70
mümkün olmur. Məsələn, borc hüquq münasibətində borc verənin borcun qaytarılması üçün özünün şəxsi —
subyektiv hərəkətləri kifayət etmir. Bunun üçün borc verənə imkan (hüquq) verilir ki, o, borcun qaytarılmasını
borc alandan tələb etsin. Alqı-satqı müqaviləsində satıcıya hüquqi imkan (hüquq) verilir ki, o, satdığı əşyanın
pulunun ödənilməsini alıcıdan tələb etsin. Podrat hüquq münasibətində podratçıya hüquqi imkan (hüquq) verilir
ki, o, tikdiyi evin pulunun ödənilməsini sifarişçidən tələb etsin. Deməli, satıcının ehtiyacı alıcının öz vəzifəsini
(əşyanın pulunu ödəmək vəzifəsini), podratçının ehtiyacı sifarişçinin öz vəzifəsini (podrat haqqını ödəmək vəzi-
fəsini) və s. yerinə yetirməsi ilə təmin edilir.
Üçüncü hüquqi imkan onda ifadə edilir ki, səlahiyyətli şəxsə onun subyektiv mülki hüquqları pozulduüu
hallarda, öz pozulmuş hüquqlarını məhkəmə və ya inzibati qaydada müdafiə etmək imkanı verilir. Söhbət
səlahiyyətli şəxsin öz pozulmuş hüquqlarının müdafiəsi üçün səlahiyyətli dövlət orqanlarına müraciət etmək
imkanından gedir. Bu hüquqi imkan müdafiə hüququ adlanır. Belə ki, əgər borclu şəxs onun özərinə qoyul-
muş vəzifəni icra etmirsə (məsələn, alqı-satqı hüquq münasibətində alıcı əşyanın pulunu ödəmir, borc hüquq
münasibəti özrə borc alan aldığı pulu qaytarmır və s.), onda səlahiyyətli şəxs müvafiq dövlət orqanlarına (ələl-
xüsus da məhkəməyə) müraciət edərək, öz pozulmuş hüquqlarını müdafiə etmək imkanına malik olur. Məsələn,
icarəçi icarə haqqını ödəmir, icarəyə götürdüyü əşyanı qaytarmır. Belə halda icarəyə verənin öz pozulmuş hü-
quqlarını müdafiə etmək üçün məhkəməyə iddia vermək hüququ (imkanı) vardır. Deməli, hüquq səlahiyyətli
şə
xsə məhkəməyə müraciət etmək və hüquq pozuntusu törədən şəxsə o, dövlət məcburetmə qüvvəsi tətbiq
olunmasını tə
lə
b etmə
k imkanı verir
Dördüncü hüquqi imkan onda ifadə olunur ki, səlahiyyətli şəxsə
sosial nemə
tlə
rdə
n istifadə
etmə
k imka-
nı verilir. Bu hüquqi imkan istifadə hüququ adlanır.
Beləliklə, subyektiv mülki hüquq səlahiyyətli şəxsin, sözün əsl mənasında, davranış hüququ, tələb etmək
hüququ,
müdafiə
hüququ və nəhayət,
istifadə
hüququdur. Bu dörd hüquqi imkan vahid halda birləşərək sub-
yektiv mülki hüququn məzmununu və strukturunu təşkil edir.
Subyektiv mülki hüququn məzmununa və strukturuna element kimi daxil olan hər bir hüquqi imkana səla-
hiyyət deyilir. Bu hüquqi imkanlara uyüun olaraq dörd cür səlahiyyət fərqləndirilir:
●
davranış səlahiyyəti (öz hərəkətinə olan səlahiyyət);
●
tələb etmək səlahiyyəti;
●
müdafiə (iddia vermək) səlahiyyəti;
●
istifadə səlahiyyəti.
