226
sonunda isə turşu daha çox sərf olunur. Bunun əksinə olaraq tam yetişmə zamanı
ətirli maddələrin miqdarı ən yüksək səviyyəyə çatır. Ətrin qalması üçün meyvənin
0-4
0
C temperaturda saxlanılması məsləhət görülür. Yay alması üçün temperaturun
0
0
C ilə mənfi 0,5
0
C arasında, qış alması üçün isə 0
0
C ilə mənfi 1
0
C-də olması
lazımdır.
Payız alması və armud üçün temperatur rejimi və nisbi rütubət yay almasında
olduğu kimidir.
Xarici ölkələrdə almanı 4
0
C temperaturda saxlamaq məsləhət görülür. Belə
şəraitdə saxlanılan alma satışqabağı daha ətirli olur. Soyuducuda itkinin miqdarı
15,7%-dən 11%-ə qədərdir.
Almanın soyudulduqdan sonra saxlanılması üzrə də təcrübələr aparılmışdır.
Meyvə sortları, müxtəlifliyindən asılı olaraq -2
0
C ilə -7
0
C arasında soyudulur.
Satışqabağı isə temperatur 0
0
C-yə qaldırılır. Temperatur rejimi cəhətdən almaları 3
qrupa ayırırlar.
Birinci qrupa Qış bananı, Boyken, Cır-Hacı, Qəndil-Sinab, Qış parmeni,
Simerenko reniti, Sarı Sinab daxildir. Bunları -2
0
C ilə -6
0
C arasında saxlamaq olar.
Ikinci qrupa Sarı belfler, Babuşkin, Sarı-turş, Titovka daxildir ki, bunları saxlamaq
üçün -4
0
C-dən -1
0
C-yə qədər temperatur lazımdır. Üçüncü qrupa Rozmarin, Orlean
reneti və Napoleon daxildir (temperatur -3
0
C-dən 0
0
C-yə qədər). Ümumiyyətlə,
toxumlu meyvələri soyuducuxanalarda saxladıqda onlarda biokimyəvi proseslər
zəifləyir və 0
0
C-də saxlanılmağa nisbətən tənəffüsün aktivliyi 8-10 dəfə yavaşıyır.
Bununla yanaşı, Beynəlxalq Standart Təşkilatı toxumlu meyvələrin -1
0
C-dən aşağı
temperaturda saxlanılmasını məsləhət bilmir. Halbuki Şampan reneti buz
anbarlarında bir ildən çox saxlanılmışdır. Soyuducuxanalarda payız sortlarından
Borovinka, Zolaqlı payız, Titovka, Payız zəfəranı almaları 1-2 ay, Əlvan ənis, Adi
Anton, Aport, Daş Anton, Sarı belfler, Sarı turş, Kanada reneti kimi almalar 3-5 ay,
Babuşkin, Conatan, Qəndil-Sinab, Napoleon, Şafran Pepini, Ağ rozmarin kimi
almalar 4-6 ay, Sarı Sinab, Simerenko reneti, Şampan reneti, Cır-Hacı,
Qızıləhmədi almalarını isə 5-9 ay saxlamaq mümkündür.
227
0
0
C temperaturda yay armudu 1-3 həftə müddətinə qalır. Payız
armudlarından Payız berqamotu, Bere-Bosk, Mariya-Luiza, Meşə gözəli, Payız
dekankası 0,5-1 ay, Alenksandr beresi, Bere-dil, Düşes d
′Anqulem kimi sortlar isə
1,5-2 ay saxlanıla bilir.
Qış armudlarından Berqamot, Ferdinand, Qış Vilyamsı, Pass-krasson və Sen-
jermen kimi armud sortları 1-3 ay, Esperen berqamotu, Kyure, Qış dekankası,
Olivye de Serr və Yaygörən armudları 4-5 ay saxlanıla bilər.
Almanı qarlama üsulu ilə də saxlamaq tətbiq olunur. Bunun üçün Rozmarin,
Şampan reneti, Qəndil-Sinab, Sarı Sinab və Simerenko reneti daha əlverişli
sortlardır.
Saxlanılmaq üçün nəzərdə tutulmuş çəyirdəkli meyvələr quru, sağlam,
zədəsiz və xəstəliksiz olmalıdır. Daxilində xəstəlik müəyyən edilmiş meyvələr
seçildikdən sonra tezliklə realizə olunmalıdır. Çəyirdəkli meyvələr daha pis qalır.
Burada yetişmişlər üçün ən əlverişli temperatur -1~ 0
0
C hesab olunur.
