Qoyulmuş məsələnin həlli üçün konkret torpağın morfoloji əlamətləri
xüsusiyyətləri haqqında ölçülə bilən,ədədlərlə ifadə edilmiş kütləvi məlumatlar
istifadə edilir. Torpaq layları üzrə humus, azot, fosfor,udulmuş əsaslar, torpaq
zonaları üzrə iqlim şəraiti (bioklimatik potensial şəklində- BKP) və s. torpağın
nisbətən dayanıqlı, az dəyişən xüsusiyyətlərinixarakterizə edir. Bu göstəricilər
torpaq tədqiqatı materiallarında mövcuddur. Bundan əlavə əsas kənd təsərrüfatı
bitgilərinin məhsuldarlığı, yem və meşə sahələrinin məhsul verimibarədə ayrı-ayrı
sahələr, təsərrüfatlar üzrə çox illik göstəricilər istifadə edilir.
Torpağın bonitirovkası yuxarıdakı məlumatların eyni zamanda, birlikdə
istifadəsi əsasında qurulur. Lakin bu məqsəd üçün məhsuldarlıq və torpağın
xüsusiyyətlərini xarakterizə edən bütün göstəricilər eyni dərəcədə əhəmiyyətli
deyil. Torpağın elə xüsusiyyət və əlamət göstəriciləriniseçmək lazımdır ki, onlar
məhsuldarlıq göstəriciləri ilə korrelyasiya olunsun. Buu zaman məhsuldarlıq
göstəriciləri də elə seçilməli və ya hesablanmalıdır ki,birincisi, keyfiyyətcə yaxın
olan torpaq və ya torpaq qrupları ilə əlaqədar olsun. Ikincisi, əkinçiliyin
intensivliyi və aqrotexnikanın səviyyəsi ilə əlaqədar fərqlər aradan qaldırılmış
olsun.
Torpağın əlamət və xüsusiyyətlərinin məhsuldarlıqla korrelyativ əlaqəsi torpağın
tip və alt tipləri, təbii zona və rayonlar üzrə fərqlənir. Aqrotexnikanın səviyyəsi və
ə
kinçiliyin intensivliyi təsərrüfatın ixtisaslaşması və istehsal resursları ilə
təminatından asılıdır. Buna görə də bonitirovka zamanı torpağın xüsusyyət və
ə
lamətlərinin seçilməsi, yerli təbii və təsərrüfat xüsusiyyətləri maksimum dəqiq
nəzərə alınmaqla aparılmalıdır.
Torpağın məhsuldarlığı onun su-istilik, hava və qidalanma rejimləri ilə, habelə
torpaq məhlulunun tərkibi və reaksiyası ilə, başqa sözlə iqlim və başqa şəraitlərdən
asılı olan dinamik faktorlardan da asılıdır.
Torpağın yuxarıda göstərilən xüsusiyyətləri ancaq müəyyən həddə qədər
məhsuldarlığın indikatoru kimi çıxış edə bilər. Onlar arasında asılılıq:
1.
Həmişə düz mütənasib olmur,
2.
hər bir xüsusiyyətin ədədi ifadəsi hesablama və ölçmə sisteminin
kənarlaşmaları ilə əlaqədar fərqlənir,
3.
yxarıda deyildiyi kimi, onlar hər torpaq tipi, təbii zona və ərazi üzrə
fərqlənir,
4.
bitgilərin torpaq şəraitinə tələbindəki ümumi cəhətlərlə yanaşı, hər bitginin
torpağa öz tələbləri mövcuddur və torpağın müxtəlif xüsusyyətlərinə özünə uyğun
reaksiya verir.
Müxtəlif bitgilərin xarici mühitə tələbi də eyni deyil. Buna görə də torpağı
becərilən məhsuldan ayrılıqda bonitirovka etmək olmaz. Müəyyən xüsusiyyətlərə
malik olan torpaq bir bitgi üçün yüksək, başqası üçün aşağı qiymətləndirilə bilər.
