Əliyeva Mətanət Valeh qızı
152
xarakterizə edərək bu dövrü xaos dövrü adlandırmışdır. Onun fikrincə bu dövrdə
instinktiv tendensyialar sosial həyatın tələbləri ilə qarşı-qarşıya gəlir və yeniyetmə
böhranı qaçılmaz olur. İnkişafın bu dövründə qeyri-stabillik, entiuziazm, təlaş,
ziddiyyətlərin üstünlük təşkil etdiyi qanunlar hökmüranlıq edir. S.Holl yeniyetmə
dövrünü “tufanlar və təzyiq” dövrü adlandırırdı. Yeniyetmə yaşının böhranın əsas
məzmununu –“şəxsiyyət hissi” əldə edən şüurun böhranı olması hesab edirdi.
Ey Şpranqer insan həyatında ən dərin həyəcanlardan birini-yeniyetmə və gənc
yaşında yaşanan sevgini və onun təzahürünü araşdırmışdır. O böhran dövrünü
yeniyetmədə yaranan sevgi ilə əlaqələndirmiş və göstərmişdir ki, sevgidən yarana
cinsi istəklər (erotika və şəhvani hisslər) yeniyetmənin şüurunda müxtəlif qorxulara
səbəb olur ki, bu da öz növbəsində böhranın yaranmasına gətirib çıxarır[6;55].
Yeniyetmə yaşında böhranın tədqiqinə Byuler Şarlotların yanaşması da
maraqlıdır. Müəllif hesab edirdi ki, yeniyetmə yaşı pubertatn (cinsi inkişaf əsasında
təyin edilir) yetiknləşmə dövrüdür ki, insan hədd-buluğa çatmış olur. Ş.Bluyer
pubertatn dövrünün başlanığıc dövrünü insanın uşaqlığı, cinsi yetişkənlik dövrünün
son hissəsini isə gənclik dövrü adlandırırdı. O bu inkişaf prosesin neqativ mərhələ ilə
başlayıb pozitiv mərhələ ilə yekunlaşdığını qeyd etmiş və böhran hallarının bu iki
mərhələ rasında baş verdiyini vurğulamışdır[6;48].
L.S.Viqotski onu qeyd edir ki, böhranın hər bir neqativ simptomunun arxasında
pozitiv məzmun gizlənib ki, bu da yeni, ali formaya keçməkdir. O, böhran probleminə
tamam başqa cür və orijinal yanaşıb göstərir ki, yaş böhranlarını öyrənərkən iki cəhətə
daha çox fikir vermək lazımdır. Əvvəl şüurda baş verən əsas dəyişiklikləri fərq-
ləndirmək, ikincisi isə, hər yaşda uşaqla mühit arasında təkrarolunmaz münasibətlər
sistemini təmsil edən inkişafın sosial şəraitini müəyyənləşdirmək lazımdır[6;11].
Ştern yeniyetmə yaşına şəxsiyyətin formalaşması mərhələlərindən ən mühümü
kimi baxırdı və bu dövr üçün qaçınılmaz hal olan psixoloji böhranın müsbət həllinə
şəxsin gələcək həyatını bir növ təyin etdiyini düşünürdü[6;46].
L.İ.Bojiviç qeyd edir ki, yeniyetməlik yaş dövrünün böhranı onların zehni, fiziki
inkişafının sürətlə formalaşması ilə əlaqədar yeni təlabatların yaranması, bu
təlabatların təmin olunması, bu dövrdə sosial baxımdan yeniyetmənin yetişkən
olmaması və təlabatların özünün də kifayət qədər gərgin olması ilə əlaqədardır[5;94].
E.Erikson isə yeniyetməlik dövrünün əsas xüsusiyyəti kimi, identiklik böhranını
göstərmiş və identikliyə şəxsiyyətin dəyişməsi ilə əlaqədar olan proses kimi yanaşırdı.
Bu dövrdə bir tərəfdən yeniyetmə cəmiyyətin üzvü kimi öz rolunu müəyyən-
ləşdirməli, digər tərəfdən isə o həyatına məna verən, həyatının istiqamətini təyin edən
öz maraqlarını, qabiliyyətlərini, təlabatlarını anlamalıdır. Yeniyetmənin şəxsi
identikliyə nail olması çoxpilləli proses olub, özündə bir neçə mərhələni şəxsiyyətin
inkişafının psixoloji aspektlərini, şəxsiyyətin yaşadığı həyati çətinliklərin xarakterini
əks etdirir[6;34].
Yuxarıda adı çəkilən müəlliflərin fikirləri göstərir ki, həqiqətən də yeniyetməliik
dövründə baş verən psixoloji böhranın araşdırılması və tədqiqi zəruri məslələr
sırasındadır. Çünki bu dövr şəxsin gələcək həyatında həlledici rol oynayır.
Yeniyetməlik dövrü və psixoloji böhran
153
Yeniyetməlik yaş dövrü insanın uşaqlıq və gənclik dövrü arasında sərhəddir.
