Microsoft Word mustafa ilbo\360a y\374ksek lisans tezi doc



Yüklə 0,86 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə12/37
tarix02.12.2017
ölçüsü0,86 Mb.
#13684
1   ...   8   9   10   11   12   13   14   15   ...   37

 

 

24 



tarafından  ortaya  konulan  sonsuz  bir  yaratma  eylemine  dönüşmüştür.

171


 

Demiurgos’un  maddeye  şekil  verme  aşamaları  konusunda  bu  kadarlık  bir 

açıklamayla  yetinen  Platon,  varlıkların  sahip  olduğu  daha  uzak  başlangıçlar 

hakkındaki  bilgileri  ise,  diyaloglarında  alışılagelen  kapalılıkla  sadece  Tanrı’ya  ve 

onun sevgili kullarına hasretmiştir.

172


 

Evrenin  sahip  olduğu  düzen  ve  uyum  sebebiyle  onun  mutlaka  bir  şeyin 

kopyası  olduğunu  düşünen  Platon'a  göre  evren,  her  zaman  aynı  kalan  şeye  göre 

yapıldığı  için  yapılmış  şey’lerin  en  güzeli  olarak  kabul  edilir.

173

  Demiurgos’un 



kendilerine  bakarak  meydana  getirdiği,  doğmamış  ve  yok  olmayacak,  içine  hiçbir 

yabancı  nesne  kabul  etmeyen,  kendi  de  başka  hiçbir  şeyin  içine  girmeyen,  gözle 

görülmeyen,  hiçbir  duyuyla  görülemeyen,  yalnız  kavram  tarafından  görülebilen  bu 

değişmez şekil ise ona göre “ilk tür”dür.

174

 

Platon Demiurgos’un evreni yaratmasının nedenini ise, onun diğer bir özelliği 



olarak  ortaya  çıkan  iyiliğine  ve  güzelliğine  dayandırır.  Zira  Platon'a  göre 

Demiurgos’un  kendisi  güzeldir  ve  o  evreni  meydana  getirirken  elden  geldiği  kadar 

her şeyin kendisine benzemesini istemiştir.

175


 Aynı zamanda evrendeki güzelliğin de 

bir  açıklaması  olan  Demiurgos’un  bu  isteği  sonucunda  evrendeki  her  şey  bu  istek 

doğrultusunda  şekil  almıştır.  Platon'a  göre  şekilsiz  ve  düzensiz  haldeki  ana  madde 

Tanrı’nın, iyinin ve ideaların şekil veren enerjisi sayesinde canlanıp düzene girerek 

ş

ekil, form ve güzellik kazanmışlardır.



176

 

dealardan varlığa geçişe “Tanrısal iyilik” gibi bir araçla çözüm bulan Platon'a 



göre  iyi,  iyiyi  meydana  getirmeden  edemez.  yinin  iyiyi  meydana  getirme  isteği 

doğrultusunda Tanrı için meydana getirme esasken idealar için kendi kendini tekrar 

etmek esastır. 

177


 Bu durum, doğan her şeyin bir neden zoruyla doğması gerektiğini 

düşünen  Platon  için,  aynı  zamanda  evrenin  doğuşunu  açıklayan  bir  tür  argüman 

niteliğindedir.

178


 

                                                 

171

 ROGERS, a.g.e., s. 100 vd.  



172

 Timaios 53d. 

173

 Timaios 29c-e. 



174

 Timaios 52a; Kratylos 339d; D. ROSS, a.g.e., s. 61, 127–129.  

175

 Timaios 38c, 39e, 41c. 



176

 Timaios 29e; COPLESTON, a.g.e., ss. 245 – 246; WEBER, a.g.e., s. 59. 

177

 Timaios 29e. 



178

 Timaios 28b vd. 




 

 

25 



Demiurgos’un  bu  faaliyetlerinde  Platon'un  Demiurgos  için  kabul  ettiği  iki 

özelliği daha ortaya çıkmaktadır. Bunlardan ilki onun evreni  yokluktan yaratmamış 

olmasıyken ikincisi evrendeki şey’leri mükemmel bir şekilde meydana getirememiş 

olmasıdır. Demiurgos tikel şey’leri mükemmel şekilde değil de sadece mükemmele 

yakın bir şekilde yaratabilmesi ve onun yokluktan yaratan bir Tanrı olmaması evreni 

meydana getiren ana maddeyle ilgili bir durumdur. Bu noktada Platon'un ana madde 

ile ilgili düşünceleri önem kazanmaktadır.

179


 

Platon'a  göre  evreni  meydana  getiren  ana  madde  ezelidir.  Evrenin  ana 

maddesinin  Platon  tarafından  ezeli  kabul  edilmesi  ise  Demiurgos’un  evreni 

yokluktan  yaratan  bir  Tanrı  olmaması  sonucunu  doğurmaktadır.  Ona  göre  Tanrı 

evreni  yoktan  yaratmamıştır.  Bu  nedenle  Platon  diyaloglarında  yaratmadan 

bahsederken yoktan yaratmayı değil Tanrısal meydana getirmeyi ve Tanrısal üretimi 

kasteder.

180


  Böyle  bir  durumda  Demiurgos’un  evren  karşısındaki  durumu  yoktan 

yaratan bir Tanrı değil, elindeki materyallerle mevcut düzeni kuran sanatçı gibidir.

181

  

Çünkü o evreni, tıpkı elindeki materyale şekil veren bir sanatçı gibi, zaten var olan 



maddeye şekil vererek oluşturmuştur.

182


 

Platon'a  göre  Demiurgos’un  kendisine  şekil  vererek  evreni  oluşturduğu  ana 

madde  Tanrı  tarafından  yaratılmadığı  gibi  idealar  tarafından  da  oluşturulmamıştır. 

Çünkü  Platon  felsefesinde  varlık  yokluğu  meydana  getirmez.  Onun  ideaları  gerçek 

anlamda  varlık  kabul  ettiğini  düşünürsek  maddenin  yok  kabul  edilmesi  daha  iyi 

anlaşılacaktır. Ancak Tanrı’nın ve ideaların yaratıcı faaliyeti için bir gereklilik olarak 

kabul edilen madde, aynı zamanda Tanrı kadar da ezeli kabul edilmiştir. Maddenin 

Tanrı  kadar  ezeli  kabul  edilmesi  ise,  maddenin  ezeli  olarak  var  kabul  edilmesinin 

onun ezeli olarak yok kabul edilmesine denk olması sebebiyle, ideaların özelliğinden 

hiçbir şey kaybettirmemektedir.

183

 

Platon'un  evren  için  kabul  ettiği  ezeli  ana  madde  Empedokles’in  de  kabul 



ettiği  toprak,  hava,  su  ve  ateş  unsurlarından  oluşur.

184


  Ancak  Platon'a  göre  bu  dört 

                                                 

179

 SAHAKIAN, a.g.e., s.58. 



180

 Sofist 265e, 266c. 

181

 MCLEAN, a.g.e., s. 145; THILLY, a.g.e., s. 126. 



182

 Timaios 47e; COPLESTON, a.g.e., ss. 245–248; SAHAKIAN, a.g.e.,  s. 55. 

183

 WEBER, a.g.e., s. 60. 



184

  G.  F.  PARKER,  A  Short  Account  Of  Greek  Philosophy  From  Thales  To  Epicurus,  Edward 

Arnold (Publishers) Ltd., Great Britain 1967, s. 100. 



Yüklə 0,86 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   8   9   10   11   12   13   14   15   ...   37




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə