5
ümumi hüququna zevrilmişdi. Müxtəlif xalqların təsərrüfat-ticarət dövriyyəsini tənzimləmək üçün Roma xüsusi
hüququ qanun qüvvəsinə malik idi. Təsadüfi deyildir ki, görkəmli və məşhur alman hüquqşünası Rudolf fon Ie-
rinq Roma xüsusi hüququnun bir sahəsi olan xalqlar hüququnu «beynəlxalq ticarət hüququ» adlandırırdı.
XIX əsrdə alman hüquqşünasları Roma hüququ ehkamlarının (doqmalarının) hazırlanmasında xeyli iş gördü-
lər. Roma hüquq institutlarının öyrənilməsi onlar üçün vacib və zəruri idi. Belə ki, Almaniyada Roma hüququ
qüvvədə olan hüquq kimi qəbul edilmiş və tanınmışdı. Brints, Vindşayd, Dernburq və digər tanınmış hüquqşü-
naslar «Pandektlər» adlı çoxcildlik kurs yaratdılar. Dünya elminin irsi hesab olunan bu əsərlə onlar xüsusi hü-
quq barədə müasir nəzəriyyənin təməlini qoydular.
Almaniyada (o cümlədən bəzi Qərbi Avropa ölkələrində, məsələn, Fransada, Ispaniyada, habelə ×exiyada və
s.) xüsusi hüquq (privatrecht) baş
lıca olaraq iki sahəni birləşdirir: mülki hüququ (Bürgerliches Rechts,
Zivilrecht); ticarət hüququnu (Handelsrecht). Mülki hüquq qeyri-ticarət dövriyyəsinin müstəqil subyektləri
arasındakı əmlak münasibətlərini, habelə ailə münasibətlərini və bəzi şəxsi hüquqları tənzimləyən normaları
birləşdirir. Ticarət hüququ isə tacirlər arasında xüsusi qarşılıqlı münasibətləri və ticarət əqdlərini nizama salan
hüquq normalarından ibarətdir. Bu hüquqla ticarət xarakterli münasibətlər qaydaya salınır. Ticarət hüququ
ticarət dövriyyəsi ilə yaxından təmasda olan xüsusi hüquq normalarının məcmusudur.
Fransada həm 1804-cü il Mülki Məcəlləsi, həm də 1807-ci il Ticarət Məcəlləsi qüvvədədir. Almaniyada
dövriyyə subyektlərinin əmlak münasibətləri (ticarət hüququ ilə qaydaya salınan ticarət xarakterli münasibətlər
istisna olmaqla) Almaniya Mülki Qanunnaməsi ilə (1896), ticarət dövriyyəsi və ticarət əqdləri isə Almaniya
Ticarət Qanunnaməsi ilə (1897) tənzimlənir. Beləliklə, Almaniya, Fransa və s. xarici dövlətlərin hüquq sistem-
lərində iki məcəllənin - Mülki Məcəllənin və Ticarət Məcəlləsinin olması xüsusi hüququn dualizmini (latınca
dua - ikilik) yaradır. Bu məcəllələrin münasibəti məsələsi xüsusi hüququn dualizm problemini ifadə edir. Konti-
nental (roman-german) hüquq sistemində bu problemin genezisi (əmələ gəlmə mənbəyi və mənşəyi) orta əsrlərə
gedib çıxır. Ingilis-amerikan hüquq sistemində isə xüsusi hüququn dualizmi problemi müvcud deyil. Ona görə
ki, bu hüquq sistemi, kontinental (roman-german) hüquq sisteminə məxsus olan qaydada, hüququn ümumi və
xüsusi hüquq adlı iki sahəyə bölünməsini tanımır.
Bununla belə, bəzi ölkələrin hüququ xüsusi hüququn dualizminə yox, monist sistemə - monizm (latınca
mono — tək, vahid) prinsipinə əsaslanır. Monizm dedikdə, ticarət dövriyyəsi normalarının mülki hüquqa tabe
olması və onun sistemində qurulması, yəni ticarət münasibətlərinin mülki hüquq normaları ilə tənzimlənməsi
başa düşülür. Məsələn, Italiya, Hollandiya və digər xarici ölkələrdə hüququn monist sistemi qəbul edilmişdir.