Yarımyetişmişlər üçün isə +0,5 ~ 0
0
temperatur lazımdır. Hər iki halda nisbi
rütubət 90% təşkil edir. Belə şəraitdə albalı və gilası 10 günə qədər, əriyi, gavalı və
şaftalını 1 aya qədər saxlamaq olar. Toxumlu meyvələrdən fərqli olaraq gavalının
yetişməsi zamanı yetişməyə şəkər yox, spirt-sorbit sərf olunur. Gavalının şəkəri 50
gün müddətinə dəyişməz qalır.
Üzümün saxlanılması, əsasən süni hava cərəyanı ilə işləyən ixtisaslaşdırılmış
anbarlarda başa çatdırılır. Azərbaycanda üzümçülüyün inkişafı ilə əlaqədar olaraq
təzə süfrə üzümünün saxlanılmasına da fikir verilməlidir.
Həm yeni və həm də artıq istifadədə olmuş anbarlar üzüm yığılmaq üçün
mütləq hazırlanmalıdır. Üzüm yığılmağa 1-1,5 ay qalmış anbarlarda bütün təmir-
tikinti işləri qurtarmalıdır. Döşəməni xlorlu əhənglə yuyub, anbarın havasını
dəyişmək və təzə anbarları yaxşı qurutmaq lazımdır.
Kif göbələklərini məhv etmək üçün anbarları natrium-oksidifenolyat məhlulu
ilə (Preparat-5) dezinfeksiya etmək lazımdır. Bunun 2%-li məhlulundan hər 1 m
2
sahəyə 200 ml çilənməlidir. Bundan sonra anbarın havası 2-3 gün dəyişilməlidir.
228
Anbarı mal yığılmağa 10-15 gün qalmış mis kuporosu qatılmış təzə əhənglə (10 litr
suya 1,5 kq əhəng, 100-200 qr mis kuporosu) ağardırlar. Anbardakı bütün
avadanlığı 1%-li formalin və ya 5%-li bura məhlulu ilə silirlər.
Nəhayət, anbarı kükürd qazı ilə tüstüləyirlər. Bu məqsədlə 1 m
3
sahəyə 50 qr
hesabı ilə kükürd yandırırlar. Əgər anbar əvvəlcədən natrium-oksidfenolyatla
dezinfeksiya edilmişsə, onda kükürdün miqdarı 2 dəfə azaldılır.
Ən yaxşı üsul anbarların hazır kükürd qazı balonları ilə tüstüləndirilməsidir.
Dezinfeksiyanın bütün hallarında anbarın havasını üzüm yığılmazdan 24-48 saat
qabaq yaxşıca dəyişdirmək lazımdır. Bundan sonra soyuducu qurğunu işə salıb
kameranın (anbarın) temperaturunu 3 ~ 4
0
C-yə endirmək lazımdır.
Üzüm yığıldığı sahənin yaxınlığındakı anbarda saxlanacaqsa, anbarın
temperaturu ilk dəfə 5 ~ 8
0
C-yə qədər soyudulmalıdır. Məhsul yığımından sonra
anbarın temperaturu 4
0
-yə endirilir. Bütün işlər görülüb qurtardıqdan sonra anbarın
qapısını bağlayıb, onu əvvəlcə 2
0
C-yə qədər və nəhayət, 0
0
C-yə qədər soyutmaq
lazımdır. Temperaturun belə pilləli qaydada aşağı salınması iri üzüm anbarlarında
daha əhəmiyyətlidir. Çünki belə anbarlara məhsul 6-8 günə yığılır. Kiçik anbarlar
isə 1-2 günə doldurulduqda oranın temperaturu 2 gün ərzində 5 ~ 8
0
C-dən 0
0
C-yə
endirilir. Üzümün tədricən soyudulması tərləmənin qarşısını alır və üzümün uzun
müddət keyfiyyətli qalmasına səbəb olur.
Eyni sort üzüm anbarlarda bir tərəfə yığılmalıdır. Həm də məhsul anbara
yığılarkən gələcəkdə onun anbardan çıxarılmasının rahatlığına da fikir vermək
lazımdır. Saxlanılmağa çox davamlı sortlar anbarın yuxarı başına, az davamlı
sortlar isə qapıya yaxın yerləşdirilir. Üzüm yeşikləri anbarda qalaq qaydasında
yığılır. Qalaqlar soyuducu qurğularından 60 sm, tavandan 50-60 sm aralı olmalıdır
ki, hava cərəyanı yaxşıişləsin. Qalağın eni 2 və ya 4 yeşik qədər olmalıdır.
Qalaqların və qalaqlarla divar arasında 50 sm keçid qoyulur. Qalağın hündürlüyü
14 yeşik lotokdan çox olmamalıdır.
Dostları ilə paylaş: |