Bəzi subyektiv mülki hüquqda iki səlahiyyətə, digər subyektiv mülki hüquqda üç səlahiyyətə və s. rast gəl-
mək olur. Məsələn, öhdəlik hüquq münasibətlərində (borc, alqı-satqı, kirayə, icarə, daşıma, kredit, sığorta, bank
hesabı, bank əmanəti, delikt və s. hüquq münasibətlərində) subyektiv mülki hüququn məzmununa iki səlahiyyət
daxildir: səlahiyyətli şəxsin tələb etmək səlahiyyəti; səlahiyyətli şəxsin müdafiə (iddia vermək) səlahiyyəti. Mə-
sələn, şəhərdə yaşayan vətəndaş öz yaşayış evini kənd sakininə kirayəyə verir. Kirayəçi kənd sakini kirayə haqqı-
nı ödəmir. Səlahiyyətli şəxs, yəni kirayə verən öz mənafeyini təmin etmək məqsədi ilə borclu şəxsdən kirayə haq-
qının ödənilməsini tələb edir (tələb etmək səlahiyyəti). Borclu şəxs (kirayəçi) bu tələbi yerinə yetirmədikdə, səla-
hiyyətli şəxs öz pozulmuş hüququnu müdafiə etmək üçün iddia ilə məhkəməyə müraciət edir (müdafiə səlahiyyə-
ti).
Mülkiyyət hüquq münasibətində subyektiv mülki hüququn məzmununa dörd səlahiyyət daxildir. Birinci sə-
lahiyyət mülkiyyətçinin (səlahiyyətli şəxsin) özünə məxsus əmlakla istədiyi kimi davranmaq hüquqi imkanın-
dan (davranış səlahiyyətindən) ibarətdir. Bu, o deməkdir ki, mülkiyyətçi özünə məxsus olan əmlaka öz mülahi-
zəsinə görə sahiblik, əmlak barəsində sərəncam vermək, qanuna zidd olmayan istənilən hərəkətləri etmək səla-
hiyyətinə malikdir.
kinci səlahiyyət mülkiyyətçinin (səlahiyyətli şəxsin) tələb etmək imkanından ibarətdir. Mülkiyyətçiyə belə
bir hüquqi imkan verilmişdir ki, o, bütün şəxslərdən («hamıdan və hər kəsdən») ona məxsus olan mülkiyyət hü-
ququnu pozmamalarını tələb etsin.
Üçüncü səlahiyyət mülkiyyətçinin əmlaka sahiblik, ondan istifadə və onun barəsində sərəncam hüquqları po-
zulduüu hallarda, onun məhkəməyə iddia vermək yolu ilə müdafiə imkanından ibarətdir. Bu, onun müdafiə im-
kanıdır.
Dördüncü səlahiyyət mülkiyyətçinin özünə məxsus olan əmlakdan istifadə imkanıdır. Mülkiyyətçiyə elə bir
hüquqi imkan verilmişdir ki, o, əmlakdan öz mülahizəsinə görə hər hansı sahibkarlıq fəaliyyəti və ya qanunla
qadaüan edilməmiş digər fəaliyyət üçün istifadə etsin. O, əmlakdan təsərrüfat və digər məqsədlərlə istifadə et-
mək nəticəsində məhsul və gəlir götürmək səlahiyyətinə malikdir.
2. Subyektiv mülki-hüquqi və
zifə
Bir daha təkrar edərək göstəririk ki, dahi Marks demişkən, «hüquqlarsız vəzifələr olmadığı kimi, vəzifələrsiz
71
də hüquqlar yoxdur». Harada subyektiv mülki hüquq yaranır, orada da mütləq hüquqi vəzifə vardır.
Subyektiv mülki hüquqi vəzifə subyektiv mülki hüququn korrelatıdır, yəni ondan asılı və onunla müəyyən
münasibətdə olan anlayışdır. Ona görə ki, məhz borclu şəxsin özərinə qoyulan hüquqi vəzifə səlahiyyətli şəxsin
subyektiv hüququnu təmin edir. Məsələn, alqı-satqı hüquq münasibətində borclu şəxsin (alıcının) əşyanın pulu-
nu ödəmək vəzifəsi olmasaydı, onda satıcının əşyanın pulunu almaq kimi subyektiv hüququ necə həyata keçə
bilərdi?
