Microsoft Word tanbehul gofilin ziyouz com doc

ELLIK SAKKIZINCHI BOB ILMGA AMAL QILISH

677. Faqih Abu Lays Samarqandiy (rahmatullohi alayh) aytadilar: "Anas ibn Molik (r.a.) Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qilishlaricha, u zot aytdilarki: "Ulamolar payg‘ambarlarning Alloh bandalari ustidagi aminlaridir. Modomiki, sultonlarga aralashmasalar va dunyoga berilmasalar. Agar dunyoga kirsalar, payg‘ambarlarga xiyonat qilgan bo‘ladilar. Bas, unda ulardan uzilinglar va saqlaninglar".

Abu Dardo (r.a.) aytadilar: "Ta’lim olmay olim bo‘lmaydi. Ilmiga amal qilmasdan ham olim bo‘lolmaydi".

Abu Dardo (r.a.) aytadilar: "Bir marta vayl bo‘lsin kim bilmagan bo‘lsa, yetti marta, vayl bo‘lsin bilib, unga amal qilmagan bo‘lsa".

Yana u kishidan (r.a.) rivoyat qilinadi: "Menga qiyomat kuni: "Ey Uvaymir, nima o‘rganding?" deb aytilmog‘idan qo‘rqmayman. Lekin qiyomat kuni mendan: "Ey Uvaymir, bilgan narsangga qanday amal qilding?" deb so‘ralmog‘idan qo‘rqaman".

Iso ibn Maryam (alayhumassalom) aytgan ekanlar: "Kim bilsa, amal qilsa va o‘rgatsa, uni osmon saltanatida azim deb chaqiriladi".

Umar ibn Xattobdan (r.a.) rivoyat. U kishi Abdulloh ibn Salomdan (r.a.) so‘radilar: "Ilmning egalari kimlar?". "Unga amal qiluvchilar", dedilar. "Kishilarning qalbidan ilmni nima chiqaradi?" deb so‘radilar. "Tama’", deb javob qildilar.

Iso ibn Maryam (alayhumassalom) aytganlar: "Chiroq ko‘tarib yurgan ko‘r kishining chirog‘i boshqalarga nur taratishidan unga nima foyda? Tashqarida turgan chiroqdan qorong‘u uyga nima foyda? Amal qilmaganingizdan keyin hikmatni gapirib

yurishingizdan nima foyda?"

Yana Iso alayhissalomdan rivoyat: "Daraxtlar ko‘p, lekin hammasi ham mevali emas. Ulamolar ko‘p, ularning hammalari yo‘l ko‘rsatuvchi emas. Mevalar ko‘p, ularning hammasi birday shirin emas. Ilmlar ko‘p, ularning hammasi ham foydali emas".

Avzoiy aytadilar: "Kim bilgan narsasiga amal qilsa, bilmagan narsalariga ham muvaffaq bo‘ladi".

678. Sahl ibn Abdulloh aytadilar: "Olimlardan tashqari hamma odamlar o‘likdir, olimlarning ilmiga amal qilayotganidan tashqari hammasi mastdir. Amal qiluvchilarning muxlislaridan (ixlosmandlaridan) boshqa hammasi g‘ururga ketgandir. Ixlos bilan amal qilganlar xatardadir".

679. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam aytdilar: "Hamma olimlarning ham oldida o‘tiravermanglar, agar beshta narsadan beshta narsaga chaqirsa, o‘tiringlar. Gumondan ishonchga, kibrdan tavozu’ga, dushmanlikdan nasihatga, riyodan ixlosga, rag‘batdan zohidlikka".

Ali ibn Abu Tolibdan (r.a.) rivoyat qilinadi. U kishi aytdilar: "Agar olim ilmiga amal qilmasa, johil undan ilm olishdan o‘zini tortadi. Chunki olim ilmiga amal qilmasa, ilm o‘ziga ham, boshqaga ham foyda bermaydi, agarchi ilmni sandiqlarda yig‘sa ham, chunki bizlarga yetdiki, Bani Isroildan bir kishi sakson sandiqqa ilmni jam qilgan ekan. Alloh taolo o‘sha olimning Payg‘ambariga vahiy qilibdiki, bu hakimga ayt, agar yana bunga o‘xshashini yig‘sa ham, mana bu uch narsaga amal qilmasa, foyda bermaydi.

