39
Şəkil 2.5.1. MgII spektral xəttində işləyən Balon Günəş
spektroqrafının sxemi. 1-baş güzgü, 2- ikinci güzgü, 3- spektroqrafın
yarığı, 4- müstəvi güzgülər, 5- çökük qəfəslər, 6- müstəvi qəfəs, 7-
fokal müstəvi, 8- fokal müstəvi, 9- müqayisə spektrinin fokal
müstəvisi, 10- pilləli zəiflədici.
Şüalar iki müstəvi güzgüdən keçdikdən sonra birinci tərtibdə
işləyən çökük qəfəs şüa dəstəsini ikinci müstəvi qəfəsə göndərir.
İkinci qəfəs elə yönəlir ki, onun ştrixlərinin istiqaməti birinci
qəfəsinkinə perpendikulyar olsun. Müstəvi qəfəs beşinci tərtibdə
işlərkən onun ayırdetməsi R=300 000 olurdu. Üçüncü çökük qəfəs
şüaları kameraya fokuslayırdı və onun ştrixlərinin istiqaməti ikinci
qəfəsinkinə paralel yönəlirdi. Praktiki olaraq spektral ayırdetmə 25
mÅ təşkil edirdi.
40
Bu alətlə ilk dəfə 1963-1970-ci illərdə Günəşdə MgII xəttinin incə
quruluşu qeyd olunmuş, bu xəttin intensivliyinin Günəş diski
boyunca mərkəzdən kənara dəyişməsi öyrənilmişdir.
Raket günəş teleskoplarından «Aerobi» raketində ABŞ-da Dəniz
tədqiqatları laboratoriyasında hazırlanmış 2000-4000 Å oblastında
işləyən spektroqraf hazırlanmışdır. Spektroqrafda həm eninə, həm də
uzununa ikiqat ayırma prizma və eşelle qəfəs vasitəsi ilə həyata
keçirilirdi. Eşellenin ayırdetməsi 0.03 Å təşkil etmişdir.
Uzaq UB oblastda prizmadan istifadə etmək mümkün olmadığı
üçün belə spektroqraflarda adətən difraksiya qəfəsindən istifadə
olunur. Məsələn, 1200-2000 Å oblastında Günəş diskinin şüalanma
spektrini tədqiq etmək üçün İngiltərədə Kalhem laboratoriyasında
ikiqat əksolunma ilə eşelle və difraksiya qəfəsi vasitəsi ilə işləyən
spektroqraf hazırlanmışdı. Eşelledə dispersiya 0.6 Å/mm, difraksiya
qəfəsində isə 16 Å/mm təşkil edirdi.
«Skayleb» Avtomatik Orbital Stansiyanın heyətində UB oblastda
işləyən bir neçə cihaz hazırlanmışdır. Bunlardan ABŞ Dəniz
tədqiqatları laboratoriyasında hazırlanmış 970-3970 Å oblastında
işləyən və Günəş səthində aktiv oblastları və xromosferi tədqiq
etməyə imkan verən spektroqraf misal ola bilər. Uzaq UB oblastda
Günəşin müşahidəsi üçün ≤1000 Å elə cihazlar işlədilir ki, burada
şüalar səthə normal istiqamətdə düşsün. Səthin kiçik əksetdirmə
qabiliyyəti Günəş şüalanmasının çox güclü olması hesabına
kompensasiya olunurdu.
«Skayleb» vasitəsi ilə Günəş səthinin şüalanma xətlərində
fotoqrafiyasını almaq üçün 170-630 Å oblastında işləyən yarıqsız
spektroqrafdan istifadə olunmuşdur. Onun yeganə optik elementi
səthinə qızıl təbəqə çəkilmiş çökük qəfəsdir. Fokal müstəvidə
Günəşin şüalanma xətlərində bir-birini örtən müxtəlif təsvirləri alınır.
41
Təsvirin ölçüsü 1 Å/mm dispersiyada 18.5 mm təşkil edirdi. Alınmış
spektroqramlar müxtəlif şüalanma xətlərində diskin parlaqlığı
haqqında böyük informasiya verirdi.
