Microsoft Word fuattez doc



Yüklə 31,53 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə23/108
tarix08.09.2018
ölçüsü31,53 Mb.
#67800
1   ...   19   20   21   22   23   24   25   26   ...   108

 
76 
bağlantı  elemanlarını  temsil  etmektedir.  Duvarın  diğer  sıraları,  boyaların  korunmamış 
olması yüzünden ne yazık ki tanımlanamamaktadır.
114
 
Yarim-Lim  salonunda  bir  kısım  eşlenen  parçalar  üzerinde  kırmızı  zemin  üzerinde 
kremsi  beyaz  renkte  bitki  formunda  bezeme  vardır.  Bunlar  açıkça  Girit  sanatında 
görülen  örneklere  benzemektedir.  Antik  Yakın  Doğu  sanatında  olmayan  Minos 
sanatının genel karakteristik özelliğinde gördüğümüz gibi rüzgarda salınmaktadırlar. 
Yarim-Lim  salonunda  geniş  bir  panel  bulunmuştur.  Kompozisyonda  kırmızı  zemin 
üzerinde aşınmış yeşilimsi gri üzerinde koyu yeşil yapılmış dalları ve yaprakları ile bir 
sıra halinde  ağaç  görülmektedir. Woolley  bu boya metodunun  Knossos’daki minyatür 
freske benzediğini öne sürmekte ve kutsal koruluk ve dansçılar freski karşılaştırmasını 
hatırlatmaktadır.  Alalakh  duvar  resmi  alt  tarafının  üst  kısmı  hafif  dalgalı  bantta 
biçimlenmiştir. Bu motif karakteristik Minos görünümlerini hatırlatır. 
Aynı  odadan  son  parçanın  üzerinde  olasılıkla  bir  bukraniona  ait  olabilecek  boğa 
boynuzu  görülmektedir.  Boynuzların  arasında  bir  disk  ve  aşağıda  mor  siyah  ve  sarı 
renklerden oluşan yatay bant bulunmaktadır. Bukranion motifi altıncı ve beşinci binde 
Tel  Halaf  kültüründe  oldukça  popülerdir  ve  Mari  sarayının  duvarlar  resimlerinde 
görülür. Son parça üzerindeki Boğa boynuzu Minos motifi olarak yorumlanmamalıdır. 
Yarim-Lim  sarayının  diğer  duvar  parçaları  ise  Minos  motiflerinin  karakteristik 
özelliklerini  göstermektedirler.  Bundan  başka  Yarim-Lim  sarayının  duvar 
resimlerindeki hareket duygusu Minos özelliğidir ve Yakın Doğu geleneğine terstir.
115
 
Alalakh duvarları boyamaya özel yöntemlerle hazırlanmıştır. Yarim-Lim sarayı 4 no.lu 
mekanda duvarlar öncelikle kalın bir kireç sıvasıyla (lime plaster) kabaca kaplanmış ve 
parmak uçlarıyla sertleştirilmiştir. Yüzeydeki çukurlukların küçük olması, son olarak bir 
sıva  tabakasının  daha  yapıldığını  göstermektedir.  Uygulama  gayet  özenlidir.  Son  sıva 
tabakasına  ait  kalıntılar  bu  tabakanın,  Girit’te  de  sıklıkla  görüldüğü  gibi  6  mm 
kalınlığında olduğunu göstermektedir. Alalakh’ta ya tuğla ya da doğrudan harç üzerine 
                                                 
114
 Bingöl 1997, 25-26. 
115
 Niemeier 1991, 194. 


 
77 
uygulanmış olan sıva tabakası yer yer 4 ila 8 mm kalınlıklarda da ölçülebilmektedir. Bu 
sıva  ince  ve  akışkan  bir  sıvadır  ( talyanca  intonaco).  Alalakh’ta  siyah,  kırmızı,  sarı, 
mavi  ve  kireç  beyazından  oluşan  beş  renge  altıncı  olarak  kahverengi  eklenmektedir. 
Siyah renk karbon silikatlarından; kırmızı, kahverengi ve sarı demir oksitlerden; mavi 
bakır  alaşımlarından;  beyaz  ise  kalsiyum  karbonattan  elde  edilmektedir.  Pigmentler 
Girit’tekiler ile aynıdır. 
Alalakh’taki  yatay  hatların  belirlenmesi  ipler  yardımıyla  mümkün  olmuştur.  Intonaco 
tabakasının  arkasındaki  net  çizgiler,  bölümlerin  ayrılıp  boyanmasına  hizmet  etmiştir. 
Motifler temelde serbest elle uygulanmıştır. Uygulama “al fresco” tekniğidir. Buradaki 
intonaco son  derece  ince  bir  tabaka  halinde,  hızlı  bir  şekilde  kuru yüzeye  yapılmıştır. 
Ressam “al fresco” olarak başlamış, tamamlamaları yer yer “al secco” ile yapmıştır. Alt 
zemindeki dalgalı çizgiler Girit ve Alalakh’ın ortak noktasını oluşturmaktadır. Aradaki 
fark ise Alalakh’ta “al secco” tekniğinin de uygulanmış olmasıdır.
116
 
