Microsoft Word Azerbaycan dili haqqinda doc



Yüklə 4,51 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə49/54
tarix22.11.2017
ölçüsü4,51 Kb.
#11389
1   ...   46   47   48   49   50   51   52   53   54

 
166
qaydalar
ı,  sözlərin  ayrı,  bitişik,  defislə,  böyük  hərflə  yazılması,  sətirdən-sətrə  keçirilməsi  qaydalarıdır. 
Orfoqrafiya  dilimizin  yaz
ılı  əsasını  təşkil  edir.  Şifahi  nitqi  özündə  əks  etdirir,  uzun  ömürlü  olur.  Tarixi 
yaddaş
ımızı  bu  günümüzə,  gənc  nəsillərə  çatdırır.  Orfoqrafiya  dialekt  və  məhəlli  sözlərin,  ədəbi  dilə 
uyuşmayan  hər  bir  s
özün,  ifadənin  qarşısını  alır,  Orfoqrafiya  hamı  üçün  məcburi  olan  vahid  qaydaları 
sabitləşdirir və inkişaf etdirir. 
Orfoqrafiyan
ı yaxşı bilməyən natiq nitqini hazırlayarkən (yazılı nitq nəzərdə tutulur) ciddi çətinliklərlə 
qarş
ılaşır.  Məsələn,  savadsız  yazılan  nitq  oxu  qaydalarını  çətinləşdirir. Diktor,  tələbə,  aktyor,  kimliyindən 
as
ılı olmayaraq hər bir kəs yazılı nitqi dinləyicilər üçün oxuyur. Ona görə də cümlənin mənasını onun durğu 
işarələri  ilə  m
üəyyən  edir.  Ədəbi  dilimizdə  işlənən  durğu  işarələrinin  zənginliyi  nitqin  gözəl  səslənməsini, 
pauzan
ı, fikir bitkinliyini, istehzanı, yarımçıq qalmış fikri, yeni fikrə keçilməsini, fikrin ümumiləşdirilməsini, 
defislə  yaz
ılmasını,  sual  cümlələrini,  hiss-həyəcan  ifadə  edən  nidaları,  nəqli  cümlələri,  əmr,  xahiş,  nəsihəti, 
arzunu,  istəyi,  qarğ
ışı,  nifrəti,  qorxunu,  kədər  ifadə  edən  sözlərin  işlənməsində  hansı  durğu  işarələrindən 
istifadə olunmas
ını dəqiqliyi ilə bilməlidir. Əks təqdirdə, intonasiya ilə yaranan sual cümləsi nəqli cümlə kimi 
və yaxud əmr c
ümləsi kimi oxunar. Fikrin necə ifadə olunması dolaşıqlıq yaradar. Məhz, bu qaydalar fikrin 
ayd
ın və düzgün ifadə olunmasına şərait yaradır. Nitqin yazılı qolunu təşkil edən orfoqrafiya qaydaları gec 
dəyişir, bu da onun dərk olunmas
ına, hamı tərəfindən öyrənilməsinə köməklik göstərir. 
Orfoqrafiya  orfoepiya  ilə  s
ıx  şəkildə  bağlıdır.  Xüsusilə,  sözlərin  və  səslərin  bir  variantını  qəbul  edən 
orfoqrafiya onlar
ın bir cür yazılmasını tələb edir. Məsələn; 
Ev - 
öy - əv; 
deyil - dəgil - d
ögül - dəyil - döyür. 
Misallardan  g
öründüyü  kimi,  tələffüzdə  ayrılığa,  müxtəlifliyə  yol  verildiyi  halda,  morfoloji  prinsipə 
uyğun olaraq ədəbi dildə yaln
ız bir variantdan istifadə olunur. Həmin sözlər ev və deyil kimi yazılır və bu 
sabitləşmiş (yaz
ı nəzərdə tutulur) bir formadır. 
Bəzi natiqlər s
özlərin ixtisarını düzgün ifadə edə bilmirlər. Yəni onlar orfoqrafik qaydanı bilmədiyi üçün 
q
ısaldılmış sözü düz ifadə edə bilmir. 


