Microsoft Word A. Cemil secilmis eserler temiz variant secilmis eserler 111. doc
Yüklə 1,18 Mb. Pdf görüntüsü
|
Сечилмиш ясярляри 351 TƏBİƏTDƏ TƏBİƏTƏM Zirvədəki ala bulud, Köynəyindən keçir məni – oğlun olum. Yarpaq-yarpaq solan palıd, Göynəyindən keçir məni Ağrın alım… Yamacda çağlayan bulaq, çağla mənim əvəzimə, ağla mənim əvəzimə – Dönmüşəm dərd heykəlinə; Ağlaya bilmirəm daha. Göy-varağa şəkil çəkən qızıl şimşək, Sən mənim də dərdimi çək… Qarlı dağdan qanadlanan qara quşum, Çəkmə məni maviliyə – Hər qanadım bir qurğuşun… Bu qanadla necə uçum? Uç mənim yerimə… Durğun gölüm, dəli çayım, Bir az sizə bənzərim var. Təbiətdə təbiətəm – Mənim də öz mənzərəm var… 1989 Адил Ъямил 352 ATA-OĞUL DEYİŞMƏSİ Atam Savalanın hələ cavanlıqdan şeir yazdığını bilirdim. Amma nədənsə bizdən gizlədirdi. Uşaq vaxtı evimizin taxta-boxçasını «təftiş» eləyərkən əlimə bir bağlama şeir keçmişdi. Xalq ruhundan süzülən bu gəraylı və qoşmaları ləzzətlə oxuyub müəllifini soruşanda atam yenə boynundan atmışdı… Amma iş elə gətirdi ki, günlərin bir günü mənə yazdığı mənzum məktub atamın «sirrini» açdı və mən də həmin məktuba şeirlə cavab verəsi oldum… Ata: Qəbul et salamım, ay Adil Cəmil, Dönübdü cənnətə yaz bizim yerdə. Açılıb al-əlvan güllər-çiçəklər, Eyləyir insana naz bizim yerdə. Qoyma intizarda Tərtər çayını, Unutma elinin haqqı-sayını. Saxlaram Orxanın çiçək payını, Şehli yamacları gəz bizim yerdə. Bir güllü may günü çıxdım dağlara, Xəyalım yollandı ötən çağlara. Həsrətlə boylandım buz bulaqlara, Oğulsan bu dərdə döz bizim yerdə. Dağlar öz oğlunu görmək istəyir, Sənə uzun ömür vermək istəyir, Çiçəkdən bir qala hörmək istəyir – Dəryatək çəməndə üz bizim yerdə. Сечилмиш ясярляри 353 Atadan nəsihət qalar oğula: Nə vara aldanma, nə də ki pula. Tamah ağılsızı döndərər qula, Sərvətə qul olan az bizim yerdə. Oğul: Aldım salamını, varlığım ata, Darıxma, gələrəm bizim dağlara. İlhamım çağlayan çeşmə kimidir, Nə çoxdur deməyə sözüm dağlara. Baxma ki qəfildən qar yağıb saça Sən dağlar oğlusan – dağlartək uca. Ürəyim atlanar, xəyalım uçar O canım dağlara, gözüm dağlara. Yazıram gülündən, bənövşəsindən, Yaşıl yamacından, göy meşəsindən. Ayrılıb şəhərin bu gur səsindən Görəsən çatırmı səsim dağlara?... Görünmür şəhərin dumanı, çəni, Yaşıl «zirvəm» olub yaşıl səməni. Kaş bir də gəzəydim şehli çəməni, Kaş bir də düşəydi izim dağlara. Hanı uşaq vaxtı qazdığım mətə, Hanı sac üstündə buğlanan kətə… Dözüb ayrılığa, dözüb həsrətə – Verilib dağ boyda dözüm dağlara. Адил Ъямил 354 Mənə uzaq dağlar sizə yaxındır, Dolanan dumanı könül ahımdır. Adiləm, zirvələr qibləgahımdır – Ömür keçirirəm üzüm dağlara… 1987 Сечилмиш ясярляри 355 BAĞLI YOLLAR Bu gününü görməyəydim – Yolların bağlanıb, dağlar. Solub laləzar çəmənin Çiçəyin qoxlanıb, dağlar. Niyə döndü aylar, illər, Niyə əsdi qara yellər? Köç eyləyən ağır ellər Yolundan saxlanıb, dağlar. Murov dağım – məğrur boyum, Dəlidağım – köküm, soyum. Qəzəblənən İstisuyum Qaynayıb, buğlanıb, dağlar. Daş tökülər, qaya gələr, Qoç Koroğlum qıya gələr, Dədəm Qorqud haya gələr – Biləndə oxlanıb dağlar. Yollardayam – yolum bağlı, Sağım bağlı, solum bağlı. Çırpınıram – qolum bağlı, Ürəyim dağlanıb, dağlar. 