Anadolu’daki  Tunç  Çağı  resim  sanatı  örnekler,  Tel  Açana  haricindeki  merkezlerde 
nadiren ele geçmiştir. Maşathöyük, Troia ve Hattusa’dan, bu devrin resim sanatının orta 
ve  batı  Anadolu’daki  gelişimini  açıklamaya  yetmeyecek  denli  küçük  boya  kalıntıları 
içeren sıva parçaları ele geçebilmiştir. Tokat’ın Zile ilçesi Yalınyazı köyünde bulunan
 
Maşathöyük’te  güney  kesimde  sarayın  zemin  katında  7.70  x  3.80  m  ölçülerinde  bir 
mekan  açığa  çıkarılmıştır.  Sarayın  duvarları  bir  harçla  sıvanmış  ve  krem  rengi,  açık 
pembe  ve  kırmızımsı  bir  boya  ile  badanalanmıştır.  III.  Yerleşim  tabakasında  bulunan 
Maşathöyük  sarayı  yaklaşık  M.Ö.  1400’e  tarihlenmektedir.  Troia’da  da  VII  a  no.lu 
yerleşim  tabakasındaki  ünlü  705  no.lu  yapının  (M.Ö.  1300–1260)  12.75  x  4.47  m 
ölçülerindeki bir mekanında beyaz sıva kalıntıları üzerinde mavi bantlar bulunmuştur. 
 
 
 
                                                 
116
 Bingöl 1997, 26. 


 
78 
2.5.1. Hitit Resim Sanatı 
Hint-Avrupa  dili  konuşan  Hititler,  Bronz  Çağının  sonlarına  doğru  M.Ö.  II.  binyılın 
başlarında Anadolu’ya  gelmiş,  Kızılırmak  kavisine  yerleşmişlerdir.  Nereden  geldikleri 
tam olarak saptanamasa da kuzeyden Kafkaslar üzerinden Anadolu’ya geldikleri tahmin 
edilmektedir.  Geldiklerinde,  Anadolu’da  bulunan  yerel  Hatti  kültürünü  benimsemiş, 
kendi kurdukları krallığa da ‘Hatti Ülkesi’ adını vermişlerdir.
117
 Hititler ise kendilerini 
Neşa’lı’ (Nesili) olarak adlandırmışlardır.
118
  
Hitit  sanatında  resim  sanatı  olarak  adlandırabileceğimiz  eserler  yoktur.  Yalnızca 
Hattusa’daki “G” yapısının bir duvarına ait renkli sıva kalıntıları ele geçirilmiştir. Yıllar 
yılı  oluşan  farklı  kalınlıklardaki  (1.7  cm.;  1-1.2 cm.;  6  mm. ve  2 mm.)  dört parçadan 
oluşmaktadır. Parçaların arka yüzleri pürüzlü ve düzensiz bir sıva yapısı göstermektedir. 
Ön  yüzler  düzleştirilmiş  olup,  çok  hafifçe  tümsektir.  Renkler  beyaz,  sarı,  kızıl,  açık 
mavi  ve  siyahtır.  Mavi  renkler  kristalimsi  bir  parlaklıktadır.  Parçalar  çok  küçük 
olmasına  karşın  çeşitli  motifler  ayırt  edilebilmektedir.  ki  parçada  siyah  çizgiyle 
sınırlandırılmış  kırmızı  bantlar  mevcuttur.  Daha  sonra  kızıl  çerçeveli  beyaz  ve  sarı 
ş
eritler  gelmekte,  yanında  büyük  bir  beyaz  alan  yer  almaktadır.  Üçüncü  parça  açık 
maviyle  boyalıdır.  Dördüncü  de  siyah  nokta  sıraları  ve  küçük  bir  dairenin  yer  aldığı, 
siyahla  çevrelenmiş  beyaz  bir  alan  görülür.  Ayrıca  tapınağın  dolgusunda  çok  sayıda 
renkli kırık parça elde edilmiştir.
119
  
Hitit Resim sanatına en yakın eserler üzerleri kabartma bezemeli vazolardır. Bu vazolar 
önce çarkta çekilir daha sonra kalıpta hazırlanmış figürler vazo yüzeyine yapıştırılırdı. 
Detaylandırmalar  da  yapıldıktan  sonra  astarlanıp  perdahlanırdı.  Eski  Krallık 
Dönemi’nin özgün tiplerinden olan bu vazolar içerisinde Bitik ve  nandık kült vazoları 
en dikkati çeken örneklerdir.
120
  
                                                 
117
 Akurgal 2002, 15 vd. 
118
 Yıldırım 2002, 105. 
119
 Bittel – Naumann – Beran – Hachmann – Kurth 1957, 17. 
120
 Darga 1992, 53-55. 


Yüklə 31,53 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   19   20   21   22   23   24   25   26   ...   108




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə