89
savadlı, həm də geniş dünyagörüşünə malik olmalı idi. Belə
şəxsiyyətlərə misal olaraq Qarabağ xanının vəziri Molla Pənah
Vaqifi, Təbriz xanı Xudadat xanın vəziri Əbdürrəzzaq
Dünbülünü göstərmək olar. Onlar xanlığın daxili və xarici
siyasətinin ən mühüm məsələlərinin çözülməsində, həmin çətin
problemlərin həllində xanların əvəzolunmaz məsləhətçiləri idilər
(15, s.30).
Vəzir xanlığın xarici ölkələrlə diplomatik əlaqələrinin
yaradılmasında yaxından iştirak edirdi. Mirzə Adıgözəl bəy
«Qarabağnamə»sində yazır: «...Mərhum İbrahim xan oğlu
Əbülfət xanı çoxlu hədiyyə və sovqatlarla böyük sərdar qraf
Valerian Zubov cənablarının möhtərəm hüzurlarına göndərdi.
Uca Rusiya dövlətinə ixlas və sədaqətini bildirdi... Mərhum
İbrahim xanın ərizəsini Dərbənd və Qızlar yolu ilə ixtiyar sahibi
padşahın fələklər qədər yüksək olan dərgahına göndərdi.
Mərhum Pənah xan üçün də, (Görünür müəllif burada sırf
texniki səhvə yol verir. Ona görə ki, Valerian Zubovun
komandanlığı altında rus qoşunları Cənubi Qafqaza 1796-cı ildə
gəlmişdir. Bu zaman Qarabağda xan Pənah xan deyil, İbrahim-
xəlil xan xanlıq edirdi. Pənahəli xan çoxdan vəfat etmişdir.
Y.H.)
bir nəfər knyaz vasitəsilə çoxlu bəxşiş və töhfələr yolladı.
Padşahın ona qarşı hədsiz lütf və mərhəmətli olduğunu bildirdi.
Mövlana Molla Pənah Vaqifə də qiymətli daşlarla bəzədilmiş
bir əsa göndərdi» (54, s.54-55).
Mirzə Yusif Qarabaği isə «Tarixi-safi» də yazırdı:
«İbrahim xan öz oğlu Əbülfət xanı əlahəzrət imperator I Yekate-
rinaya yazd
ığı məktubla birlikdə qiymətli bəxşiş, hədiyyə və
cins atlarla böyük sərdarın (V.Zubovun) yanına göndərdi.
Əzəmətli və qüvvətli Rusiya dövlətinə özünün sədaqətini və
itaətkarlığını bildirdi. Yüksək ailədən olan sərdar Əbülfət xana
layiqli hörmət, ehtiram və mehribançılıq göstərdi və İbrahim
xanın ərizəsini Dərbənd və Qızlar yolu ilə əlahəzrət imperator
sarayına göndərdi. Sərdar öz adamlarından birinin vasitəsilə
əlahəzrət imperatriçənin İbrahim xana hörmət və məhəbbətini
bildirərək ona çoxlu hədiyyə, eyni zamanda həmsöhbəti və
90
məsləhətçisi Molla Pənaha da qaş-daşla bəzənmiş bir əsa
göndərdi» (58, s.33). Salnamələrdə deyilir ki, İbrahim xanın
ardınca Şəki, Şirvan, Gəncə, Qaradağ, Xoy, Lənkəran,
Şahsevən, Təbriz xanları da V.Zubova ixlas göndərdilər.
Yuxarıda gətirilən iqtibaslar sübut edir ki, salnaməçilər
bir-
birini təkrar edərək, Qarabağ vəziri Molla Pənah
şəxsiyyətinə yüksək qiymət verirlər.
Xanlıq divanxanasında yüksək vəzifə daşıyanlardan biri
də divanbəyi idi. Başqa Azərbaycan xanlıqlarında olduğu kimi
Q
arabağ xanlığında da bu rütbəni müəyyən ruhanilər icra
edirdilər. Belə divanbəyilər həm də qazı adlandırılırdılar. Qazı
xanlıqda hüquqi məsələlər üzrə xanın məsləhətçisi hesab
olunurdu. Günahkarların taleyi divanbəyilərin verdikləri
fitvadan asılı idi. Bütün mübahisəli məsələlər İslam şəriəti
əsasında həll edilirdi. Cəzaların verilməsində son söz, qəti
olaraq xana məxsus idi. Cəzalar müxtəlif formalarda olurdu.
