104
marağında vasitə kimi istifadə edir. Dövlətin məkan üzrə
müəyyən olunan marağında dövlətin dövlətçilik, dini,
regionçuluq və etnik maraqları önə çıxır. Bu kimi
maraqların təmin edilməsində isə vasitələr olaraq iqtisadi,
siyasi, mədəni və s. maraqlar çıxış edir.
Düzən bu baxımdan proseslərin insanlara təsirindən hiss
olunan bir mövcudluq kimi büruzə verir. Dövlət cəmiyyətin
nəbzi ilə döyünən şəraiti araşdırır, prosesləri tənzimləmək üçün
subyektlər (norma hazırlayan və icra edən tərəflər) və
normalar yaradır. Düzən özü qayda-qanunlarla tənzimlənmənin
tərzidir. Bunun da əsasında düzənin məzmunu ortaya çıxır.
Siyasətdə təbii ki, tərəflər olur. Məsələn, hakimiyyət bir tərəf,
cəmiyyət isə digər tərəfdir. Bu iki tərəf bir-birilə sıx şəkildə
bağlıdır və biri-digərinə, nəticəsi isə insanlara xidmət edir.
Hər iki tərəfin fəaliyyətində başlıca məqsəd insanların sosial-
rifah halını yaxşılaşdırmaqdan ibarətdir. Cəmiyyət dövləti
özünün müdafiəçisi hesab edir və ona enerji və elementlər
verməklə, güc elementləri təqdim etməklə özünü müdafiə edən
vahidlik formalaşdırır. Düzən dedikdə, hesab etmək olar ki,
siyasətin icrası zamanı mövcud olan vəziyyət başa
düşülməlidir. Bununla yanaşı, siyasəti hazırlayan, müəyyən
edən və icrasını təmin edən güc mərkəzlərinin qarşılıqlı
münasibətlər və əlaqələr tərzi başa düşülməlidir. Dövlətlər
daxilində düzən elə qayda-qanunlarla yaradılan şərait və
vəziyyətlər deməkdir. Düzən nəticə və görünüşdür.
Qeyd: yüksək düzənləmə, faydalı nizam yüksək və universal
ə
xlaqa bağlıdır. Əxlaq dəyərdir və hamının istədiyidir. Çox
zaman əlçatmazdır, buna görə də mənəvi baxımdan idealdır.
Əxlaq prinsipləri maraqların təmin edilməsi və müdafiə
taktikasından da irəli gələn hərəkətlərə görə pozula bilər.
Burada söhbət əsasən universal, yəni hamının qəbul etdiyi
əxlaqdan gedir. Hər kəs öz hərəkətinə görə özünü əxlaqlı hesab
edə bilər. Məsələn, hər kəs öz düşdüyü vəziyyət və şəraitdən
irəli gələrək özünə haqq qazandıra bilər. Bu, normal haldır və
106
müəyyən edilir. Deməli, zaman, şərait yetişməlidir ki,
normanın tətbiqi də dayandırılsın.
Dövlət daxilində düzən başlıca olaraq həm siyasi
əhəmiyyət kəsb edən subyektlər arasında, həm siyasi
subyektlərlə vətəndaşlar arasında, həm də ictimai qurumların
özləri arasındakı münasibətləri və əlaqələri əks etdirən,
şərtləndirən amildir. Dövlət makro (qlobal) və mikro (fərdi və
konkret, həm də kiçik sahələr üzrə) mühitdə düzənləmə siyasəti
həyata keçirir. Dövlətin nizamlama funksiyasının bilvasitə və
bilavasitə məzmunu və strukturu meydana gəlir. Makrosistem
daxilində mikronun tənzimlənməsi universallığı, partikulyarlığı
(xüsusiliyi), fərdiliyi, özəlliyi ortaya çıxarır. Dövlət daima istər
makro, istərsə də mikro aləmdə, mühitdə özünün birləşdirici,
əlaqələndirici, uzlaşdırcı, uyğunlaşdırıcı funksiyasını yerinə
yetirir.
Dövlət hakimiyyəti həm də qeyri-hökumət təşkilatlarının da
işini tənzimləyir, yəni siyasətini istiqamətləndirir, müəyyən
edir.
Qeyri-hökumət
təşkilatlarının,
siyasi
partiya
və
birliklərinin, eləcə də həmkarlar təşkilatlarının fəaliyyəti üçün
hüquqi nizamlama siyasətini həyata keçirir və qanunvericilik
aktları qəbul edir. Bu məsələdə dövlət həm müdaxilə edə bilir,
həm də müşahidəçi funksiyasını yerinə yetirir. Qeyri-hökumət
təşkilatları da siyasət səhnəsində tərəf kimi çıxş edir və
cəmiyyətin və ictimaiyyətin mənafeyini qoruyur. Bütün bu
addımlar demokratiyanın baza prinsiplərinə xidmət edir.
Dövlət hakimiyyəti (dövlət rəhbəri də daxil olmaqla) öz
fəaliyyətini istiqamətləndirir və nəticədə cəmiyyətdə və
dövlətdə rəsmi münasibətlər tənzimlənir. Siyasət,
bu
baxımdan, dövlətlər daxilində və beynəlxalq aləmdə subyektlər
arasında, müxtəlif tərəflər arasında münasibətlərin rəsmi
qaydada tənzimlənməsi aktıdır, fəaliyyətidir. Dövlət öz
sərhədləri daxilində (buna öz baza məkanı da demək olar)
funksiya yerinə yetirirsə, bu, daxili siyasətdir ki, siyasət də
tənzimləmə funksiyasının elə özüdür. Tənzimləmə dövlətin çox