_______________________________ Epos. Nəsr. Problemlər
75
“Aşıq Qərib” dastanında Güloğlan və Şahvələd
obrazları arasında paylanıb. “Bamsı Beyrək boyu”nda
Yalançı oğlu Yalancığın atdığı addımların bəzisi “Aşıq
Qərib” dastanında Güloğlanın, bəzisi isə Şahvələdin
payına düşüb. Bu funksiyanın iki obraz arasında bu
cür bölüşdürülməsi Aşıq Qəribin iki mühüm cəhət
daşıması ilə bağlıdır. Bu cəhətlərdən biri aşıqlıq, o biri
isə aşiqlikdir. Güloğlan Qəribi aşıq kimi, Şahvələd isə
Qəribi aşiq kimi özünə rəqib bilir. Ciddi yöndə təsvir
edilən yalançı qəhrəmanlara məxsus bəd niyyət
(Qəribi aradan götürmək niyyəti) Güloğlanla Şahvələdi
bir araya gətirir.
Əlbəttə,
Güloğlan və Şahvələd
bir araya
gəlməmişdən qabaq onlar Aşıq Qəriblə ayrı-ayrılıqda
toqquşmalı olurlar: “Bu şəhərdə Güloğlan deyilən birisi
vardı. Bu məğamda o, əli sazlı gəlib qəhvəxanaya
çıxdı, bir-iki hətərən-pətərən dedikdən sonra dedi: –
Görəsən, bu Tiflis şəhərində mənim qabağıma bir aşıq
çıxa bilərmi?
Ellik yerbəyerdən qalxıb dedilər: – Güloğlan,
sazını vur qoltuğuna, var get, sən Qəribin qabağında
heç bir iş görə bilməzsən” (7, 174). Doğrudan da,
camaat dediyi kimi olur – Güloğlan Aşıq Qəriblə
deyişmədə çox tez məğlubiyyətə uğrayıb, meydanı
tərk edir.
Şahvələdin aşiqliyi də Güloğlanın aşıqlığı kimi,
təsadüfi səciyyə daşıyır. Şahvələd əmisi qızı
Şahsənəmin Qərib adlı bir oğlanı sevdiyini eşidəndən
sonra əl-ayağa düşüb, əmisigilə elçilər göndərir.
Muxtar Kazımoğlu
__________________________________
76
Tezliklə Şahsənəmi Şahvələdə nişanlayırlar. İlk ba-
xışda hər şey Şahvələdin xeyrinə həll olur. Amma
Şahsənəmin öz nişanlısı Şahvələdə biganəliyi və
Qəribi sevməkdə davam etməsi məsələni qəlizləşdirir
və Şahvələd vəziyyətdən çıxış yolu axtarır. Çıxış
yolunu Qəribi öldürməkdə görən Şahvələd Güloğlanın
köməyinə məhz bu məqamda ehtiyac duyur: «Bir gün
Şahvələd eşitdi ki, Şahsənəm hələ də Qəribdən əl
çəkməyib, gecə-gündüz Qəribin anasının evindədir,
onlara əl tutur. Güloğlanı tapıb dedi: – Al bu pulu, get
Qəribi harada görsən, vur öldür, qanlı köynəyini gətir,
ver anasına (7, 189). Güloğlan aşıqlıq sənətində nə
qədər acizdirsə, vurub-tutmaqda da bir o qədər
acizdir. Qəribi axtarmağa bir az vaxt sərf edəndən
sonra Güloğlan qanlı köynək məsələsini həll etməyin
çox asan yolunu tapır: bir ulağın qulağını kəsib öz
köynəyini qana bulayır və qanlı köynəyi gətirib Qəribin
anasına göstərir. Yalançı oğlu Yalancığın qanlı
köynək əhvalatını xatırladan bu addımı atmaqda
Güloğlan təkcə pul qazanmaq məqsədi güdmür, həm-
çinin aşıq meydanında uduzduğu bir adamdan intiqam
almaq istəyir. Vəssalam. Dastanda Güloğlanın funk-
siyası bununla bitir. Yalançı qəhrəmana məxsus olan
başlıca funksiyanın, yəni baş qəhrəmanın qismətinə
sahib çıxmaq funksiyasının əsas daşıyıcısı dastanda
Şahvələd obrazı olur. Şahvələd, Güloğlan vasitəsilə
Qəribin ölüm xəbərini aləmə car çəkəndən sonra,
başqa yalançı qəhrəmanlar kimi, öz niyyətinə
qovuşmağın astanasında dayanır. Şahvələd əmin olur
_______________________________ Epos. Nəsr. Problemlər
77
ki, Şahsənəmi Qəribin ölümünə inandıra bilib. Qəribin
ölümü Şahvələdin Şahsənəmlə toyunun başlanması
deməkdir. Və toy başlanır. Amma toyun başlanması,
olsa-olsa, yalançı qəhrəmanın müvəqqəti uğurunun
göstəricisi ola bilər. Müvəqqəti uğur tezliklə sona
yetməli, hər şey öz yerini tutmalıdır. Yeddi illik
ayrılıqdan sonra Qəribin Tiflisə qayıtması, doğrudan
da, yalançı qəhrəmanın «sultanlığı»na son qoyur.
