56
prensibinin gerçekleşmesidir aynı zamanda.
390
Fakat burada dikkat edilmesi gereken
husus, aktüel dünyada, kendi doğalarında kesin ve belirlenmiş durumda olan ezeli
objelerin sahip oldukları potansiyellerin ya da ihtimallerin hangisinin
gerçekleşeceğinin kesin olmadığıdır.
391
Ezeli objelerin sahip oldukları imkanlardan
hangisinin gerçekleşeceğinin kesin olmaması nedeniyle onlar, aktüel varlıklara
girene kadar etkisiz (nötr) durumda kabul edilmektedir.
392
Ezeli obje – nesne ilişkisinde, ezeli objelerin aktüel varlıklar için
potansiyeller olmasından sonra karşımıza Whitehead felsefesini karakterize eden iki
nokta çıkmaktadır. Bunlardan ilki ezeli objelerin aktüel varlıklara girişi (ingression),
ikincisi ise olayların birbirlerini kavrayışıdır (prehension).
393
Whitehead'e göre bir ezeli obje, özel bir aktüel varlıktan soyutlanarak
düşünüldüğünde, aktüel varlığa giriş için potansiyeldir.
394
Onlar sahip oldukları bu
potansiyelliği aktüel dünyaya girişleri (ingression) ile icra etmektedirler.
395
Devam
eden süreç içerisinde yani bir aktüel varlığın kendi kendisini yaratma sürecinde, ezeli
objelerin rolü aktüel varlığa giriştir.
396
Ezeli objelerin aktüel varlıklara giriş amacı,
oluşum sürecindeki gerçekliklere şekil vermektir. Bu girişle birlikte ezeli objelerin
sahip oldukları potansiyellik ve giriş şekillerinin belirsizliği aktüel dünyada bir
belirlenime yardım etmekte ve aktüalite gerçeklik kazanmaktadır.
397
Bu durumda bir
ezeli obje, aktüel dünyaya girene kadar kendi fiziksel gerçekleşmesinde belirsiz bir
potansiyel durumda olmasına rağmen, aktüel dünyaya girişiyle birlikte kendi
belirsizliğini kaybedebilir.
398
Genel olarak bütün ezeli objelerin özünde belirsizlik
vardır. Ancak bu belirsizlik kendisinin farksız sabrını herhangi bir aktüel duruma
herhangi bir giriş modu için belli eder.
399
Ezeli objelerin giriş modlarında
belirlenimsiz durumdan belirli bir duruma geçmesi onların varlık olmayandan varlık
olana girişi olarak anlaşılmamalıdır. Zira ezeli objelerin bu belirlenimi, onların
390
PR, s. 295.
391
PR, s. 44.
392
PR, s. 97; LECLERC,
a.g.e., s. 95-96; POLS,
a.g.e., s. 166
393
ÜLKEN,
a.g.e., s. 206.
394
PR, s. 226.
395
PR, s. 66.
396
PR, s. 38.
397
SMW, s. 170, 171.
398
PR, s. 281.
399
SMW, s. 172.
57
belirlenimsiz durumun dışına çıkmaları demektir. Whitehead'e göre bu, potansiyelin
realite olmasından başka türlü anlaşılmamalıdır.
400
Whitehead felsefesini karakterize eden ikinci nokta ise kavrayış’tır. Kavrayış,
evrende meydana gelen olaylar arasındaki en temel ilişkilerden birisidir. Kavrayış
kavramını Whitehead, kendi sistemi içerisinde geniş bir anlamda kullanmıştır. Genel
olarak kavrayış, bir varlığın diğer varlıkları aktif bir şekilde kavraması demektir. Bu
kavrayış süreçlerinde aktüalitenin sahip olduğu karakterlerin bir başka aktüel varlığa
taşınması söz konusudur.
401
Fakat aktüel varlıklar arasındaki kavrayışın dışında
olmak üzere, aktüel varlıklardaki bazı karakterlerin bir takım varlıklar tarafından
oluşturulduğu düşünülür ki bunlar “ezeli objeler” yani “saf potansiyeller” ya da
“aktüalitenin kesinliğinin belirleniminin formları”dır. Burada ezeli objeler, aktüel
varlıkların kesinliğinin belirleyicileri olarak var olurlar.
402
Bu suretle süreç içerisinde
belirli bir karaktere bürünen şey’ler devamlılıklarını kavrayışla devam ettirmekte,
bunun yanında evrende var olan sürecin ilerlemesinde de aktif bir rol
oynamaktadırlar.
403
Whitehead'in kavrayış kavramını geliştirme nedenlerinden bir diğeri de
herhangi bir olayın özsel birliğine, yani bu birliği, olayın içeriğine giren parçacıkların
yalın bir birleşimi olarak değil de, olaya balı başına bir varlık olarak işaret etmek
içindir. Bu nedenle kavrayış kavramının, potansiyeller olan ezeli objelerin aktüel
varlıklara girişinde aktüel varlıklara düşen role işaret etmenin yanında, şey’lerin
birlikler içerisinde nasıl beraberce birleştiklerini anlamaya yönelik olduğu
söylenebilir.
404
Gerçekte bu durum nesneler arasındaki farklılıkların temeline işaret
etmektedir. Zira Whitehead'in ifadesiyle her aktüel varlık, yolların sonsuz sayısınca
bölünebilmekte ve her ayrılma yolu kavrayışın kendi belirli payını ortaya çıkarmakta,
böylece bir aktüel varlık kendisini oluşturan genel karakteristiği kendi içerisinde
üretebilmektedir.
405
Bu ifade, dünyadaki her aktüel şey’in belirlenmiş durumda
400
PR, s. 226 vd.
401
Lucio CHIARAVIGLIO,
“Whitehead’s Theory Of Prehensions”,
Alfred North Whitehead
Essays On His Philosophy (Ed. George L. KLINE) içinde, Prentice-Hall, Inc., Englewood Cliffs,
N. J., U.S.A. 1963, s. 87.
402
Ezeli objeler vasıtasıyla aktüel varlıkların sahip oldukları bu formlar sadece özel bireysel bir
aktüalitenin formu değildir. Nitekim bu aktüel varlıkların dışındaki diğer aktüel varlıklar da aynı
forma sahip olabilmektedirler. Ayrıntılı bilgi için Bkz. LECLERC, a.g.e., s. 92, 98.
403
BURGERS, a.g.e., s. 35–36.
404
PR, s. 30; A.N.W., Aşkına Ölümsüzlük, s. 203.
405
PR, s. 28; 248.