Qarabağ xanlığında divanbəyilər ölkənin suverenliyinin və
müstəqilliyinin qorunmasında fəal iştirak edirdilər.
Xanlıqda mühüm vəzifələrdən biri də mirzəlik idi.
Mirzələr xanın şəxsi təsərrüfatını idarə edir, toplanan vergilər və
xərclənən pul vəsaitini xüsusi kitablarda qeyd edirdilər (15,
s.32).
Qarabağ xanlığında inzibati-ərazi cəhətdən mahallara
bölünürdü. Qarabağ xanlığında iyirmi bir mahal var idi.
Onlardan Çalbayırı, Kəbirlini, Cavanşiri, Zəngəzuru, Mehrini,
Qafanı və başqalarını göstərmək olar (9, s.563). Mahal başçıları
-
naiblər, bəylər və başqaları xanın fərmanı ilə təyin olunurdular.
Yüzba
şılar, qoşun başçıları da xanın fərmanlarına və
göstərişlərinə əsasən vəzifəyə qoyulurdular (15, s.32-33).
«Qarabağnamələr» də Qarabağ xanlığının silki quruluşu
haqqında da müfəssəl məlumatlara təsadüf edilmir. Ancaq 1832-
ci ildə tərtib edilmiş təsvirlər bu məsələyə də aydınlıq gətirir.
Beləki, 1832-ci ilin kameral təsvirində Qarabağ əhalisinin
imtiyazlı zümrələri - əsilzadələr, ruhanilər, maaflar, habelə
kəndlilər haqqında kəndbəkənd məlumat verilir (120, h. III,
91
s.268). Həmin məlumatlar xanlıq əhalisinin sosial silki quruluşu
barəsində də təsəvvür yaratmağa imkan verir. Bəylər ali silk
içərisində əsas yer tuturdu. Onlar irsi və şəxsi bəylərə
bölünürdülər. Bəylər kəndlilər üzərində inzibati polis hakimiy-
yətinə malik idilər. Bəylərin başlıca vəzifəsi xanın qarşısında
istənilən xidmətə hazır olmaq idi. Bəylər az da olsa, öz
təsərrüfatlarını yaradırdılar. Bəylər həmçinin böyük siyasi qüvvə
idilər. Xanın hakimiyyətinin möhkəmliyi xeyli dərəcədə
onlardan asılı idi (9, s.561, 562).
Qarabağ xanlığı əhalisinin sosial strukturunda ruhanilər
xüsusi yer tuturdular. Onlar vergi və mükəlləfiyyətlərdən azad
olmaqla vəqflərin və dini rüsumların (zəkat, xums və s.)
hesabına dolanırdılar (9, s.561).
Qarabağ xanlığında vergi və mükəlləfiyyətlərin əksəriyyə-
tindən azad olunmuş təbəqə - maaflar xanlıqda xüsusi yer
tuturdular. Onlar xanlıqda polis - mühafizə rolunu yerinə
yetirirdilər. Eyni zamanda maaflar müharibə zamanı qoşunun
əsasını təşkil edirdilər. Mirzə Camal Cavanşir yazırdı: «Adları
nökər və qoşun dəftərində qeyd olunmayan ailələrin nökər və
qoşun əhlindən, habelə adları dəftərdə qeyd olunmuş nökər və
qoşun əhlindən heç bir şey alınmırdı. Onlar maaf idilər» (55,
s.144). Maafların üzərinə qoyulan vəzifələrin layiqincə yerinə
yetirilməsi üçün xan onlara iri torpaq sahələri bağışlayırdı.
Maaflar vergi və ən ağır mükəlləfiyyətlərdən tamamilə azad
idilər. Digər Azərbaycan xanlıqlarında olduğu kimi Qarabağ
xanlığında da maaflıq irsən keçirdi, onun ömürlük olması haqda
da məlumatlar var (9, s.561).
Qarabağ xanlığında da cəmiyyətin sosial silki strukturu-
nun ən aşağı pilləsini kəndlilər, rəiyyətlər, rəncbərlər və
elatlar
təşkil edirdilər. Kəndlilər hüquqlarına və mülki
vəziyyətlərinə görə öncə sadalanan həmin sosial təbəqələrə
bölünürdülər.
Rəiyyət kənd icmasının xəzinə və ya ali silk torpaqlarında
yerləşməsindən asılı olaraq dövlət və sahibkar rəiyyətlərinə
bölünürdülər. Onların pay torpaqları, burada təsərrüfat qurmaq
Dostları ilə paylaş: |