Microsoft Word dostlugun romani
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
118 ilә görüş otağına girәndә gözlәrinә inanmadı: gәlәn Yaşar idi. Uyğur ona tәrәf getdi. Amma Yaşar geri çәkildiyi üçün ona çata bilmәdi. Dayanıb onu çağırmaq, hәtta qışqırmaq istәdi. Lakin nә qәdәr cәhd elәsә dә, sәsi çıxmadı. Belә olanda Uyğur yerә yıxılıb, diz çökdü, ağlamağa başladı. Yaşar yenә ona әhәmiyyәt vermәdi. Ә ksinә, yavaş-yavaş ondan uzaqlaşmağa başladı. Uyğur bunu görüb başını yerә çırpdı vә ...ağrıdan ayıldı. Bәdәni suyun içindә idi. Amma deyәsәn, hәlә gördüklәrinin yuxu olduğu ona çatmamışdı. Belә olmasaydı, ayağa durub qapıya yaxınlaşmaz, ağzını gözlüyә tutub bağırmazdı: - Yaşşaarr!!! *** Hәyat öz axarındaydı. Hansı hadisәlәrin baş vermәsindәn asılı olmayaraq, tәbiәt әbәdi vә әzәli funksiyalarını yerinә yetirmәkdәydi. Günәş dә hәmçinin. O Xәzәrin sәthini qızılı rәngә boyamışdı artıq. Ümumiyyәtlә, Günәş elә bil hәr kәs üçün bir zәngsiz saatdır. Hәr kәs dә bu “saatı” özünә lazım olan vaxta, mәqama uyğun “qurur”. Düzdü, elә insanlar var ki, Günәşin harda olduğunun, yәni vaxtın onlar üçün fәrqi yoxdur. Onun heç vaxt batmamasını vә ya heç vaxt çıxmamasını istәyәnlәr dә var. Đnsanlar hәm dә buna görә müxtәlif qruplara bölünürlәr. Amma... nә yaxşı ki, Günәş bütün bunların heç birinә ә hәmiyyәt vermәdәn sadәcә öz downloaded from KitabYurdu.org 119 oyandırmaq, işıqlandırmaq, isindirmәk vә digәr funksiyalarını yerinә yetirir. Günәş şüaları pәncәrәdәn Yaşarın otağına- palatasına da süzülmüşdü. Gözlәrini açıb Kәnanı axtardı. Elә bu vaxt qapı açıldı vә yeznәsi içәri girdi: - Sabahın xeyir, deyәsәn oyanmısan? - Kәnan, Tәravәt.... - Burdadı, – onun sözünü yarımçıq kәsdi, – sәn özünü yorma. Indi hәkimlә dә görüşdüm, hәr şey qaydasındadır. - Çox şükür... Of-of! Lәnәt olsun! – birdәn qәzәblәndi. – Hamısı mәnim üzümdәn oldu. Bilsәydim, o әclafa istәdiyini verәrdim, bunlar da başıma gәlmәzdi. - Qardaş, sәnә әsәbilәşmәk olmaz! Sәn uzan..... - Nә olmaz Kәnan? Nә danışırsan sәn? – ucadan bağırdı – Mәn camaatın üzünә necә baxacam? Allah bilir, indi haqqımda nә danışırlar? Ölsәm, bundan yaxşıydı... - Ölmәklә heç nәyi dәyişmәk olmaz, oğul. – Xәlil kişi içәri girdi. – Öldürmәk, ya da özünә ölüm arzulamaq aciz insanların işidir. - Xәlil dayı... - Sәnә әmanәt verilmiş bir can var. Bu canın haqqını vermәlisәn. Әmanәt verilәn işdirsә, onu da axıra çatdırmaq, tamamlamaq lazımdır. – Öskürәyini boğmağa çalışaraq, gәlib Yaşarın çarpayısının qırağında oturdu. – Allah heç vaxt insana qaldıra bilmәyәcәyi qәdәr yük vermir. Yetәr ki, insan özü qaldıra bilmәyәcәyi yükün altına girmәsin. Mәn aranızda nәlәrin olduğunu