__________________
Milli Kitabxana_________________________
31
İNSAN ÜRƏYİ
Unudulmaz, görkəmli aktyorumuz
Ələskər Ələkbərovun xatirəsinə
Bir şair demişkən yel əsdi yaman,
Başladı bir nəslin yarpaq tökümü.
Qopdu bir ömür də öz budağından,
Qopdu saralmamış bir yarpaq kimi.
Əcəlin nə ağır qanunu varmış,
Ölümün gülləsi dəydi hədəfə...
Cavanşir qılıncı yerə qoyarmış,
Vaqif də ölərmiş ikinci dəfə...
Gör, kimi yıxarmış, ürəyə bir bax...
O görkəm, o gövdə sanki dağ idi.
Bəlkə də bircə gün Otello olmaq
Onunçün əlli il yaşamaq idi...
Fırtına duyardın qaşqabağından,
Şəlalə kimiydi hər gülməyi də.
Onun hisslərinə dözməzdi bir an
Üç insan ömürlü fil ürəyi də.
Eh, ürək... Yox,
onun nə təqsiri var,
Əsəblər üstündə yer salır insan.
Yollar silkələnər, relslər qırılar
Bir qəlbin yükünü qatara yığsan.
Sən, həkim, adını soruşmamış gəl
Öyrən ki, hər xəstən kimdir, nəçidir.
Elə bil sənətkar hər şeydən əvvəl
Ürək ağrısına abunəçidir.
Ürəkdə ay doğur, günəş də batır,
Göy qopur, ildırım çaxır ürəkdə.
__________________
Milli Kitabxana_________________________
32
Tufan da hayqırır, sükut da yatır,
Alov da, gurşad da yağır ürəkdə.
Sev - ürək, duy - ürək, ağla-gül - ürək,
Şairin gözü də ürəkdir bəzən.
Ulduzlar göz olsun,
nəyimə gərək
Dünyanı ürəklə görə bilməsəm.
Onunla keçirik hər imtahandan,
Bir ordu deməkdir bəzən bir ürək.
Bir şıltaq körpədən, bir nər cavandan
Titrək bir qocaya çevrilir ürək...
Sinəsi od tutsun soyuq məzarın,
Sənət çiçəyimiz nə vaxtsız solur.
Görünür ürəklə yaşayanların
Elə ölümü də ürəkdən olur.
1963
__________________
Milli Kitabxana_________________________
33
MƏN SƏNİ TAPARAM...
Mən bura gül-çiçək
Dərməyə gəlmişdim,
Nəğməmi nəğmənə
Verməyə gəlmişdim,
Uşaqlıq çağımı
Görməyə gəlmişdim...
Nə gördüm? —
Gözənin
yerində
Bir çılpaq tala var;
Bulağın yerində
Bir quru çala var.
Tək bircə qarışqa
Yolundan savayı,
Qırpbığın örtübdür
Cığın, dolayı...
Ceyranın güzgüsü,
Ovçunun bərəsi,
Dərənin gözüydün,
ay bulaq,
Gecənin səsiydin,
ay bulaq...
Su itməz, bilirəm,
Hardasa
sən yenə
Saçını sərmisən
Bir dərə döşünə.
Yüz yana qol atıb,
Yüz yerdən sən axsan,
Öz təzə yerində
Ayrı bir bulaqsan.
Mən burda bir zaman
Dəyirman qurmuşam,
Baldırğan gəmimi
Suyunda yormuşam.
Mən burda bir qızın
__________________
Milli Kitabxana_________________________
34
Eşqilə yanardım.
Mən
səni qaynayan
Bir ürək sanardım.
O qız da suyunda
Daranar, gedərdi.
Xəyalım zülfünə
Dolanar gedərdi...
Sandım ki, səndə bir
Nişanə qalıbdır...
Gördüm ki, bulaq da
Viranə qalıbdır.
Bu nədir, o bulaq
bəs hanı? Dedilər:
Bir Qəfil gurşadın
Olmusan qurbanı.
Gözünü lil tutub,
Qum tutub, gil tutub.
O kabab çəkənlər
Dövrəndə hanı bəs?
Hardadır onların
Vicdanı, qanı bəs?
Yüz dəfə, min defə
İçiblər suyunu;
Məst
olmuş gözləri
Gözündə yuyunub.
Bircəsi gözünü
Axtarsa, nə olar?
Bir parça yer qazsa,
Daş yarsa, nə olar?
Mən səni dərədə
Sükutdan soruşar,
Gözləri dolan bir
Buluddan soruşar,
Gəzərəra, taparam.
Dağ-daşı kökündən
__________________
Milli Kitabxana_________________________
35
Üzərəm, taparam.
Qolumdan, qıçımdan
Bezərəm, taparam.
Dərələr, gəzələr
Görmədik desələr,
Sinəmi qələmlə
Qazaram, taparam,
Adına
bir şeir
Yazaram, taparam!
Yazaram, taparam!
1962
__________________
Milli Kitabxana_________________________
36
QƏBİRİSTANA GEDƏN GƏLİN
Hara belə, hara belə
Bu geyimdə, bu libasda?
Nə tapmısan büründüyün
Qara şalda, qara yasda?
Qəm nə vaxtdan çörək olub?!
Ah çəkəndə sən dərindən –
Deyirəm ki, bu saatca
Yer qopacaq mehvərindən.
Otuz yaşın ancaq olar,
Yanında da bir qızın var:
Gözlərində bir yaralı,
Bir körpəcə ceyran qəmi!
Ona belə tanıdırsan
Nəşə dolu bu aləmi!
Heç o körpə olmasaydı
Bəlkə səni görməzdim mən.
Qəbristanı ev etsən də
Qeyri məna verməzdim mən.
Hara belə? Qəbristana?
Bu gedişin sonu varmı?
Bəs, həyata gətirdiyin
O körpəcik günahkarmı? –
Oyun vaxtı, gülüş vaxtı,
Bağ-bağçaya gediş vaxtı,
Şəkillərə baxan günü,
Telinə gül taxan günü
Yanıb gedir: Gözlərinin
həyat eşqi,
Sevinc səsi donub gedir. –
Mən demirəm unudasan
Vaxtsız ölən ərini sən.
Həyatın da, ölümün də
Deyirəm bil yerini sən.
Get qəbr üstə, get, nə olar;
__________________
Milli Kitabxana_________________________
37
Vaxtında get!
Göz yaşı yox, çiçək apar!
Ərin qalxsa, söyləməzdi
sənə ağla.
Deyərdi ki, get yadigar
Uşağımı yaxşı saxla!
Get, sən ona heykəl qoydur,
Özünə də ailə qur.
Get bir daş qoy daş üstünə,
Çıx dünyanın
seyrinə bir,
Axı həyat öz evindən
Qəbristana yol deyildir...
1963