Subyektiv mülki hüquqa qarşı subyektiv hüquqi vəzifə durur. Bu hüquq hökmən özünün əksi olan subyektiv
hüquqi vəzifənin yaranmasına səbəb olur. Subyektiv mülki hüququn özü hüquqi vəzifəsiz müvcud ola bilməz.
Səlahiyyətli şəxsin subyektiv mülki hüququ bu şəxsə qarşı duran borclu şəxsə həvalə edilən, onun özərinə
qoyulan vəzifəyə uyüun gəlir. Belə ki, səlahiyyətli şəxs nə tələb edirsə (subyektiv hüquq), borclu şəxs də bu tə-
ləbi yerinə yetirmək vəzifəsini daşıyır (subyektiv hüquqi vəzifə). Məsələn, borc hüquq münasibətində səlahiy-
yətli şəxs (borc verən) borcun qaytarılmasını tələb edirsə, onda borc alanın (borclu şəxsin) özərinə borcu qay-
tarmaq vəzifəsi düşür.
Subyektiv mülki-hüquqi vəzifə dedikdə, borclu şəxsin lazımi və ya tələb olunan elə bir davranış ölçüsü
başa düşülür ki, bu ölçü mülki hüquq normaları ilə müəyyən edilir. Onun əsasını hüquqi cəhətdən ifadə
edilmiş zərurət təşkil edir. Əgər subyektiv mülki hüququn daşıyıcısı səlahiyyətli şəxsdirsə, subyektiv mülki-hü-
quqi vəzifənin daşıyıcısı borclu şəxsdir. Əgər subyektiv mülki hüquqdan imtina etmək, yəni ondan istifadə et-
məmək mümkünsə, hüquqi vəzifədən imtina etmək olmaz. Hüquqi vəzifənin daşıyıcısı həmin vəzifəni icra et-
məyə borcludur. Subyektiv mülki hüquq daşıyıcısı — səlahiyyətli şəxs başqa şəxslərdən müəyyən hərəkətlər et-
məyi tələb edirsə, özərinə hüquqi vəzifə qoyulan borclu şəxs özgə şəxsin, yəni səlahiyyətli şəxsin tələbini yeri-
nə yetirir. Subyektiv mülki hüquq həyata keçiriləndə səlahiyyətli şəxsin öz xüsusi mənafeyi təmin edilir. Hüqu-
qi vəzifə icra ediləndə isə borclu şəxsin özünün mənafeyi yox, səlahiyyətli şəxsin mənafeyi təmin olunur.
Subyektiv mülki hüquq kimi hüquqi vəzifə də müəyyən məzmuna və struktura (quruluşa) malikdir. Əgər
subyektiv mülki hüququn məzmunu hüquqi imkanların məcmusundan ibarətdirsə, hüquqi vəzifənin məzmunu
bir neçə
hüquqi zə
rurə
tin birləş
mə
sini ə
hatə
edir. Axı, subyektiv mülki hüququn əsasında hüquqi imkan,
mülki-hüquqi və
zifə
nin ə
sasında isə
hüquqi zə
rurə
t durur. Bu zərurət ona görə «hüquqi» adlanır ki, o, mül-
ki hüquq normalarında nəzərdə tutulur və həmin normalarla müəyyənləşdirilir.
Subyektiv mülki-hüquqi və
zifə
nin mə
zmununa daxil olan hüquqi zə
rurə
tlə
r onun elementlə
ridir. Bu
elementlərin vahid halda birləşməsinə hüquqi vəzifənin strukturu deyilir.
Subyektiv hüquq və hüquqi vəzifə eynielementli kateqoriyalardır. Ona görə də hüquqi vəzifənin məzmununa
və strukturuna, subyektiv hüquqda olduüu kimi, dörd element — hüquqi zərurət daxildir.
