178
Nakam Kəmaləmə çatacağammı?
Hər kəsin içində əjdaha yatır,
Bir gün kama yetib məqsədə çatır.
Hamı itənini axtarıb tapır,
Bəs mən itənimi tapacağammı?
Nakam Kəmaləmə çatacağammı?
Allahdır hər ömrün divarın hörən,
Yoxdur
ürəkləri hələlik görən.
Sinəmdə kök salıb inilti verən,
Dərd-qəmi haçansa atacağammı?
Nakam
Kəmaləmə çatacağammı?
Qızım Mələklərdən düzəldib cərgə,
Bizim aramıza çəkilib pərdə.
Boyuma biçilmiş kəfənlə birgə,
Məzarımda rahat yatacağammı?
Nakam Kəmaləmə çatacağammı?
Hiss
edirəm cana düşüb vəlvələ,
Az-çox
dizlərimdə taqət var hələ.
Firdunam
deyirəm mən indən belə,
Ömrümə şad günlər qatacağammı?
Nakam
Kəmaləmə çatacağammı?
179
Kəmalə bir daha qayıtmayacaq
İllər arxasınca keçəcək illər,
Kəmalə bir daha qayıtmayacaq.
Nəsillər dalınca gələr nəsillər,
Kəmalə bir daha qayıtmayacaq.
Çölləri, düzləri dəyişər əllər,
Güllənər, səhralar, güllənər çöllər.
Ötər günlər, aylar, gələr fəsillər,
Kəmalə bir daha qayıtmayacaq.
Fikir, xəyal ömrümüzü kəsirlər,
Əcəl gəldi yaranmışlar əsirlər.
Keçəcəkdi milyon-milyon əsrlər,
Kəmalə bir daha qayıtmayacaq.
Ətrafımı cin-səyatin alsa da,
Ömrümə bir həftə, bir gün qalsa da.
Firudin
nə qədər haray salsa da,
Kəmalə bir daha qayıtmayacaq.
180
Mənim gül balama
Üz tutub göylərə yalvarıb belə deyirəm,
Ey yaradan necə qıydın mənim gül balama.
Axşamlar şam yerinə zəhrimar yeyirəm,
Ey yaradan necə qıydın mənim gül balama.
Hər gün əhval soruşub dərdimə şərik olanım,
Bundan sonra heç bilmirəm necə dolanım.
O olacaqdı ancaq üstündə saçın yolanım,
Ey yaradan necə qıydın mənim gül balama.
Əzrayıla hökm edərək vaxtsız aldırdın canını,
Yandırdın Firudinin dinini imanını.
Tökdürdün balamın nahaqdan qanını,
Ey yaradan necə qıydın mənim gül balama.
181
Qızım, yoxluğunu eşidəndə mən
Niyə alışmadım niyə yanmadım,
Qızım, yoxluğunu eşidəndə mən.
Qəflət yuxusundan tez oyanmadım,
Qızım, yoxluğunu eşidəndə mən.
Açmadım üzünü görəm gözünü,
Dinləyə bilmədim axır sözünü.
Anlaya
bilmədim sözün düzünü,
Qızım, yoxluğunu eşidəndə mən.
Ağlım əldən gedib elə bilsəydim,
Özümdə deyildim,bilmirəm nəydim.
Yırtıb kəfənini kaş geyinəydim,
Qızım, yoxluğunu eşidəndə mən.
Səndən başqa bir kimsəni görmədim,
Hardaydım, neynirdim onu bilmədim.
Firdunam deyirəm niyə ölmədim?
Qızım, yoxluğunu eşidəndə mən.
182
Sormayır
Səkkizi mart gəlibdi, anan nigaran qalıb,
Deyir bəs balam niyə əhvalımı sormayır.
Atanda dərd əlindən fikir-xəyala dalıb,
Deyir bəs balam niyə əhvalımı sormayır?
Hamılar bu bayramda sevinərək güləndə,
Balalar
analara
hədiyyələr verəndə.
Sənisə yazıq anan yuxusunda görəndə,
Deyir
bəs balam niyə əhvalımı sormayır?
Eşitmirik, görmürük şaqraq gülüşlərini,
Silə bilmirsən niyə gözlərimin nəmini.
İçəsi olsa yenə əcəlin şərbətini,
Deyir bəs balam niyə əhvalımı sormayır?
Ağlayır gecə-gündüz qızı düşəndə yada,
Şəkilini asdığı qəmkeş otağında da.
Yazıq anan ay qızım ölüm yatağında da,
Deyir
bəs balam niyə əhvalımı sormayır?
183
Mən necə şad olum o gündən belə
Ay qızım bayramımı qara gətirdin,
Mən necə şad olum o gündən belə.
Bənövşə yerinə qanqal bitirib,
Mən necə şad olum o gündən belə.
Min cür dərd gətirir insan öləndə,
Dərdimdən xəbərsiz olan güləndə;
Hər gün yoxluğunu hiss eliyəndə,
Mən necə şad olum o gündən belə.
Ay balam sən hara, de ölüm hara,
Ahu-naləm yetişəcəkmiş hara.
Öz əlimlə tapşırmışam məzara,
Mən necə şad olum o gündən belə.
Vaxtından tez həyatı itirmisən,
Sinəm üstə tikanlar bitirmisən.
Firdunun
dərdinə dərd gətirmisən,
Mən necə şad olum o gündən belə.
184
Neyləyim?
Dur qızım dur, qonaqların gəlibdi,
Sən gəlməsən qəbirim yansa, neyləyim?
Sənin dərdin ürəyimi dəlibdi,
Dəlməsən qəbirim yansa neyləyim.
Mən uşaq deyiləm heç nə qanmayım,
Necə yandırmayım, necə yanmayım.
O, Nakam qızımı hər gün anmayım?
Anmasam
qəbirim yansa neyləyim?
Rəbbimin qanunu qətidir-qəti,
İçirir hamıya ölüm şərbəti.
İlahi yazdığı bu həqiqəti,
Qanmasam qəbirim yansa neyləyim?
Bal da yesəm ağızım olacaq acı,
Bədbəxt Firudinin varmı əlacı.
Öləncən qızımı başının tacı,
Sanmasam
qəbirim yansa neyləyim?
Dostları ilə paylaş: |