qurtarır. Əlbəttə, seçim yenə də yerli elitaların ambisiyalarını təmin edən suverenlik
çərçivəçində ediləcək.
Müstəqilliklərinin ilk dövrlərində Rusiya, Ukrayna, Belorus islahatçıları radial
ssenaridə aparmağı qərarlaşdırmışdılar. Qeyd edək ki, bu qərarlar öz hüquqi əksini
Rusiyada 1992-ci ildə Rusiya Ali Sovetinə təqdim olunmuş " qtisadi islahatların
dərinləşdirilməsi proqramında", 1992-ci ildə Ukraynada "Ukraynanın iqtisadi
islahatlar proqramı" və Belorusda "Belorus Respublikası Hökumətinin istehsalın
tənəzzülünün qarşısının alınması siyasətinin əsas istiqamətləri və böhrandan çıxış
şə
rtlərinin formalaşdırılması proqramında" tapmışlar. Bu respublikalardan əlavə,
Ermənistan da şok-terapiyası yolunu tutmuşdur.
Qırğızıstanın ilk vaxtlarda xalis şok-terapiyası keçid formasını dəstəkləməsinə
baxmayaraq, artıq 1997-ci ildə o, öz kursunu mülayim-radikal ssenariyə verdi.
Qazaxıstan MDB ölkələri arasında evolyusiyalı keçidin ən bariz nümunəsini
göstərirdi. Qeyd edək ki, Qazaxıstanda islahatların müddəti 15-20 ilə müəyyən
edilmişdir. Müqayisə üçün deyək ki, birinci haqqında danışdığımız ölkələrdə bu
müddət 2 ildən 5 ilə qədər göstərilmişdir. ndi Qazaxıstanda və Moldava mülayim-
radikal kursa üstünlük verərək. Xüsusi sahibkarlığın inkişafı prioritetlərini kiçik
istehsal, ticarət və məişət xidmətinin strateji əhəmiyyəti olan müəssisə və sahələrə
nəhəng xarici kapitalının cəlb edilməsinə yönəldirlər.
Bazar islahatlarına təkamüllə keçidi yalnız Türkmənistan və Özbəkistanın
hakim dairələri qoruyub saxlayırlar. Cəmiyyətin stabilliyi və islahatların sosial
vəziyyətə mənfi təsirinin minimuma endirilməsi iqtisadi siyasətin əsasında durur.
Burada da, ciddi xarici investorları strateji dövlət layihələrində iştiraka cəlb etmək
üçün islahatlara mütərəqqi xarakter verməyə çalışırlar.
Gürcüstan, Azərbaycan və Tacikistan əvvəlcədən islahatlar axınından
çıxmışlar: daxili siyasi çəkişmələr və müharibələr bazar islahatlarının dövlətlər və
ictimai qüvvələrin fəaliyyət çərçivəsindən çıxardı. Sonralar elan edilən proqramlar və
praktik fəaliyyətə nəzər salsaq görərik ki, Azərbaycan və Gürcüstanda islahatlar
mülayim-radikal, Tacikistanda isə mühafizəkar-təkamül ssenarisinə yaxındır.
qtisadi islahatların yeni mərhələlərinin müxtəlif modelləri obyektiv olaraq
MDB ölkələrində fərqli sosial-iqtisadi situasiyalara səbəb olur. Xarakterikdir ki,
islahatlar mövcud siyasi rejimlərin möhkəmlənməsi, iqtisadiyyatın böhran
vəziyyətindən sabitlik fazasına keçirilməsi, ən yaxşı halda bərpa və inkişaf, sosial
gərginliyi azaltmaqla məhdudlaşır. Sosial yönümlü bazar iqtisadiyyatının qurulması
ilə əlaqədar sistemli məqsədlərə gəldikdə isə onların nailiyyətləri perspektivdən çox
uzaqdır. Bundan əlavə, "işıqlı bazar gələcəyi" "sosial kapitalizm" kimi deyil, "bazar
sosializmi" kimi qələmə verilir. Bu da radikal islahatçıların liberal qanadını ciddi
narahat edir.
Məlum olduğu kimi, islahatlar yeni yaranmış xaotik iqtisadi strukturun
tənəzzülünün, müəssisələrin istehsal-texnoloji və təsərrüfat əlaqələrinin dağılmasının
qarşısını ala bilmədi. Birliyin heç bir ölkəsi hələ də uzun sürən istehsalın
tənəzzülündən və geniş miqyaslı sosial-iqtisadi böhrandan çıxa bilməyib. MDB-in
ÜDM 1996-cı ildə 1988-90-cı illər səviyyəsinin 53%-ni, 1998-ci ildə isə 1990-cı il
səviyyəsinin 46%-i təşkil etmişdir. Bu səviyyə iştirakçı dövlətlərin 20 il bundan
qabaqkı istehsal səviyyəsinə uyğun gəlir.
