5
ayrı-ayrı dövrlərdə tərtib olunmuş xəritələrdə onun bəzi əraziləri öz
əksini tapmamışdı. Bu da istər-istəməz əhalinin say tərkibinə ciddi
təsir göstərmişdi.
Monoqrafiyada arxiv sənədləri və digər ilkin mənbələr
əsasında erməni müəlliflərinin İrəvan bölgəsinin əzəli Ermənistan
ərazisi olması, əhalinin etnik tərkibi baxımından ermənilərin üs-
tünlük təşkil etməsi barədə uydurduqları yalanları ifşa etmək və
nəhayət bu xalqın İrəvan ərazisinə gəlmə olduqlarını sübut
etməkdir. Məhz bu baxımdan monoqrafiya Azərbaycan tarixinin ağ
səhifələrinin doldurulması baxımından elmi-praktiki əhəmiyyətə
malikdir.
Monoqrafiyanın yazılmasında müxtəlif səpkili qaynaqlardan –
yerli, Osmanlı, erməni, rus, gürcü mənbələrindən və bəzi səyyah
məlumatlarından istifadə edilmişdir. Qeyd etmək lazımdır ki,
haqqında bəhs etdiyimiz dövr çərçivəsində İrəvan bölgəsinin bu və
ya digər məsələlərinə toxunarkən, problemin həllinə kömək
məqsədilə müqayisə üçün XVII yüzilliyə aid bəzi qaynaqlar da elmi
dövrəyyə cəlb olunmuşdu.
XVIII yüzilliyin birinci yarısına aid İrəvan bölgəsi haqqında
məlumat verən qiymətli mənbələrdən biri anonim tarixçi tərəfindən
yazılmış “Təzkirət-əl-mülk” əsəridir. Bu mənbənin Azərbaycan
Milli Elmi Akademiyasının A.Bakıxanov adına Tarix İnstitutunun
Elmi Arxivində saxlanılan və Ə.Rəhmani tərəfinfən tərcümə edilmiş
nüsxəsindən istifadə edilmişdir (61). Əsər Səfəvilər dövlətinin
böyük bir hissəsini ələ keçirmiş əfqan-gilzayilərin başçısı Əşrəfin
sifarişi ilə naməlum müəllif tərəfindən 1725-1729-cu illər arasında
tərtib edilmişdi. Səfəvilərin dövlət quruluşuna aid yazılmış bu əsər
çox dəyərli mənbədir. Mənbədə Azərbaycan bəylərbəyliklərindən
olan, İrəvan bölgəsinin də daxil olduğu Çuxursəd bəylərbəyliyi
haqqında da məlumat verilmişdi. Burada ona tabe olan inzibati-
ərazilər, ayrı-ayrı ərazilərin hərbi qüvvələri və gəlirləri haqqında
məlumata rast gəlmək olar.
XVIII yüzilliyin birinci yarısına aid İrəvan bölgəsinin mahal-
ları, əhalisi, vergi və mükəlləfiyyətləri haqqında fikir yürütməyə
imkan verən mənbələrdən biri “İrəvan əyalətinin icmal dəftəri”dir
6
(38). Qeyd etmək lazımdır ki, 1724-cü ilin payızında İrəvanı ələ
keçirən Osmanlı dövləti bölgəni öz qanun-qaydasına tabe etmək və
gəlir mənbələrini müəyyənləşdirmək üçün 1728-ci ildə siyahıya-
alınma keçirdi. Siyahıyaalınmada İrəvan bölgəsinin inzibati-ərazi
quruluşu, əhalinin sayı, etnik, dini və sosial tərkibi, məşğuliyyəti,
kənd və şəhərləri haqqında məlumat toplanılmışdı. Bu məlumatlar
əsasında qarşıya qoyduğumuz problemləri araşdıra bilərik. Lakin
siyahıyaalınma keçirilən dövrün real mənzərəsini əks etdirən bu
mənbəyə tənqidi yanaşmaq lazımdır.
Əsərin yazılmasında yerli mənbələrin də xüsusi yeri vardır.