Bundan əlavə, «Skayleb» peykində Harvard kollecinin
rəsədxanası tərəfindən hazırlanmış 300-1350 Å diapazonda işləyən
spektroheliometr OIV, CIII, OVI, HI, CII, MgX xətlərində
müşahidələr aparmışdır. Bu cihazda baş güzgünün döndərilməsi ilə
seçilən oblastın istənilən hissəsi çəkilə bilərdi. Seçilmiş xətlərdə
müşahidələr Günəşdə tac dəliklərini, ləkələri, yüksək temperaturlu
aktiv oblastları tədqiq etməyə imkan vermişdir.
2.6. UB oblastda ulduzların müşahidəsi
Atmosferdənkənar UB oblast teleskoplarında əsasən 50-80 sm
diametrli optikadan istifadə olunduğu üçün güzgülərin diqqətlə
hazırlanmasına baxmayaraq UB oblastda teleskopların difraksiya
ayırdetməsi təxminən 10 dəfə aşağıdır.
Ulduzların fotometriyasından istifadə olunan 100 Å ayırdetməyə
malik spektrometr və fokal müstəviyə yerləşdirilmiş FEG «Kosmos-
215» peykində qurulmuşdu. İnterferensiya süzgəclərinin köməyi ilə
2275 Å və 2740 Å oblastlarında 0.2 º/san sürətlə onlarla ulduzun UB
fotometriyası aparılmışdır.
OAO-2A xüsusi peyk-rəsədxanası vasitəsilə λ ≥1000 Å oblastda
yüksəkhəssaslıqlı fotometrlərin köməyi ilə kütləvi şəkildə ulduzların
fotometriyası aparılmışdır. Teleskopların fokusunda vidikon
kameralar quraşdırılmış, qəbuledicinin həssaslığından asılı olaraq
1100-2100, 1300-2100, 1000-3200 və 2100-3200 Å oblastlarda
42
üçoxlu 30
"
dəqiqliklə yönəltmə qurğusunun köməyilə ölçmələr
aparılmışdır. Bu teleskopda ulduzların kütləvi fotometriyası ilə
yanaşı ayrı-ayrı ulduzların və digər diffuz obyektlərin fotometrik
ölçmələrini aparmaq üçün 900-4200 Å oblastında işləyən
fotometrdən də istifadə olunmuşur.
Avropa ölkələrinin birgə hazırladığı TD-1A peyki Belçika və
İngiltərədə güzəldilmişdi. TD-1A peykində UB yerləşdirilmiş
spektrometrin köməyi ilə 30000 –dən çox ulduzun fotometrik
ölçmələri aparılmışdır. Bu cihazda optika ilə toplanmış işıq dəstəsi
əvvəlcə difraksiya qəfəsinə, sonra isə üç FEG üzərinə düşürdü.
Ölçmələr də uyğun olaraq 1550, 1950 və 2550 Å oblastlarında
aparılırdı.
Hollandiyada hazırlanan Yerin süni peyki ANS çoxlu sayda
ulduzların fotometriyasını yüksək dəqiqliklə aparmaq məqsədilə
yaradılmışdı. Bu alət Riçi-Kretyen sistemli teleskopdan və 2.5x2.5
'
ölçülü baş güzgüdə açılmış yarıqdan ibarət spektrometrdən təşkil
olunmuşdur. Bu sistem göyün fonunu azaltmağa və zəif obyektləri
yüksək dəqiqliklə ölçməyə imkan verirdi.
UB oblastda ulduzların spektroskopiyası ilə məşğul olmuş
teleskoplardan 1971-ci ildə hazırlanmış «Orion-2» misal ola bilər.
Mahiyyətcə o Maksutov sisteminin kasseqren variantı olub 4º bucaq
altında meyl etdirən obyektiv prizmadan ibarətdir. Sistemin optik
sxemi 2.6.1-ci şəkildə verilmişdir.