4.2. Torpağ ın mə hsuldarlığ ının qiymə tlə ndirilmə sinin metodoloji cə hə tlə ri.
Bu istiqamətin vacib məsələləri aşağıdakılardır:
1)
Ərazilərin meşələrin, kənd təsərrüfatı bitkilərinin və torpağın məhsuldarlığına
təsir edən aqroekoloji xüsusiyətlərinin aydınlaşdırılması.
2)
Zonalar üzrə torpaq fondunun, tərkib və quruluşunun növlərinin və fitosenoz
sahəsinin xarakterizə edilməsi.
3)
Məsələnin öyrənilməsinin nəzəri və metodoloji cəhətlərinin öyrənilməsi.
4)
Torpaq kadastrı məqsədləri üçün respublika meşələrinin və kənd təsərrüfatı
bitkiləri torpaqlarının məhsuldarlığının qiymətləndirilməsi.
5)
Torpaq örtüyü quruluşunu nəzərə almaqla əsas landşaft komplekslərinin
qiymətləndirilməsi.
6)
Meşələrin və kənd təsərrüfatı bitkilərinin torpaqlarının aqraristehsal
qruplaşdırılması.
7)
Respublikanın təbii-iqtisadi rayonları, administrativ və landşaft zonaları üzrə
torpaqların bonitet ballarının və müqayisəli üstünlük əmsallarının təyin edilməsi.
Təbiət-hər bir elementi bütövlükdə inkişaf edənlə sıx əlaqədə olan yüksək
səviyyədə təşkil olunmuş sistemdir. Bu həm bütövlükdə təbiət aləminə, həm də
insanın təbiətlə qarşılıqlı təsirinə və ümumiyətlə dərk etmə prosesinə aiddir.
Komponentlərin çevrilməsinin qarşılıqlı şərtliliyinin öyrənilməsi coğrafi
komponentlərin obyektiv və qanunauyğun formalaşmasının dərk etmə metodu,
vasitəsidir. Bu qarşılıqlı təsir və dəyişikliklər nəticəsində meydana gələn material
cisimlər; yer səthi təbiətinin bütöv, inteqral və konkret ifadələri, o cümlədən
torpağın məhsuldarlığının qiymətləndirilməsi coğrafi proses adlandırıla bilər.
Müasir təbiətşünaslığın metodoloji əsasları təbiətin bütövlükdə inkişafının
ümumi qanunlarının nəzərə alınması, cəmiyyətlə təbiətin qarşılıqlı münasibəti
məsələlərinə kompleks yanaşma əsasında insanın çevirici, dəyişdirici fəaliyyətinin
qurulmasının tələb edir.
Torpağın
məhsuldarlığının
qiymətləndirilməsi
üçün
eksperimental
tədqiqatlar aparılmalı, bu tədqiqatlar zamanı torpaq örtüyünün quruluşunu nəzərə
almaqla ayrı-ayrı landşaft kompleksləri üzrə aqroekoloji xüsusiyətlər
öyrənilməlidir. Müxtəlif meşə və yem bitkilərinin aqrosenozlarının məhsuldarlığı
nəzərə alınmalıdır. Bu məqsədlə nisbətən geniş yayılmış torpaq tipləri üzrə onların
örtüyü quruluşunu, şorlaşmasını hidromorfluğunu, qranulometrik tərkibini və s
nəzərə almaqla çöl tədqiqatları aparılmalıdır. Əsas sahələrdə torpaq kəsimləri
qoyulmalı, labaratoriyada öyrənmək üçün bitki və torpaq nümunələri seçilməlidir.
Torpaqların aşağıdakı analizləri aparılmalıdır: hidroskopik nəmlik-qurutma üsulu
ilə; qranulometrik tərkib – pirofosfat natriumun pipet metodu ilə işləməklə;
Humus–Tyurin üsulu ilə; ümumi azot-Keldal üsulu ilə; ümumi fosfor-Qinzburq və
Ş
eqlov üsulu ilə; udulmuş kalium və maqnezium-Ivanov üsulu ilə; CO
2
–
kalsimetrlə; PH (sulu) potensimetrlə.
Ə
razinin bitkiçiliyinin öyrənilməsi üçün geniş yayılmış fotosenozların
xarakteristikası və yem bitkilərinin məhsuldarlığı üzrə ədəbiyyatlar istifadə
edilməlidir.
Stasionar tədqiqat zamanı məhsuldarlığın uçotu aparılır və bu uçotun
metodikası konkret bitki növünə uyğunlaşdırılır. Lazım gəldikdə 3-5 dəfə
təkrarlana bilər. Alınmış məhsulun tərkibinin öyrənilməsi üçün kimyəvi analizlər
aparılır.
Torpaqların keyfiyyətcə qiymətləndirilməsinin əsas kriteriyası onların
genetik və aqraristehsal xüsusiyətləri olmalıdır ki, bunlar nisbətən obyektiv
göstəricilər olub yerli şəraitdə torpağın məhsuldarlığınatəsir edir. Belə göstəricilərə
Humus, azot və fosforun ümumi ehtiyatları 0-20, 0-50, 0-100 sm qatlarda udulmuş
ə
sasların həcmi aiddir.
Seçilmiş əsas aqrokimyəvi göstəricilər mövcud instruksiyalar əsasında və
riyazi statistik metodlarla işlənir.
Ümumi iqlim göstəricisinin nəzərə alınması üçün respublika rayonlarındakı
meteroloji stansiyaların göstəricilərinə əsasən bioklimatik potensial hesablanır.
Torpaqşünaslığın inkişafının müasir mərhələsində başqa bioloji elmlərdə
olduğu kimi riyaziyyatla əlaqə genişlənir və dərinləşir. Riyazi metodların tətbiqi
toplanmış böyük həcmli faktiki materialların ümumiləşdirilib mənimsənilməsinə
imkan verir.
Torpağın məhsuldarlıq səviyyəsini kəmiyyətcə tyin etməyə imkan verən
bonitirovka tədqiqatlarında da riyazi metodların tətbiqi zəruridir. Riyazi işləmə
sayəsində məhsuldarlığı müəyyən edən konkret torpaq xüsusiyəti göstəriciləri
kompleks nisbi kəmiyyət olan qiymətləndirmə balına çevrilir.
4.3. Kənd təsərrüfatı torpaqlarının və meşə ərazilərinin bonitirovkası.
Torpağın kənd təsərrüfatı bitgilərinin məhsuldarlığı, meşə və yem sahələrinin
məhsul verimi ilə əlaqədar müqayisəli keyfiyyət xarakteristikası bonitirovka yolu
ilə aydınlaşdırılır. Bonitirovkanın məqsədi torpağın məhsuldarlığınınmiqdar
xarakteristikalarının vahid sisteminin hazırlanmasından ibarətdir.
Torpaqların bonitirovkasının metodik məsələlərigeniş müzakirə obyektidir.
Qiymətləndirmə şkalasının göstəricilər sistemi müxtəlifdir.
Bonitirovkanın məqsədi əkinçiliyin intensivliyi və aqrotexnik səviyyənin
müqayisəli qiymətlərilə, verilmiş kənd təsərrüfatı zonasında bütün bitqilər və bitgi
qrupları
üzrə
torpaqların
məhsuldarlıq
fərqlərinin
miqdar
ifadəsinin
aydınlaşdırılmasından ibarətdir.
Dostları ilə paylaş: |