384
ĐCTĐMAĐ ƏMLAKDA MÜLKĐYYƏT
PROBLEMĐ
Şe rife YILDIZ
Anadolu Universiteti Hüquq Fakültəsi,
Đnzibati Hüquq Kafedrasının Elmi Đşçisi
serifey@anadolu.edu.tr
TERMĐNO LOGĐYA
Mülkiyyət mütləq mənada özəl hüquqa xas
deyil və ictimai əmlak baxımından inzibati hü-
quq sahəsini də maraqlandıran bir mövzudur.
Məsələnin araşdırılmasına başlamadan əvvəl
ictimai əmlak və liberalizmin əsas anlayışla-
rından biri olan mülkiyyət anlayışlarının nə
olduğuna dair suala cavab verilməsi zəruridir.
Mülkiyyət, ümumi mənada malik ilə əşya ara-
sındakı münasibəti ifadə edir
[1]
. 1789 Fransa
Đnsan və Vətəndaş Hüquqları Bəyannaməsində
təbii və zaman keçməsiylə itirilməyən hüquqlar
arasın-da sayılan və təminat altına alınan
mülkiyyət hüququ, sahibinin istifadə (usus),
bəhrələnmə (fructus), və sərəncam (abusus) hü-
quqlarını əhatə edən ən geniş əhatəli əşya
hüququdur
[2]
. Fərdlərə bu hüququn tanınıb
tanınmaması, dövlətin tətbiq etdiyi iqtisadi sis-
temin hansı sistem olduğunu müəyyənləşdirir.
Məsələn kommunist sistemdə bu hüquq fərd-
lərə tanınmır, kapitalist sistemdə isə tanınır.
Müasir dövrdə liberal demokratiyalarda tanınıb
təminat altına alınan mülkiyyət hüququ, T ür-
kiyədə 82 Konstitusiyasının 35-ci maddəsində
hər kəsə tanınan klassik hüquq kimi tənzimlən-
mişdir. Kommunist sistemdən sonrakı Azər-
baycan Konstitusiyası da 13-cü maddəsində bu
hüququ fərdlərə tanıyaraq təminat altına al-
mışdır. Mülkiyyət hüququnun birinci qurşaq
klassik hüquqlar dan, yoxsa ikinci qurşaq sosial
hüquqlardan olduğu məsələsi mübahisəlidir.
T ürkiyədə də 61 Konstitusiyasında sosial hü-
quqlar arasında tənzimlənən mülkiyyət hüququ,
82 Konstitusiyasında klassik hüquqlar arasında
göstərilmişdir. Bu isə 82 konstitusiyasının Mül-
kiyyət hüququnu daha təminatlı statusa çıxar-
dığı kimi təfsir olunmuşdur
[3]
. Çünki, Konstitu-
siyanın 91-ci maddəsinin 1-ci bəndinə görə so-
sial və iqtisadi hüquqlar Qanun Qüvvəli Qərar-
lar (KHK) ilə tənzimlənə bildiyi halda klassik
hüquqlar mütləq qanunla tənzimlənməlidir.
Qeyd etdiyimiz kimi hüquq sahibinə çox geniş
hüquqlar tanıyan mülkiyyət hüququ qeyri məh-
dud deyildir. Sosial dövlət anlayışına əsasən
KAMU MALLARINDA MÜLKĐYET
SORUNU
Araş. Gör. Şerife YILDIZ
Anadolu Üniversitesi Hukuk Fakültesi,
Đdare Hukuku Anabilim Dalı
serifey@anadolu.edu.tr
KAVRAMSAL Ç ERÇ EV E
Mülkiyet salt özel hukuka özgü bir kurum ol-
mayıp kamu malları boyutuyla idare hukukçu-
ları tarafından da ele alınan bir kurumdur.
Konunun incelenmesinde öncelikle kamu mal-
ları ve liberalizmin kurucu kavramlarından olan
mülkiyetin ne oldukları sorusunun yanıtlan-
ması gerekmektedir.
Mülkiyet, en genel anlamıyla malik ile şey
arasındaki ilişkidir
[1]
. 1789 Fransız Đnsan ve
Vatandaş Hakları Bildirgesiyle doğal ve za-
manaşımına uğramaz haklar arasında sayılan
ve güvence altına alınan mülkiyet hakkı, sahi-
bine kullanma "usus", yararlanma "fructus", ve
tasarrufta bulunma "abusus" haklarını içeren
en kapsamlı ayni haktır
[2]
. Bireylere bu hakkın
tanınıp tanınmaması, bir devlette uygulanan
ekonomik düzenin hangisi olduğunun tespitin-
de belirleyicidir. Nitekim komünist sistemde bu
hak bireylere tanınmazken kapitalist sistemde
tanınmaktadır.