Beləliklə, məhsulun indikatoru və keyfiyyət göstəricisi kimi torpağın
morfogenetik xüsusiyyətlərinin qiymətini azaltmadan qeyd etmək lazımdır ki, bu
rolu həddən artıq qaldırmaq da olmaz.
Bonitirovka
üçün
kriteriya
kimi
torpaq
xüsusiyyətlərinin
ə
dədi
göstəricilərininistifadəsi zamanı belə istifadənin imkanlarının məh dudluğu ilə də
hesablaşmaq lazımdır. Torpağın elə xüsusiyyətlərini tapmaq mümkündür ki,
onların ədədi qiymətləri müəyyən məhdudiyyətlərdə (eyni tip və ya növ, eyni
zonada eyni tip və ya növ və s.) məhsuldarlıqla əlaqəlidir.
Torpağın bonitirovkası zamanı məhsuldarlığın çöl şəraitində, konkret torpaqda,
müəyyən qaydaları nəzərə almaqla birbaşa uçotu zəruridir. Bu qaydalar ondan
ibarətdir ki, müəyyən məhsuldarlıq faktorununöyrənilməsinin müxtəlif variantları,
bütün başqa şərtlərin hökmən bərabərliyi şərtində bir-biri ilə müqayisəyə qoyula
bilər. Həm də təcrübə müəyyən miqdarda təkrarlanmalıdır.
Beləliklə, torpağın bonitetinin təyini üzrə işlər aşağıdakı mərhələlərdən
ibarətdir:
1.
Torpaqların əsas diaqnostik əlamətlərin riyazi məlumatları ilə sistematik
siyahısının tərtibi.
2.
Kənd təsərrüfatı bitgilərinin məhsuldarlığı, yem və meşə ərazilərinin
məhsulu ilə korrelyasiya olunan diaqnostik əlamətlərin seçilməsi.
3.
mərkəzi statistika idarəsinin və qabaqcıl təsərrüfatların məlumatları əsasında
texniki bitgilərin (pambıq, şəkər çuğunduru, tütün, çay və s.) meyvələrin (alma,
armud və s.), üzümün məhsuldarlığı, yem və meşə ərazilərinin məhsulu üzrə
məlumatların yığılması.
4.
BKP nəzərə alınmaqla torpağın xüsusiyyətləri ilə əsas bitgilərin
məhsuldarlığı arasında korrelyasiya asılılığının müəyyən edilməsi.
5.
Qiymətləndirmə şkalalarının müqayisəsi (suvarılan, qismən suvarılan və
dəmyə torpaqlarının, yem və meşə ərazilərinin).
6.
Məhsuldarlığa mənfi və müsbət təsir edən xüsusiyyətlər hesabına torpağın
qiymətinin azaldılması və artırılması.
7.
Bütün
respublika
üzrə
təsərrüfatların
ə
razilərinə
torpaqların
qiymətləndirilmə şkalasının qoyulması.
Mövcud bonitet şkalasının tərtibində torpaqların bir-biri ilə müqayisəsi dayanıqlı
ə
lamətlər üzrə (humus, ümumi azot, fosfor, udulmuş əsaslar(100 qr torpaqda mq
ekv.)) 0-100 sm (bir illik bitgilər) və 0-200 sm (çox illik bitgilər) dərinlikdə A və B
layları üzrə aparılır. Bu məlumatlar bonitet balını, torpağın xüsusiyyətləri üzrə
BKP- ni nəzərə almaqla xarakterizə edir.
Seçilmiş kriteriyaların (humus, azot, fosfor, udulmuş əsasların cəmi, iqlim və s.)
etibarlılığı riyazi statistikanın köməyilə müəyyən edilmişdir.
Respublikanın ayrı- ayrı bitgi torpaqlarında hesablama nəticəsində orta hesabi
xəta (m), dəqiqlik göstəricisi (p) və etibarlılıq səviyyəsi (t) aydınlaşdırılmışdır.
Dostları ilə paylaş: |