391
Qısa zaman çərçivəsində gəlir gətirən sahələrin sürətli inkişafına üstünlük
verildiyinə görə təbii ehtiyatların, havanın, suyun və meşələrin qorunması arxa
plana keçir. Odur ki, bu məsələyə ölkənin İqtisadi siyasət strategiyası
çərçivəsində kompleks şəkildə yanaşmaq vacibdir. Sənaye cəhətdən zəif inkişaf
etmiş ölkə yoxsul vəziyyətdə və dünya sivilizasiyasından kənarda qaldığı kimi,
onun son dərəcə bərbad ekologiyası da ümumbəşəri dəyərlər sistemində miskin
görünəcəkdir. Məşhur amerikan alimi Fred Li Smitə görə, hələ indiyə qədər
ekologiyanı bütövlükdə İqtisadi sistemə inteqrasiya edən məqsədli model
qurulmamışdır.
Qeyd etmək lazımdır ki, təbii resursların ölkənin milli sərvəti olduğunu
nəzərə alsaq, onda onların özəlləşdirilməsi zamanı İqtisadi təhlükəsizlik
kontekstində ekologiya probleminin həlli məsələsi də daim diqqət mərkəzində
saxlanılmalıdır. Dünya təcrübəsində qlobal problem kimi ətraf mühitin
qorunmasının aşağıdakı prinsipləri ön plana çəkilməlidir.
- əgər təbii resursların qorunmasını özəl sektor öz üzərinə götürməyə
qadirdisə, onda dövlətin bu sahəyə xərc çəkməsi istisnalıq təşkil etməlidir;
- ekoloji problemlərin həlli zamanı hər bir rayon ekoloji və İqtisadi
məsələlərin seçilməsində tam sərbəst olmalıdır;
- müştərək təsərrüfat fəaliyyəti ilə digər yerdəki ekoloji ziyan arasındakı
qarşılıqlı əlaqənin aşkara çıxarılmasına nail olunmalıdır;
- sağlam ekoloji mühitin yaradılması üçün mülkiyyət obyektlərinin
sərhədləri müəyyənləşdirilməli və onların toxunulmazlığının təmin edilməsi
məqsədilə işlər həyata keçirilmişdir.
Daha çox məhsul istehsalına olan meyl böyük ərazilərdə faydalı qazıntı
yataqlarının sürətlə istismarına gətirib çıxarmışdır ki, bu da böyük ərazilərdə
təbii mühitin pozulmasını sürətləndirmişdir. Torpaqların rekultivasiyası, bitki
örtüyünün bərpası və hasilat prosesi başa çatmış, bir sıra sahələrin təbiəti müha-
fizə və ekoloji tarazlığın bərqərar edilməsi üzrə işlər üzrə isə, əslində
aparılmamış, bu tədbirlərin təşkili və həyata keçirilməsi üçün zəruri olan
maliyyə vəsaitləri avadanlıqlar və texniki vəsaitlər daha “məhsuldar” məqsəd-
lərə, daha doğrusu, təbii sərvətlərin yeni yataqlarının mənimsənilməsinə yönəl-
dilmişdir. Nəticədə külli miqdarda dağıdılmış torpaq sahələri, bərbad vəziyyətə
düşmüş təbii bitki örtüyü, çirkləndirilmiş çoxlu su hövzələri, səmərəsiz istifadə
nəticəsində yararsızlaşmış, bir sıra böyük əhəmiyyətə malik faydalı qazıntı
yataqları respublikanın ekoloji cəhətdən zərərli zonasına çevrilməsinin başlıca
səbəblərindən biri olmuşdur.
Hazırda böyük torpaq sahələri dağıdılmaqla yanaşı, su hövzələrinin hasilat
və saflaşdırma tullantıları ilə intensiv çirkləndirilməsi, bitki və heyvanat
aləminin qismən və ya tamamilə məhv olması kimi acı reallıq üzə çıxmışdır.
Abşeron, Gəncə, Daşkəsən, Qazax, Qaradağ rayonlarının ərazilərində və
Naxçıvan MR-də bu vəziyyət özünü daha açıq şəkildə büruzə vermişdir. Ilkin
hesablamalara görə, bu rayonlarda ətraf mühitin çirkləndirilməsi nəticəsində
392
ölkənin xalq İqtisadiyyatına dəyən İqtisadi zərərin ümumi miqdarı 150-200
milyon dollar təşkil edir.
