forması daxilində aradan qaldırılması mümkün olmayan (ola bilsin ki, buna heç
ehtiyac da yoxdur) ciddi sərhəddir. Bu, ümumiyyətlə, canlıların, o cümlədən
insanın spesifikliyi və oricinallığının əsasıdır.
Avtomat «maddi mühitin» köklü, tamamilə başqa bir prinsipini tələb edir.
Çünki onun daxilində maddələr mübadiləsi prosesləri deyil, informasiya
mübadiləsi prosesləri baş verir. Bu o deməkdir ki, o, informasiya mühiti olmalıdır.
1.2.EHM və ekspert sistemlə r.
Dördüncü mərhələ EHM-lərindən başlayaraq hesablama texnikası olduqca
böyük gücə və sürətə malik olmuşdur. Onlar ən müxtəlif sahələrdə tətbiq olunurlar.
Elə EHM-lər meydana gəlmişdir ki, onlar xarici görünüşcə EHM kimi tanınmırlar.
Çünki müxtəlif cihaz və qurğuların daxilində quraşdırılıb, onların ayrılmız tərkib
hissəsi hesab edilirlər (idarəedici avtomatlar).
Qeyd etmək lazımdır ki, ekspert sistemlərin inkişaf istiqamətlərinin
müəyyən edilməsinidə belə daxili EHM-lər də fərdi EHM-lər kimi eyni dərəcədə
rol oynayır. Əgər EHM-lərin klassik anlayışı və məlumatların işlənməsi sisteminə
baxsaq, onda onlarla müqayisədə, ölçmə, tənzimləmə və idarəetmə funksiyalarını
icra edən «daxili EHM-lər», mahiyyətcə bilavasitə mütəxəssisin, başqa sözlə,
informasiyaölçmə texnikası, avtomatika və idarəetmənin avtomatlaşıdırılması
sahəsində ekspertin məsələsini həll edir. Buna görə də idarəetmənin
mikroprosessor və mikrokompüter sistemlərinə aşağıdakı tələblər qoyulur. Bu
sistemlərin istifadəçiləri onlara, proqramlaşdırma dillərini bilməklə deyil, müəyyən
professional sahə ilə məhdudlaşan «təbii» dildə xidmət etməlidir. Burada insanla
proses arasında əlaqə, müəyyən məna kəsb edən anlıyışlar (semantik mənada)
vasitəsilə həyata keçirilir.
Bu fenomeni bir qədər də aydınlaşdırmaq üçün mikroprosessorla idarə
edilən paltaryuyan maşın təsəvvür edək. Onun işi beysik, paskal və ya başqa dildə
proqramlaşdırılır. Onun idarə edilməsi paltarların yuyulması, yaxalanması və
qurudulmasını aydın müəyyən edən və obyektə yönəldilmiş proqramların
buraxılmasını təmin edən əmrlər vasitəsilə həyata keçirilir. Sintaksis səviyyədən
(məlumatların işlənmə sistemi səviyyəsi) semantik səviyyəyə (ekspert sistemlər
səviyyəsi) keçid tendensiyası, EHM-lərin tətbiqinin insana çıxış olan bütün
sahələrində texnikanın inkişafının zəruri ümumi qanunauyğunluğudur. Ekspertlərin
biliyinə əsaslanan ekspert sistem anlayışı həm dəqiq riyazi formalaşdırılan əməli
bilikləri, həm də mütəxəssisin böyük təcrübəsi, talantı ilə təsdiq olunan qeyri-
müəyyən, qeyri-dəqiq, etibarsız bilikləri əhatə edir.
Buna uyğun olaraq ekspert sistem üçün onun lokal, qlobal və ya regional
hesablama şəbəkələri vasitəsi ilə başqa ekspert sistemlərlə birləşməsinin və ya
onun özünün nə şəklə malik olması biliyi həlledici deyil. Həlledici olan odur ki,
EHM keyfiyyətcə yeni xüsusiyyət kəsb edir, insanla birlikdə (onunla məsləhətdə,
kooperasiyada), proseslə bilavistə əlaqədə müəyyən professional sahənin
problemini işləyir, həll edir. Bu zaman insanla intellektual avtomat arasında,
məsələnin birgə həlli üçün silahdaşlıq münasibətlərinin meydana gəlməsi
həlledicidir. Insan cəmiyyətinin məhsuldar qüvvələrininn inkişafının aktiv,
perspektiv və uzun prosesi buna yönələcəkdir.
