214
www.vivo-book.com
―Ağzımı tıxayacaq! Keyt!‖ – beynimdən keçir və mən susuram.
O, cəld kross ayaqqabıları və corablarımı, sonra da yavaĢca məĢq
Ģalvarını çıxarır. TəlaĢla əynimdə hansı tumanın olduğunu xatırlayıram. О,
azca məni havaya qaldırır və altımdakı adyalı çıxararaq bədənimi yenidən
çarpayıya qoyur, amma artıq mələfə üstünə.
– Həə, – Kristian xəfifcə alt dodağını yalayaraq deyir. – АnasteyĢa,
sən yenə dodağını diĢləyirsən. Sənsə bilirsən bu mənə necə təsir edir.
O xəbərdaredici tərzdə öz Ģəhadət barmağını ağzıma qoyur.
Ġlahi! Mən köməksiz halda, güclə özümü saxlayaraq onun otaqda
ahəngdar Ģəkildə necə gəziĢdiyini izləyirəm. Bu, məni son həddədək
ehtiraslandırır. Asta-asta, demək olar ki, tənbəlcəsinə o, ayaqqabılarımı və
corablarımı çıxarır, Ģalvarımın düyməsini açır və köynəyimi yuxarı qaldırır.
– Məncə, sən çox Ģey görmüsən, – Kristian hiyləgərcəsinə
gülümsəyir.
O, yenidən üstümə oturur, futbol köynəyimi çıxararaq. Deyəsən, indi
o, köynəyi tam çıxaracaq, yox, köynəyi boğazımacan bürmələyir, sonra
onunla gözlərimi örtür, yalnız ağzımı və burnumu açıq qoyur. Parça
qatlanıb. bir neçə dəfə, heç nə görmürəm.
– Hm, – nəfəsini üzümə buraxır durumu qiymətləndirərək, – Ġndi
daha yaxĢıdır. Gedib içməyə bir Ģey gətirim.
Kristian əyilir və məni öpür, zərifliklə dodaqlarını dodaqlarıma
toxundurur və çarpayıdan qalxır. Qapının asta cırıltısı qulağıma çatır. Ġçki
dalınca getdi. ―Hara? Kimsə var yaxınlıqda? Portlendə? Sietlə?‖ Qulağımı
Ģəkləyir, asta nitqi tuturam və baĢa düĢürəm ki, Kristian Keytlə danıĢır.
Yooox… o, demək olar ki, lütdür! O, Keytə nə deyəcək? Asta bır paçıltı
eĢidirəm. Bu nədir görən? Yenə qapı cırıldayır: Kristian qayıdır, onun
addımları və qədəhdə buzun dınqıltısı eĢidilir. Orda nə içki var elə? Kristian
qapını örtür və eĢitdiyim xıĢıltıya əsasən, Ģalvarını çıxarır. ġalvar yerə düĢür
və anlayıram ki, Kristianın əynində heç nə yoxdur. О, yenidən üstümə
oturur.
– Sən içmək istəyirsən, АnasteyĢa?
215
www.vivo-book.com
– Hə, – pıçıldayıram, çünki qəfildən bütün ağzım quruyur.
Yenidən buzun dınqıltısını eĢidirəm— Kristian stəkanı qoyur, əyilir
və məni öpür, ecazkar, büzüĢdürücü mayeni ağzıma tökərək. Ağ Ģərab. Bu,
gözlənilməz oldu və içim alovlandı, hərgah Ģərabın özü soyuqdur, Kristanın
dodaqları da.
– Yenə?
BaĢımla təsdiqləyirəm. ġərab dadlıdır, onun ağzında olan da.
Kristian baĢım üstündən əyilir və mən onun dodaqlarından daha bir qurtum
içirəm … Ġlahi!..
– Gəl buna vaxt itirməyək, АnasteyĢa.
Özümü saxlaya bilmirəm və gülümsəyirəm. O əyilir, dodaqlarıma
daha bir qurtumu boĢaldır, sonra çevrilir və mənimlə yanaĢı uzanır, odur ki
ombamla ereksiyanı hiss edirəm. О-o-o, mən onu içimdə elə hiss etmək
istəyirəm ki!
– XoĢdur?