Bütün sivilizasiyalı dünyada iqtisadi islahatlar bu və digər formada dövlətin
tənzimləmə alət və mexanizmlərinin köməyilə və yaxud əksinə, irimiqyaslı iqtisadi
liberalizasiya kursu ilə iqtisadiyyat böhran vəziyyətindən çıxarılır, onun qarşısına
yeni məqsədlər qoyulur, inkişafa impuls verilir. Bu cür islahatların aparılması
yaranmış iqtisadi-ictimai və istehsal münasibətlərinə müsbət təsir göstərir, onun daha
da müasirləşməsi, daxili və xarici iqtiadi münasibətlərin rasionallaşmasına gətirib
çıxarır. Keçmiş ittifaq respublikalarında isə tamamilə əks tendensiya müşahidə
olundu.
Praktik olaraq, Birliyin heç bir ölkəsində ictimai-siyasi və sosial-iqtisadi
islahatlar iqtisadiyyatın və ictimaiyyətin həyat fəaliyyətində gözlənilən təsir
göstərmədi, ictimai və iqtisadi proqresin "lokomotivi" olmalıdılar. Struktur
dəyişikliklər və milli iqtisadiyyatın modernizasiyasına, xarici investisiyalar onlarla
gətirilən texnologiya və onların köməyi ilə dünya bazarına çıxmaq və dünya
iqtisadiyyatına inteqrasiya olunmaq ümidləri də boşa çıxdı. MDB çərçivəsində
inteqrasiya prosesi neqativ halların aradan qaldırılmasında real faktor, ölkələrin
iqtisadiyyatının inkişafını və sistemli islahatların sinxronizasiyası üçün güclü forma
kimi çıxış edə bilmədi. Birlik ölkələri siyasi-iqtisadi transformasiyanın müxtəlif
səviyyəli trayektoriyasına çıxdılar.
Məlumdur ki, hələ SSR -nin dağılmasından qabaq, iqtisadi diskussiya və
islahatlar axtarışı dövründə sosialist planlı iqtisadiyyatının trasformasiyasının
aşağıdakı əsas istiqamətləri müəyyən edilmişdir:
− qitsadi fəaliyyətin mərhələlərlə liberallaşdırılması, təsərrüfat təşəbbüskar-
lığının və sahibkarlığın stimullaşdırılması;
− Bazar infrastrukturunun yaradılması qeyri-dövlət birja, bank, investisiya,
sığorta institutları, fond və valyuta bazarının vahid valyutanın konvertləşməsi;
− nstitusional dəyişikliklərin həyata keçirilməsi, xüsusi korporativ və dövlət
mülkiyyəti formalarının inkişafı, "məsuliyyətli və effektiv təsərrüfatçının"
yetişdirilməsi;
− Daxili və xarici ticarətin demonopolizasiyası və liberalizasiyası, əmtəə və
xidmət bazarlarında rəqabət mühiti yaradılması;
− Qiymətlərin, əmək haqqı və gəlirlərin, məşğulluğun liberallaşdırılması
(əhalinin dövlət sosial-müdafiə sisteminin yaradılmasına uyğun);
− qtisadiyyatın struktur yenidən qurulması, hərbi sənayenin konversiyası;
− Dövlətin təsərrüfat fəaliyyətinin, kredit-maliyyə münasibətlərinin, fond və
valyuta bazarının, işçi qüvvəsi bazarının tənzimlənməsinin bazar mexanizmi və
alətlərinin işlənməsi və hərəkətə gətirilməsi.
Bu ümumi islahatçı məqsədlər tam həcmdə, yeni müstəqil dövlətlər tərəfindən
qəbul olunmuşdur. Fərqlər islahatların tempindən, şok terapiyası siyasətinin hansı
formada qəbul olmasından, iqtisadiyyatı idarəetmə mexanizmlərindən ibarətdir.
Lakin bu fərqlər MDB-dəki bazar islahatlarına müxtəlif qütblü konfiqurasiya verdi.
Artıq 2-3 ildən sonra plan iqtisadiyyatı tamamilə dağıdıldı: sosial-iqtisadi
dəyişikliklər avtoritar xarakter aldı.
Birlik ölkələrinin hamısı üçün "suverenləşmənin" sosial-iqtisadi dəyişikliklərin
nəticəsi maliyyə destabilizasiyası və ən yüksək inflyasiya oldu.
Dostları ilə paylaş: |