Italiyada həm Mülki Məcəllə (1865), həm də Ticarət Məcəlləsi (1865) qüvvədə olmuşdur. Ticarət Məcəlləsi
1882-ci ildə mühüm dərəcədə yenidən işlənilmişdir. 1942-ci ildə yeni Mülki Məcəllə qəbul edildi. Bununla
mülki və ticarət hüququ birləşdirildi. Beləliklə, dualizm hüququn monist sistemi (monizm) ilə əvəz edildi.
Hollandiyanın 1807-ci ildə hazırlanmış Mülki Məcəlləsinin layihəsi monizm prinsipi əsasında qurulmuşdu.
Amma o dövrdə Fransadan siyasi asılılıq Hollandiya hüququnun Fransa xüsusi hüququnun dualist sistemini qə-
bul etməsini şərtləndirdi. 1838-ci ildə həm Mülki Məcəllə, həm də Ticarət Məcəlləsi qəbul edildi ki, bu sənəd-
lərdə Fransa hüququnun güclü təsiri hiss olunurdu. 1947-ci ildə Hollandiyada yeni Mülki Məcəllənin layihəsi-
nin hazırlanmasına başlandı. 1976-cı ildə bu iş əsasən başa zatdı. Həmin məúəllə artıq 25 ildir ki, hissə-hissə
qüvvəyə minməkdə davam edir. Bu proses hələ də başa zatmamışdır. Beləliklə, Hollandiya xüsusi hüququn du-
alist sistemindən imtina etmiş, monizm prinsipi əsasında qurulmuşdur.
Avropa hüquq elmində və sivilistika doktrinasında xüsusi hüququn dualizmi dedikdə, kommersiya
(ticarət) fəaliyyətini tənzimləyən normaların mülki hüquqdan ayrılması, yəni ticarət-kommersiya münasibətləri-
nin ayrıca olaraq ticarət hüquq normaları ilə tənzimlənməsi başa düşülür. Belə təsəvvür yaranır ki, xüsusi hüqu-
qun dualizmi problemi təkcə mülki və ticarət məcəllələrinin münasibəti məsələsi deyildir. Yalnız bu məcəllələ-
rin qüvvədə olması və müvcudluüu həmin problemin — dualizm məsələsinin əmələ gəlməsinə dəlalət etmir.
Elə hallar yarana bilər ki, Mülki Məcəllə və Ticarət Məcəlləsi müvcud olsun, amma xüsusi hüququn dualizmi
problemi əmələ gəlməsin. Bu, o deməkdir ki, Mülki Məcəllənin və Ticarət Məcəlləsinin qüvvədə olması şərai-
tində də hüququn monist sisteminin (monizmin) yaranmasından söhbət etmək olar. Belə hal mümkündür. Məsə-
lən, 1838-ci ildə Hollandiyada həm Mülki Məcəllə, həm də Ticarət Məcəlləsi qüvvədə olmuşdur. Ticarət
Məcəlləsinin birinci maddəsində güstərilirdi ki, Ticarət Məcəlləsinin müvafiq normasında birbaşa nəzərdə tutul-
duüu hal istisna olmaqla, Mülki Məcəllə, Ticarət Məcəlləsi ilə tənzimlənən bütün münasibətlərə tətbiq edilə bi-
lər. Bu göstərişin Hollandiya xüsusi hüququnun mülki və ticarət hüququnun birləşdirilməsi istiqamətində inki-
ş
afı üçün mühüm əhəmiyyəti oldu. Bunun nəticəsində faktiki olaraq dualizmdən hüququn monist sisteminə
(monizmə) kezilməsinin başlanüıcı qoyuldu.
Beləliklə, dualizmin müəyyən edilməsində təkcə Mülki Məcəllənin və Ticarət Məcəlləsinin müvcudluüu ki-
fayət etmir. Mülki hüquq xüsusi xarakterli münasibətləri tənzimləyir. Bu münasibətlərdə iştirak edən subyektlər