Birinci hüquqi zə
rurə
t ondan ibarətdir ki, hüquqi vəzifə daşıyıcısı olan şəxs (yəni borclu şəxs) lazımi və
zəruri qaydada davranmaüa borcludur (davranış zərurəti). Bu, birincisi, borclu şəxsin səlahiyyətli şəxsin
xeyrinə
müsbə
t, fə
al hə
rə
kə
tlə
r etmə
k zə
rurə
tində
ifadə
olunur (fə
al davranış
). Məsələn, alqı-satqı hüquq
münasibətində alıcının borcudur ki, satıcının xeyrinə öz hüquqi vəzifəsini, yəni aldığı əşyanın pulunu ödəmək
vəzifəsini icra etsin (MM-in 567-ci maddəsi). Podrat hüquq münasibətində podratçının borcudur ki, sifarişçinin
xeyrinə öz vəzifəsini, yəni tapşırılan və nəzərdə tutulan işi icra etsin (MM-in 752-ci maddəsi). Yük daşınması
hüquq münasibətində daşıyıcının borcudur ki, yük göndərənin xeyrinə yükü təyinat yerinə çatdırsın (MM-in
850-ci maddəsi). Borclu şəxsin səlahiyyətli şəxsin xeyrinə fəal, müsbət hərəkətlər etməyə borclu olmasına fəal
tipli mülki-hüquqi və
zifə
deyilir. Bu cür vəzifə subyektlərdə faydalı, müsbət hərəkətlər etməyə meyl oyadır.
Yuxarıda çəkdiyimiz misallar həmin vəzifəyə misal ola bilər. Fəal tipli hüquqi vəzifələr borclu şəxsin səlahiy-
yətli şəxsin xeyrinə ya əmlak verməsini, ya iş görməsini, ya da xidmətlər göstərməsini nəzərdə tutur.
Davranış zərurəti, ikincisi, özərinə hüquqi vəzifə qoyulmuş şəxsin (borclu şəxsin) mülki hüquq norma-
ları ilə
qadaüan edilmiş
mə
nfi, zə
rə
rli hə
rə
kə
tlə
rdə
n çə
kinmə
k zə
rurə
tində
ifadə
olunur (passiv davra-
nış
). Məsələn, kirayə hüquq münasibətində kirayəyə verənin icazəsi olmadan kirayəçinin kirayəyə götürdüyü
əş
yanı kirayəyə verənin ailəsinin tərkibinə daxil olmayan üçüncü şəxsin istifadəsinə verə, o cümlədən əşyanı
ikinci əldən kirayəyə verə bilməz (MM-in 683-cü maddəsinin 1-ci bəndi). Kirayəçi bu cür hərəkətlərdən çəkin-
məlidir. Əvəzsiz istifadə müqaviləsi özrə kirayəçi əşyadan müqavilənin şərtlərini pozmaqla istifadə edə bilməz,
o cümlədən əşyanı üçüncü şəxslərin istifadəsinə verə bilməz (MM-in 737-ci maddəsi). Saxlama hüquq münasi-
bəti özrə saxlayıcının saxlamaya götürdüyü əşyadan tapşıranın (saxlanca verənin) qabaqcadan razılıüı olmadan
istifadə etmək hüququ yoxdur (MM-in 824-cü maddəsinin 2-ci bəndi). Mülki hüquq normaları ilə qadaüan edil-
miş mənfi, zərərli hərəkətlərdən çəkinməyi nəzərdə tutan vəzifəyə passiv tipli mülki-hüquqi vəzifə deyilir.
Yuxarıda çəkdiyimiz misallar məhz bu vəzifəyə aiddir. Həmin vəzifə səlahiyyətli şəxsin mənafeyini pozan hə-
rəkətləri etməyin hüquqi cəhətdən mümkün olmamasını ifadə edir.
kinci hüquqi zə
rurə
t ondan ibarətdir ki, hüquqi vəzifə daşıyıcısı (borclu şəxs)
sə
lahiyyə
tli şə
xsin irə
li