uyğun olaraq ekspert sistemlər aşağıdakı tərkib hissələrini özündə birləşdirməlidir
[1] (şək.1).
1.
Biliklərin əldə edilməsi. Biliklərin əldə edilməsi ekspert sistemlərin nisbətən
mürəkkəb funksiyasıdır. Çünki insanın, onu bioloji və ictimai nöqteyi-
nəzərdən əhatə edən mühiti tanıma və təsvir etmə qabiliyyəti mahiyyətcə çox
rəngarəng və ziddiyyətli prosesdir. Bu uyğun avtomat üçün olduqca vacibdir.
Çünki o, insanla interaktiv dialoq rejimində ən müxtəlif informasiyaları təkcə
formal sintaksis deyil, həm də semantik adekvat (birqiymətli) qəbul
edilməlidir. Informasiyaların qəbul edilmə üsulu onun avtomatda saxlanması
və təsvirinə əhəmiyyətli təsir göstərir. Həqiqi biliyi əks etdirən
informasiyaların düzgün, effektiv qəbulu ekspert sistemin müvəffəqiyyətli
«öyrənməsi» üçün həlledici şərtdir. Idrak (nitq) və fəaliyyət insanın təbiətlə
və kollektivdə məhsuldar qarşılıqlı fəaliyyəti üçün interfeys təmin etdiyi kimi,
avtomatın insanla interfeysi idrak və nitqlə adekvat olmalıdır. Buradan
informasiüaların təbii dildə daxil edilməsi zərurəti meydana çıxır.
2.
Biliklərin təsviri (biliklərin saxlanması). Bilik bazasının formalaşdırılması
seçilmiş predmet sahəsi üzrə quraşdırılan, qiymətləndirilən, birləşdirilən və
mübadilə edilən proqroam modullarının, fakt və qaydaların, habelə həll
strategiyalarının
(məntiqi
çıxarış
mexanizmlərinin)
yazılması
və
saxlanmasının uzunmüddətli prosesi nəticəsində həyata keçirilir. Prosedur
(əməliyyat) və deklarativ bilikləri fərqləndirirlər. Əməliyyat bilikləri həm
alqoritm, həm də qayda formasında təsvir edilə bilər. Hər iki halda onlar
gedişi, ya alqoritmin strategiyası ilə, ya da məhsuldar qaydalara uyğun olan
məntiqi çıxarışın avtomatik prosesləri ilə təyin olunan proseslərə gətirib
çıxarır. Deklarativ bilik «statik» fakt və qaydaların cədvəl və ya semantik
şə
bəkə formasında təsvirini əhatə edir. biliklərin təsviri etibarlılıq, tamlıq,
istifadə sərhədləri, dəqiqlik, birqiymətlilik, professional aidiyyət, abstraksiya
səviyyəsi kimi vacib tələblərə cavab verməlidir. Biliklərin təsvirinin
ə
həmiyyətli xüsusiyyəti blik bazasının praktiki yararlığı, yeniləşmə
qabiliyyətidir.
3.
Biliklərin işlənməsi (problemin həlli). Ekspert sistemlərdə biliyin işlənməsi
həm hesablama texnikasının köməyilə adi proqramların icrasından, həm də
problemin məntiqi həllindən (burada bu, əsas hesab edilir) ibarət ola bilər. Bu
o deməkdir ki, ekspert sistem istifadəçisinin sərəncamında onun məsələlərinin
həlli üçün effektiv proqram vasitələri, habelə problemin həli mexanizminə
(məntiqi çıxarış maşını) malik alət maşını mövcud olur.
Problemin real quruluşundan asılı olaraq, biliyin işlənməsinin hesabi-alqoritm
hissəsi, məntiqi qeyri-alqoritmik hissəsi ilə müqayisədə üstünlük təşkil edə bilər.
