Microsoft Word A. Cemil secilmis eserler temiz variant secilmis eserler 111. doc
Yüklə 1,18 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- HANDAN HANA
Адил Ъямил 318 ƏYİLƏNDƏ Ömür-gün zülmətə düşərmiş demə – Taleyə nur saçan gün əyiləndə. Ürək qəm odunda bişərmiş demə – Bəxtə duman çöküb, çən əyiləndə. Min ürək sındırır bir ürək küsü, Boğur məhəbbəti nifrət bürküsü. Dağılır arada ülfət körpüsü – Könüldən könülə kin əyiləndə. Bu doğma dünyada doğmam, yadım var, Bir nəslin adını çəkən adım var. Baxmayın insanam – polad qatım var – Bilin ki, sınmışam mən əyiləndə… 1984 Сечилмиш ясярляри 319 MİNGƏÇEVİR HƏSRƏTİ Özümü axtarıb tapıram hərdən Ömrümün qayğısız keçən çağında. Yollarım başlayır Mingəçevirdən, İzlərim göyərir Kür qırağında. Hələ uşaq idim, balaca idim Aldı ağuşuna bu şəhər məni. Ömrünü ömrümə calayan əmim Məktəbə ötürdü hər səhər məni… Nazımı çəkdikcə bibim Xoşqədəm Bağlı sabahlara inamım artdı. Elə tələsdi ki, uşaqlıq vədəm Bilmədim yuxudu, yoxsa həyatdı… Bu şəhər güləndə doqquz yaşıma Anamın duası gərəyim oldu. İnsanam – çox işlər gəldi başıma, Nəyim olmasa da ürəyim oldu. Arabir darıxdım Kəlbəcər üçün, Atamı, anamı yuxuda gördüm. Son sözü söylədi mənim son gücüm, Həyatda azı da, çoxu da gördüm… Gördüm bu dünyanın gündoğanı var – Çıxdım taleyimin arzu yoluna. Gördüm bu diyarın Mil, Muğanı var – Döndərdim yolları mən su yoluna. Адил Ъямил 320 İnsan yorulmayır bu çək-çevirdən, Heyrət eyləyirəm ürək oduma. Özümə baxıram Mingəçevirdən – Kür boyu kürlüyüm düşür yadıma… Ömür ağacının kökü dərində, Xatirə dünyamda sarı sim qalıb. O doğma şəhərin küçələrində Bir də qayıtmayan gəncliyim qalıb. …Özümü axtarıb tapıram hərdən Ömrümün qayğısız keçən çağında. Məni çağırırlar Mingəçevirdən, Məni gözləyən var Kür qırağında… 1990 Сечилмиш ясярляри 321 HANDAN HANA Ömrü yarı eyləyirik, Ayılırıq handan hana. Bəs etməyir bir qiyafə – Hey giririk dondan dona. Ayrılıqlar görküyük biz, Səs-sədayıq, hay-küyük biz. Görmürük ki, körpüyük biz Ruhdan ruha, qandan qana. Daş dirənir dizimizə, Yaş yığılır gözümüzə. Qayıdırıq özümüzə, Qayıdırıq sondan sona… 1989 Адил Ъямил 322 BAŞIMIZA GƏLƏNLƏR Hərə bir hava çalır – Bu da belə toyxana. Dediyinə inanmır O kürsüyə yayxanan. Xalqa xalqın dilində Bel kəlmə söz gərəkdir. Nə ona «səbir» gərək, Nə ona «döz» gərəkdir. Dözə-dözə dözülməz Bir günə düşmüşük biz. Halalca yurdumuzda Sürgünə düşmüşük biz. Düşmənə dost olmuşuq, Bu da «səbir» deməkdir. Qanımız gizli axır – Səbir qəbir deməkdir. Gah baxıram o taya, Gah baxıram bu taya. Vallah, billah genəşməz Vuran oğul ataya… Sükut – məğlubiyyətdir, Susmağımız – razılıq. Bu qulaq kəsənlərə Hələ qulaq asırıq… Сечилмиш ясярляри 323 Dünən içindən yanan Bir alimi itirdik. Ağlagəlməz oyunu Başımıza gətirdik. Hərə bir cür tutulub – Hamı zindan içində. Dil danışsa kəsilər, Qollar qandal içində. Qanımız gizli axır, Axan qanlar görünmür. Budurmu «din birliyi» - Müsəlmanlar görünmür… *** Bu gün gördüm küçədə Yurdundan didərgini. Bizə pənah gətirib Taleyin bu dar günü. Bir parça torpaq üçün Yüz yerə üz tutubdur. Yenə əliboş dönüb, Sinəsi köz tutubdur. «Ana» bildiyi Bakı Qoynunda yer verməyir. Beş qarış torpağında Tikməyə ev verməyir. Qoltuğunda uşaqlar Qapı-qapı dolanır. Адил Ъямил 324 Belə kiçilir insan, Bax belə xırdalanır… Nə olsun bir qanlıyıq – Kökümüz birdir bizim. Çox da ki çiynimizdə «Yükümüz» birdir bizim. Bu birliyi özülsüz Bilənlər gülübdülər. Ona görə bu xalqı Yüz yerə bölübdülər. Özü millət olurmuş Məsləki bir olanın. Ömrü zillət olurmuş Arazı Kür olanın. Mənim titrək ürəyim Ağacın son yarpağı. Nə üzlə qoyacaqlar Gözümüzə torpağı?.. Oktyabr 1988 Yüklə 1,18 Mb. Dostları ilə paylaş:
|