Bugün liberal demokrasilerde bireylere tanınıp
güvence altına alınan mülkiyet hakkı, T ürkiye'-
de de 82 Anayasasının 35. maddesinde herkese
tanınan klasik hak olarak düzenlenmiştir. Ko-
münizm sonrası Azerbaycan Anayasası da 13.
maddesinde bu hakkı bireylere tanıyarak gü-
vence altına almıştır. Mülkiyet hakkının I.
Kuşak klasik haklardan mı yoksa II. Kuşak
sosyal haklardan mı olduğu tartışmalıdır. Nite-
kim T ürkiye'de 61 Anayasasında sosyal haklar
arasında düzenlenen mülkiyet hakkı, 82 Ana-
yasasında klasik haklar arasında sayılmıştır. Bu
durum, 82 Anayasasının mülkiyet hakkını daha
güvenceli bir statüye kavuşturduğu şeklinde
yorumlanmıştır
[3]
. Zira, Anayasanın 91 madde-
sinin 1. fıkrasına göre, sosyal ve iktisadi haklar
Kanun Hükmünde Kararname (KHK) ile dü-
zenlenebilirken klasik haklar yani kişi hakları
mutlaka kanunla düzenlenmek zorundadır.
Hak sahibine belirttiğimiz gibi çok geniş hak-
lar tanıyan mülkiyet hakkı elbette ki sınırsız
değildir. Sosyal devlet anlayışının benimsen-
“Özel Hukuk” Uluslararası Sempozyum
385
mülkiyyət hüququna ictimai faydanı təmin et-
mək məqsədilə bəzi məhdudiyyətlər qoyulmuş-
dur. Đstər 82 Konstitusiyasında, istərsə Azər-
baycan Konstitusiyasında mülkiyyət hüququ-
nun cəmiyyətin faydası əleyhinə istifadə edil-
məyəcəyi qeyd olunmuşdur. Qeyri-məhdud və
müqəddə s sayılmayan özəl mülkiyyət hüququ,
sosial dövlət anlayışını möhkəmləndirmək məq-
sədilə məhdudla şdırıla bilər. Đctimai hüquqi
şəxslər özəl mülkiyyətə son qoyaraq ictimai
əmlaka yenilərini əlavə etmək səlahiyyətinə
sahibdirlər. 82 Konstitusiyasında ictimailəşdir-
mə, torpaq islahatı və dövlətləşdirmə kimi mül-
kiyyət hüququnu məhdudlaşdırma üsulları, so-
sial dövləti həyata keçirmə vasitələri kimi tən-
zimlənmişdir.
Đctimai fayda lehinə məhdudlaşdırılan mülkiy-
yət hüququnun, ictimai əmlakda qazandığı mü-
bahisəli mahiyyətini qeyd etməmişdən əvvəl
ictimai əmlakın nələr olduğu müəyyənləşdiril-
məlidir. T ürkiyədə ictimai əmlakı tənzimləyən
ümumi mahiyyətli bir tənzimləmə mövcud de-
yildir. Mövzu Fransa hüququnun təsiri ilə tən-
zimlənmişdir. Ancaq Fransada da bu anlayışın
əhatə dairəsi, təsnifatı və hüquqi rejiminə dair
qeyri müəyyənliklər aradan qaldırılmamışdır
[4]
.
Fransa hüququnda mövcud olan ictimai əmlak
– cəmiyyətin özəl əmlakı təsnifi T ürk hüqu-
qunda da qə bul edilmişdir. Bu təsnifat tənqid
edilsə də praktiki faydası səbəbindən ondan
imtina edilməmişdir
[5]
. Bu təsnifatın nəticəsi
kimi ümumi hüquq-xüsusi hüquq ikiliyini mə-
nimsəyən ölkələrdə ictimai əmlakın ümumi
hüquq, daha konkret desək inzibati hüquq, özəl
əmlakın isə xüsusi hüquq, yəni mülki hüquq
rejiminə tabe olduğu qə bul edilir
[6]
.
Bir əmlakın ictimai əmlak olub olmadığını
müəyyənləşdirmək üçün hər şeydən əvvəl
qanunvericinin iradəsi nəzərə alınmalıdır. Əgər
qanunverici bir əmlakı açıq bir tənzimləməylə
ictimai əmlak olaraq qəbul etmişdirsə, başqa
bir kriteriya axtarılmadan bu əmlaka ictimai
əmlak üçün nəzərdə tutulmuş rejim tətbiq edil-
məlidir. Belə bir qanuni tənzimləmə olmadıqda
isə ictimai əmlaka dair qəbul e dilmiş kriteriya-
lar tətbiq oluna bilər. Bu kriteriyalar, bir icti-
mai hüquqi şəxsə aid olma və ictimai faydaya
təxsis olunmadır. Özəl əmlak üçün ilk şərt kifa-
yət edərkən, ictimai əmlak üçün hər iki kriteri-
yanın birlikdə olması zəruridir
[7]
. Bu kriteriya-
lar əsas götürülməklə qəbul edilən tərifdə icti-
mai əmlak, ictimai hüquqi şəxslərə aid olan
daşınar və daşınmaz əmlaklardan cəmiyyət tə-
rəfindən istifadə edilən əmlak və bir ictimai
xidmətə, o xidmətin bir ünsürünü təşkil edən
mesiyle mülkiyet hakkına kamu yararını sağ-
lamak amacıyla sınırlamalar getirilmiştir. Nite-
kim gerek 82 Anayasasında gerekse Azerbay-
can Anayasasında mülkiyet hakkının toplum
yararına aykırı kullanılamayacağı belirtilmiştir.
Sınırsız ve kutsal olmayan özel mülkiyet hakkı,
sosyal devlet ilkesine işlerlik kazandırmak
amacıyla sınırlanabilir. Bu alanlarda kamu tü-
zelkişileri, özel mülkiyete son vererek kamu
mallarına yenilerine katabilme yetkileriyle do-
natılmıştır. Nitekim 82 Anayasasında sosyal
devleti gerçekleştirme araçları olarak düzenle-
nen; kamulaştırma, toprak reformu ve devlet-
leştirme mülkiyet hakkını sınırlayan uygula-
malardır.
Kamu yararı lehine sınırlanan mülkiyet hakkı-
nın, kamu mallarında aldığı tartışmalı içeriği
ortaya koymadan önce kamu mallarından ne
anlaşılması gerektiğini ortaya koymak gerekir.
T ürkiye'de kamu mallarını düzenleyen genel
nitelikte bir kanuni düzenleme yoktur. Konu
Fransız hukukundan etkilenerek ele alınmıştır.
Ancak Fransa'da da kavramın içeriği, ayrımı ve
hukuki rejimine yönelik belirsizlikler giderile-
bilmiş değildir
[4]
. Fransız hukukunda ortaya
konan kamusal mal-kamunun özel malları ayrı-
mı, T ürk hukukunda da kabul e dilmiştir. Bu
ayrım eleştirilmekle birlikte uygulamada sağla-
dığı pratik sonuçlar nedeniyle reddedileme-
mektedir
[5]
. Bu ayrımın sonucu olarak da kamu
hukuku-özel hukuk ikiliğini benimseyen ülke-
lerde kamusal malların kamu hukuku daha
somut olarak idare hukuku özel malların ise
özel hukuk yani medeni hukuk rejimine tabi
olduğu kabul edilmektedir
[6]
.
Bir malın kamu malı olup olmadığını tespitte
öncelikle yasakoyucunun iradesine bakmak ge-
rekir. Eğer yasakoyucu bir malı açık bir düzen-
lemeyle kamu malı olarak nitelemişse, bu du-
rumda başka hiçbir ölçüt aramadan kamu
mallarına ilişkin hukuki rejimin uygulanması
gerekir. Böyle bir yasal düzenleme olmaması
halinde ise kamu mallarına yönelik geliştirilen
ölçütlerin uygulanması gerekmektedir. Bu öl-
çütler: bir kamu tüzelkişisine ait olma ve kamu
yararı amacına tahsistir. Özel mallar için ilk
şart gerekli ve yeterli iken kamusal mallar için
iki ölçütün bir arada bulunması gerekmekte-
dir
[7]
. Bu ölçütler esas alınarak yapılan tanım-
lamada kamu malları; kamu tüzelkişilerinin
ellerinde bulunan taşınır ve taşınmaz mallardan
kamu tarafından yararlanılanlarla bir kamu
hizmetine, o hizmetin bir unsurunu teşkil ede-