Utopik cəmiyyətdə qadının mövqeyi
101
UTOPİK CƏMİYYƏTDƏ QADININ MÖVQEYİ
Qarayeva Günel Əliniyaz qızı
ADU-nun Sosial elmlər kafedrasının müəlliməsi,
BDU-nun Fəlsəfə tarixi və Mədəniyyətşünaslıq
kafedrasının dissertantı
Açar sözlər: qadın, gender, feminizm, sosial utopiya, ədalətli cəmiyyət
Ключевые слова: женщина, гендер, феминизм, социальная утопия,
справедливое общество
Keywords: woman, gender, feminism, social utopia, just society
Müasir sivilizasiyanın önəmli dəyərlərinin və gələcək inkişafının yollarının
müəyyən edilməsi prosesində utopik düşüncə vacib ünsür sayılır. Zamanın axarında
bir çox insanların dünyanı daha da yaxşılaşdırmaq, insanı isə harmonik tama,
mükəmməl varlığa çevirmək arzusu olmuşdur. Bu istək bir çox filosofların
utopik
məzmunlu əsərlərində təzahürünü tapmışdır. Hər bir utopiyanın yazılmasının məqsədi
onun yaradıcısı üçün ideal görünən həyatın təsvir olunmasıdır; belə cəmiyyətdə ədalət
və bərabərlik hökm sürür; insanlar özlərini azad və xoşbəxt hiss edir. Utopistlər
insanların gündəlik həyatına əhəmiyyətli şəkildə təsir edən ictimai problemlərə diqqət
yetirir. Bu tip problemlərdən biri olan qadının cəmiyyətdəki rolu barədə müxtəlif
düşüncələr dində, həmçinin fəlsəfi təfəkkürdə əksini tapıb.Orta əsrlərdə xristian dini
tərəfindən “ümumiyyətlə qadının ruhu varmı?” sualı mənfi cavablandırılmışdır. Əbu
Turxanın maraqlı bir fikri var: “Dünyada üç fəlakət var: yanğın, fırtına, bir də qadını
fəlakətə çevirən sosial mühit” [1, 175]. Məhz bu ictimai rəyə qarşı çıxan utopiyanın
növlərindən biri də feminist utopiyalarıdır. Bu növün
təmsilçilərinin əsərlərində
cinsindən asılı olmayaraq, hüquqi bərabərlik və ya qadınların bütün sahələrdə
üstünlüyünü müşahidə edirik.
20-ci əsrin 60-cı illərindən etibarən
Qərb ölkələrinin sosial elmlərində
(antropologiya, psixologiya, fəlsəfə və s.) işlədilən “gender” anlayışı qadın
probleminin, ələlxüsus, cəmiyyətdə qadın və kişi münasibətlərinin adekvat təhlili
üçün bioloji amillərin kifayət olması fikri geniş vüsət alır. 20-ci əsrin 70-ci illərindən
qərb ədəbiyyatında, əsas da ingilis dilli ədəbiyyatda,
sonralar müxtəlif ölkələrdə,
hazırda Azərbaycanda gender anlayışı haqqında müəyyən tədqiqat cəhdləri və
mülahizələri ilə rastlaşırıq. Müasir dövrdə “gender münasibətləri” dedikdə şərti olaraq
cinslərin ancaq sosial – mədəni sahədəki qarşılıqlı münasibətləri nəzərdə tutulur.
İlk olaraq qadınlara cəmiyyətin bərabər hüquqlu üzvü kimi yanaşan antik yunan
mütəfəkkiri Platonun baxışlarına nəzər salaq. Platonun “Dövlət” əsərində əsas
qəhrəman Sokrat qadınların ideal cəmiyyətdə yeri haqqında mühakimə yürüdür.
Qarayeva Günel Əliniyaz qızı
102
Qadın da kişi kimi idarətmə sisteminin vacib elementi sayılır. Platonun fikrincə,
dövlətdə hər şey dövlətə məxsus olmalıdır, qadınlar və uşaqlar da. Hər şey ümumi
olmalıdır. Xüsusi mülkiyyət olmamalıdır, məqsəd maksimal vahidliyə,
bütövlüyə
çatmaqdır. Qadınlar belə cəmiyyətdə uşaqları böyütməklə məşğul deyillər, çünki
onlar bütün qəbləri ilə dövlətə xidmət etməlidirlər. Əks halda, analıq hissi vətən
qarşısında borc hissini üstələyər və qadın sadiq dövlət keşikçisi ola bilməz.