_{1. Dunyoni yaxshi ko‘rmaslik, chunki u mo‘minlarning uyi emas.}
2. Shayton bilan do‘stlashmaslik, chunki u mo‘minlarga yo‘ldosh bo‘lmagan.
3. Mo‘minlarga aziyat bermaslik, chunki bu mo‘minlarning kasbidan emas".

Sufyon ibn Uyayna (r.a.) aytadilar: "Ilmsizlik kishiga husn emas. Kim bilgan narsasiga amal qilsa, u odamlarning olimrog‘idir. Kim bilgan narsasiga amal qilmasa, u johildir. Shuning uchun ham, olimning bitta gunohi kechirilguncha, johilni yetmishta gunohi kechiriladi, deyilgan".

Xabarda keladiki, maloikalar uch narsaga taajjublanar ekan: Fosiq olimga, odamlarga gapirib o‘zi amal qilmaydi. Ganju g‘ishtdan bino qilingan fojirning qabriga va fojirning tobutidagi naqshga.

Aytilishicha, hasratning eng qattig‘i qiyomat kunida uchta ekan: Bir kishiki, uning solih quli bo‘lib, u jannatga kiradi, o‘zi esa, do‘zaxga tushadi. Yana bir kishi mol to‘playdi, lekin Allohning haqqini (zakotni) bermaydi, so‘ng o‘ladi va merosxo‘rlari u moldan infoq qilib, do‘zaxdan qutulib qoladi, molni to‘plagan kishi esa, do‘zaxga tushadi. Yomon olim, u odamlarga gapirib yuradi. Odamlar uning ilmi bilan najot topishadi. U esa, do‘zaxga ketadi.

Hasan Basriyga (r.a.) bir kishi aytdi: "Bizlarning faqihlar bu-bu gaplarni aytyapti". Hasan Basriy hazratlari aytdilar: "Hech bir faqihni ko‘rganmisan? Faqih dunyoda zohid, oxiratga rag‘bat qiluvchi, dinida zakiy va Rabbiga ibodatda davomli bo‘lgan kishidir".

Aytiladi: "Agar olimlar halol mol to‘plash bilan mash-g‘ul bo‘lib qolishsa, avom xalq shubhadan yeydiganlarga aylanadi. Agar olimlar shubhali luqma yeyishsa, avom xalq harom yeydiganlarga aylanadi. Va agar olimlar harom yeyishsa, avomlar kofirga aylanadi".

Faqih aytadilar: Chunki ulamolar haloldan yig‘ishni boshlasalar, avom xalq ham ularga ergashib, mol to‘plashga tushadi, ammo ular ilmni yaxshi bilmaydi. Shunday qilib, shubhaga tushadi. Ammo olimlar haromdan saqlanib, shubhadan olsalar, ularga johillar ergashadi. Ular shubha bilan haromni ajrata olmaydi va haromga kirishib ketadi. Ammo agar olimlar haromdan olsalar, ularga yana johillar ergashadilar va ular olayotganlarini halol deb gumon qiladilar, natijada haromni halol sanaganlari uchun kofirga aylanadilar.

Aytiladi: Qiyomat kunida johillar olimlarga yopishadi va: "Sizlar bilgan edinglar, lekin bizlarga dalolat qilmadinglar, bizlarni qaytarmadinglar, shu ishlaring uchun biz bu holga tushib o‘tiribmiz", deb aytadi.

680. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamdan: "Odamlarning qaysisi yomon?" deb so‘rashdi. Aytdilar: "Buzilgan olim".

Aytiladi: Agar olim buzilsa, uning buzuqligidan olam buziladi.

Bishr ibn Horisdan rivoyat qilinadi. U kishi hadis sohiblariga aytar edilar: "Bu hadislarning haqqini ado qilinglar", deb. "Qanday ado qilamiz?" deyishsa, "Har ikki yuz hadisdan beshtasiga amal qilinglar", der edilar.

Hakimlardan biri aytadi: "Bizning zamonimizda ilm o‘rganmoq ayb, eshitish do‘stlik, shahvatni so‘zlash shahvat, ilmga amal qilish jon olinishi kabidir".

681. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qilinadi. Sarvari Olam aytdilar: "Kim ilmni to‘rt narsa uchun o‘rgansa, do‘zaxga kiradi. Ilmi bilan olimlar ichida faxrlanish uchun, ahmoqlar bilan tortishish uchun, odamlarning e’tiborini qozonish uchun va amirlardan mol, obro‘, hurmat olish uchun o‘qisa".

Sufyoni Savriy aytadilar: "Ilmning boshi – jim turish, keyingisi – eshitish, uchinchisi –

yod olish, to‘rtinchisi – unga amal qilish, beshinchisi – uni tarqatish".

Abu Dardo (r.a.) aytadilar: "Olim yoki ilm oluvchi yoki eshituvchi bo‘l, ammo to‘rtinchisi bo‘lma, halok bo‘lasan", ya’ni, o‘qimaydigan, ta’lim olmaydigan, eshitmaydigan, yaxshi ko‘rmaydiganlardan bo‘lma.

Aytilishicha, olimlar uchtadir.

1. Allohga olim va Allohning bo‘yrug‘iga olim.
2. Allohga olim, lekin Allohning buyrug‘i olim emas.
3. Allohning amriga olim, Alloh uchun olim emas.

Allohga va Allohning buyrug‘iga olim, u Allohdan qo‘rqadi va Uning haddi, farzlarini biladi.

Allohga olim, lekin Allohning amriga olim bo‘lmagan kishi Allohdan qo‘rqadi, lekin Uning

had va farzlarini bilmaydi. Allohning amriga olim-u, o‘ziga olim bo‘lmagan kishi Allohning had va farzlarni biladi, lekin Allohdan qo‘rqmaydi.

Faqih aytadilar: "Otam (rahmatullohi alayh): Abdulloh ibn Janohdan Abu Hafsning shunday deganlarini aytib berdilar: "O‘nta narsa olimning darajasini ko‘taradi: Allohdan qo‘rquv, nasihat, shafqat, musibatni ko‘tarish, sabr, muloyimlik, tavozu’, odamlarning mollarida iffatli bo‘lish, kitoblarga qarashni davom ettirish, hojibning (eshik og‘alari) oz bo‘lishi, ya’ni, uning oldiga kirishga mone’lik bo‘lmasligi va eshigi past tabaqadagilar uchun ham, yuqori tabaqadagilar uchun ham ochiq bo‘lishi. Chunki bizlarga xabari yetdiki, Dovud (a.s.) hojiblarning qattiqligi tufayli sinovga yo‘liqqan ekanlar".

Abu Hafs aytadilar: "O‘nta narsa odamlarning o‘nta toifasi uchun yomondir. Sultondagi tezlik, boylardagi baxillik, ulamolardagi tama’, kambag‘allardagi hirs, taniqli odamlarda hayoning ozligi, qarilar o‘zlarini yoshlardek tutishi, erkaklarning ayollarga va ayollarning erkaklarga o‘xshashi, zohidlarning dunyo ahli eshiklariga kelishi, bandalardagi johillik".

Fuzayil ibn Iyoz (r.a.) aytadilar: "Agar olim dunyoga rag‘bat qilib, hirs qo‘ysa, u bilan birga o‘tirish johilning johilligini, fojirning fojirligini ziyoda qiladi va mo‘minning qalbini qotiradi".

Hakimlardan biri aytadi: "Hakimlarning so‘zi ahmoqlar uchun ermak, ovunchoqdir va ahmoqlarning so‘zi hakimlar uchun ibratdir", ya’ni, ahmoqlar hakimlarning gapini eshitsa, ularning kalomlarini chiroyli sanaydilar va bu ermak o‘rnida bo‘ladi. Ammo hakimlar ahmoqlarning gaplarni eshitib, yomonlikni ko‘rib, undan ibrat oladilar va unga o‘xshaganlardan saqlanadilar.

Aytiladi: Ahmoqlarning himmati eshitish, olimlarning himmati rivoyat, zohidlarning himmati rioya etish, ya’ni, uni mahkam tutib, amal qilishdir.