Mən gərilirəm, osa yenidən stəkanı götürür, məni öpür və Ģərabla
birgə ağzıma bir parça buz dürtür. Sonra asta-asta bədənimdə soyuq öpüĢ
cığırı saxlayır: boğazımdan aĢağı, döĢlərim arasında və daha sonra qarnıma
sarı enir. Soyuq Ģərabı göbəyimə tökür və ora buz parçasını atır. Buzun
bədənimi necə yandırdığını hiss edirəm. Ох-x.
– Sakit uzan, – Kristian pıçıldayır, – tərpənmə, АnasteyĢa, yoxsa
bütün yataq Ģəraba bulaĢacaq.
Ombalarım qeyri-iradi yığılır.
– Yoox, miss Stil, əgər Ģərabı dağıtsanız, sizi cəzalandıracam.
Ġnləyirəm və qalstuku dartıram, ombalarımı tərpətmək istəyini güclə
boğaraq. Yox… xahiĢ edirəm.
Kristian barmağıyla əvvəlcə büsthalterin bir kasasını, sonra o birini
aĢağı çəkir və sinəm, köməksiz halda onu seyrinə çıxır. O əyilir, növbəylə
məmələrimim gilələrini öpür, onları soyuq dodaqları ilə dartır. NəvaziĢə hay
verən bədənimlə mübarizə aparıram, o bükülür.
– Bəs bu xoĢuna gəlir? – Kristian məmə giləsinə üfürərək soruĢur.
216
www.vivo-book.com
Yenə də cingilti eĢidirəm və hiss edirəm ki, Kristian buz parçasını
sağ məməmin giləsi ətrafında necə dolandırır, eyni vaxtda dodağı ilə o birini
sıxır. Məndən inilti qopur, tərpənməməyə çalıĢıram. Necə də Ģirin,
əzabverici iĢgəncədir!
– ġərabı dağıtsan, sənə qurtarmaq imkanı verməyəcəm.
– О-o, xahiĢ edirəm… Kristian… ağa… xahiĢ edirəm!
O, ağlımı baĢımdan alır. Mən, demək olar ki, onun gülümsədiyini
eĢidirəm. Göbəyimdəki buz əriyir, mənsə alıĢıb, yanıram – yanır və
soyuyuram dəhĢətli dərəcədə ehtiraslanmıĢam. Kristianı içimdə hiss etmək
istəyirəm. Ġndi.
Onun soyuq barmaqları birdən-birə çox həssas olmuĢ qarnımın
dərisində ağır-ağır sürüĢür. Özümdən asılı olmayaraq bədənimi qaldırıb-
əyirəm və artıq isti maye göbəkdən bütün qarnıma axır. Kristianın
hərəkətləri cəlddir, o Ģərabı diliylə yalayır, məni öpür, incə tərzdə diĢləyir və
sovurur.
– Аy-ya-yay, АnasteyĢa, sən tərpəndin. Ġndi səninlə nə edim?
Mən ağır-ağır nəfəs alıram, indi mənimçün yalnız onun toxunuĢu və
səsi mövcuddur. Yerdə qalanlar qeyri-realdır, heç bir əhəmiyyət daĢımır və
radarımla tutulmur. Kristianın barmaqları tumanımın içinə girir və məni
ucadan köks ötürməklə mükafatlandırır.
– Оoo, balaca, – o pıçıldayır və iki barmağını içimə soxur.
Ağzımla havanı tuturam.
– Sən artıq mənimçün hazırsan, həm də belə tez, – Kristian deyir,
dözülməz dərəcədə asta-asta barmaqları içəri soxaraq və çölə çıxararaq,
mənsə onun əlinə qısılır və ombalarımı yuxarı qaldırıram.
– Necə də xəsis qızsan, – sərt tələffüz edir o, böyük barmağını
klitorum ətrafında fırladır, sonrasa onu sıxır.
Bədənim onun mahir barmaqlarının təsiriylə əyilib-burulur, ucadan
səslənən iniltilərimi artıq boğmuram. O, baĢım üstündən futbol köynəyini
çıxarır və mən onu görürəm, gecə çırağının iĢığından gözlərimi qırparaq.
Toxunmaq istəyi məni üzür…
Dostları ilə paylaş: |