Müasir dövrdə mədəni və psixoloji identiklik problemləri
69
lokal çərçivədən çıxararaq qeyri-lokal virtual məkana cəlb edir və tədricən müəyyən
coğrafi, mədəni anlamlar daşıyan sosial strukturlar (dövlət, sivilizasiya) öz
məzmunundan ayrılaraq formal xarakter daşımağa başlayır.
Qloballaşma şəraitində postmodernizmin əsas psixoloji təsir vasitəsi olan
internetin psixoloji mənfi cəhətləri ilə yanaşı, bir çox müsbət cəhətləri də vardır.
Dünyanı internet vasitəsi ilə qəbul edən insanın, xüsusilə gənc nəslin qarşısında yeni
virtual dünya mənzərəsi yaranır, ictimai mühit fərdi səviyyədə tərənnüm olunur, şəxs
universal sistemə daxil olmaqla daxili və xarici məkanlar arasında olan psixoloji
sərhədləri aşır, onun ənənəvi işarə sistemləri barədə formalaşan təsəvvürləri dəyişir,
hər bir irq, millət, fərd, mədəniyyət, yaş qrupu, ərazi bu məkanda
öz virtual
«reallığını» yaradır, böyük informasiya kütləsində qərq olan insan seçim problemi ilə
üzləşir və nəticədə bu psixoloji dəyişikliklər, cəmiyyətdə qlobal transformasiya
proseslərinin yaranmasına şərait yaradır.
Xarici ölkələrə təhsil və iş dalınca gedən emiqranlar yaşadıqları mühitdə
akultirizasiya prosesinə məruz qalmaqla yanaşı ailə, qohumluq institutu, yerli
ənənələr vasitəsilə kök salan milli mədəniyyətin elementlərini diasporalar, milli
televiziya və radio kanalları, dini məbədlər, milli məktəblər vasitəsi ilə yaşayıb
yaşadırlar. Bu isə vahid mədəni ərazidə müxtəlif
mədəniyyətlərin, psixoloji
sistemlərin qarşılıqlı əlaqəsinə şərait yaradır [2, s.123].
İctimai həyatın unifikasiyası öz əksini qərb demokratiyasının ümumbəşərilik,
pozitivlik, müasirlik, ədalətlilik, tərəqqipərvərlik kimi universallaşan prinsiplərində
tapır. Bunun fövqündə olan digər sosial-mədəni modellər «biz - onlar» psixoloji
prinsipinə əsasən gerilik, totalitarizm, ətalət və başqa bu kimi əks mənalarla
eyniləşdirilir. Alternativ variantın olmadığını təlqin edən qloballaşma psixologiyası,
qərb adamında, xüsusilə amerikanlarda qürur hissinin artmasına,
dövlətinin
beynəlxalq aləmdə fəaliyyətinə müsbət mənada haqq qazandırmasına şərait yaratdığı
halda, «digərləri»nin psixikasına mənfi təsir göstərir. Sosial qloballaşma problemləri
ilə məşğul olan adaptiv psixoloji nəzəriyyələr, fərd-jəmiyyət münasibətlərini subyekt-
obyekt münasibətləri çərçivəsində araşdıraraq, müasir durumda istehlakçı mədəniy-
yətə aid olan fərd və cəmiyyətlərin norma yaratmaq funksiyasından məhrum
olduqlarını müəyyənləşdirir. Öz unikallığını, ənənəvi dəyərlərini itirməkdən çəkinən
kiçik mədəniyyət və sivilizasiyalar, öz siyasi-iqtisadi müstəqilliyini qorumağa çalışan
milli dövlətlər üçün qloballaşma adətən təhlükə mənbəyi sayılır.
Onun təsirinə
adekvat olan «digərləri»nin sosiopsixoloci əks təsir mexanizmi formalaşır. İqtisadi və
mədəni assimlyasiya yolu ilə genişlənən qloballaşma prosesini təmsil edən güjlü
ölkələr, bunu etmək iqtidarında olmayan zəif ölkələrin, şəhər gəncləri kənddə
olanların, hörmətli peşə sahibləri əhəmiyyətini itirmiş peşə sahiblərinin qibtə
obyektinə çevrilir və onlara bənzəmək meyilləri artır. Dünya nizamının mərkəz və
perifiyası məhz bu prinsip üzərində formalaşır. Perifiyada qalan qruplar kütləvi
şəkildə sosiomədəni özgələşmə, lazımsızlıq, uğursuzluq kimi psixoloci
problemlərlə,
perifiyadan mərkəzə yaxınlaşanlar «avanqardların» onların şüurunda yaratdığı qeyri-
real, utopist, xəyali gözləmə sindromunun şoku ilə üzləşirlər. Qloballaşmanın
psixol. ü.f.d. İmdad Bayramov
70
inteqrasiya və ya təjrid ilə əlaqədar qarşıya qoyduğu dilemmatik psixoloci durum, bir
çox separatizm formaları ilə səciyyələnən sosiopsixoloji gərginliklərin yaranmasına
və onların sürətlə genişlənməsinə şərait yaradır.