 
167
Məsələn, natiq bilməlidir ki, əgər q
ısaldılmış söz bütövlükdə samit səslərdən ibarətdirsə, onda hərfin adı 
ilə ifadə olunmur (be, ve, qe, ğe, de və s; bura sonorlar daxil edilmir, bu səslər el, em, en,er oxunur). Əgər 
ixtisar  sait  və  samitlərin  birləşməsindən  əmələ  gəlmişsə,  onda  hərflərin  ad
ı  ilə  oxunur.  Fikrimizi  yenə 
misallarla ifadə edək: APU - Azərbaycan Pedaqoji   Universiteti , BDU - Bak
ı Dövlət Universiteti, AD  -
Azərbaycan D
övlət  qtisad Universiteti və s. hətta natiq tanış olmadığı mətni oxuyarkən, durğu işarələrinin 
sonda  işlənməsi  c
ümlənin  düzgün  oxunmasını  çətinləşdirir.  Natiq  cümlədəki  mənanı  düzgün  tuta  bilmir  və 
nəticədə səhvə yol verir.  
Məsələn: 
Atan gəldi. (nəqli c
ümlə).  
Atan gəldi? (sual c
ümləsi).  
Atan gəldi! (nida c
ümləsi). 
Ona g
örə də bir  çox  dillərdə  durğu işarələrini  cümlənin  əvvəlində  işlənməsi məsələsi  bir  problem kimi 
diqqət  mərkəzinə  gətirilmişdir.  Məsələn,  lat
ın  yazılarında  sual  və  nida  işarələri  cümlənin  sonunda,  ispan 
yaz
ılarında  cümlənin  (və  ya  sözün)  hər  iki  tərəfində  və  hətta  başı  aşağı  formada  da  işlənir.  Bundan  əlavə, 
m
üasir  gürcü  əlifbasında  böyük  hərf  olmadığı  üçün  xüsusi  isimlər  də  kiçik  hərflərlə  yazılır.  Yazıların 
m
üxtəlifliyi,  sağdan  sola yazılması  (ərəb,  fars dilləri),  yuxarıdan  aşağı yazılması və  s.  durğu  işarələrinin də 
m
üxtəlifliyinə səbəb olur. Natiq başqasının hazırladığı nitqi oxuyarkən əvvəlcədən mətnlə tanış olmalı, sonra 
auditoriya qarş
ısına çıxmalıdır. Bu onun həm özünə, həm də dinləyicilərə hörməti kimi qiymətləndirilməlidir. 
 
 


 
168
N TQ N HAZIRLANMASI VƏ MƏRHƏLƏLƏR  
 
Hər bir natiq 
çıxışdan əvvəl mövzusu ilə əlaqədar hazırlıq işləri görür.  lk növbədə çıxışın mövzusu onu 
d
üşündürür. Bu, ali məktəbdə aparılan mühazirələrə şamil edilmir. Çünki onların mövzusu əvvəlcədən təsdiq 
olunmuş  proqramlarda  əks  olunur.  Bu,  əsasən,  «Bilik»  cəmiyyətlərində  fəaliyyət  g
östərən  natiqlərə  aiddir. 
Hətta bəzi hallarda nitqin m
övzusu gözlənilmədən bir hadisə ilə əlaqədar (yubileylərlə, əlamətdar hadisə ilə, 
gələn qonaqlar qarş
ısında çıxış etmək üçün ayrılan vaxtın azlığı və s. ilə) bağlı olaraq meydana çıxır. Natiq 
bu  zaman  nitqin  m
övzusunu  tam  qavramalı,  onun  əsasını  təşkil  edən  məzmun  və  formanı,  quruluşu 
dinləyicilərin  səviyyəsinə  uyqun  qurmal
ıdır.  Adətən,  natiqlər  öz  mövzusuna  məsuliyyətlə  yanaşır.  Hər  bir 
natiq ixtisas
ına uyğun olan mövzu ətrafında çıxış etmişdir. Bəzən biz bunun əksini görürük. Məsələn, tarixçi 
fəlsəfi  kateqoriyalardan,  ədəbiyyat
çı  pedaqogikadan,  riyaziyyatçı  psixologiyadan,  bioloq  kimyadan  silsilə 
m
ühazirələr  oxuyur.  Belə  natiqlər  özlərindən  razı    qalsalar  da,  tələbkar  auditoriya  ilə  rastlaşdıqda, 
dinləyiciləri  təmin  edə  bilmirlər.  Natiq  nitqə  haz
ırlaşarkən,  ən  mühüm  məsələləri  düzgün  təhlil  etməyi  və 

ıqlandırmağı qarşısına məqsəd qoymalıdır. 
Natiq  nitqini  qurarkən  m
övzunu  tam  əhatə  etməlidir.  Çünki  natiq  də  yazıçı  kimi  mövzunu  ideya  ilə 
bağlay
ır.  Yəni  mövzu  fikrin    ifadəsinə    uyğun    seçilməlidir.  Söylənilən  nitq,  çıxış,  məruzə  natiqin  həyatda 
qazand
ığı biliyin və dünyagörüşün ifadəsidir. Odur ki, natiq olmaq istəyən hər bir şəxs birinci növbədə dərin 
biliyə  malik  olmal
ıdır.  Natiq  həmişə  özünə  bu  sualları verməlidir.  «Mən  nə  haqqında  danışıram?»,  «Kimə 
dan
ışıram?»  (auditoriya  nəzərdə  tutulur), «Dinləyicilərə  yeni  nə  şey  deyəcəyəm?»,  «Mövzuya  hazırlaşmağa 
vaxt 
çatacaqmı?»,  «Mövzunu  əhatə  edə  biləcəyəmmi?»,  «Qarşıya  çıxan  sualları  düzgün  təhlil  edə 
biləcəyəmmi?» və s. 
Nitqin  yaz
ılması  və  ya  şifahi  şərhi  olduqca  mürəkkəb  bir  prosesdir.  Bu  proses  məqsədyönlü 
apar
ılmalıdır. Tələsməyə yol vermək olmaz. Bu prosesi mərhələ -mərhələ aparmaq daha düzgün və məqbul 
hesab olunur. Şərti olaraq bu mərhələləri belə qruplaşd
ıra bilərik: 
1. M
övzu ətrafında düşünüb onu tam mənimsəmək.  
2. M
övzuya aid ədəbiyyatın toplanması.  


Yüklə 4,51 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   46   47   48   49   50   51   52   53   54




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə