Microsoft Word s g. temmuz doc



Yüklə 1,27 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə50/89
tarix08.09.2018
ölçüsü1,27 Mb.
#67448
1   ...   46   47   48   49   50   51   52   53   ...   89

 
145 
perspektiflerden  görmek  oldukça  zordur.”
278
  Bu  kategoride  kutuplaşma,  biz-onlar 
sınıflandırması,  yadsıma,  mesafe  koyma,  empati,  olumsuz  ötekini  sunma,  olumlu 
kendini  sunma  temaları  kullanılmıştır.  Van  Dijk  kutuplaşma  ve  biz-onlar 
sınıflandırmasını ötekileştirme bağlamında şöyle ifade etmektedir. “Ötekilerle ilgili 
tartışmalarda,  pek  az  sayıda  anlambilimsel  strateji  iç  grup  (biz)  ve  dış  gruptaki 
(onlar) insanların sınıfsal bölünmesinin ifade edildiği kadar yaygındır. Kutuplaşma, 
dostlar  ve  müttefiklerin  bir  yanda,  düşmanların  öte  yanda  olduğu  durumlara 
uygulandığı  gibi;  dış  grupların  ‘iyi’  ve  ‘kötü’  alt-sınıflarına  da  uygulanabilir. 
Kutuplaşma açık bir zıtlık olarak, yani birbirlerinin anlamsal olarak zıttı olan biz ve 
onların  özelliklerini  birbirine  bağlayarak  ifade  edilirse,  retorik  bakımından 
geliştirilebilir.”
279
  Yadsıma  teması  da  bir  tartışmada  başvurulan  ötekileştirme 
temalarından birini oluşturur. Van Dijk’e göre yadsıma: “Olumlu kendini-sunma ve 
olumsuz  ötekini-sunma  ideolojisine  dayalı  stratejinin  herkesçe  bilinen  bir 
birleşimini  oluşturur.  Onun  yerine  kısaca  bizim  olumlu  özelliklerimizden  söz 
ederek  saygınlığını  korur,  ancak  daha  sonra  daha  açık  bir  şekilde  de  onların 
olumsuz  özellikleri  üzerine  yoğunlaşır.  Sözde  reddetmeler,  kabul  etmeler, 
empati.”
280
  Yadsıma  teması  kullanılarak  karşı  olunan  taraf  ötekileştirilmekte, 
ötekine  karşı  olma  gerekliliği  ön  plana  çıkarılmaktadır.  Ötekileştirmede  en  çok 
kullanılan  temalardan  biri  de  olumsuz  ötekini  sunma  temasıdır.    Ülkeler,  gruplar 
veya kişiler ülke veya bizim için bir tehdit olarak tanımlandığı zaman, bunlar asıl 
öteki  olarak  tanımlanırlar.  Olumsuz  ötekini  sunma  ile  bağlantılı  olarak  olumlu 
                                                 
278
  Fang,  Y.,  “Riots  And  Demonstrations  n  The  Chinese  Pres;  A  Case  Study  Of  Language  And 
Ideology”  Discourse And Society. Akt: M. Ayşe  nal, Haberi Okumak, Temuçin Yayınları,  stanbul, 
1996, s. 132.   
279
 Van Dijk, Söylem ve  deoloji: Çok Alanlı Bir Yaklaşım, Söylem ve  deoloji, Der: Barış Çoban,   
      Zeynep Özarslan, Su Yayınları, Birinci Basım,  stanbul, 2003, s. 102.       
280
 A.g.e. s. 84. 


 
146 
kendini  sunma  teması  da  ötekileştirme  stratejisinde  en  sık  başvurulan  temalardan 
birini oluşturur. “Dış grupların aşağılanmasıyla bağlantısı olsun ya da olmasın grup-
söylemi  çoğunlukla  başka  bir  genel  strateji,  yani  iç  grup  kayırmacılığı  ya  da 
“olumsal  kendini-sunma”  tarafından  tanımlanır.  Bu,  bildik  yadsıma  ifadelerinden 
(“ırkçı biri değilim ama...”) ya da konuşmacının kendi partisi veya kendi ülkesi gibi 
kendi  grubunun  olumlu  özelliklerini  vurguladığı  daha  kollektif  bir  biçimden 
tanıdığımız  gibi,  saygınlığını  koruma  ya  da  izlenim  oluşturmanın  daha  bireysel 
ş
ekline dönüşebilir.
281
 Böylece olumlanan biz, olumsuzlanan ötekine karşı iyi, haklı 
konumunda yer alacaktır. 
 
Basının dilsel özelliklerinin ortaya konulması amacıyla oluşturulan beşinci kategori 
ise kurbanlaştırma kategorisi olmuştur. Bir olayda “zalim-mazlum”, “haklı-haksız” 
ayrımına  gitmek  klasik  bir  kurbanlaştırma  yöntemidir.  Böylelikle  desteklenen  sav 
haklılaştırılmaktadır.  Kurbanlaştırma  kategorisinde  dramatikleştirme  ve  insancıllık 
teması  kullanılarak  öne  sürülen  sav  desteklenmeye  çalışılmaktadır.  Van  Dijk 
dramatikleştirmeyi  “gerçekleri  abartılarla  birlikte  bir  kişinin  yararına  olarak 
abartmanın  bilindik  bir  yöntemi”
282
  olarak  tanımlamakta,  insancıllık  temasını  ise, 
“insan  haklarını  savunma,  bu  hakları  ihlal  veya  göz  ardı  edenlerin  eleştirisi”
283
 
ş
eklinde ifade etmektedir. 
 
                                                 
281
 A.g.e. s. 102. 
282
 A.g.e. s. 85. 
283
 A.g.e. s. 92. 


 
147 
Basının dilsel özelliklerinin ortaya konulması amacıyla oluşturulan son kategori ise 
dil oyunlarına başvurma kategorisidir. Basın; metafor, alegori, ironi ve örtmece gibi 
dil  oyunlarına  başvurarak  ikna  yeteneğini  arttırmaya  çalışmıştır.  Dil  oyunlarında 
kullanılan  metafor;  bilinmeyen  bir  şeyin  bilinen  bir  şey  açısından  ifade  edilmesi, 
bunu yaparken benzerlik ve farklılıktan eşanlı olarak yararlanılmasını sağlamak için 
ya  da  bildik  terimler  içinden  bilinmeyeni  açıklamaktır.
284
  Pek  az  sayıda anlamsal-
retorik  değişmeceleri  metaforlar  kadar  ikna  edicidir.  Soyut,  karmaşık,  bilinmedik, 
yeni ya da duygusal anlamlar böylelikle daha bilinen ve somut hale getirilebilir.
285
 
Anlamı yumuşatma girişimi olan örtmece ise olumsal kendini sunma stratejisinin ve 
özellikle de onunla bağlantılı olan olumsuz izlenim bırakmaktan kaçınmanın geniş 
çerçevesi 
içerisinde 
olumsuz 
düşüncelerin 
yumuşatılması 
ş
eklinde 
değerlendirilebilir.  Dil  oyunlarına  başvurmada  kullanılan  bir  diğer  teknik  ise 
ironidir.  Kendi  görüşüne  muhalif  veya  öteki  olarak  tanımlananlar  konusunda 
konuşurken  çok  fazla  eleştiri  ve  saldırı  söz  konusu  olmakta  ve  burada  çok  fazla 
ironi  de  kullanılmaktadır.  roni  ötekini  aşağılama  görevini  de  yerine  getirir.
286
 
ronide küçümseme, alay etme, alaylı bir anlatım söz konusudur.  
 
 
 
 
                                                 
284
 Fiske, J., Introduction to Mass Communication Studies, Routledge Londra ve New York, 1990.  
      Akt: Çiler Dursun, TV Haberlerinde  deoloji,  mge Kitabevi, Birinci Baskı, Ankara, 2001, s. 66. 
285
 Van Dijk, Söylem ve  deoloji: Çok Alanlı Bir Yaklaşım, Söylem ve  deoloji, Der: Barış Çoban,   
      Zeynep Özarslan, Su Yayınları, Birinci Basım,  stanbul, 2003, s. 97. 
286
 A.g.e. s. 96. 


Yüklə 1,27 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   46   47   48   49   50   51   52   53   ...   89




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə