Torpaqdan qida elementlərinin çıxması vahid sahədən əsas və əlavə məhsulla
çıxan qida elementlərinin miqdarı ilə təyin edilir. Qida elementlərinin torpağa
qayıtması toxumla, torpaq-kök çürüntüləri ilə, gübrələrlə və s. torpağa verilmiş
qida elementlərinin miqdarı ilə təyin edilir.
Kənd təsərrüfatı bitgiləri, qida elementlərinə tələbin və torpaqdan çıxardığı qida
elementlərinin miqdarının müxtəlifliyi ilə fərqlənir. 3 t/ha buğda yetişdirilməsi
üçün 110 kq N, 40 kq P
2
O
5
, 70 kq K
2
O tələb olunur. 30 t/ha kartofla 1ha-dan 150
kq N, 60 kq P
2
O
5
, 270 kq K
2
O çıxarılır. Gübrə tətbiq etmədikdə bitgilər torpağı
zəiflədir və ildən ilə məhsul azalır.
Bütün dünyada torpaqşünaslığın təcrübəsi sübut edir ki, məhsuldarlığın
səviyyəsi tətbiq edilən gübrələrin miqdarı ilı sıx əlaqəlidir. Mütəxəssislərin
hesablamalarına görə məhsuldarlığın artımının 50%-i gübrə tətbiqi ilə, təqribən
50%-i isə başqa tədbirlərlə – aqrotexnika, sort, meliorasiya və s. əlaqədardır. ABŞ-
ın elmi tədqiqat müəssisələrinin məlumatına görə 1945-ci ildən sonrakı illərdə
məhsuldarlığın artımının 41%-i mineral gübrələrlə, 15-20%-i herbisidlərlə və
bitgilərinmühafizəsinin başqa kimyəvi vasitələri ilə, 15%-i təkmilləşdirilmiş
aqrotexnika ilə, 8%-i hibrid toxumlarla, 5%-i irriqasiya ilə, 11-18%-i isə başqa
faktorlarla əlaqədardır.
Lakin məhsuldarlıq artımı ilə gübrə normaları artımının birbaşa asılılığı
müəyyən səviyyəyə qədər mümkündür.
Gübrə və aqrotexnik tədbirlərin kartofun məhsuldarlığına təsiri cəd.3.1-də
verilmişdir.
Payızda şum altına verilmiş gübrə şəkər çuğundurunun məhsuldarlığını, yazda
kultivasiya altına verilmiş gübrəyə nisbətən 2 dəfə çox artırır.
Cədvəl 3.1.
Gübrə və aqrotexniki tədbirlərin kartof məhsuluna təsiri.
Təcrübə variantı.
Məhsuldarlıq.
(t/ha)
Artım.
(t/ha)
1.Gübrəsiz, gecikən, xırda kartof, pis qulluq.
2.Gübrə.
3.Gübrəsiz aqrotexnikanın artması.
4.Gübrə ilə aqrotexnikanın artması.
9,1
16,0
15,4
27,4
-
6,9
6,3
18,3
Ulmi tədqiqat müəssisələrinin məlumatlarına əsasən qeyri qaratorpaq zonalarda
1 ha sahəyə 20-30 t peyin verilməsi dənli bitgilərin məhsuldarlığını 0,6-0,7 t,
kökümeyvəlilərin 15 t-a qədər, yem bitgilərinin məhsuldarlığını isə 15-20 t artırır.
Bundan əlavə onun təsiri 4-5 il davam edərək məhsul artımını təmin edir.
Fə sil 4. Torpaqların mə hsuldarlığ ının ekspert sistemlə tə yin edilmə si.
