D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
312
M.Kaşğari yolak // yulak sözünü bulaq sözünün variantı kimi işlət-
mişdir (DLTT, III, 17). Bir çox dillərdə bi // bu // ba komponentli sözlər
“su” anlayışını bildirir. Məsələn: tunq.-manc. bura “tökmək, süzmək”
(ССТМЯ, I, 110), ev. burqak “körfəz sahili”, tunq.-manc. bur “ada”
(ССТМЯ, I, 111), ev.dial. bira “çay”
,
ing. bay (bey) “körfəz”, kartv.
*ban “yumaq” , sam.-ham. *bul “göl, çay” (HSED, 81), nan. bira “kiçik
çay”, ev. bira “çay”, neq. biya “çay”, ude. biyasa “çay” (CНГТ, 51, 72,
84, 85, 109). Şumer dilində bi sözü“damcılamaq, tökülmək, axmaq” mə-
nasında işlənmişdir. C.Halloran bu kökün akkad mənşəli ba // bi // saa //
su “göz yaşı axıtmaq, damcılamaq” kökündən alındığını qeyd edir (SL,
49).
Bəzi türk dillərində (tat., başq.) işlənən bua // bıua “su, göl” sözü
də m~b əvəzlənməsi nəticəsində *mu “su” kök morfemindən törəmişdir.
Türk dillərində biya sözü “çay” anlamındadır. Dağlıq Altayda, Başqır-
dıstanda, Xakasiyada biya komponentli çoxlu çay adları, hidronimlər
mövcuddur. Sibir tatarlarının dialektlərində işlənən bürən “durğun su,
göl, çay qolu” (СДСТ, 48) sözü mürən “çay” sözünün fonovariantıdır.
Vu allomorfu: çuv. var “çayın mənsəbi”, rus вода, ing. water “su”,
lat. vadum “çay, su”, kom. vad “meşə gölü” (CНГТ, 93, 105, 109), Ural.
wət // wüt “su, çay” (EDUL, 39). Həmin sözlərin də mənşəyində bu // mu
// vu variantlarında divergensiyaya məruz qalan eyni kök morfem da-
yanır. Yəni bu nostratik kök tarixən müxtəlif allomorflara parçalanaraq
fərqli sözlərdə asemantikləşməyə məruz qalmışdır. Bəzi dillərdə həmin
kökün ilkin CV (samit+sait) forması və əsas semantikası qorunmuşdur.
Məsələn, udm. vu “su”, kom. va “su, rütubət” (CНГТ, 92; CМГТ, 50),
alb. va “çay” (Alb.ED, 491).
Ukrayna ərazisindəki Dnepr çayı vaxtilə hun-bulqarların dönə-
mində var adlanırdı. Müasir çuvaş dilində var “dərə” anlamındadır. Qə-
dim bulqarlar çaya var demişlər (10, 19). Digər dillərdə analoji faktlara
baxaq: sax., rut. vir “su”, ər. vadi “çay yatağı, çayın axdığı yer”, xuf. wur
“su” (13, II, 866), sansk. vāri “su”, “Avesta”da vaiari “su”, tox. war “su”
(13, II, 672), xet. war “su” (ССМСИЯ, 76-77, 106), vax. vod “su”, serb.,
xorv. vir “bulaq”, mans. vut, fin. vesi, mac. vis “su”, çuk., kor. vaam
“çay” (CНГТ, 92, 105, 106, 113). H.S.Cidalayev ləz. vir “körfəz,
kiçik su
olan yer, bataqlıq, göl”, bol. vir “su olan yer, nohur, hovuz” sözlərini çuv.
var “çayın mənsəbi” sözü ilə müqayisə edərək onları bulqarizm hesab
edir (10, 21).
*Xu//*hu allomorfu: Müasir salar dilində hu “çay” anlamındadır.
E.R.Tenişev həmin sözün çin mənşəli xu “çay” sözündən alındığını iddia
D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
313
etmişdir (15, 76). Bu sözlərdə səciyyəvi k // x // h refleksləri baş ver-
mişdir. Tunqus-mancur dillərində də k // x refleksi ilə xu “göl”
sözü işlən-
məkdədir. V.İ.Sintsius bu sözün mənşəyini çin dilindəki xu “göl, liman”
kökünə bağlayır (CCТМЯ, II, 473). Digər dillərdə də k // x refleksi
müşahidə edilir: adıq. xı “dəniz”, kabar. xı “dəniz” (ИСП, 73), xınal. xin, ud.
xe, çeç. xi, inq. xiy “su” (ЭСАЯ, I, 105), fars. xā “su axını” (ЭСВЯ, 220),
yaqn. xan “kiçik çay, bulaq”, tac. xani “bulaq”, türkm. xana “kiçik çay”
(CНГТ, 590). N.A.Sıromyatnikov çin dilindəki xe “çay” sözünün *ku “su”
kökündən alındığını göstərir (14, 52). Çin dilində k // h refleksi ilə hu “göl”
sözü işlənməkdədir (БКРС, 190).
Ku allomorfu: Su kökünün allomorflarından biri də ku “su” köküdür.
Qədim türk dillərində kul “göl” (ПДП, 396), yul “bulaq, çay” (ПДП, 390;
ДТС, 277) paralelliyi həmin köklərin homogenliyini isbat edir. Səciyyəvi
k>y>s keçidlərinə əsasən su // yu və *ku “su” köklərinin eyni etimondan ya-
randığını ehtimal etmək mümkündür. Bu // mu “su” kökü ilə ku “su” kökü-
nün eynimənşəliliyini türk dillərində bu // mu // ku “bu” işarə əvəzliyinin
paralel mövcudluğu da təsdiqləyir. Məsələn, çuvaş dilində ku “bu” məna-
sındadır, halbuki digər türk dillərində həmin söz bu variantındadır.
Su kökünün allomorfları içərisində larinqal nəzəriyyə baxımından
ku allomorfu daha qədimdir. Müqayisə edək: qəd.hind.-ar. ka “su”
(EWA, 285), selk. ku “çay, su axını” (ОСНЯ, I, XXVI), urar. gi-i “bulaq,
su saxlanan yer”, sansk. ka “su” (СРС, 144), xet. eku “içmək”
(CCМСИЯ, 79), yap. ko “göl”, manc. qo “su kanalı” (CНГТ, 148), mon.
aqu // uqu “içmək” (MTS, II, 1333), aynu. ku “içmək”. “İçmək” anlayışı
da “su” anlayışı ilə birbaşa bağlıdır. M.Maynford latın dilindəki aqua
“su” sözünün qədim hind-Avropa dillərində mövcud olan ka “su” kö-
kündən yarandığını qeyd edir (EWA, 285). Mifoloji qaynaqlarda da *ka
“su” kök morfeminin izləri var: qəd.
Mis. ka “ada ruhu” (
EHie.D, 783).
V.M.İlliç-Svitıç Alt. *ãk “axmaq, tökülmək” feili ilə hind.-Avr.
*akua “su, çay”, sam.-ham. `ku “su, tökülmək, axıtmaq” köklərini müqa-
yisə etmiş və onların nostratik mənşəli olması qənaətinə gəlmişdir (11,
304-355). İ.İ.Meşşaninov urartu gil yazılarında gi kök
morfeminin su ide-
oqramı kimi oxunduğunu qeyd edir. O, urartu yazılarında giei // gi // gie
sözünün “kiçik çay” anlamını ifadə etdiyini göstərir (АСУЯ, 117).
Müxtəlif dillərdə bu allomorfun izləri müşahidə olunur: kab. kue “kiçik
çay”, adıq. kьu // kьо “dərə, kiçik çay” (СНГТ, 326).
Ku “su” kökünün müxtəlifsistemli dillərdə derivatlarına nəzər
salaq: