XƏZƏR – QARA DƏNİZ HÖVZƏSİ VƏ CƏNUBİ QAFQAZIN
GEOİQTİSADİYYATI: AZƏRBAYCANIN ENERJİ SİYASƏTİ
133
körfəzi vasitəsilə dünya bazarlarına çıxarmağa çalışır. Lakin,
burada İranın əsas problemi bu məhsulları almaq
və ixrac etmək
üçün nə lazımi miqdarda kəmərlərə, nə də ki, digər dəniz
nəqliyyat vasitələrinə və limanlara malik olmamasından yaranır.
İran ərazisindən keçməklə, hər hansı transmilli neft-qaz kəməri
ideyasını, iqtisadi və məsafə baxımından nə qədər sərfəli olsa
belə, həm də bu ölkənin siyasi və idarəçilik rejiminə inamlarının
və etibarlarının olmaması baxımından ABŞ və onun Qərb
partnyorları ilk gündən birmənalı şəkildə rədd etdilər.
Xəzərdən dünya bazarlarına yeni kəmər çəkilişi ideyasını
bölgə ölkələrindən
Gürcüstan, Ukrayna və Türkiyə, Ukray-
na, Şərqi Avropa dövlətlərindən Bolqarıstan, Rumıniya,
Polşa, əksər Baltikyanı ölkələr də dəstəkləyirdi. Lakin onla-
rın hər birinın marşrutların istiqaməti və keçdiyi ərazilərlə bağ-
lı öz məxsusi maraqları, bəzən bir-biri
ilə rəqabət yaradan
mövqeləri mövcud idi. Məsələn, Azərbaycan və Qazaxıstan
neftinin daşındığı Bakı-Supsa neft kəmərinin Supsadan davamı
kimi, tanker daşımaçılığı deyil, Qara dənizin dibi ilə Avropaya
yeni kəmər çəkilməsi ideasını bu ölkələrin müvafiq olaraq
hərəsi bir cür görür. Ukrayna bu kəmərin davamını Qara dəniz-
dəki ona və Rumıniyaya məxsus Odessa-Brodiyə, Bolqarıstan
Burqasa, Rumıniya Konstantaya çəkilməsini arzu edir.
Hazırda bölgədə yeni neft-qaz kəmərləri və marşrutları
ideyasını, ixrac marşrutların sonrakı şaxələndirilməsini (çox-
variantlılığını) Azərbaycan və Qazaxıstan, yuxarıda adı çəkilən
digər ölkələr fəal şəkildə dəstəklədiyi halda, öz enerji və tranzit
maraqlarından çıxış edən Türkiyə buna müsbət yanaşmır.
Tür-
kiyənin neft-qaz kəmərləri və enerji dəhlizi siyasətinə nəzər
salsaq görərik ki, bu ölkə Azərbaycanın yeni kəmər və dəhliz
təşəbbüsünün reallaşmasından bütün əsas parametrlər- iqtisadi,
ƏL İ H ƏS ƏNOV
134
siyasi, geostrateji, bölgə üzərində və dünyada əlavə geosiyasi
təsir
mexanizmləri qazanmaq, İstanbulun ekoloji fəlakətdən
qismən xilas edilməsi və s. üzrə ən çox divident qazanan döv-
lət hesab olunur. Türkiyə BTC-nin reallaşması nəticəsində bir
vaxtlar Rusiyanın Xəzər hövzəsi və Orta Asiyanın zəngin neft
və qaz məhsulları, bunun əsasında da bölgənin enerji ixrac
edən ölkələri üzərində malik olduğu təsir mexanizmlərini öz
əlinə keçirdi. Bundan başqa, Türkiyə özünün Rusiya, İran və
İraqdan enerji asılılığını BTC-nin hesabına büsbütün aradan
qaldırdı, Orta Asiya və Xəzərin zəngin neft-qaz məhsullarını
öz ərazisindən keçirməklə dünya enerji siyasətinin mərkəzi
ölkələrindən
birinə çevrildi, Qara və Aralıq dənizləri arasında
əsas tranzit ölkəsi kimi Avropa və Avrasiya ölkələri üzərində
ciddi geosiyasi təsir mexanizmləri qazandı. 2012-2013-cü
illərdə Azərbaycanla imzaladığı Trans Anadolu qaz ixracı
haqqında sazişlər- TANAP və TAP layihələri bu ölkəyə həm
də bölgənin əsas ixrac qazı üzərində əlverişli mövqe qa-
zandıracaqdır.
Mütəxəssislərin fikrinə görə, BTC-nin fəaliyyətə başla-
ması ilə Rusiyanın Xəzər hövzəsi və Cənubi Qafqaz üzərindəki
geosiyasi və geoiqtisadi təsiri, dəhliz və transmilli neft-qaz
ixracı monopoliyası nə qədər zəiflədisə,
Türkiyəninki bir o qə-
dər gücləndi. Rusiya bölgə ölkələrinin strateji enerji məh-
sullarının onun iradəsi xaricində dünya bazarlarına ixracına
nəzarəti itirdi, Türkiyə isə belə nəzarət imkanlarını əldə etdi.
