193
dünyasında ictimai-sosial və siyasi cərəyanlar bir-birini
əvəzləyib. Qərb daima stereotiplərdən uzaq olmaq üçün
islahatlar variantına əl atıb. İslahatlarla mənfiliklərdən yaxa
qurtarmağa çalışıb və daxilini təmizləməklə sərbəstləşdirib və
müsbət elementlər hesabına möhkəmləndirib. Qərb üçün
demokratikləşmə məkanlarının genişlənməsi əhəmiyyət kəsb
edib.
Tarixin
ilkin
dövrlərindən
başlayaraq
beynəlxalq
münasibətlər başlıca olaraq maraq təminatı uğrunda dövlətlərin
birgə iştirakı zərurətindən də yaranıb. Hər bir maraq nümayiş
etdirən dövlət münasibətlər və əlaqələr tərəfinə, iştirakçısına
çevrilib. Qədim dövrlərdə başlıca olaraq ticarət yolları
(məsələn, “İpək Yolu”, Aralıq dənizinin Şərq sahillərində olan
ticarət yolları, Yunanıstanda olan gəmi yolları, Frakiyadan
(indiki Bolqarıstan ərazisi) Aralıq dənizinə (Kipr adasına
qədər) uzanan yollar və s.) və ticarət əşyaları (predmetləri,
vasitələri) ilkin beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin yaranmasına
səbəb olub. Ticarətlə ardıcıl olaraq məşğul olmaq özü elə
qaydaları
meydana
gətirib.
Sonrakı
illərdə
elm
və
texnologiyanın inkişafının dünya üzrə qeyri-balanslı qaydada
inkişafı, sərvətlərin və xammalın qeyri-düzgün ölçüdə və
kəmiyyətdə mövcudluğu və digər bu kimi amillər münasibətlər
və əlaqələr sisteminin yaranmasına gətirib çıxarıb. Əlaqələr
sistemindən də əlaqələr qaydaları meydana gəlib, idarəçiliyin
əsasları və istiqamətləri formalaşıb. Güclü tərəfin həm quru,
həm də su məkanlarında “idarə edən tərəf kimi” statusu
ortaya çıxıb. Güclü tərəf daima idarəçiliyə meyil edib və öz
gücünü saxlamaq üçün geniş məkan, əhali çoxluğu, bolluca
sərvətlərə sahib olmaq prinsipindən yararlanıb. Münasibətlər
sistemi, fərqli gücə malik olan dövlətlərin birgə iştirakı başlıca
olaraq dünya düzənini, yəni dünyanın idarəedilməsi
qaydalarını, ümumdünya idarəetməsi mexanizminin əsaslarını
və sistemin mahiyyətini meydana gətirib. (Qeyd: dünyanın
idarəolunmasında həm açıq qaydalar-hamı üçün universal
194
olan və hamıya bəlli olan beynəlxalq hüquq normaları, həm də
gizli qaydalar-gizli sövdələşmələr, gizli strategiyalar-planlar
mövcuddur. Bu qaydalar dövlətlərin daxili siyasətlərinə də
təsir göstərir və dünyanın idarəolunması qaydalarına çevrilir.
Buradan da belə bir prinsip ortaya çıxır ki, dövlət həm
daxildən, həm də kənardan açıq və gizli şəkildə
tənzimlənməyə məruz qalan proseslərin cəmini əks etdirən
birlikdir. Açıq qaydalar daha çox idealizmdir və nəzəriyyədir,
gizli qaydalar isə reallıqdır, real hərəkətləri istiqamətləndirir.
Gizli qaydalar açıq ifadə oluna bilməyən real maraqların
təmin edilməsi üçündür. Gizli qaydalar əksər hallarda
cəmiyyətlərdən gizli saxlanılır). Dünya düzəni dövlətlərin bir-
birilərindən asılılığı sistemini və qaydalarını yaradıb və
gücsüzlər üzərində güclülərin hakimiyyəti (tarixin əvvəlki
dövrlərində kiçik dövlətlərin hakimiyyəti böyük dövlətlərin
hakimiyyətlərinə bac-xərac verirdilər ki, hakimiyyətlərini
saxlasın) prinsiplərini üzərə çıxarıb. Sistemdə güclü olan da
qaydaları meydana gətirib. Əgər əvvəlki dövrlərdə bir böyük
dövlətin digər dövlət üzərində açıq təsiri var idisə, artıq indiki
dövrdə bu təsirlər bir qədər qapalı əsaslara, geniş şəkildə hiss
olunmayan, rekonstruksiya olunmuş əsaslara malikdir. Bu da
ona görədir ki, müasir beynəlxalq münasibətlər daha çox
liberalizm-idealizm (insan hüquqlarının, dövlətlərin bərabər
hüquqlarının əsas nəzəri prinsipləri) və bunlardan irəli gələn
realizm prinsipləri ilə formalaşır. İdealizm və liberalizm,
neoliberalizm münasibətlərdə daha çox tərəflərə hörmət,
suveren bərabərlik və yeni yumşaq əsaslarla, qaydalarla
yaşamaq prinsiplərini əsas götürür. İdealizm və liberalizm
prinsiplərindən irəli gələrək, müasir dövrdə və postmodernizm
dövründə güclü dövlətlərin zəif gücə malik olan dövlətlər
üzərində gizli formada (bəzən açıq şəkildə bu hiss olunur,
görünür) hakimiyyətləri davam edir. Böyük dövlətlər öz
nəzarət sistemlərini gücləndirmək və ətraflarda genişləndirmək,
bununla da öz daxili imkanlarını böyütmək məqsədilə, eləcə də
195
özlərini kənarlardan qorumaq üçün
“sipərlər çəkmək”,
“istehkamlar yaratmaq” üçün ilk növbədə ətraflarında olan
dövlətlərdən istifadə edirlər. Bu reallıqdır və böyük dövlətlərin
təbii xarakterlərinə uyğundur. Reallıq nöqteyi-nəzərdən həm də
hesab etmək olar ki, ətraflarında olan ölkələrin sərvətləri də
böyük dövlətlər maraqlandırır və güclü dövlətlər çalışırlar ki,
bu və ya digər formada həmin sərvətlər üzərində təzyiq
rıçaqlarına sahib olsunlar. Burada geosiyasi maraqlar önə çıxır.
Bunun üçün hərbi vasitələrdən (məsələn, hərbi bazaların
yerləşdirilməsi, hərbi ittifaqlara qoşulmağa məcbur edilmə),
təhdidlərdən, hədələrdən və s. kimi üsullardan istifadə edirlər.
Liberal üsullar da, məsələn, iqtisadi və humanitar məsələlər,
mədəniyyət məsələləri və s. də mühüm olaraq nəzarətə sahib
olmaq vasitələridir. Yeni reallıqlar isə ondan ibarətdir ki,
sərvətlərin birgə olaraq istifadə edilməsi və hər tərəf üçün
sərfəli olması prinsipi əsas götürülür. Bu prinsipin tətbiqi
zamanı da böyük tərəfin kiçik tərəf üzərində təbii üstünlüyü
meydana gəlir. Ümumiyyətlə, münasibətlərdə istər ideal, istər
liberal yanaşmalar mütləq şəkildə reallıqla əlaqəli olur və
burada maraqlar uğrunda müxtəlif vasitələrdən istifadə edilir.
Maraqların təmin edilməsi uğrunda siyasət təbii şəkildə
çarpazlaşmanı meydana gətirir. Bu anda ideal və liberal
prinsiplər tətbiq olunur və razılaşmalar sayəsində ziddiyyətlər
aradan qalxa bilir. Bu baxımdan hesab etmək olar ki,
münasibətlərin əsası (dövlətlər daxilində və dövlətlər
aralarında) məhz daha çox realizm prinsipləri ilə formalaşır. Bu
da ona görədir ki, münasibətlərin bazasında maraq amili
dayanır. Maraq zərurət, şərait, zaman və imkanlara bağlı olur
və bu kateqoriyalar vəhdəti və reallığı əks etdirir, reallığın
tələbləri ilə biri digərini şərtləndirir.
Dünya düzəni özü elə dünyanın piramidal qaydada
idarəolunması prinsiplərini formalaşdırır və qaydalar kimi bu
idarə etmədən irəli gəlir. Piramidal asılılıq özü elə yuxarıdan
aşağılara doğru təsir və təzyiq üsullarını və asılılığı yaradır.