yığımı üçbucaq üçlüklər üzrə
yerləşirlər. Üçlüklər təsvirin formalaşdığı pikseli - nöqtəni
meydana gətirir (ingiliscə pixel — picture element, şəklin
elementi).
Piksellərin mərkəzləri arasında məsafə monitorun nöqtəli
addımı adlanır. Bu məsafə təsvirin aydınlığına (dəqiqliyinə)
əhəmiyyətli dərəcədə təsir göstərir. Addım nə qədər kiçikdirsə,
dəqiqlik o qədər yüksəkdir. Adətən, rəngli monitorlarda addım
0,24 mm təşkil edir. Belə addımda insan gözü üçlüyün
nöqtələrini «mürəkkəb» rəngli bir nöqtə kimi qavrayır.
Bir saniyədə əks etdirilən sətirlər sayı sətir açılış tezliyi
adlanır. Təsvirin kadrlarının dəyişmə tezliyi isə kadr açılış tezliyi
adlanır. Sonuncu 85 Hs-dən az olmamalıdır, əks halda təsvir
sayrışacaq.
Bunun alternativi olaraq, maye-kristal (MK) matris
əsasında müstəvi və ensiz nazik monitorlar istehsal olunmağa
başlanmışdır. Belə monitorun ekranındakı nöqtələri çoxlu sayda
miniatür maye-kristallı elementlər formalaşdırır ki, o da verilən
cərəyanın təsiri nəticəsində öz rəng xarakteristikalarını
dəyişdirir.
LCD-monitorlarm əksəriyyəti iki şüşə lövhə arasında
yerləşdirilmiş maye kristallardan olan nazik təbəqədən istifadə
edirlər. Yüklər passiv matris adlanan üfüqi və şaquli
görünməyən saplar torunun içindən keçərək sapların kəsişmə
yerində (yüklər mayenin qonşu sahələrinə nüfuz etdiyindən bir
qədər qeyri-səlis) təsvir nöqtəsini yaradaraq ötürülür.
Aktiv matrislər sapların əvəzinə tranzistorlardan olan şəffaf
ekrandan istifadə edirlər və parlaq, praktiki olaraq təhrifsiz
təsviri təmin edirlər. Bu zaman ekran hər biri 4 hissədən (üç əsas
rəng üçün və bir ehtiyat) ibarət olan asılı olmayan xanalara
bölünmüşdür. Ekranın eni və hündürlüyünə görə belə xanaların
sayı ekranın ayırdetmə qabiliyyəti adlanır. Müasir LCD-
monitorlar 1280x1024 və ya 1024x768 ayırdetməyə malikdirlər.
Beləliklə, ekran hər biri öz tranzistoru ilə idarə olunan 1+5 mln
96
nöqtəyə malikdir. Yığcamlığına görə belə monitorların misli
yoxdur. Onlar EŞB-lu monitorlara nisbətən 2-3 dəfə az yer
tuturlar və bir o qədər də yüngüldürlər; xeyli az elektrik enerjisi
istehlak edirlər və insanların sağlamlığına təsir edən
elektromaqnit dalğaları şüalandırmırlar.
XX əsrin 90-cı illərində kompyuter texnologiyasında yastı
panelli plazma monitorlarının (PDP - Plasma Display Panel)
istehsalına başlandı. Plazma monitorların ekranlarının ölçüləri
artsa da, onların çəkisi azalır. Bununla yanaşı monitor ekranın
qalınlığı da azalır (15 santimetrə qədər).
Plazma monitorların iş prinsipi inert (ətalətli, fəaliyyətsiz)
qazlardan arqon, neon, heliy və ksenon ilə doldurulmuş boru
şəkilli neon lampalarının iş prinsipinə çox oxşayır.
Plazma monitorun ekranında minlərlə kiçik nöqtələr -
piksellər ardıcıl olaraq yanırlar. Ekranda piksellərin üstünün
örtülməsi üçün üç rəngdən (qırmızı, yaşıl və göy) istifadə olunur.
Beləliklə, hər bir piksel üç yuvadan yaradılır və bu yuvalar
da özündə həddindən artıq xırda flüorsent lampaları cəmləşdirir.
CRT-də olduğu kimi plazma monitorlarında da çoxsaylı rəng
çalarlarının əldə edilməsi yuvaların işıqlanma intensivliyinin
dəyişməsi nəticəsində baş verir.
Plazma monitorlarının əsasını ionlar (atomların elektrik
yüklənməsi) və elektronlar təşkil edir. Normal şəraitdə
monitorun daxildəki qaz neytral elektronlardan ibarət olur. Bu
zaman qazın atomlarını bərabər saylı protonlar və elektronlar
təşkil edir. Elektronlar protonları “kompensasiya” edir, nəticədə
atomun ümumi elektrik yükü sıfra bərabər olur.
Əgər qaza çoxlu sayda sərbəst elektronlar daxil edilərsə və
onlardan elektrik cərəyanə buraxılarsa, onda vəziyyət radikal
dəyişəcəkdir. Sərbəst elektronlar atomlar ilə toqquşacaq,
nəticədə onlardan yeni-yeni elektronlar “çıxacaqdır”.
Beləliklə, elektron balansı dəyişəcək, atom müsbət
yüklənəcək və iona çevriləcəkdir. Elektrik cərəyanı plazmadan
keçərkən mənfi və müsbət yüklənmiş hissəciklər bir-birinə qarşı
hərəkətə başlayacaqlar.