Müasir EHM-lərin inkişaf səviyyəsinə baxsaq, onda fərdi EHM-lərin,
layihələndirmənin və idarəetmənin avtomatlaşdırılması sistemlərinin işçi
stansiyalarının nail olduğu tipik əlamətləri aydınlaşdırmaq olar [1]:
-
xarkterik fon-neyman arxitekturası ilə və uzunluğu 16, 32 və 64 ikilik
mövqe maşın sözü ilə BIS və BIS-texnologiyaya (70000-450000
tranzistor) əsaslanan mikroprosessorlar və soprosessorlar;
-
həcmi 1-dən 100-lərlə Mbayta qədər oan işçi (əməli) yaddaş (RAM);
-
tutumu 20-dən 50 Qbayta qədər olan bərk disk (vinçester) yığıcıları;
-
qabiliyyəti təqribən 512x1024 nöqtə və üç ölçülü qrafikə malik rəngli
monitor;
-
yazı makinasının genişləndirilmiş klaviaturasının, kursorun əllə idarə
edilməsi üçün manipulyatorun və bilavasitə ekranda işıq perosunun
köməyi ilə EHM-ə xidmət;
-
dünyada geniş yayılmış standart əməliyyat sistemləri MSDOS, UNIX
(MUTOS), VMS, WINDOWS;
-
prosedur (alqoritmik) proqramlar üçün dünyada geniş yayılmış problem-
yönümlü proqramlaşdırma dillərinin hakimiliyi: Paskal, Modula 2,
FORTRAN, Kobol, Ada –universal istifadə üçün; Si, Fort-sistem və
tətbiqi professional proqramların işlənməsi üçün; RTL 2, Perl-idarəedici
EHM-lərdə proqramlaşdırma üçün, köhnə proqramlaşdırma dili LISP
ə
sasında funksional proqramlaşdırmaya keçid-süni intellekt məsələləri
üçün; hal-hazırda geniş yayılmış və LISP-dən sonra hazırlanmış,
məntiqi (qeyri-alqoritmik) proqramlaşdırma sahəsində ilk addım olan
PROLOQ –süni intellekt üçün.
Bu şəkildə beşinci mərhələ EHM-lərə keçid, başqa sözlə, problem yönümlü
dillərdən (məsələn, Paskal) problemin təsviri dillərinə (məsələn, PROLOQ) keçid
başlayır. Bu sahədə tərəqqi kifayət qədərdir. Konkret istifadəçi, onun məsələsinin
həlli üçün EHM-in daxilən necə təşkil edilə biləcəyini bilməyə də bilər. O, ancaq
EHM-də həll edilə biləcək məsələni düzgün formalaşdırmalıdır. Bu o deməkdir ki,
problemi EHM-in başa düşəcəyi şəkildə yazarkən, insan ancaq problemin daxili
qanunauyğunluqları haqqında fikirləşə bilər, başqa sözlə, onun təfəkkürü EHM-ə
deyil, problemə yönəldilir.
Bu problemlərə kifayət qədər cavab verən dördüncü mərhələ proqramlaşdırma
dillərinə SMOLLTOK («kiçik danışıq») və ya ATLAS (ölçü texnikası) aiddir.
Onlar əmrlər kimi, uyğun predmet sahəsində müəyyən qiymətə malik anlayışları və
problem sahəsinin anlayışlarını istifadə edirlər.
SMOLLTOK proqramlaşdırma dilindən istifadə edərkən «üçbucaq» əmri ilə
ekrana üçbucaq sözü deyil, bu sözün qiymətinə uyğun olaraq üçbucaq şəkli çıxır.
Dostları ilə paylaş: |