“Mülki hüquq” beynəlx alq simpozium
386
şəkildə təxsis olunmuş əmlak kimi göstəril-
mişdir. T əxsis olunma məqsədinə görə ictimai
əmlak orta əmlakı, xidmət əmlakı və sahibsiz
əmlak olmaq üzrə üç yerə ayrılmışdır
[8]
.
Məsələnin tədqiqində qarşımızda məcburiyyət
kimi duran ictimai əmlak və mülkiyyət anlayış-
ları açıqlandıqdan sonra ictimai hüquqi şəxs-
lərin ictimai əmlak üzərində sahib olduqları sə-
lahiyyətin mahiyyəti, bu səlahiyyətin əhatə dai-
rəsini müəyyənləşdirən ictimai əmlakın hüquqi
rejimi və bu mənada xüsusi hüquq şəxslərinin
hansı formada ictimai əmlakdan istifadə edə
biləcəkləri kimi məsələlərin aydınlaşdırılması
lazımdır.
I. ĐC TĐMAĐ HÜQ UQ Đ ŞƏXSLƏRĐN
ĐC TĐMAĐ ƏMLA K ÜZƏRĐNDƏ
SƏLAHĐYYƏTLƏRĐNĐN MAHĐYYƏTĐ
A. Fransa Hüququnda
Đctimai əmlak üzərində ictimai hüquqi şəxslərin
sahib olduğu səlahiyyətin mahiyyətini müəy-
yənləşdirmək baxımından iki fikir irəli sürül-
müşdür. Fransa hüquq ədə biyyətında XIX
əsrdə hakim olan və Proudhon, Ducrocq və
Berthélemy tərəfindən müdafiə edilən birinci
fikrə görə inzibati orqanlar ictimai əmlak baxı-
mından ancaq nəzarət və müşahidə səlahiyyə-
tinə malikdirlər və mülkiyyət hüququnun ma-
likə tanıdığı səlahiyyətlərdən heç birinə sahib
deyildirlər. Dolayısıyla inzibati orqanların icti-
mai əmlakdan istifadə etmək səlahiyyəti yox-
dur, çünki ictimai əmlak inzibati orqanlar tərə-
findən deyil cəmiyyət tərəfindən istifadə olu-
nur. Đnzibati orqanlar ictimai əmlakın bəhrələ-
rindən də faydalana bilməz, çünki ictimai
əmlakın bəhrəsi yoxdur. Đnzibati orqanların
ictimai əmlak üzərində sərəncəm səlahiyyəti də
yoxdur, çünki ictimai əmlak inzibati orqanlar
tərəfindən özgəninkiləşdirilə bilməz
[9]
.
Fransa hüquq düşüncəsində Ha uriou başçılı-
ğında irəli sürülən və Mestre, Rigaud, Waline,
Bonnard və Rolland tərəfindən də qəbul e dilən
ikinci fikrə görə ictimai hüquqi şəxslərin icti-
mai əmlak üzərində mülkiyyət hüququ var-
dır
[10]
. Bu fikrə görə inzibati orqanlar malikə
tanınmış olan hər üç səlahiyyətdən də istifadə
edə bilərlər. Đnzibati orqanların istifadə səlahiy-
yəti vardır, çünki ictimai əmlakın bəzilərini
birbaşa cəmiyyət istifadə etsə də xidmət əmla-
kını ictimai xidməti həyata keçirən inzibati
orqanlar istifadə edir. Đnzibati orqanların icti-
mai əmlakın bəhrələrindən faydalanma səla-
hiyyəti də vardır. Bunlar təbii bəhrələr ola bilə-
cek şekilde bağlanmış olan mallar olarak belir-
lenmiş ve tahsis amacına göre mallar orta mal-
ları, hizmet malları, sahipsiz mallar olmak üze-
re üçlü bir ayrıma tabi tutulmuştur
[8]
.
Konunun incelenmesinde karşımıza zorunluluk
olarak ortaya çıkan kamu malları ve mülkiyet
kavramları ele alındıktan sonra kamu tüzelkişi-
lerinin kamu malları üzerinde sahip oldukları
yetkinin niteliği, bu yetkinin kapsamını belir-
leyen kamu mallarının hukuki rejimi ve bu
kapsamda özel hukuk kişilerinin hangi şekil-
lerde kamu mallarından yararlanabileceği ko-
nularının ortaya konması gerekmektedir.
I. KAMU TÜ ZELKĐŞĐLER ĐNĐN KAMU
MALLARI ÜZER ĐND EKĐ
YETKĐLERĐN ĐN NĐTELĐĞĐ
A. Fransız Hukukunda
Kamu malları üzerinde kamu tüzelkişilerinin
sahip olduğu yetkinin niteliğini belirlemede iki
görüş ileri sürülmüştür. Fransız doktrininde 19.
yüzyılda egemen olan ve Proudhon, Ducrocq
ve Berthélemy tarafından savunulan birinci gö-
rüşe göre; Đdare kamu malları üzerinde sadece
bir denetim ve gözetim yetkisine sahiptir ve
mülkiyet hakkının malike tanıdığı haklardan
hiçbirine sahip değildir. Zira idarenin kamu
malını kullanma yetkisi yoktur çünkü kamu
malını bizzat idare kullanamaz toplum kullanır.
Đdare kamu mallarının semerelerinden yararla-
namaz çünkü kamu mallarının semeresi yoktur.
vermez, işletilemezler. Nihayet idarenin kamu
malları üzerinde tasarruf etme yetkisi de yoktur
çünkü idare kamu mallarını devredemez
[9]
.
Fransız doktrininde Hauriou öncülüğünde orta-
ya konan ve Mestre, Rigaud, Waline, Bonnard
ve Rolland tarafından benimsenen ikinci
görüşe göre kamu tüzelkişilerinin kamu malları
üzerinde mülkiyeti vardır
[10]
. Bu görüşe göre
Đdare mülkiyet hakkının malike tanıdığı üç yet-
kiden de yararlanır. Đdarenin kullanma yetkisi
vardır çünkü bazı kamu mallarını doğrudan
doğruya kamu kullansa da hizmet mallarını
kamu hizmetlerini yürüten idare kullanır. Yine
idarenin kamu mallarının semerelerinden ya-
rarlanma hakkı vardır. Bu semereler doğal
semereler olabileceği gibi (meyve, ağaç ve
bitkiler gibi) kamu malından yararlananlardan
alınan resim, harç şeklinde alınan paralar da
olabilir. Nihayet idarenin kamu malları üzerin-
deki tahsis işlemini kaldırmak suretiyle onları
“Özel Hukuk” Uluslararası Sempozyum
387
cəyi kimi (meyvə, ağac və bitkilər kimi) ictimai
əmlakdan istifadə edənlərdən alınan rüsum və
digər ödəmələr də ola bilər. Ən nəhayət inzibati
orqanların ictimai əmlak üzərindəki təxsis ak-
tını ləğv etmək surətiylə onları özəl əmlakına
aid etmə və beləcə onlar haqqında sərəncam
səlahiyyəti yəni onları özgəninkiləşdirmə səla-
hiyyəti də vardır
[11]
.
Fransada Duguit və Jèze tərəfindən müdafiə
edilən digər bir fikir isə yuxarıdakı iki fikri də
rədd edir. Onlara görə xüsusi hüquq institutu
olan mülkiyyətin olduğu kimi ümumi hüquqa
daxil edilməsi yanlışdır. Đnzibati orqanların
ictimai əmlak üzərində səlahiyyətinin mahiyyə-
tini müəyyənləşdirmək üçün təxsis kriteriyası
kifayət edir və inzibati orqanların təxsis məq-
sədinə müvafiq olaraq qərarlar qəbul etmək sə-
lahiyyətinə sahib olduqlarını tənzimləyən bir
normativ hüquqi akt da onların bu əmlak üzə-
rindəki səlahiyyətlərini göstərə bilər
[12]
.