Qloballaşma prosesinin gətirdiyi mürəkkəb və qeyri-müəyyən psixoloci iden-
tiklik problemləri, dünyada konkret psixoloji identiklik və psixoloci sabitliklə təmin
olunan dini identikliyin aktuallaşmasına səbəb olur. Dinlərin qloballaşmaya
münasibəti, onu dərk formaları bir-birindən ontoloci və epistomoloji baxımdan
fərqlənir [8,s.67]. Çünki onlar müxtəlif tarixi mədəniyyətlərdə əks
olunur və müvafiq
mədəniyyətlər sonradan siyasi-iqtisadi zərurət baxımından müəyyən tarixi sosial
birlik formalarında, sivilizasiyalarda birləşərək, tarixi prosesin tərkib hissəsinə
çevrilirlər. Dünyanın xolistik (vəhdət) mənzərəsi, aksioloji davranış stereotipləri,
mənəvi dəyərlər, insanı və dünyanı barışdıran psixoterapevtik funksiyalar dini
matrisalar üzərinə düşür. Hər bir insanın reallıq barədə təsəvvürü, müşahidə etdiyi ilə
üst-üstə düşmür. "Ölüm qorxusunu"
dəf etmək, «fanilik və əbədiyyət» ziddiyyətindən
xilas olmaq, əbədiyyəti qazanmaqla öz varlığını qorumaq hissi, hər bir dini matrisanın
tarixi varlığını qoruyan ən güjlü attraktordur. Buna görə də, bu seçim, yanlız ayrı-ayrı
fərdlərin deyil, hətta böyük dövlət və sivilizasiyaların seçimi ilə müşayiət olunur
[9,s.34]. Bu baxımdan şərqdə formalaşan sivilizasiyalar əsasən psixoloji baxımdan
dini təlimlərin sosial-psixoloci prinsiplərinə söykəndiyi halda, qərbdə aparıjı qüvvəyə
çevrilən qlobal mədəniyyət isə dünyəvi prinsiplərə söykənir [10,s.56].
Qloballaşan dünyada milli dövlətlərin varlığı sosiopsixoloji baxımdan çox
vajibdir. Çünki qloballaşma ilə əlaqədar dünyada baş verən mürəkkəb psixoloji
problemlərin mənfi təsirlərindən qorunmaq hər bir dövlət üçün strateci əhəmiyyət
daşıdığı kimi, bəşəriyyətin gələjəyi üçün də böyük önəm daşıyır.
Bu qlobal problemin
aradan qaldırılması istiqamətində bir çox beynəlxalq elmi və siyasi imkanların
səfərbər olunmasına ehtiyaj vardır. İnsanlığın sağlam psixoloji mühitdə yaşamağa və
ümumbəşəri dəyərlərdən öz sərbəst seçimi ilə yararlanmağa təbii hüququ vardır.
Əslində təbii qlobal inkişaf sağlam milli təkamülə zidd olmadığı kimi, sağlam milli
təkamül də təbii qloballaşma prosesinə zidd deyildir. Onlar bir-birini tamamlayan
vahid tarixi prosesin müxtəlif sosiopsixoloji tərəfləridir.
Bu gün şüur və şüuraltı qarşıdurmanı, modernizm və postmodenizm, yaxud
ənənəvilik və qeyri-ənənəvilik qarşıdurmasında görürük. Şüuraltı arxetipləri şüurun
diktəsindən xilas etməyə çalışan və nətijədə qeyri-elmi jərəyanları elmə, qeyri-
ənənəvi dinləri ənənəvi dinlərə qarşı qoymaqla, sanki insan psixikasını modernizmin
rasional repressiyasından xilas edib, onu yaranan yeni mühitin manipulyasiya
mərkəzinə cəzb etməyə çalışan qloballaşma prosesi, qarşıda
dayanan bütün bu struktiv
maneələri aradan qaldırmaq üçün postmodernizmin destruktiv, əks-mərkəzçi
psixologiyasına əsaslanır. Bu isə nigilizm, biganəlik, iradəsizlik kimi psixoloji
keyfiyyətlərin inkişafına, yerlərdə dağılan strukların, sistemlərin yerində arxaik
altsistemlərin aktuallaşmasına, şüuraltı arxetiplərin fəallaşmasına, etnoseparatizm
meyllərinin artmasına, şamanizm, magiya astrologiya kimi arxaik inanj formalarının
aktuallaşmasına səbəb olur. Keçmişə, şüuraltı arxetiplərə yönələn bu kopsepsiya,