Belə mənbələrdən Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının
A.A.Bakıxanov adına Tarix İnstitutunun Elmi Arxivində saxlanılan
«İrəvanlı Hüseynəli xanın məktubları» əsərini xüsusi qeyd etmək
lazımdır (48). Bu məktubların məzmunundan bəhs etməzdən əvvəl
onları toplayan müəllif haqqında qısaca məlumat verək: «Mək-
tub»ların müəllifi Məhəmməd Müslüm (Qüdsi) İrəvanda anadan
olmuş və təhsilini davam etdirmək üçün bir müddət İsfahanda
yaşamışdı. Təhsilini başa vurduqdan sonra öz vətəninə qayıdan
Məhəmməd Müslüm 1781-ci ildə Hüseynəli xan (1759-1783)
tərəfindən xan divanxanasının mirzəsi təyin edilmiş və ona mühüm
sənədlərin mühafizəsi tapşırılmışdı. Bir müddət bu vəzifədə çalışan
Məhəmməd Müslüm Məhəmməd xanın (1784-1805) dövründə vəzir
təyin olunmuşdu. O, vəzir vəzifəsini yerinə yetirməklə bərabər,
müxtəlif illərdə yazılmış köhnə məktubların bir yerə toplanması və
qaydaya salınması göstərişini də almışdı. Lakin Məhəmməd Müs-
lümün vaxtı olmadığından məktubların üzünün köçürülməsini bir
münşiyə tapşırılmışdı. Beləliklə, yeni vəzirin səyi nəticəsində həmin
məktublar bir yerə toplanmış və dövrümüzə «İrəvanlı Hüseynəli
xanın məktubları» adı altında gəlib çatmışdır.
Əsərin «İrəvanlı Hüseynəli xanın məktubları» adlanmasına
baxmayaraq, bu sənədlər arasında onun oğlanları Qulaməli xana və
Məhəmməd xana məxsus xeyli məktublar da vardır. Burada İrəvan
hakimlərinin Osmanlı sultanına, paşalarına, Kartli-Kaxetiya çarı II
İrakliyə, Xoy xanı Əhməd xan Dünbüliyə, Qarabağlı İbrahimxəlil
xana yazmış olduqları məktublar və xanlığın daxili işləri ilə bağlı
7
verdikləri əmr və göstərişləri toplanmışdır. Məktublardan İrəvan
xanlığının siyasi, iqtisadi, ticarət əlaqələrindən, idarəçilik sistemin-
dən, torpaq mülkiyyət formalarından, vergi və əhali haqqında
məlumat əldə edə bilmişik. Qeyd etmək lazımdır ki, bu sənədlərin
İrəvan xanlığı ilə bağlı bəzi məqamların işıqlandırılmasında
əhəmiyyəti misilsizdir.
Tanınmış səyyah və coğrafiyaşünas Hacı Zeynəlabdin Şir-
vanlının «Bustan-üs-səyahət» adlı səyahətnaməsinin də bu monoq-
rafiyanın yazılmasında böyük əhəmiyyəti vardır. Əslən şamaxılı
olan H.Z.Şirvanlı ömrünün 40 ilini səyahətdə keçirmişdi. O, Azər-
baycan, Orta Asiya, İran, İraq, Əfqanıstan, Fələstin, Osmanlı dövləti
və s. ölkələrdə olmuş və gördükləri haqqında qeydlər aparmışdır.
Bu qeydlər əsasında səyyah bir neçə əsər yazmışdır. Onlardan biri
də «Bustan-üs-səyahət» adlı səyahətnamədir (65). H.Z.Şirvanlı bu
əsəri 1832-ci ildə yazmış və əsər onun ölümündən sonra-1896-cı
ildə Tehranda nəşr olunmuşdur. Səyahətnamənin IV fəslində
Azərbaycanın 30-a qədər şəhər, kənd və s. yaşayış məntəqəsi təsvir
edilmiş, əlifba sırası ilə onların təsviri izahı verilmişdir. Onun
İrəvan haqqında verdiyi məlumatı xüsusilə əhəmiyyətlidir. 1826-cı
ildə İrəvanda olan səyyah səyahətnaməsində buranın Azərbaycan
ərazisi olduğunu, əhalinin türkcə danışdığını və burada çox az
xristian əhalisinin yaşadığını xüsusi qeyd etmişdir. Bu faktın özü də
erməni müəlliflərinin İrəvanda erməni əhalisinin güya ki, çoxluq
təşkil etməsi haqqında boşboğazlığına tutarlı cavabdır.
İrəvan xanlığının tarixi ilə bağlı bir çox məsələlər Qarabağ
xanlığı tarixindən bəhs edən müəlliflərin əsərlərində də öz əksini
tapmışdı. Səlnamə xarakterli bu əsərlər Nazim Axundov tərəfindən
toplanaraq 2 kitabda «Qarabağnamələr» adı ilə 1989-cu və 1991-ci
illərdə nəşr edilmişdir. Bu nəşrlərdə toplanmış Mirzə Adıgözəl
bəyin, Mirzə Camal Cavanşirin, Əhməd bəy Cavanşirin, Mirzə
Yusif Qarabağinin, Mir-Mehdi Xəzaninin əsərlərində (51; 43; 26;
44; 37) Ağa Məhəmməd şah Qacarın yürüşləri ərəfəsində Cənubi
Qafqazdakı siyasi vəziyyət, İrəvan xanı da daxil olmaqla bəzi xanla-
rın ona qarşı ittifaq yaratmasından, İrəvan xanlığının şah qoşun-
larına müqaviməti, birinci və ikinci Rusiya-Qacar müharibələri
Dostları ilə paylaş: |