Övladlarına məhəbbət vahid və güclü dövlət üçün maneədir. Hər kəsin bacarıqlı
olduğu sahədə çalışdığı ədalətli cəmiyyətdə Platon qərara gəlir ki, qadının təbiəti
kişininkindən fərqlənmir. Qadını elə tərbiyə etmək lazımdır ki, kişi ilə çiyin çiyinə
dura bilsin. Hər şəxsin qabiliyyətləri fərqlidir, ona görə də hər
kəs ona təbiətən bəxş
edilən işlə məşğul olmalıdır. İdeal cəmiyyətdə həm qadın, həm kişi dövlətinin
keşiyində durmalıdır, çünki onların eyni işlə məşğul olmasına maneə yoxdur. Platon
qadınların kişilərlə bərabər döyüşməyə qadir olmaması haqqında ümumi rəyi şübhə
altına alır. Bütün iş tərbiyənin öhdəsindədir. Əgər qadınları da kişilərin tərbiyəsinə
məxsus üsulla tərbiyə etsək, onda qadınlar da dövləti müdafiə edəcəklər [5, 1521].
Sadəcə Platon qeyd edirdi ki, qadının fiziki imkanları daha məhduddur, lakin qadın
öz təbii döyüş bacarıqlarını artıra bilər. Qadınların bu şəkildə tərbiyəsi ideal dövlət
üçün daha münasibdir. Qadın və kişilər
eyni işlə məşğul olur, tamı, bütövü ifadə
edirlər. Onlar özləri üçün deyil, dövləti qorumaq və nəsil artırmaq üçün yaşayırlar.
Qadın təkcə ana olmaq, ev işləri ilə məşğul olmaq üçün yaranmayıb. Güclü sinfin
nümayəndələri hesab olunan kişilərdən fiziki baxımdan zəif olsa da, lakin bu onun
kişilərlə bərabər vətənin keşiyində durmasına əngəl deyildir. Hislərinə azadlıq
verməyən güclü qadınlar dövlətin layiqli vətəndaşları ola bilərlər. Ancaq Platonun
döyüşçü qadın obrazı reallaşmadı. Reallıqda bütün qadınlar
kişilərə tabe idi və bu
bütün cəmiyyət üçün normal hal hesab olunurdu. Qadınları uşaqlıqdan ana olmağa
hazırlayır, kişiləri isə əsgər kimi yetişdirirdilər. Belə halda qadınların bədbəxt
olduğunu söyləmək düzgün deyil. O, ana və həyat yoldaşı rolunu sevinclə ifa edirdi.
Daim kişi cinsinin nümayəndələrinə tabe olsa da, cəmiyyətin əhəmiyyətli elementi
olaraq qalırdı. Baxmayaraq ki, qadınların hüquqları çoxalıb, onlar yenə kişilərlə
bərabər hüquqlu deyillər. Ənənəvi düşüncə həyatımızda daha önəmli yer alır.
Hər iki
cinsin nümayəndələrinin hüquqlarının eyniləşdirilməsi istiqamətində hərəkət etsək də,
bunun hansı nəticələrə gətirəcəyini müəyyənləşdirmək çətindir. Ancaq tamamilə
aydındır ki, Platonun ideyaları hələ də reallaşmayıb, çünki adət - ənənələri və ictimai
dəyərləri bir anda yox etmək mümkün deyil [5, 1525-1527].
Qadınlar tərəfindən yaradılan utopiyaların əsas mövzusu onların arzularının
reallaşması istəyidir. Bu anlamda “abstrakt” və “konkret” utopiyalar fərqləndirilir.
Abstrakt utopiyaların funksiyası arzuların gerçəkləşməsindədir, onlar heç bir praktiki
sosial dəyişiklik proqramını ehtiva etmirlər. Gündəlik normalar və mövcud sosial –
mədəni təcrübə arzuların həyata keçmə imkanlarının sonsuz olduğu məkanda reallaşır
[6, 27].
“Konkret” və ya tənqidi utopiyalar sosial – təcrübi məqsədlidir. Potensial olaraq
reallaşması mümkün olan cəmiyyəti təsvir edərkən sosial xəstəliklərin təbiətini açıb,