downloaded from KitabYurdu.org 120 bilmirәm. Amma sәni dә, Uyğuru da otuz ildir ki, tanıyıram. Bütün baş verәnlәrin sizin adınıza sadәcә şәr olduğundan әminәm. Ola bilsin, hardasa ciddiyә almadığınız bir sәhv buraxmısınız, indi dә altını çәkirsiniz. Ona görә dә çalışmaq lazımdır ki, sәhvinizi bundan sonra böyütmәyәsiniz. Yoxsa, onun cәzası daha böyük olar. - Mәn belә olacağını... - Yaşar! – Xәlil kişi onun sözünü yarımçıq kәsdi. – Heç nә eşitmәk istәmirәm. Bura da yalnız bir şeyi demәyә gәldim. Hәmişә insanın tәkcә hәrәkәtinә yox, hәm dә niyyәtinә baxmaq lazımdır. Đnsanın niyyәti yaxşı, hәrәkәti isә pis ola bilәr. Niyyәtinin yaxşı, dürüst olduğuna ә minәm. Indiki reallıqlarla barışıb, gәlәcәk planlarını düzgün qur. Bir şeyi unutma oğlum, beş dәqiqәnin “kişiliyi” insanı ömürlük kişilikdәn salar. Demәk istәdiyim odur ki, peşmançılıq çәkәcәyin bir iş görmә. Әks halda sevdiklәrini dә peşman etmiş olarsan. - Xәlil dayı, mәn özümü çox günahkar hesab edirәm! - Bu heç nәyi dәyişmir vә sәnә dә heç nә qazandırmayacaq! – Çıxmaqda olan Xәlil kişi Yaşarın bu etirafını eşidib tәrs-tәrs onun üzünә baxdı. Sonra da әlilә pәncәrәyә işarә elәdi. – Bax, tәzә günәş çıxıb! Yastığın yüngül olsun. Diqqәtli vә özündәn muğayat ol! Xәlil kişi gedәndәn sonra Yaşar üzünü Kәnana tutdu: downloaded from KitabYurdu.org 121 - Mәnim ucbatımdan başlarına bu qәdәr iş gәlib, amma hәlә dә mәnә olan etimadları itmәyib. - Qardaş, sәnә dincәlmәk lazımdır. Uzan, bir az istirahәt elә. - Xәlil dayı dünyagörmüş kişidir, Kәnan. Oğlu mәnә görә “içәridәdir”, qızı da ölümlә әllәşir. O isә hәlә dә mәnә inandığını deyir. Bir şey bilmәsә, bura gәlmәzdi. Nә isә...Indi sәn gәl otur, hәr şeyi mәnә başdan danış. Kәnan eşitdiyi hәr şeyi tәfәrrüatı ilә yeznәsinә danışdı. Diqqәtlә qulaq asdıqdan sonra Yaşar dedi: - Yәqin ki, gәlib mәndәn dә ifadә alacaqlar. - Dünәndәn iki dәfә gәliblәr. Amma yatdığını görüb, qayıdıblar. - Mәn gәrәk Uyğurun nә dediyini bilәm, sonra danışam. Yanlış şeylәr deyib, onun işini daha da qәlizlәşdirә bilmәrәm. Tәravәti onun vurduğuna inanmıram. Heç nә fikirlәşә bilmirәm, Kәnan, heç nә.... Uyğur nәinki Tәravәti, heç kimi vura bilmәz. Özü dә, tapançayla, e! Hardandı onda tapança? Ömründә silah görüb o? Әli qәlәmdәn başqa heç nә tutmayan adama silahlı cinayәt işlәtdiyini necә geyindirә bilәrlәr axı? Bu işә bir çarә tapmalıyıq! Hadisә yerinә getmәliyәm, Kәnan. - Sәn nә danışırsan? Sәnә heç bu cür danışıb, hәyәcanlanmaq da olmaz! Burnun qanamamalıdır sәnin. Uyğurun nә ifadә verdiyini mәn dә bilmirәm. Amma düz deyirsәn, bunu mütlәq öyrәnmәliyik, özü dә tәcili! downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|