Məsələn, şahmat oynamaq üçün ekspert sistem öz faktları (şahmat fiquru növləri
və şahmat taxtası) və qaydaları (yol verilən, əhəmiyyətli gedişlər), habelə oyunun
uyğun strategiyaları ilə sırf məntiqi çıxarış prosesi şəklində biliklərin işlənməsini
həyata keçirir. Biliklərin işlənməsi ekspert sistemlərin tipik məsələsidir. Bu, axtarış
və müqayisə yolu ilə məntiqi çıxarışın dəqiq verilmiş strategiyasına uyğun fakt və
qaydaların avtomatik qiymətləndirilməsindən ibarətdir. Bu zaman alınmış aralıq
nəticələr yeni fakt və qayda kimi istifadə edilir və beləliklə tam həll alqoritmi
qurulur.
Ə
gər əvvələr konkret bir tətbiq sahəsi üçün hazırlanmış ekspert sistemlərdə
biliklərin təsviri və işlənməsi bir-birilə ayrılmaz əlaqədə idisə, sonralar tam qrup
məsələlər üçün ekspert sistem örtükləri meydana gəldi. Onlarda məntiqi çıxarış
prosesləri predmet sahəsindən asılı deyil, başqa sözlə onlarda bilik bazası ya
mövcud deyil, yaxud da dəyişiləndir. Belə sistemləri «boş» ekspert sistemlər də
adlandırırlar. Onlar ancaq məntiqi çıxarış maşınından, biliklərin təsviri üçün
vasitədən (bilik bazasının təşkili, imkan varsa, istifadəçi ilə əlaqə üçün interfeys)
ibarət olur.
4.
Izahat komponenti (nətijələrin təqdim edilməsi (təsviri)). Klassik EHM-lər
üçün aşağıdakı ədalətli təsdiq mövcud idi: EHM-də insan tərəfindən ayrıca
ə
mrə qədər düşünülməyən, təyin edilməyən heç nə baş vermir.
Bilikləri işləmək qabiliyyətinə malik olan ekspert sistemlər üçün artıq bu fikir
ə
dalətli deyil. Süni intellekt kimi, onların yeni keyfiyyəti belə büruzə verir ki, onlar
özlərinin şəxsi məntiqi çıxarışlarını verə bilir. Həm də uzun məntiqi çıxarış
zəncirinin ayrı-ayrı bölmələri qabaqcadan görülə də bilməzdi. Bu zaman ekspert
sistemlərin əsas təyinatı ondan ibarətdir ki, ekspert sistemin istifadə edildiyi sahə
üzrə müəyyən biliyə malik istifadəçi ilə kooperasiya (birlik) təşkil edərək istifadəçi
üçün tam əyani və başa düşülən nəticələr əldə etsin. Ekspert sistemin izahat
komponenti «niyə və necə ancaq belə çıxarış alınmışdır?» sualına çavab verməklə
həll prosesinin ayrı-ayrı addımlarının izahı əəsasında bu məqsədə nail olur.
Bununla da problemin daxili qarşılıqlı əlaqələrinə nüfuz etmək, əhəmiyyətli və
ə
həmiyyətsiz fakt və qaydaları ayırmağa nail olunur. Bu ekspert sistemin aldığı
çıxarışları başa düşməyə, qiymətləndirməyə və ya atmağa (qəbul etməyə) imkan
verir. Sonuncu hal yeni fakt və qaydaların axtarışı, tədqiqi və qəbulu ilə
ə
laqədardır. Bu zaman ilkin qəbul edilib maşina daxil edilmiş fakt və mülahizələr
yalan, qeyri-adekvat, düzgün olmayan və ya sadəjə olaraq heç bir qiyməti olmayan
ola bilər. Qeyd etmək lazımdır ki, belə «kənar nailiyyət» həm də həlledici qiymətə
malik ola bilər.
Ekspert sistemlər olduqca etibarlı, kompotentli (nüfukzlu), korrektli (düzgün),
açıq və həm də formal obyektmv silahdaş ola bilər. Bu (böyük həcmdə
hesablamaların icrası ilə birlikdə) onların keyfiyyətcə güclü tərəfidir.