münasibətlərinin formalaşdığı dövrdə ekoloji müqavilə münasibətlərinin tətbiqində
ekologiyadan istifadə qaydalarının dəqiq nizama sahnması ilə təyin edilir.
Ekologiya hüququnun prinsipləri
Hər bir hüquq sahəsi müəyyən prinsiplər üzərində qurulur və fəaliyyot göstərir.
Həmin prinsiplər hüququn mahiyyətini və sosial təyinatmı, habelə başlıca
xüsusiyyətlərini ifadə edir. Başqa hüquq sahələrində olduğu kimi, ekologiya
hüqu-qunda da ekoloji hüquq münasibətlərinin bütün iştirakçıları - qanunvericilik,
icra və məhkəmə hakimiyyəti, müəssisələr, ictimai birliklər və vətəndaşlar bu hüquq
prinsiplərini rəhbər tutmalıdırlar. Prinsiplərə əməl olunması dövlətin hüquqi və sosial
xarakterinin, habelə təbiətdən səmərəli istifadənin və ətraf mühitin mühafızəsinin
təmin edilməsi üzrə, insanların ekoloji hüquqlarınm və qanuni maraqlarınm
müdafıəsi üzrə fəaliyyətin səmərəliliyinin meyarı rolunu oynaya bilər.
Ekologiya hüququnun prinsipləri həm ümumi hüquqi prinsiplərə, həm də bu
sahəyə xas olan - sahəvi prinsiplərə əsaslanır. Sosial ədalət və sosial azadhq prinsipi,
hüquq bəra-bərliyi (qanun qarşısında bərabərlik) prinsipi, hüquq və vəzifələrin
vəhdəti prinsipi, təqsirə görə məsuliyyət prinsipi, qanunçuluq prinsipi və digər
prinsiplər bütövlükdə hüququn mahiyyətini müəyyən edən prinsiplərdir.
Sahəvi prinsiplər xüsusi normalarda ifadə oluna bilər və
i ya hüquq normalarının analizi zamanı meydana çıxa bilər. Məsələn, ətraf
mühitin mühafızəsinin əsas prinsipləri Ətraf mühitin mühafızəsi haqqmda Qanunun
3-cü maddəsində təsbit edilib. Həmin prinsiplər, eyni zamanda ekologiya hüququnun
prinsipləridir.
«Prinsip» sözü (latın sözü olan «prinsipum» - başlanğıc, əsas) iki əsas mənaya
malikdir - obyektiv (hər hansı bir təlimin, nəzəriyyənin başlanğıc vəziyyəti) və
subyektiv (insamn daxili inamı, onun realhğa münasibətini müəyyən edən inamı).
Bir hüquq sahəsi kimi ekologiya hüququnvm prinsipləri həmin sahənin
özünəməxsus «mikrosxemini» təcəssüm etdirməklə, həm obyektiv, həm də subyektiv
mənada cəmiyyətin və təbiətin optimal qarşılıqh təsirinin tələblərinə maksimum
uyğun gəlməlidir.
Buna görə də ekologiya hüququnun bütün prinsiplərinə aşağıdakı əlamətlər
xasdır:
1)
Obyektiv şərtlilik. Əgər o, təbiətə, tarixə və cəmiyyətə uyğun gələrsə, yalnız
o zaman düzgün olduğunu qəbul etmək olar;
2)
Tarixi şərtlilik. Dövlətin quruluşu və siyasətinin dəyişməsi ilə ilk növbədə
hüquqi tənzimləmənin prinsipləri də dəyişir. Belə ki, əgər 1978-ci il Azərbaycan SSR
Konstitusiyasına görə torpaq və təbii obyektlər yalnız dövlət mülkiyyətində idisə,
Azərbaycan Respublikasımn 1995-ci il (12 noyabr) Konstitusiyasına görə onlar
vətəndaşlarm xüsusi mülkiyyətində də ola bilər, yəni təbii obyektlərin müstəsna
olaraq yalnız dövlət inhisannda olması prinsipi doyişmişdir;
3)
Sistcmlik. Ekologiya hüququnun bütün prinsiplərini ümumhüquq, ümumi və
xüsusi prinsip hissələri kimi təsnifləşdirmək olar.
Ekologiya hüququnun ümumhüquqi (konstitusiya) prinsipləri əsasən
respublikamızın Konstitusiyasında təsbit edilmişdir və bu səbəbdən də ən yüksək
hüquqi qüvvəyə malik olan göstərişləri təmsil edir. Onlara aşağıdakılar aiddir:
1. Xalq hakimiyyəti prinsipi ekoloji münasibətlərdə birbaşa qüvvədədir, yəni
dövlət hakimiyyəti və yerli özünüidarə orqanları vasitəsi ilə öz məqsədlərini həyata
keçirmək üçün Azərbaycan xalqının imkanlarını ifadə edir.
Konstitusiyaya görə ölkəmizdə hakimiyyətin mənbəyi xalqdır.
Xalqın seçdiyi hakimiyyət orqanları yerlərdə hər hansı obyektin tikintisi altına
torpaq sahəsini ayıran və götürən zaman əhalini torpağın qarşıdakı verilməsi və
vətəndaşların yerli referendumlar, toplantılar, yığıncaqlar, demokratiyanın digər
birbaşa formaları vasitəsi ilə fıkirlərinin ortaya çıxarılması haqqında
məlumatlandırmalıdırlar.
ctimai ekoloji nəzarət ekoloji nəzarətin bir forması olub, dövlət və istehsalat
ekoloji nəzarəti ilə yanaşı fəaliyyət göstərir.
2.
Huınanizm prinsipi onunla ifadə olunur ki, ölkədə və beynəlxalq
münasibətlər sahəsində təbiətdən istifadə münasibətləri hər şeydən əvvəl adamların
nəinki indiki, həm də gələcək nəsillərinin maraqlarını nəzərə almaqla qurulur. Bu
səbəbdən adı çəkilən prinsipin iki tərəfı var:
a)
insanların sağlamlığına zərər vura biləcək təbii obyektlərin istifadə
qaydasmm yolverilməzliyi. Belə ki, müəssisələrə maqnit sahəsinin, çirkələnmənin,
səs səviyyəsinin, atmosferə buraxılan zərərli maddələrin, mümkün yol verilən
qatılığının normativlərinin artınlmasına icazə verilmir (Ətraf mühitin mühafızəsi
haqqmda AR-nın Qanunu).
b)
hər bir ekoloji hüquq münasibəti subyektinin borcudur ki, öz fəaliyyətini
həmin davranışm ekoloji təhlükəsizliyinə ekoloji münasibətdə daha yaxşı uyğun
gəlməni təmin edən üsulla həyata keçirsin. Belə ki, həyata keçirilməsi ətraf təbii
mühitə zərərli təsir göstərə bilən təsərrüfat fəaliyyəti ilə bağlı qərarın qəbul
edilməsindən qabaq dövlət ekoloji ekspertizası keçirilməlidir (Ətraf mühitin
mühafızəsi haqqmda AR-nın Qanunu).
Bu prinsipə əsasən, qanımvericilikdə bitkilər və heyvanlar aləminə ziyan
vurulmasının qarşısını almağa yönəldilən tədbirlər nəzərdə tutulur.
3.
Sosial ədalət prinsipi. Bu prinsipə görə hamının məhkəmə və qanun
qarşısında bərabərhüquqlu olması, sağlam ətraf mühitdə yaşamaq hüququ, hər bir
Azərbaycan vətəndaşının hüquq və azadhqlarının pozulması zamanı onların
məhkə-mə müdafiəsi ölkəmizin Konstitusiyasında təsbit olunmuşdur.
Həmin prinsip ekoloji hüquq münasibətlərinin hər bir subyektinin
Dostları ilə paylaş: |