B. Alman Hüququnda
Alman Hüququnda isə ictimai hüquqi şəxslərin
ictimai əmlak üzərinə səlahiyətlərini izah et-
mək üçün iki fkir mövcuddur. Otto Mayer
tərəfindən müdafiə edilən birinci fikrə görə
inzibati orqanın ictimai əmlak üzərində ictimai
mülkiyyəti vardır. Đctimai xidmətlərin həyata
keçirilməsi üçün zəruri olan ictimai əmlaka,
inzibati orqanların əmlakına və cəmiyyətin or-
taq istifadəsinə verilən əmlaka ümumi hüquq
qaydaları tətbiq edilir. Đnzibati orqanların icti-
mai əmlak üzərində “ dəyişdirilmiş özəl mül-
kiyyətə” sahib olduğunu irəli sürən və çox
sayda tərəfdar toplayan ikinci fikrə görə ictimai
əmlak xüsusi hüquq sisteminə tabedir. Ancaq,
ictimai əmlakın mahiyyəti və ictimai xidmətlə-
rin hüquqi rejiminə görə xüsusi hüquq qayda-
larının istisnasız tətbiq edilməsi mümkün deyil-
dir. Đctimai əmlaka, cəmiyyətin faydalanması və
istifadəsi baxımından tətbiq edilməli olan qay-
dalar ümumi hüququn bir sahəsi olan inzibati
hüquq qaydalarıdır. Ancaq təxsis məqsədinə
zidd olmadıqda ictimai əmlakın xüsusi hüquq
əqdlərinin predmeti ola biləcəyi, məsələn icti-
mai əmlakın özgəninkiləşdirilə biləcəyi qəbul
edilir
[13]
.
C . Đsve çrə Hüququnda
Kantonlardan ibarət olan Đsveçrədə, ictimai əm-
lak üzərindəki hakimiyyət hüququnun kanton
hüququ tərəfindən tənzimlənəcəyini göstərən
Đsveçrə Mülki Qanununun 664-cü maddəsinə
görə ictimai əmlak dövlətin hakimiyyəti altın-
dadır və kantonlar ictimai əmlak üzərindəki
hakimiyyət səlahiyyətlərini özləri tənzimləyib
özel malları arasına katma ve bu şekilde onlar-
dan tasarruf etme yetkisi yani onları elden
çıkarma yetkisi de vardır
[11]
.
Fransız doktrininde Duguit ve Jèze tarafından
savunulan görüş ise bu iki tezi de reddetmek-
tedir. Zira özel hukuk kurumu olan mülkiyetin
kamu hukukuna aktarılması yanlıştır. Đdarenin
kamu malları üzerindeki yetkisinin niteliğini
tespitte tahsis ölçütü yeterlidir ve kamu görev-
lilerinin tahsis amacına uygun işlem yapmaya
yetkili olduklarını düzenleyen bir hukuki norm
da idarenin bu mallar üzerindeki yetkilerini
ortaya koymaktadır
[12]
.
B. Alman Hukukunda
Alman Hukukunda ise kamu tüzelkişilerinin
kamu malları üzerindeki yetkilerini açıklamada
iki görüş savunulmuştur. Otto Mayer tarafın-
dan savunulan birinci görüşe göre, idarenin
kamu malları üzerinde kamu mülkiyeti vardır.
Kamu hizmetlerinin görülmesi için zorunlu
olan kamu mallarına, idarenin malvarlığına ve
kamunun ortak kullanımına açık mallara kamu
hukuku kuralları uygulanır. Đdarenin kamu
malları üzerinde "değiştirilmiş özel mülkiyete"
sahip olduğunu savunan ve büyük taraftar bu-
lan ikinci görüşe göre, kamu malları özel hu-
kuk düzenine bağlıdır. Ancak kamu mallarının
niteliği ve kamu hizmetlerinin hukuki rejimin-
den dolayı özel hukuk kurallarının istisnasız
uygulanması mümkün değildir. Kamu malla-
rına, kamunun yararlanması ve kullanması açı-
sından uygulanacak kural kamu hukukunun bir
disiplini olan idare hukuku kurallarıdır. Ancak,
tahsis amacına aykırı düşmediği sürece kamu
mallarının özel hukuk işlemlerine konu olabi-
leceği örneğin kamu mallarının devrinin müm-
kün olduğu savunulmuştur
[13]
.
C- Đsviçre Hukukunda
Kantonlardan oluşan Đsviçre'de, kamu malları
üzerindeki egemenlik hukukunun kanton hu-
kuku
tarafından
düzenleneceğini
belirten
Đsviçre Medeni Kanununun 664. maddesine
göre, kamu malları devletin egemenliği altın-
dadır ve kantonlar kamu malları üzerindeki
egemenlik yetkilerini düzenleme yaparak kul-
lanırlar. Burada belirtilen egemenlik mülkiyet
hakkı anlamında değil yetki anlamında kulla-
nılmıştır. Ancak, her kantonun kamu malları
üzerinde özel mülkiyet ya da kamu mülkiyeti
kurabileceği kabul edilmektedir. Diğer taraftan
sahipsiz mallar üzerinde özel mülkiyet kurula-