Àéÿòóëëàù Ìÿêàðèì Øèðàçè
112
olmayan başqa bir həqiqət və cövhər də gizlənmişdir ki,
insanın bədəni birbaşa onun təsiri altındadır.
Başqa sözlə desək, ruh təbiətin fövqündə bir həqiqətdir
ki, onun quruluşu və fəaliyyəti maddi aləmdəki quruluş
və fəaliyyətdən fərqlidir. Düzdür, o, həmişə maddi aləmlə
əlaqəlidir, lakin maddə və ya maddənin xasiyyətindən
deyil.
Qarşı tərəfdə materialist filosoflar qərar tutub. Onlar
deyirlər: Biz maddədən başqa ruh və ya başqa adda bir
varlıq tanımırıq. Mövcud olan şey cismani maddədir və ya
onun kimyəvi, ya fiziki təsirinin məhsuludur. Bizim beyin
və əsəb sistemimiz vardır ki, həyat fəaliyyətimizin əsas
hissəsini təşkil edirlər. Onlar da başqa bədən üzvləri kimi
maddidirlər və maddə qanunları altında fəaliyyət
göstərirlər. Bu, eynilə ağızdakı su vəzilərinin fəaliyyətinə
oxşayır. Çünki onlar həm fiziki cəhətdən işləyir, yəni
ağıza yemək qoyduqda dərhal işə düşüb maye ifraz
etməklə qidanın həzminə kömək edir, həm də kimyəvi
cəhətdən özündə xüsusi maddələr ehtiva edir ki, bu
maddələr vasitəsilə qida daha yaxşı çeynənilir və həzm
olunur.
Materialistlərin fikrincə bizim əsəb sistemimiz və
beynimiz də belədir, həm fiziki, həm də kimyəvi təsitə
malikdir. Bu fiziki-kimyəvi fəaliyyətlərə də ruhi
fəaliyyətlər, ya sadəcə ruh deyilir.
Onlar bu bəhsdən belə nəticə alırlar:
1. Bizim ruhi fəaliyyətlərimiz beynimizin və əsəb
sistemimizin vücuda gəlməsi ilə yaranır və onların
(ölümlə) aradan getməsi ilə aradan gedir.
Ìÿàä - þëöìäÿí ñîíðàêû ùÿéàò
113
2. Ruh cismin xüsusiyyətlərindəndir. Deməli,
maddədir. Onun təbiətin fövqündə heç bir vücudu
yoxdur.
3. Cismə hakim olan bütün qanunlar ruha da şamildir.
4. Bədənsiz ruhun heç bir müstəqil vücudu yoxdur və
ola da bilməz.
Ruhun müstəqilliyinin dəlilləri
Materialistlər israr edirlər ki, ruh beyin hüceyrələrinin
xüsusiyyətlərindəndir. Təfəkkür, hafizə, eşq, nifrət, qəzəb,
elm və s. xüsusiyyətləri maddi və təcrübi aləmin
qanunlarına tabe edirlər. Lakin ruhun müstəqilliyinin
tərəfdarı olan filosoflar bu əqidəni inkar etmək üçün çoxlu
dəlillər gətirmişlər ki, biz onlardan bir qismini burada
qeyd edirik:
Kənar aləmdən agahlıq
Materialistlərdən bu zəmində soruşulmalı olan ilk sual
budur ki, əgər təfəkkür və ya digər ruhi fəaliyyətlər
beyinin fiziki-kimyəvi xüsusiyyətlərin-dəndirsə, o zaman
beyinlə mədə, ciyər və s. bədən üzvləri arasında heç bir
əsaslı fərq olmamalıdır. Çünki məsələn mədənin də
fəaliyyəti fiziki-kimyəvi tərkiblədir. Halbuki bu iki bədən
üzvünün arasında olan fərq çox aşkardır. Beyindən başqa
bütün bədən üzvlərinin fəaliyyəti az-çox bir-birinə
bənzəyir. Başqa üzvlərin bütün fəaliyyətləri daxili olduğu
halda ruhun fəaliyyəti xaricidir və bizi vücudun xaricində
olan hadisələrlə tanış edir.
Bu sözün bəyanında bir neçə məsələni qeyd etməliyik.