4.1. Torpağ ın mə hsuldarlığ ının qiymə tlə ndirilmə si tarixi.
Bitkiçilik təsərrüfatları fəaliyyətini müqayisəli təhlil edərkən torpaqların
keyfiyyət göstəriciləri obyektiv səbəb kimi nəticəyə təsir edir. Obyektiv səbəbin
nəticəyə təsirini aradan qaldırmaq üçün onların bu xüsusiyətlərinin öyrənilməsi və
təhlil zamanı nəzərə alınması vacibdir. Buna görə də torpağın xüsusiyətlərindən
asılı olaraq onun məhsuldarlığının öyrənilməsi həmişə diqqəti cəlb etmişdir.
Torpaqların keyfiyyətcə qiymətləndirilməsi məsələləri ilə Qərbi Avropada hələ
XVIII-XIX əsrlərdə məşğul olmuşlar.
Almaniyada otlaq torpaqlarının bonitirovkası zamanı şumlanan torpaqlar üçün
istifadə olunan torpaq göstəricilərindən əlavə orta illik tempratura və rütubətlilik
dərəcəsi istifadə edilirdi.
Polşada şumlanan torpaqların, biçənək və otlaqların, meşə massivlərinin
bonitirovkası aparılır. Bonitirovka zamanı vacib diaqnostik göstəricilər nəzərə
alınır: qranulometrik tərkib, quruluş, turşuluq və s. torpağın bonitirovkası zamanı
ş
umlanan torpaqlarda alınmış məhsul və ya yemlik otun miqdarı, torpağın
ziyanverici bitkilərlə korlanma dərəcəsi və torpağın yaxşı istifadəsinə maneçilik
törədən digər səbəblər nəzərə alınır.
Rusiyada torpağın bonitirovkası üzrə ilk işlər 1951-ci ildə aparılmışdır. Bu
işlərdə torpaqların bonitirovkası “birbaşa təsərrüfat əhəmiyyətli olan və torpaqları
bitkilərin yaşayış yeri kimi xarakterizə edən xüsusiyətlərin təyin edilməsi” kimi
qəbul edilir.
Keçmiş SSRI-də torpaqların bonitirovkası üzrə aparılan tədqiqatları şərti olaraq
iki qrupa bölmək olar:
Ş
umlanan torpaqların və meşələrin bonitirovkası üzrə tədqiqatlar,
Yemlik məhsul torpaqlarının bonitirovkası üzrə tədqiqatlar.
Azərbaycanda torpaqların bonitirovkasının inkişafını 3 mərhələyə bölmək olar.
I mərhələ- 1965-ci ilə qədər torpaqların bonitirovkası üzrə tədqiqatların
keçirildiyi dövrü əhatə edir. Bu vaxt respublikanın torpaqşünas alimləri torpağın
keyfiyyətini aqrar-istehsal qruplarının genetik-istehsal əsasları əsasında əks
etdirirdilər.
II mərhələdə (1966-1975) bir sıra dissertasiya işləri üzrə tədqiqatlar aparılmış və
Azərbaycan respublikasında müxtəlif bitkilər üçün torpaqların bonitirovkası üzrə
metodik göstərişlər hazırlanmışdır.
III mərhələdə Azərbaycan respublikası Elmlər Akademiyasının torpaqşünaslıq
və aqrokimya institutunun aqroekologiya və torpaqların bonitirovkası
labaratoriyasında torpaqların məhsuldarlıq modellərinin və torpaq örtüyü
quruluşunun qiymətləndirilməsi, torpaqların aqroekoloji tədqiqatı və bonitirovkası
üzrə geniş işlər aparılır.
Azərbaycanda torpaq kadastrının inkişafının müəyyən yekunları
aparılmışdır. Bu yekunları əhəmiyyətli hesab etmək olar. Çünki onlar artıq
respublikanın kənd təsərrüfatı istehsalına, xalq təsərrüfatının planlaşdırılması,
proqnozlaşdırılması, və təbiətin qorunması məsələlərinin qoyuluşuna təsir edir. Bu
yekunlar nəzəri və tətbiqi kadastrın gələcək inkişafı və onun praktikada istifadəsi
üçün əsaslar verir.
Dostları ilə paylaş: |