Dəymiş zərərin aradan qaldırılması üzrə tədbirlərin həyata keçirilməsi isə
daha böyük həcmdə investisiya qoyuluşlarının həyata keçirilməsini tələb edir.
Bununla yanaşı, təbiəti mühafizə tədbirləri üçün ayrılan kapital qoyuluşunun
vaxtında, lazımi məqsədlər üçün və yüksək səviyyədə mənimsənilməsini təmin
etmək məqsədilə bir sıra İqtisadi və təşkilati tədbirlərin həyata keçirilməsi
məqsədəuyğun sayılır.
Qeyd etmək lazımdır ki, hazırda ən maraqlı hal cənub sərhədləri boyu
axan Araz çayı bədnam qonşu Ermənistan Respublikasının ərazisindən çirkab
materiallarla çirkləndirilir. Çay sularının tərkibində xüsusilə də ağır metalların
miqdarı üstünlük təşkil edir. Təəssüflər olsun ki, bu sular kənd təsərrüfatında və
Bakının su təchizatında istifadə edilir. Respublikanın 45 şəhərindən 35-ində
təmizləyici qurğular fəaliyyət göstərir ki, bunlar da yalnız mexaniki təmizləmə
xarakterli işləri yerinə yetirirlər. Həmin qurğuların texnoloci cəhətdən yarar-
sızlığı isə mövcud problemləri daha da dərinləşdirir. Hazırda Bakı şəhərində
məişət sularının yalnız yarıya qədəri təmizlənir və Xəzər dənizinə axıdılır.
Əslində Bakı təmizləyici stansiyasının istismar müddəti 14 il olduğundan artıq
onun mənəvi köhnəlməsi baş verir.
Məsələ burasındadır ki, Abşeron yarımadasında sənaye çirkab suları ilə
ətraf mühitin çirklənməsi çox təhlükəli vəziyyət yaratmışdır. Bakı və Sumqayıt
şəhərlərində içməli suyun aşağı keyfiyyəti səth sularının çirklənməsi ilə bağlı
olsa da, texnika köhnə olduğuna görə müvafiq problem öz zəruri həllini tapmır.
Onu da qeyd edək ki, ətraf mühitin və suların çirklənməsində kənd təsər-
rüfatının da rolu az deyildir. İqtisadi islahatların ötən dövründə ölkəmizin kənd
təsərrüfatında hər il 300 min ton kimyəvi gübrələr və 40-50 min tondan artıq
pestisidlər işlənmişdir. Kollektiv təsərrüfatlarda onlradan səmərəsiz istifadə
edilməsi regionlarda əhalinin sağlamlığına mənfi təsirlə nəticələnmişdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, tədqiqatlar göstərir ki, son illər respublikada
davamlı ekoloji tarazlığın pozulmasına ən çox səbəb olan sahə hasilat və emal
sənayesidir. Sənayenin sahələri içərisində isə xüsusilə yanacaq-energetika,
metallurgiya və kimya sahələri ətraf mühitə kifayət qədər təhlükə törədir.
Bundan başqa, respublikada mineral-xammal sərvətlərinə olan tələbatın
artması və onların təbii ehtiyatlarının tükənməsi ilə yanaşı hasilat sənayesində
filiz və qeyri-filiz sərvətlərinin külli miqdarda itkisinə yol verilir.
Mövcud sənaye istehsalı artımını nəzərə alaraq bu ziddiyyətin yaxın dövr
üçün daha da kəskinləşəcəyini gözləmək olar və əgər son dərəcə qısa bir
müddət ərzində əsaslı tədbirlər həyata keçirilməzsə, bu ziddiyyət respublikanın
sənaye sahələrində bir sıra gözlənilməz pis nəticələrə səbəb ola bilər.
Qeyd etmək lazımdır ki, əvvəllər irihəcmli istismar işləri aparılmış
Daşkəsən rayonunda həm istismar sahələrində, həm də filiz saflaşdırma
kombinatı yerləşən ərazidə, Zəylik alunit yatağının istismarı sahəsi və Gəncə
gil-torpaq kombinatı ərazisində 100 minlərlə tоn ölçülən istehsalat