Microsoft Word dostlugun romani



Yüklə 2,8 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə29/53
tarix14.06.2018
ölçüsü2,8 Kb.
#48959
1   ...   25   26   27   28   29   30   31   32   ...   53

 
114 
görәndәn  sonra  saflığım  qalmadı.  Tәravәti  güllә 
ilә  vurduqdan  sonra  sәni  dә  vurmaq  istәyib. 
Manyak imiş o! 
-  Dayan,  dayan!  Tәravәti  güllә  ilә  vurub?! 
Uyğur?! 
-  Hә! 
-  Yox, yox! Hanı Tәravәt, sәn dәli omusan nәdi? 
Möhkәm  әsәbilәşdi.  Çığırmağa  başladı.  Yerindәn 
qalxmaq  istәyәndә  keçirdiyi  stress  vә  ağrının 
şidddәtindәn  huşunu  itirdi.  Kәnan  qorxaraq 
hәkimi  çağırmağa  qaçdı.  Amma  hәkim  çığırtını 
eşidib özü gәlmişdi. 
-  O ayıldı! Ayıldı vә.... 
-  Vә  siz  dә  hәr  şeyi  bir-bir  ona  başa  salmağa 
başladınız.  Nәticәdә  o,  dәhşәtә  gәlib  ayağa 
qalxmaq istәyәndә özündәn getdi, hә?! 
-  Hә! 
-  Olmaz, Kәnan bәy! Axı mәn sizdәn xahiş elәdim 
ki,  çalışıb  hәlәlik  hәr  şeyi  ondan  gizlәtmәk 
lazımdır.  Burnunu  qanamağa  qoymaq  olmaz. 
Ona  sakitlәşdirici  vurun,  bir  az  da  yatsın.  Qanı 
tam laxtalanana qәdәr. 
-  Baş üstә. 
-  Siz  isә  Kәnan  bәy,  yenә  dә  xahiş  edirәm, 
oyananda yalnız bizi çağırın. Danışdıq?! 
Kәnan günahkar-günahkar başını yellәdi. Lamiyә 
xanım  işini  bitirib,  aşmış  borunu  düzәldәrәk 
Kәnana baxdı vә: 
-  Sizin dә  burnunuz  qanayıb, üstündә sıyrıq var,  
bant  vursaq  pis  olmaz,  –  dedi  vә  xalatının 
cibindәn  çıxardığı  bantı  qanamış  yerә  vuraraq 
downloaded from KitabYurdu.org


 
115 
gülümsәdi.  -  Deyәsәn,  xәstәmiz  öz  burnunun 
acığını sizdәn çıxıb axı? 
Kәnan  otaqdan  çıxan  Lamiyә  xanımın  arxasınca 
baxıb,  onun  dediyi  son  cümlәni  xatırladı  vә 
özünü  qınadı:  “Burnunun  acığını  mәndәn  çıxıb? 
Dayan...  Dayan...  Bәlkә  Yaşar  bayaq  danışanda 
Elmәddini nәzәrdә tuturmuş? Tfu...bәs bu mәnim 
ağlıma  niyә  gәlmәyib?  Burda  yüz  faiz  o  alçağın 
barmağı  var.  Yaxşı,  onda  Uyğuru  niyә  tutublar? 
Yoxsa...  Bütün  hallarda  Yaşarın  özünә  gәlmәsini 
vә sağalmasını gözlәmәk lazımdır”. 
 
 
*** 
 
Elmәddin  gecә  quşu  kimi  yenә  dә  yatmamışdı. 
Sevinclә  “qәlәbәsini”  qeyd  edirdi:  “Mәn  әsl 
rejissoram.  “Tamaşaçılar”  mәnim  ssenarimә 
tamam  inanıblar.  Planlaşdırdığımdan  da  yaxşı 
alındı.  Istәdiklәrim  hәyata  keçdi.  Hәm  burnunu 
sındırdım,  hәm  dә  qürurunu.  Düzdü,  “içәri”  
girmәdi,  amma  ondan  da  yaxşı  oldu.  Bәs  dostu 
“içәri” necә düşüb? Bax, bunu heç cür başa düşә 
bilmirәm.  Amma  bu,  ikinci  dәrәcәli  mәsәlәdir.  
Mәnim üçün әsas o idi ki, Yaşar pis günә düşsün. 
Indi o pisdәn dә pis gündәdir...” 
Elmәddin  dünәndәn  dostlarına  ziyafәt  verirdi. 
Fikirlәşirdi  ki,  bununla  onların  qarşısında  özünü 
tam  sübut  vә  tәsdiq  edib.  Baş  verәnlәri  indi  dә 
Ziyankarla müzakirә edirdi: 
-  Mәni  görәndә  qaçıb  әlimdәn  öpmәk  istәyәcәk. 
Hәlә  bu  harasıdır?!  Onun  var-yoxunu  әlindәn 
downloaded from KitabYurdu.org


 
116 
alacam.  Hәr  burnu    göynәyәndә  mәn  әmisi 
yadına 
düşәcәk. 
Indi 
bundan 
sonrasını 
planlaşdırmaq 
lazımdı, 
Ziyankar. 
Fikrindә 
plandan-zaddan var? Varsa, de gәlsin... 
 