Birinci məsələ budur ki, sözsüz bizim vücudumuzun
xaricində bir aləm vardır. Kənar aləmin vücudunu inkar
Àéÿòóëëàù Ìÿêàðèì Øèðàçè
114
edən idealistlər deyirlər ki, var olan şey yalnız “biz” və
“bizim təsəvvürlərimiz”-dir. kənar aləmdə olan hər şey
yuxuda gördüklərimiz kimi təsəvvürlərdən başqa bir şey
deyil. Onların bu sözü kökündən səhvdir. Biz artıq qeyd
etmişik ki, əslində onlar idealist olsalar da, əməl cəhətdən
realistdirlər. Onlar əslində öz kitabxanalarında
düşündüklərini küçədə, ümumiyyətlə öz həyatlarında
unudurlar.
İkinci məsələ budur ki, bizim bu kənar aləmdən
məlumatımız vardırmı? Sözsüz ki, bu sualın da cavabı
müsbətdir. İndi belə bir sual çıxır ki, həmin bu kənar aləm
bizim vücudumuzun daxilinə girir? Təbii ki, yox. Həmin
aləmin sadəcə surəti bizimlədir və biz kənar aləmdən
agah olmaq qüvvəmizlə onları dərk edirik. Bu agahlıq
xüsusiyyəti təkcə beyinin fiziki-kimyəvi xüsusiyyəti kimi
səciyyələnə bilməz. Çünki bu (fiziki-kimyəvi) xüsusiyyət
kənar aləmdən aldığımız təəssüratdan doğur. Başqa sözlə
desək, kənar məlumatlar səbəb, beyinin fəaliyyəti isə bu
səbəbin nəticəsidir. Yəni kənar varlıqlardan xəbərdar
olmaq üçün onları bir növ əhatə etmək lazımdır. Bu əhatə
dairəsini yaratmaq beyinin işi deyil. Beyin sadəcə bundan
təsirlənir. Bu, digər bədən üzvlərinin kənardan
təsirləndiyi kimidir. Kənar aləmi əhatə edib ondan agah
olmaq isə başqa bir şeydir.
Şəxsiyyətin vəhdəti
Ruhun müstəqilliyi üçün gətirilən ikinci dəlil bütün
ömür boyu insanın vahid şəxsiyyət formasında
qalmasıdır. Bizim var olmağımızda heç bir şübhəmiz
yoxdur. Biz bunu “hüzuri” elm ilə çox yaxşı anlayırıq. Bu,
Ìÿàä - þëöìäÿí ñîíðàêû ùÿéàò
115
bizim əlimizdə olan ən aydın məlumatımızdır. Məşhur
fransız filosofu Dekartın bunu isbat etmək üçün dediyi
“mən fikirləşirəmsə, demək varam” ifadəsi də əslində
doğru deyil. Çünki artıq “mən” deməklə varlıq isbat
olunur, əlavə “fikirləşirəm” deməyə ehtiyac yoxdur.
Həmin bu “mən” bütün ömür boyu dəyişməyən bir
həqiqətdir. Hər kəs uşaqlıqdan indiyə kimi yalnız bir
“mən” olub, ölənə kimi də həmin “mən” olacaq. İndi
fikirləşək görək ömrümüz boyu bizi əhatə edən bu “mən”
nədir? Bu, bizim bədənimizdə, ya beynimizdə olan
hüceyrələrdirmi? Axı onlar bir ömür boyu dəfələrlə
dəyişib? Dediyimiz kimi 7, ya 8 il müddətində insan
bədəninin bütün hüceyrələri ölür, yerinə yeni hüceyrələr
yaranır. Yetmiş yaşlı insanın bədəni ömür boyu təxminən
10 dəfə tamamilə dəyişir. Əgər materialistlər kimi insanın
varlığınıhəmin bu cism və onun xüsusiyyətlərindən ibarət
bir varlıq bilsək, o zaman yetmiş il ərzində bu “mən”-in
ən azı 10 dəfə dəyişdiyini qəbul etməliyik. Halbuki
vicdanı olan heç kəs bunu deməz. Buradan məlum olur ki,
insanın maddi tərəfindən başqa, ömür boyu heç vaxt
dəyişməyən, varlığımızın
əsasını
təşkil edən və
şəxsiyyətimizin vəhdətinə amil olan başqa sabit bir tərəfi
də vardır.
Quranda ruhun qalması
Qurani-Kərimdə ruhun qalması, müstəqilliyi və fani
olmaması barədə açıq-aşkar gələn ayələr vardır. Ali-İmran
surəsinin 169-170-ci ayələrində Allah yolunda şəhid
olanlar barədə deyilir:
Dostları ilə paylaş: |