Uşaqlıqdan yeniyetməliyə keçidin əsasında məhz bu dövrdəki inkişadın əsas
məzmunu və spesifik fərqi təşkil edir. Məlumdur ki, yeniyetməlik yaş dövrünü keçid,
«böhran»lı yaş dövrü adlandırırlar. Bu təsadüfi deyildir. Yeniyetmənin orqanizmində
baş verən psixofizioloji dəyişikliklər münasibətlər sferasının yeniləşməsi, özünə və
başqalarına münasibətin dəyişməsi, onların davranış və rəftarının yenidən qurulması,
şəxsi «mən»də yeni protensial imkanların, keyfiyyətlərin dərk edilməsinə ciddi təsir
göstərir. Nəzərdən keçirdiyimiz bu amillər yeniyetmənin əqli, intellektual, mənəvi-
psixoloji keyfiyyətlərin inteqrasiyasını, ən başlıcası isə öz kimliyinin təsdiqini, ideya
və arzularının bu istiqamətdə oriyentasiyasına səbəb olur. Yeniyetmə dövrünün
böhranları ictimai həyatın ona verdiyi konkret sosioloji tələbatı ödəyərkən, yəni
inkişaf edən yeniyetmənin böyüklər aləmində müəyyən mövqe tutmaq istədiyi zaman
qazanılan xüsusiyyətlərlə, müstəqilliyə artan tələbatlarla bu müstəqilliyi həyata
keçirmək imkanları arasında baş verir. Bu dövrdə böyüklər adətən çalışırlar ki, yeni
tələbatların ödənilməsi üçün şərait yaratmaqla böhranın qarşısını alsınlar. Ancaq
təcrübə göstərir ki, uşaqlar bir qayda olaraq valideynlərini buna təhrik edir ki,
sonradan icazə verilməyən hərəkətləri etməklə öz qüvvələrini yoxlasın, şəxsi çalış-
maları nəticəsində öz müstəqillik çərçivəsini genişləndirsin. Məhz belə toqquşmalar
zamanı yeniyetmə özünü tanımağa, qiymətləndirməyə, imkanlarını görməyə başlayır,
özünütəsdiqləmə tələbatını ödəyir. Yeniyetmədə belə hallar baş vermədikdə,
yeniyetməlik dövrü sakit, konfliktsiz keçdiyi zaman sonradan gecikmiş, daha mürək-
kəb xarakter daşıyan böhran halları baş verir. Bu da 17 – 18, bəzən də bir az da gec
yaşlarında özünü göstərir və uşağın uzun sürən infantil mövqeyini xarakterizə edir.
Beləliklə, yeniyetmə nisbətən qorxulu olmayan şəraitdə gedən müstəqillik uğrunda
mübarizədə özünüdərketmə və özünütəsdiqləmə tələbatlarını təmin edir. Onda bu
zaman nəinki özünə inam hissi yaranır, həm də əxlaq qaydaları formalaşır. Bu da
gələcəkdə rastlaşdığı həyati çətinliklərin öhdəsindən gəlməyə imkan yaradır[3;104].
Bu yaş dövründə çətinlikər sanki yeniyetmələri hər tərəfdən əhatə edir. Onlara
bir çox mürəkkəb məsələləri həll etmək lazımdır: tədrislə bağlı (oxumağı istəsə də
istəməsə də oxumalıdır), ailə ilə bağlı (valideynlərlə münasibəti kəskinləşdirməmək),
yaşıdları ilə ünsiyyəti ilə bağlı (dost tapmaq, itirməmək) və özünüinkişafla bağlı
(özünün neqativliyi, əsəbiliyi, depresiyası ilə mübarizə), tənbəliyyi və başqa eyibləri
aradan götürmək, özünü və başqalarını sevmək, planlar qurmaq, arzulamaq üçün
pozitiv güc tapmaq. Hər hansı çətinliklərin öhdəsindən gəlmək, dəf etmək üçün isə
insana həyat planları qurmaq lazımdır. Əgər yeniyetmə öz mövqeyindən,
vəziyyətindən narazıdırsa, çətinlik çəkirsə, bu o deməkdir ki, əvvəllər mənimsəmiş
olduğu ya da adət etdiyi davranış artıq işə yaramır. Problemin həlli üçün yeni vasitələr
tapılmalıdır. Bu vaxt yeniyetmənin köməyinə yaradıcı qabiliyyəti, konstruktiv
fərziyyəsi, improvizasiya etmək qabiliyyəti çata bilər. Yeniyetmə özündə olan
qabiliyyətləri inkişaf etdirməli, özünün bütün imkanlarından istifadə etməlidir.
Bununla birgə yeniyetmədə çətinlikləri dəf etmək üçün reallığa və məqsədə əsaslan
məqsəd, seçim və tez reaksia vermək bacarığı olmalıdır.
Dostları ilə paylaş: |