1990 Адил Ъямил 356 BİR ZAMAN Dağların zirvəsi qardı bir zaman, Xarlamış o qardan xoşum gələrdi. Mənim zirvələrim vardı bir zaman – Əyilməz vüqardan xoşum gələrdi. Məni ovçu edən göy ovalıqlar Çəkib xəyalımı yenə qılıqlar… Tora düşməyəndə qızıl balıqlar Tərtərdən, Qarqardan xoşum gələrdi. Xəlvəti açardı alça çiçəyi, Gizlincə dolardı arı pətəyi. Oğrun boylanardı dağlar göyçəyi – Mənim o nigardan xoşum gələrdi. Südəmər çağıydı sərtüzlüyümün, Düzündə qalmışdım mən düzlüyümün… Çəkərdim dərdini dərdsizliyimin – O «dərddən», «qübardan» xoşum gələrdi. 1990 Сечилмиш ясярляри 357 BİOQRAFİK BİLGİ Adil Cəmil (Adil Savalan oğlu Cəmilov) Adil Savalan oğlu Cəmilov – şair, ədəbiyyatşünas, tərcüməçi, filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, Prezident təqaüdçüsü(2008), 1985- ci ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin, 1979-cu ildən Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü. 1954-cü il oktyabrın 8-də Kəlbəcər rayonunun Kilsəli (sonradan Günəşli) kəndində anadan olmuşdur. Burada ibtidai məktəbi, Mingəçevir şəhərində isə 9 saylı orta məktəbi bitirmişdir. Bakı Dövlət Universitetinin jurnalistika fakültəsində təhsil almışdır (1972-1977). Təyinatla «Yazıçı» nəşriyyatının sərəncamına göndərilmişdir. 1978-1990-cı illər arasında həmin nəşriyyatın Folklor və klassik ədəbiyyat, poeziya redaksiyalarında redaktor kimi fəaliyyət göstərmiş, onlarla kitabın tərtibçisi, yüzlərlə kitabın redaktoru olmuşdur. 1990-cı ildə «Həqiqət» qəzetinin baş redaktoru, 1992-ci ildə «Bakı», «Baku» axşam qəzetlərində mədəniyyət şöbəsinin müdiri, sonralar «Binəqədi» rayon qəzetinin redaktoru, «Maarifçi» qəzetinin baş redaktor müavini və b. vəzifələrdə çalışmışdır. 2002- ci ildən 2014-cü ilə qədər «Ədəbiyyat qəzeti» redaksiyasında poeziya, nəsr şöbəsinin müdiri olmuş, 2014-cü ildən baş redaktor müavinidir. Hələ orta məktəb illərindən bədii yaradıcılığa başlayan A.Cə- milin ilk mətbu şeri «Bahar» 1970-ci il martın 22-də «Mingəçevir işıqları» qəzetində dərc olunmuşdur. O vaxtdan ardıcıl olaraq res- publika mətbuatında – qəzet, jurnal və almanaxlarda çıxış etməyə başlayıb. 1980-ci ildə «İşıqlar, pərvanələr» adlı ilk şeirlər kitabı nəşr olunub. Şeirləri Rusiya, Türkiyə, İran və Orta Asiyada dərc olunub, bəzilərinə isə mahnılar bəstələnib. A.Cəmil bədii tərcümə ilə də müntəzəm məşğul olur. Rus, belorus, özbək, qırğız, Latın Amerikası poeziyasından etdiyi tərcümələr qəzet, jurnal və tərcümə toplularında dərc olunmuşdur. Yüklə 1,18 Mb. Dostları ilə paylaş:
|