Microsoft Word isk?ND?Rnam?-S?R?Fnam?-nizami doc
Yüklə 2,24 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Milli Kitabxana
_______________ Milli Kitabxana ________________ 348
İskəndər o atlı, qoçaq igidi Bir aslan ürəkli aslan zənn etdi. Deyirdi: "Doğrudan bu ər oğlu ər Döyüşdə mərdliklə göstərdi hünər. Görsəydim üzünü, igidliyinə Verərdim yüz başı bağlı xəzinə. Bir bəla kəsildi bu düşmən xalqa, Mənə öz qolumtək oldu bir arxa. Coşğun bir aslandı, deyildi insan, O igid aslana eşq olsun hər an!"
Firuzə rəngli tağ ertəsi günü Dağ-daşdan ucaltdı yaqut güzgünü. Alanlı bir atlı döndü aslana, Qara əъdahatək girdi meydana. Əlində yetmiş zor igidin gürzü, Kökündən ayırır qoca Əlbürzü. Mərd kimi dolaşıb başlar yarırdı, Fələyin qəlbindən toz qoparırdı. Iran, Rum və Çinin igidlərindən Çox kişi öldürdü o nər döyüşkən. Yenə o rus qıran adlı pəhləvan, At çapdı meydana o qızmış aslan. Yayına xam göndən bir giriş vurdu, Ox aldı əlinə, yayını qurdu. Yay tutan qolunun gücüylə oxdan Alanlı pəhləvan təslim etdi can. Sanki bir məkikdir hind qamışından, Içindən ox dəyib keçmiş bir zaman. Bir pişik gözlü rus alnında qırış, Acığı aslantək qaşına yığmış. Döyüşdə tanışdı ona hər yaraq, Zirehə yüz yerdən vurmuşdu yamaq. Durdu həm qılınc, həm at oynatmağa. Polada batmışdı başdan-ayağa. Meydanda döyüşü sanırdı asan, _______________ Milli Kitabxana ________________ 349
Ürəyi daşdan da möhkəmdi, əlbət, Bilmədi döyüşdə var necə dəhşət. Silaha təklikdə alışmışdı bu, Düşmən qılıncından duymamış qorxu. Əъdaha ürəkli salınca nəfəs, Aciz bir ov gördü, çıxarmadı səs. Gördü ki, üstündə çox yarağı var, Özündən, atından xoşdur çul, paltar. Başını qılıncla oynatdı yerdə, Çulundan üzünə çəkdi bir pərdə. Başqa rus kin ilə at oynatdıqca, Torpağa sərildi qılınc atdıqca. Başqa rus yanaşdı kəskin polada, Onlara dəyəndən dəydi buna da. Yayından şığıyan hər kəskin oxdan Yan verdi yerə bir igid pəhləvan. O atlı qəhrəman düz on ox atdı, On igid qəhrəman torpaqda yatdı. Yenə də görünməz oldu gözlərə, Qayıtdı igidlər oturan yerə. Neçə gün o igid hərbə yanaşdı, Örtülü çıxaraq, açıq savaşdı. Qalmadı kimsədə cəsarət, hünər, Döyüşdə onunla dursun bərabər. Can, qılınc qorxusu çatdı bir yerə, Az qaldı dağılsın onlar çöllərə. Namusa dalaraq etdilər səbir, Hiyləyə uyaraq tökdülər tədbir.
Bir gün bu qoca çərx dövran edərkən, Bir gövhər çıxardı qır dənizindən. Meydan bəzənərək səflər düzəldi, Hər yandan bir igid nərəsi gəldi. Gurladı çanlar rus ordugahından, Qalxdı qışqırıqlar göyə hər yandan. Mərkəzdə ruslar da ordu çəkərək _______________ Milli Kitabxana ________________ 350
Atıldı bir köhnə kürklü döyüşkən, Sanki bir nəhəngdir çıxdı dənizdən. Piyada, bir parça dağdı gövdəsi, Beş yüz atlıdan da çoxdu hərbəsi. Qocaman, qüvvətli pəncəsi vardı, Almazı sıxsaydı tez yumşaldardı. Div kimi qan iyi duymuş, qaniçən, Fırlanmış cəhənnəm dəhlizlərindən. Ayağında onun boyuna uyar Həm qalın, həm uzun bir zənciri var. Sanasan kükrəmiş vəhşi bir aslan, Kəskin səs-küy ilə dolmuşdu meydan. O güclü ayağı hər yerə vurur, Zərbindən açılır dərin bir çuxur. Dəmirdən əyribaş toppuzu vardı, Dağların başını dağa dayardı. Hər yana cumdu bu dəmir toppuzla, Çox igid öldürdü, sərdi sağ-sola. O qalın bədənin kobudluğundan Canı kir bağlamış, qartmaqdır hər yan. Döyüşmək qəsdiylə girsə meydana Nə qılınc, nə toppuz kar edər ona. Belə bir əъdaha atıldı birdən. Firiştə öldürən, o insan yeyən. Sanki bir qarınca tutur görüncə, Qoparır başını o aslanpəncə. Başqa bir işi yox başlarkən savaş. Bədəndən gah ayaq qoparır, gah baş. Tutunca qarşıya çıxan yağını Qırır gah belini, gah ayağını. Qocaman gövdəli cəsur bir atlı, Döyüşdə sınanmış bir yel qanadlı At sürdü, meydanda ucaltsın boyun, O qızğın atəşlə oynasın oyun. Görüncə bu nəhəng onu uzaqdan. Tutmaqla yırtmağı çəkmədi bir an. _______________ Milli Kitabxana ________________ 351
Bir anda onu da atından yıxdı. Böyləcə əl atar-atmaz çomağa Bir neçə igidi sərdi torpağa. Çox ürək yardı o yırtıcı aslan, Ən cəsur mərdlərin bağrı oldu qan. Hər ağıl sahibi edərdi heyrət: Nə insan, nə divdi o zorba xilqət! Gündüzə səs vurdu qaranlıq gecə Al günəş başını yerə dikincə. İskəndər bu işə çox heyrət etdi, Məclisdə qapalı məsləhət etdi: "Bəladır bu insan öldürən qoçaq, Onunla döyüşə acizdir bu xalq. Silahsız bu adam qarşı gəlirkən, Silahlı igidlər qaçır önündən. Nəsilcə, şübhəsiz, bu insan deyil, Olsa da, bu abad torpaqdan deyil, Virana yerdəndir, vəhşi xilqəti, Insana bənzəyir yalnız surəti." Orduda tapıldı onu tanıyan, Baş əydi, təmkinlə dedi: "Hökmüran! Madam ki, əmr edir adil padişah, Şahı o vəhşidən eyləyim agah. Bir dağ var, zülmətə yaxındır qolu, Tük kimi incədir gedilən yolu. O yerdə yaşar bu xilqətdə insan, Tərkibi torpaqdan, gücü poladdan. Onların əslini doğru bilən yox, Əslindən, irqindən xəbər verən yox. Hamısı göygözdür, qırmızıyanaq, Aslandan da qorxmaz bu acıqlı xalq. Çox dayanıqlıdır, güclüdür onlar, Meydanda biri bir ordu dağıdar. Erkəyi, dişisi dolsa hiddətə, Dünyanı çevirir bir qiyamətə. Silahda, döyüşdə sınaqları var, Yüklə 2,24 Mb. Dostları ilə paylaş:
|