Bununla bərabər Türkiyə, həm də Rusiyanın Avrasiyadakı
zəifləyən mövqelərindən istifadə edərək öz regional geosiyasi
təsirini möhkəmlətdi, enerji mübadilələri üzrə geoiqtisadi ma-
raqlarını təmin etdi, geosiyasi, geoiqtisadi, yanacaq-enerji,
tranzit və s. sahəsində həm Rusiya, həm də Avropa İttifaqı ilə
XƏZƏR – QARA DƏNİZ HÖVZƏSİ VƏ CƏNUBİ QAFQAZIN
GEOİQTİSADİYYATI: AZƏRBAYCANIN ENERJİ SİYASƏTİ
135
illərdən bəri arzu etdiyi bərabərhüquqlu əlverişli mövqelər
qazandı, müqavilə və sazişlər bağladı.
Və nəhayət, Türkiyə
Rusiya ilə Avropa İttifaqı ölkələri arasındakı enerji mübadiləsi
və neft-qaz tranziti sistemində həlledici vəsilələrdən birinə
çevrildi. Mütəxəssislərin fikrinə görə, Rusiyanın həmin dövrdə
Ukrayna, sonrakı illərdə isə Belarus ilə ziddiyyətli və qeyri-
sabit münasibətləri fonunda, Türkiyə bu ölkənin Avropa ilə
neft-qaz mübadiləsi sisteminin aparıcı tranzit ölkəsinə çev-
rilmək siyasətini hədəfə almışdır.
Xəzərin və Mərkəzi Asiyanın neft-qaz məhsullarını dünya
bazarlarına daşıyacaq kəmərlərlə bağlı maraqlı dünya və re-
gional dövlətlərin
münasibətini şərtləndirən digər əsas amil,
həmin kəmərlərin və nəqliyyat-kommunikasiya dəhlizlərinin
daha çox hansı meyarlara söykənməsi- geoiqtisadi, geosiyasi,
yoxsa başqa mahiyyət kəsb etməsi ilə bağlıdır. Məsələn, Rusi-
ya hökuməti və siyasətşünasları heç bir ciddi arqument gətir-
mədən, daim və təkidlə onun ərazisindən keçən əksər ixrac
marşurutlarının “bütün parametrlər üzrə digərlərindən üstünlü-
yünü” sübut etməyə, başqa Transqafqaz və Transxəzər və s.
neft-qaz kəmərlərini isə “geosiyasi mahiyyət daşımaqda” gü-
nahlandırır və müvafiq olaraq onlara qarşı çıxış etmişdir.
Digər ölkələrin, məsələn, Azərbaycanın da köhnə və yeni
kəmərlərlə və ixrac marşrutları, enerji dəhlizləri üzrə öz əsaslı
arqumentləri və məxsusi yanaşmaları mövcuddur. Rusiyanın
mövqeyini yalnız ona yaxın Ermənistan və İran
kimi ölkələr
dəstəklədiyi halda, Azərbaycanın yanaşması əksər dünya ölkə-
lərinin və qarşılıqlı maraqları üstün tutan digər geoiqtisadi
aktorların mövqeləri ilə eynilik təşkil edir. Çünki bu yanaşma-
Bakı-Tbilisi-Ceyhan, Bakı-Supsa neft, Bakı-Tbilisi-Ərzurum,
TANAP,TAP qaz, TRACECA nəqliyyat-kommunikasiya dəh-
ƏL İ H ƏS ƏNOV
136
lizi və Bakı-Tbilisi-Qars dəmir yolu kimi transmilli layihələr
həm iqtisadi və siyasi, həm də təhlükəsizlik anlamında bütöv
dünya və region ölkələrininin sağlam ehtiyaclarına və ayrı-
ayrılıqda hər bir geosiyasi aktorun ortaq maraqlarına cavab
verir. Bundan başqa, bəhs olunan transmilli layihələr, həm də
özünün etibarlılığı, müstəqilliyi
və heç bir geosiyasi oyunçu-
dan asılı olmaması ilə də fərqlənir.
§2.3. Azərbaycanın enerji ixracının
şaxələndirilməsi siyasəti və onun regionun
ümumi geoiqtisadi vəziyyətinə təsiri
90-cı illərin əvvəllərindən başlayaraq Xəzər-Qara dəniz
hövzəsi və Cənubi Qafqazın geosiyasi vəziyyətinə və strateji
hədəflərinə, o cümlədən Azərbaycanın milli maraqlarına bir-
başa təsir göstərən əsas amillərdən biri enerji sahəsində xarici
aləmlə tərəfdaşlıq münasibətlərinin genişləndirilməsi, bölgənin
mövcud enerji və karbohidrogen ehtiyatlarının müstəqil yol-
larla birbaşa dünya bazarlarına çatdırılması, daha etibarlı, təh-
lükəsiz və iqtisadi cəhətdən səmərəli marşrutların təmin edil-
məsi hesab olunur.
Mütəxəssislərin fikrinə görə, XX əsrin son-
larından etibarən sərbəst enerji ixracı problemi Avrasiyada
təkcə Azərbaycanın deyil, SSRİ-nin dağılması ilə öz müstə-
qilliyinə qovuşmuş əksər neft-qaz istehsal və ixrac edən ölkə-
lərinin, eyni zamanda Xəzərdə enerji sahəsində işləyən trans-
milli aktorların əksəriyyətinin əsas geosiyasi və geoiqtisadi
qayğılarından birini təşkil edir.
Xəzər hövzəsi ölkələri içərisində uzunmüddətli strateji
hədəf kimi alternativ ixrac marşrutları məsələsini də real olaraq
ilk dəfə məhz Azərbaycan gündəmə gətirmiş və öz tərəfdaş-