Yaranmış xaos nəticəsində hissəciklər daima bir-birini
downloaded from KitabYurdu.org
97
itəliyəcək və bununda nəticəsində plazmada olan qazın atomları
“həyacanlanacaq”dır. Plazmadakı qazın həyəcanlanmış atomları
özlərindən fotonlar şəkilində enerji buraxacaqlar.
Plazma monitorlarında əsasən inert qazdan - neon və
ksenondan istifadə edilir. “Həyacan” vaxtı onlar ultrabənövşəyi
diapazonda özlərində insan seçə bilmədiyi işıq buraxırlar.
Ultrabənövşəyi
diapazonda
işığın
görünən
spektrindən
fotonların azad olması üçün istifadə etmək olar.
Tipindən asılı olmayaraq monitorlar aşağıdakı vacib
parametrlərlə xarakterizə olunurlar:
1) Ekranın diaqonalının ölçüsü dyümlə ölçülür. Əvvəllər
ev kompüterlərində 14 dyümlü monitorlardan istifadə edilirdi.
Sonra onları 15 dyümlü və 17 dyümlü monitorlar əvəz etdi. 19
dyümlü və daha böyük diaqonallı monitorlardan istifadə edənlər
də az deyildir.
2) Ekranın mütənasibliyi. EŞB monitorlarında tərəflərin
nisbəti (enin uzuna nisbəti) həmişə 4:3 olduğu halda, MK
monitorlarda bu nisbət müxtəlif cür olur. MK monitorlarda əksər
hallarda bu nisbət 16:9 olur. Bu da, belə bir enli ekranlı formatda
DVD filmlərinə rahat baxmağa imkan verir. Standart
proqramlarla işlədikdə isə ekran nisbətinin heç bir təsiri yoxdur.
3) Ekran pikselinin qiyməti. Bu göstərici ekrandakı
nöqtənin – pikselin ölçüsünün minimal qiymətini göstərir (bu
qiymət millimetrin onda bir hissəsi ilə ölçülür). Bu parametr
alınan təsvirin keyfiyyətinə bilavasitə təsir edir: bu nöqtə nə
qədər böyük olarsa, təsvir də bir o qədər kobud alınar. MK
monitorlarda bu kəmiyyət 0,28-0,29 mm olur.
4) Seyrəklik qabiliyyəti (videorejim). Bu kəmiyyət
vasitəsilə ekrana çıxarılan nöqtələrin (piksellərin) sayı təyin
edilir. Aydındır ki, piksellərin sayı nə qədər çox olarsa, təsvir də
bir o qədər keyfiyyətli alınacaq. Seyrəklik qabiliyyəti 2
kəmiyyəti təsvir edir: üfüqi və şaquli istiqamətdə nöqtələrin sayı.
Bu kəmiyyət kompüterdə rejimdən rejimə keçdikcə dəyişir:
-
640x480 (14 dyümlü monitorlar üçün standart rejim)
-
800x600 (15 dyümlü monitorlar üçün standart rejim)
-
1024x768 (17 dyümlü monitorlar üçün standart rejim)
98
-
1152x854 (19 dyümlü monitorlar üçün standart rejim)
-
1280x1024 (20 dyümlü monitorlar üçün standart rejim)
-
1600x1200 (21 dyümlü monitorlar üçün standart rejim)
Praktikada, istənilən monitor daha böyük seyrəkliyi
dəstəkləyə bilər. Çox böyük seyrəklik olduqda qrafik interfeysin
elementləri çox-çox kiçik alınır.
5)
Açılışın maksimal tezliyi (Refresh Rate). Aydındır
ki, açılış tezliyi nə qədər kiçik olarsa, monitorun ekranı insanın
gözünü daha tez yorar. Bir qayda olaraq komfort şəkildə işləmək
üçün açılışın tezliyi 85 Hz-dən aşağı olmamalıdır. Bu zaman
ekrandakı təsvir bir saniyədə 85 dəfə yenilənəcəkdir. Daha aşağı
tezlik görmə qabiliyyətini zəiflədə bilər. Bütün bu deyilənlər
EŞB monitorlara aiddir. MK monitorlarda isə bir piksel digər
piksellərdən asılı olmur və ayrıca idarə olunur. Ona görə də MK
monitor üçün bu parametr 75 Hz olarsa, bu təhlükəsizdir.
6)
Videoplatanın tipi
7)
Rəngin dolğunluğu – ekrana eyni zamanda çıxarıla
bilən rənglərin sayı ilə müəyyən olunur.
8.2.2. Printer
Printer informasiyanı kağıza çap edən qurğudur. Printerlər
bir-birindən iş prinsipinə, çapetmə üsuluna, sıxlığına, sürətinə və
çap rənginə görə fərqlənirlər.
Bütün çap qurğuları çapetmə prinsipinə görə aşağıdakı
qruplara bölünür:
zərbəli printerlər;
zərbəsiz printerlər;
Zərbəli printerlər matrisli və literli olmaqla iki yerə bölünür.
Zərbəsiz printerlərin isə əsasən üç tipə ayrılır: Lazerli,
şırnaqlı, termiki.
Matris tipli zərbəli printerlər. Bu printerlərin iş prinsipi
ona əsaslanmışdır ki, bütün mümkün işarələr kağız üzərinə
köçürülən ayrı-ayrı nöqtələr toplusu vasitəsilə təşkil olunurlar.
Bu cür üsulla işləyən çap qurğuları kifayət qədər çap keyfiyyəti,
downloaded from KitabYurdu.org