 
*** 
 
Çömәlib  oturmuşdu.  Hәr  tәrәf  qaranlıq  idi. 
Divarlar, qapı, tavan, döşәmә -  hәr şey nәmişlik 
iyi 
verirdi. 
Içәridә 
metr 
yarımlıq 
dәmir 
“çarpayıdan”  başqa  heç  nә  yox  idi.  O,    dizlәrini 
qucaqlamış halda baxışlarını qapının üst tәrәfindә 
içәri  nәzarәt  etmәk  üçün  qoyulmuş  gözlüyә 
zillәmişdi. Artıq neçәnci dәfә idi ki, polis maşınına 
mindirilәrkәn  Danulduzunun  onun  arxasınca 
tәәccüblә  baxıb  qışqırmasını,  bacısının  yaralı 
şәkildә yerdә uzanmasını, dostunun huşunu itirib 
halsız  vәziyyәtdә  qalmasını  xatırlayırdı.  Cәmisi 
bir  neçә  dәqiqә  çәkmiş  bu  sәhnәlәr  reklam  çarxı 
kimi  beynindә  hey  fırlanır,  dayanmaq  bilmirdi. 
Heç nә vaxt dayanacağı da bәlli deyildi. O qәdәr 
sarsılmış,  keylәşmişdi  ki,  fikirlәrini  düz-әmәlli 
cәmlәyә  dә  bilmirdi.  Amma  bütün  bunlarla 
bәrabәr  qәlbindә  qәribә  bir  sakıitlik  vardı.  Bu 
sakitlik  onda  dünәn  axşam  yemәyini  gәtirәn 
nәzarәtçinin 
sözlәrindәn 
sonra 
yaranmışdı. 
Nәzarәtçi  ona  bacısının    әmәliyyatının  uğurlu 
keçdiyini  vә  әsas  tәhlükәnin  artıq  sovuşduğunu 
bildirmişdi. 
Uyğur  heç  kimlә  danışmırdı.  Mayor  Dadaşovun 
sorğularına  isә  eyni  cümlәlәrlә  cavab  vermişdi. 
downloaded from KitabYurdu.org


 
117 
Tәbii ki, tәcrübәli zabit onun dediklәrinә inanacaq 
qәdәr  sadәlövh  deyildi.  Elә  bu  sәbәbdәn  dә 
Uyğuru  dilә  tuturdu  ki,  o,  daşı  әtәyindәn  töküb 
hәr  şeyi  sәmimi  şәkildә  vә  olduğu  kimi  etiraf 
etsin: 
-  Gәl,  özün-özünә  pislik  elәmә.  Sәninlә  bağlı 
müәyyәn    araşdırma  aparmışam.  Bilirәm  ki, 
yaxşı,  tanınmış  hәkimsәn,  heç  kiminlә  dә,  necә 
deyәrlәr,  işin  olmayıb.  Әsas  uğurların  da  hәlә 
qarşıdadır.    Ona  görә  dә,  tәrslik  elәmә.  Hadisә 
barәdә  bildiklәrini  danış  ki,  sonradan  nә  sәn 
peşman olasan, nә dә  biz. 
-  Mәn bildiklәrimi demişәm, özü dә bir neçә dәfә. 
Heç bir әlavәm yoxdur. 
-  Onsuz  da,  Yaşar  ayıldıqdan  sonra  ondan  da 
ifadә  alacağıq.  Bacının  sağ  qaldığını  da  unutma. 
Necә bilirsәn, onlar da sәn deyәnlәri deyәcәklәr? 
-  Başqa heç nә demәyәcәm... 
 
Yorğun  vә  yuxusuz  olsa  da,  yata  bilmirdi.  Heç 
Dadaşıovun 
tapşırığı 
ilә 
verilәn 
adyal 
vә 
döşәkcәdәn  dә  istifadә  etmirdi.  Kürәyini  soyuq 
divara  söykәyib  oturur,  hey  fikirlәşirdi.  Amma 
getdikcә yorğunluq, yuxusuzluq öz işini gördü vә 
Uyğur elә oturduğu yerdә yuxuya getdi... 
Mәhkәmә  Uyğura  bir  neçә  il  cәza  kәsmiş  vә  o 
gündәn  xeyli  vaxt  keçmişdi.    Yaşar  bu  illәr 
ә
rzindә  bir  dәfә  dә  olsun,  onun  yanına 
gәlmәmişdi.  Halbuki  Uyğur  hәmişә  yalnız  onun 
barәsindә  fikirlәşirdi.  Lap  elә  indi  olduğu  kimi. 
Birdәn nәzarәtçi kameranın qapısını açıb “yanına 
gәlәn var, hazırlaş” - dedi. Uyğur onun müşayiәti 
downloaded from KitabYurdu.org


Yüklə 2,8 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   25   26   27   28   29   30   31   32   ...   53




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə