30.Sosial idrakın obyekti və onun spesifik sə ciyyə si.
Cavab: "Sosial idrak" özlüyündə
ikimənalı anlayışdır. Bəzi əsərlərdə "sosial idrak"
dedikdə cəmiyyət tərəfindən bizi əhatə edən bütün aləmin, o cümlədən təbiətin dərki,
digərlərində isə yalnız cəmiyyətin dərki nəzərdə tutulur. Biz "sosial idrak"
anlayışını bu ikinci mənada işlədəcəyik. nsan idrakı ümumi qanunauyğunluqlara
tabedir. drakın obyektinin xüsusiyyətləri onun spesifikasını şərtləndirir. Sosial
idrakın da özünəməxsus xarakteristikası onun spesifikasını təşkil edir. Əslində hər
cür idrak mahiyyət e’tibarilə sosial, ictimai xarakter daşıyır. Biz isə sırf sosial
idrakdan, bu anlayışın dar mə’nasından danışacaq, onun cəmiyyətə dair biliklər
sistemindəki yerini müəyyənləşdirməyə çalışacağıq. Sosial idrakın spesifikası öz
ifadəsini hər şeydən əvvəl onda tapır ki, burada obyekt rolunda idrak subyektlərinin
özlərinin fəaliyyəti çıxış edir. Daha dəqiq desək, insanlar həm idrakın subyekti, həm
də real fəaliyyət göstərən şəxslərdir. Bununla yanaşı, idrakın subyekti ilə obyekti
arasındakı qarşılıqlı əlaqə də onun obyektinə çevrilir. Başqa sözlə, təbiət, texniki və
digər elmlərdən fərqli olaraq, sosial idrakın obyektində onun subyekti də iştirak edir,
subyekt özü-özünü dərk etməyə çalışır.
Ə
gər biz, ümumiyyətlə idrakdan danışarkən, onu "gerçəkliyin insan beynindəki
inikası» kimi qiymətləndiririksə, sosial idrakdan danışanda hər şey bir qədər
fərqlidir. Düzdür, hər bir idrak növü kimi, sosial idrak da mahiyyət e’tibarilə in’ikas
prosesidir. Lakin bu anlayışdakı "sosial» termini onun məzmununu bir qədər daraldır
və diqqəti yalnız gerçəkliyin kiçik bir hissəsi olan insan cəmiyyətinə doğru yönəldir.
Ə
slində isə insan öz yaratdığının əlində aciz qalaraq, ondan baş açmağa, özü-özünü
dərk etməyə can atır. Bir tərəfdən, insan və cəmiyyət təbiətin bir parçası kimi çıxış
edir, digər tərəfdən isə, bu – həm cəmiyyətin, həm də insanın yaradıcılığının
məhsulu, onların qarşılıqlı fəaliyyətinin nəticəsidir.
31.Sosial idrakın təbii-elmi idrakın obyektivizmindən prinsipial fərqi.
Cavab: Cəmiyyət daxilində onun elə müxtəlif struktur və elementləri vardır ki, onlar
yalnız öz tələbatlarının, maraqlarının və məqsədlərinin həyata keçirilməsinə can atırlar.
Bu isə, ictimai həyatın mürəkkəbliyindən xəbər verir. Cəmiyyətin çoxtərəfliliyi və
müxtəlif keyfiyyətliliyi sosial idrakın mürəkkəbliyini və çətinliyini, onun digər idrak
növlərinə münasibətdə spesifikasını şərtləndirir. Sosial idrakın obyekti ilə bağlı
çətinliklərə onun subyekti ilə bağlı səbəbləri də əlavə olunur. Əgər obyektlə bağlı
səbəblər obyektivdirsə, onun subyekti ilə bağlı səbəblərdə müəyyən qədər subyektivlik
vardır. Axı sosial idrakın subyekti insandır. Baxmayaraq ki, insan cəmiyyətin bir
parçasıdır və burada gedən bütün ictimai münasibətlərdə iştirak edir, yenə də nəticə
e’tibarilə o bir insandır – özünün fərdi təcrübəsi və intellekti, maraqları və dəyərləri,
tələbatları və ehtiyacları olan insan. Buna görə də sosial idrakdan danışarkən, onun
spesifikasını verərkən, şəxsiyyət faktorunu da nəzərə almaq lazımdır. Çünki cəmiyyəti
təşkil edən fərdlər eyni zamanda bir şəxsiyyət kimi formalaşır və inkişaf edirlər. Sosial
idrakın subyekti olan insan cəmiyyəti dərk edərkən, təkcə fərd kimi deyil, həm də
şə
xsiyyət kimi çıxış edir. Məhz şəxsiyyətlər sayəsində cəmiyyət inkişaf edir, yeni
dəyərlər yaradır. Tarix cəmiyyətin inkişafına təkan verən, onu dəyişdirən şəxsiyyətləri
az yetişdirməmişdir. Məhz cəmiyyət insana şəxsiyyət olma imkanı verir, onu "sosial
varlığa" çevirir. Amerikan filosofu T.Parsons şəxsiyyətin cəmiyyətdəki roluna dair
yazır: “Sosial sistem fiziki orqanizmdən ibarət olan konkret fərdə əsaslanır. Bu fərd öz
rolları vasitəsilə sosial qarşılıqlı tə’sirlərdə şəxsiyyət olmaq e’tibarilə iştirak edir".
Nəhayət, sosial idrakın spesifikasından danışarkən, onun sosial-tarixi asılılığını da qeyd
etmək lazımdır.
32.Dövlə t siyasi hə yatın mə rkə zi ünsürü kimi.
Cavab: Cəmiyyətin siyasi sistemi müxtəlif siyasi institutların məcmusunu bildirir.
Dövlət, siyasi partiyalar və mütəşəkkil şəkildə fəaliyyət göstərən digər ictimai və siyasi
qurumlar onun təşkil edən tərkib hissələridir. Cəmiyyətin siyasi sistemi faktiki şəkildə
fəaliyyət göstərən birlikdir. Bu birlik daxilində nəinki rəsmi şəkildə qəbul olunmuş
təşkilatlar və həmçinin rəsmi qeydiyyatdan keçməmiş təşkilat və qurumlar da fəaliyyət
göstərir. Dövlət – insanların, ictimai qrupların, sinif və assosiasiyaların birgə
fəaliyyətini və münasibətlərini təşkilatlandıran, istiqamətləndirən və nəzarət edən
cəmiyyətin siyasi sisteminin əsas qurumudur. Dövlət – cəmiyyət daxilində hakimiyyətin
mərkəzi
qurumu
və
bu
hakimiyyət
vasitəsilə
siyasətin
cəmləşdirilmiş
gerçəkləşdirilməsidir.
Dövlətin əsas cəhətləri (dövlətin digər sosial qurumlardan fərqləndirici
xüsusiyyətləri) bunlardır:
-iqtidar qüvvələrin sosial-sinfi mənşəyi bəlli olması, hansı ki, sosial qrup, siyasi
partiya, ictimai hərəkat və s. təmsil olunur;
-mərkəzi və əyalət orqanları ilə təmsil olunan hakimiyyətin xüsusi apparata malik
olması;
-iqtisadiyyatdan kənar olan məcbur etməyə inhisarın saxlanılması;
-dövlətin öz ərazisinə malik olması;
Dostları ilə paylaş: |