D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
308
lanmaq, suya qoymaq”. E.Klein ingilis dilindəki soak sözünün kökünü
qədim ingilis sözü olan sūcan “sormaq” feili ilə əlaqələndirir (CEDEL,
1466). Ancaq həmin fikir inandırıcı deyil. Qədim hind-Avropa dillərində
*seu // *su “yağış” kökü işlənmişdir (13, II, 866). Su sözü topoformant
kimi də türk xalqlarının onomastik vahidlərinin tərkibində mövcuddur.
Məsələn, Başqırdıstanda Usen adlı çay var. Su morfeminin mənşəyi
digər kök sözlər kimi səs təqlidi ilə bağlıdır.
F.Cəlilov su sözünün müxtəlif dillərdəki analoji variantlarının
yaranmasını dil kontaktlarının nəticəsi ilə əlaqələndirir (1, 131). Halbuki
bu cür faktlar dil kontaktlarının deyil, ortaq mənşəyin, homogenliyin iz-
ləridir. Ç.Qaraşarlı etrusk dilindəki es // esi sözünü qədim türk dillərin-
dəki us // usa “içməyə meyil göstər” sözü ilə müqayisə edərək, onların
eyniköklü olması qənaətinə gəlir (4, 110). A.K.Matveyev hidrotopo-
nimlərdəki as // us (“su, kicik çay”) komponentini hind-Avropa
mənşəli hesab edir (7, 153, 301). Ancaq bizim araşdırmamız sübut
edir ki, su kökü nostratik mənşəlidir.A.B.Dolqopolski nostratik kök
kimi suvo morfemini “maye” mənasında bərpa edir və suva // sıva // sıvı
kökünün müxtəlif dillərdə fonetik divergensiyaya məruz qaldığını gös-
tərir (ND, 1885). Türk dilindəki sıvı “maye”, Azərbaycan dilindəki
suvamaq sözlərinin kökündə su morfemi dayanır. Su anlayışı bildirən
sözün həm də “bataqlıq, göl, çay, maye” anlamları ifadə etməsi çox təbi-
idir, çünki semantik sahə baxımından bir-birinə yaxın anlayışları ifadə
edən sözlərdə məna keçidləri normal proseslərdir.
K.Quliyeva su sözünün ça, sa, şa, ha variantlarında şaxələn-
diyini və türk dillərində çay // say // şay // hay sözlərinin mənşə-
yində su morfeminin dayandığını göstərmişdir (5, 37).V.M.İlliç-
Svitıç Alt. *ū “su”, ev. ū “dalğa”, Ural. *uwa “axın” sözlərinin nostratik
mənşəli olmasını qeyd etmişdir (11, 334). B.Xəlilov bildirir ki, yu-, su-,
mö-, mu-, vu-, vo-, ya-, çə-, ça-, cö-, si-, sı, sö- allomorfları eyni bir kökün
etimon sferasından nəşət etmişdir. Allomorfların rekonstruksiyasından bəlli
olur ki, ilkin kök *u- olmuşdur. Bu söz türk dillərinin morfoloji quruluşu ilə
bağlı olaraq sonralar struktur və morfoloji dəyişikliyə uğramışdır. Lakin il-
kin kök baoan dilində və monqor dilinin xuçzu dialektində “içmək” məna-
sında işlənir (2, 112). Biz də hesab edirik ki, müxtəlif dillərdəki *su,
*şu,*cu, *tu, *bu, *mu, *vu, *ku, *yu, *zu, *xu, *hu “su”
köklərinin mənşəyi
eynidir.
Nostratik mənşəli su kökünün müxtəlif dillərdəki digər paralellərinə
nəzər salaq: çin. sŏu “göl” (БКРС, 429), qəd.hind. *sibi “bataqlıq” (ИСП,
172), sindhu “çay”, skif., sind.-meot. sindus “çay” (ИСП, 70, 72), qəd.hind.
D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
309
sira “çay” (ИСП, 70), şum. še “yağış, yağış yağmaq”, šu “tökülmək,
axmaq” (SL, 28), çan. šu, meq. šu // šə “nəm, yaş” (ЭСКЯ ,174).Yuxarıda
qeyd etdiyimiz kimi, qədim türk yazılı qaynaqlarında su sözü qapalı hecalı-
dır. Məsələn, “Badai al-luqat” əsərində suv biçimində işlənmişdir: Suv aka
başladi “Su axmağa başladı” (7, 275). Digər dillərdə də analoji paralellər
mövcuddur: ub. şue “dəniz”, lak. şin “su” (ЭСАЯ, I, 105), adıq. psı “su”
(ЭСАЯ, I, 16), indonez. susuk “kanal”, qəd.hind.-Avr. *seu “nəmişlik,
rütubət” (CCМСИЯ, 77), kelt. *sei “nəm”, qəd.isl. sogn “dəniz”, adıg. su
“nəm” (ЭСКЯ, 173).
Yu allomorfu: Su kökünün allomorflarından biri yu köküdür, yəni
su və yu sözlərinin mənşəyi eynidir. Spesifik y~s~j əvəzlənməsinin
nəticəsində su kökündən yeni sözlər yaranmışdır: qəd.türk. yul “bulaq”
(DLT, III, 147; DLTT, III, 4), özb., noq., türkm. yuv-, qaz. ju-, Alt.
yun-, uyğ. juy-, türk. yıka-, qırğ. juu- “yumaq”. Müasir Azərbaycan
dilində yu- feili su // yu kökünün qədim sinkretikliyinin izini əks
etdirir.Orta əsrlərə aid türk yazılı qaynaqlarında yul sözü “bulaq” məna-
sındadır. Yu “su” kökü də müxtəlifsistemli dillərdə morfonoloji cəhətdən
şaxələnmişdir: mans. ya “çay”, mac. yo “çay”, kom. yu “çay” (СНГТ,
459), vax. yupk “su” (ЭСВЯ, 432), kom. yuni “içmək”, qəd.perm. *yu
“içmək”, mar. yüäm, fin. yuoda, est. yooma “içmək”, Ural. yoki “çay”
(EDUL, 39), fin. yoki “çay”, liv. yoq “çay”, mar. yoqı “axın”, qəd.perm.
yuq, est. yoqi “çay”, yap. yu “çay”, tox. yok “içmək”, çin. ying “dəniz,
okean” (БКРС, 554). Qədim türk dilində işlənən yulaq “çay” (ДТС, 278)
sözü də bu allomorfdan təşəkkül tapmışdır.
*Zu allomorfu: Bask dilində də
bir çox dillərdə olduğu kimi, bu
nostratik kök z // s refleksi ilə metatezaya uğramışdır: iz “su”
(EDB, 57). Şumer dilində zu “su” anlamında olmuşdur. Şumer mifologi-
yasında Abzu sözü su teonimini ifadə etmişdir (MНM, 22). Həmin
sözdəki ab və zu komponentlərinin hər ikisi “su” mənasındadır.
Müqayisə edək: çin. zao “yuyunmaq, çimmək” (БКРС, 52).
*Çu allomorfu. Bu allomorf cu // cü // çu // ça // çı variantlarında
yayılmışdır: qəd.türk. čı “şeh, nəm, yaş” (ДТС, 145), qırğ. cū “yumaq”,
Alt.dial. çun- “yumaq”, tac. çuy “kiçik çay”, erm. cur “su”, gür. ça “su
quyusu”, samod. çu “çay”, çin. çu “su kanalı”, çuan “su axını”, çul.,
şor., selk. çul “çay”, fars. cu “arx”, Tib. çu “su, kiçik çay” (СНГТ,
430, 444, 528). Azərbaycan dilində işlənən çay sözü də bu allomorfun
derivatıdır. Dialektlərimizdə cü sözü “kiçik arx” anlamını ifadə edir (5,
37). B.A.Əhmədovun fikrincə, su sözünün əsli cu olub, “maye” mənasını
əks etdirmişdir (ADQEL, 259). Azərbaycan dilində “su qabı” mənasında