Aşıq Qəribin yeddi illik ayrılıqdan sonra Tiflisə
qayıtması müəyyən qədər Məlikməmmədin qaranlıq
dünyadan, Bamsı Beyrəyin
uzun
dustaqlıqdan
qayıtmasına bənzəyir. Bənzərlik qəhrəmanın ölüb-
dirilmə
mərhələsindən
keçib
yeni
güc-qüvvət
qazanmasındadır.
Əvvəlcə
“ağlaram,
sızlaram,
kimsəm yox mənim” deyib göz yaşı tökən Qərib yeddi
ilik ayrılıqdan sonra Tiflisə tam başqa əhvalda qayıdır:
Hər gecə, hər gündüz Hələb şəhrində
Qüdrət şərabını içdim də, gəldim.
Yar mənə göndərdi bir gözəl namə,
Oxudum, qarasın seçdim də, gəldim.
Axşam idi, mən də gəldim xanəmə,
Sirrimi demişdim bacı, anəmə.
Eşqin xəncərini vurdum sinəmə,
Dərin yaralarım deşdim də, gəldim.
Həftədə xəbəri verdilər bizə,
Günorta vaxtında çıxdım mən düzə.
Mədət deyib gəlib çıxdım Tiflisə,
Muxtar Kazımoğlu
__________________________________
78
Mövlam qanad verdi, uçdum da, gəldim.
Bir əl vurun, xublar girsin oyuna,
Mən qurbanam qamətinə, boyuna.
Aşıq Qərib Şahsənəmin toyuna
Başımdan, canımdan keçdim də, gəldim (7,
200).
Aşıq Qəribin dilindən söylənilən bu şeirdə “qüdrət
şərabını içmək”, “eşqin xəncərini sinəyə vurub dərin
yaraları deşmək”, “Mövlanın verdiyi qanadla uçub
gəlmək” kimi ifadələr baş qəhrəmanın mübariz əhvali-
ruhiyyəsindən, haqq aşığı və haqq aşiqi qüdrətindən
xəbər verir. Dastanın finalında bu cür qüdrət sahibi
(əsl qəhrəman) aşiqlik mərtəbəsindən uzaq olan
yalançı qəhrəmanla sonuncu dəfə qarşılaşdırılır.
Qarşılaşdırmada başlıca məqsəd məhz baş qəhrə-
manı daha qabarıq şəkildə təqdim etməkdən, haqqa
bağlı
eşqin
qarşısının
alınmaz
olduğunu
göstərməkdən ibarətdir.
Finalda Şahvələdin bağışlanılması və onun
Qəribin
bacısı
ilə
evlənməsi
isə
təəccüb
doğurmamalıdır.
Yada
salınmalıdır
ki,
finalda
bağışlanmaq bir çox başqa yalançı qəhrəmanlara da
aiddir və bu cür sonluq heç də onları, o cümlədən
“Aşıq Qərib” dastanında Şahvələdi yalançı qəhrəman
məzmun və mahiyyətindən uzaqlaşdırmır.
Nağıl və dastanlarda xüsusi yer tutan və komik
yox, “ciddi” yöndə təqdim olunan yalançı qəhrəmanın
mifoloji kökünə gəlincə, ilk növbədə əkizlər mifini
Dostları ilə paylaş: |